0111-KDIB1-3.4010.478.2018.4.APO - Zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków na inwestycje, modernizacje i remonty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.), uzupełnionym 21 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

* wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty sfinansowane z Funduszu infrastrukturalnego, który zostanie utworzony z zysku netto wypracowanego przez Spółkę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w zależności od charakteru wydatku i jego wartości bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* pozostałe przychody operacyjne stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego stanowią przychód podatkowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

* wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty a sfinansowane z Funduszu infrastrukturalnego, który zostanie utworzony z zysku netto wypracowanego przez Spółkę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w zależności od charakteru wydatku i jego wartości bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne,

* pozostałe przychody operacyjne stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego stanowią przychód podatkowy.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 listopada 2018 r., Znak: 0112-KDIL4.4012.534.2018.2.JK, 0111-KDIB1-3.4010.478.2018.3.APO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") zajmuje się budową zintegrowanego łańcucha dystrybucji produktów rolno-spożywczych i florystycznych. Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowych, budowli i budynków, w tym hal. Na tych nieruchomościach znajdują się powierzchnie wynajmowane przez Spółkę producentom rolnym, ogrodnikom i handlowcom głównie z W., którzy sprzedają tam swoje towary. Nabywcami produktów i towarów żywnościowych od tych podmiotów są w znacznej mierze sklepy i kwiaciarnie, które następnie sprzedają te towary, nabyte w ilościach hurtowych, klientom detalicznym. W przedmiotowych budynkach przechowywane są także towary rolne, spożywcze, ogrodnicze i florystyczne.

Spółka planuje dokonać szeregu inwestycji, modernizacji i remontów związanych ze swoimi środkami trwałymi. W celu ich sfinansowania Spółka ma zamiar utworzyć fundusz specjalny pt. "Fundusz infrastrukturalny" (zwany dalej: "Funduszem infrastrukturalnym"), na który przeznaczy część zysku na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Spółki w sprawie podziału zysku netto. Fundusz ten będzie funduszem specjalnym prezentowanym w bilansie zgodnie z art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, tj. niezaliczonym do kapitałów (funduszy) własnych, wskazanym w pasywach bilansu w grupie zobowiązań jako fundusze specjalne.

Kwoty przekazane na Fundusz infrastrukturalny nie zostaną przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie tworzenia funduszu lub przekazywania tych środków na fundusz po jego utworzeniu. Planowane inwestycje, modernizacje i remonty mają na celu uzyskanie i zachowanie źródła przychodów Spółki. Umożliwią dalsze uzyskiwanie przychodów z tytułu działalności.

Spółka jest i będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Ewidencja księgowa dotycząca funduszu będzie miała miejsce w Zespole 8 "Kapitały własne, rezerwy, fundusze specjalne". Spółka zastosuje konta analityczne o symbolu 85X Fundusz infrastrukturalny.

Spółka przewiduje następujące zasady ujmowania funduszu w swoim systemie rachunkowości:

1. W odniesieniu do zakupu środka trwałego sfinansowanego ze środków Funduszu infrastrukturalnego: Zakupione obiekty Spółka zaliczy do środków trwałych, jeżeli spełniają kryteria określone w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, a więc okres ich ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok, są kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Będą one ujmowane w księgach rachunkowych tak jak inne środki trwałe. Spółka dokona również odpisów amortyzacyjnych tych obiektów na zasadach ogólnych.

* Zakup nowego środka trwałego:

Wn konto 011 - Środki trwałe

Ma konta zespołu 1, 2 lub 3 * Amortyzacja w miesiącach kolejnych:

Wn konto 400 Amortyzacja

Ma konto 078 Umorzenie.

Następnie, Spółka ujmie w księgach rachunkowych operacje zmniejszenia funduszu specjalnego zgodnie z przyjętymi zasadami rozliczeń tego funduszu nakreślonymi w zasadach (polityce) rachunkowości jednostki poprzez dokonywanie rozliczeń międzyokresowych przychodów (art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości).

Do ewidencji rozliczeń międzyokresowych przychodów Spółka wykorzysta konto 84X "Rozliczenia międzyokresowe przychodów". Księgowania będą przebiegać następująco: * zmniejszenie funduszu specjalnego (w wartości środków wydatkowanych na zakup środka trwałego bez podatku VAT - jeżeli podatek ten podlegał odliczeniu)

Wn konto 85X - Fundusz Infrastrukturalny

Ma konto 84X - Rozliczenia międzyokresowe przychodów * rozliczenie konta 84X w kwocie odpowiadającej skalkulowanym odpisom amortyzacyjnym:

Wn konto 84X Rozliczenia międzyokresowe przychodów,

Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

Na dzień bilansowy kwota pozostająca na koncie 84X, do rozliczenia w kolejnych okresach, wykazywana będzie w pasywach bilansu w pozycji B.IV.2. "Inne rozliczenia międzyokresowe" z podziałem na krótkoterminowe i długoterminowe.

2. W odniesieniu do modernizacji środków trwałych sfinansowanych ze środków Funduszu infrastrukturalnego:

Ujęcie rachunkowe aktywów powstałych w wyniku modernizacji środka trwałego sfinansowanej ze środków Funduszu infrastrukturalnego odbywać się będą analogicznie jak w przypadku pozostałych środków trwałych tj.: * Wartość nakładów na modernizację

Wn konto 080 - Środki trwałe w budowie

Ma konta zespołu 1, 2 lub 3 * Zwiększenie wartości środka trwałego po zakończeniu procesu modernizacji

Wn konto 011- Środki trwałe

Ma konto 080 - Środki trwałe w budowie * Amortyzacja w miesiącach kolejnych:

Wn konto 400 Amortyzacja

Ma konto 078 Umorzenie.

W następnym kroku Spółka ujmie w księgach rachunkowych operację zmniejszenia funduszu specjalnego zgodnie z przyjętymi zasadami rachunkowości jednostki, tak jak w przypadku zakupu środka trwałego: * zmniejszenie funduszu specjalnego (w wartości środków wydatkowanych na modernizację środka trwałego bez podatku VAT - jeżeli podatek ten podlegał odliczeniu)

Wn konto 85X - Fundusz Infrastrukturalny

Ma konto 84X - Rozliczenia międzyokresowe przychodów * rozliczenie konta 84X w kwocie odpowiadającej skalkulowanym odpisom amortyzacyjnym (w części ustalonej od wartości modernizacji)

Wn konto 84X Rozliczenia międzyokresowe przychodów,

Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

3. W odniesieniu do remontów środka trwałego sfinansowanych ze środków Funduszu infrastrukturalnego:

Wariant I - księgowanie bezpośrednio w ciężar funduszu specjalnego: * Wartość wydatków na remont (bez podatku VAT - jeżeli podatek ten podlegał odliczeniu)

Wn konto 85X - Fundusz Infrastrukturalny

Ma konta zespołu 1, 2 lub 3

Wariant II - księgowanie z uwzględnieniem kont wynikowych: * Wartość wydatków na remont (bez podatku VAT - jeżeli podatek ten podlegał odliczeniu)

Wn konto kosztów "4" Remonty

Ma konta zespołu 1, 2 lub 3 * zmniejszenie funduszu specjalnego (w wartości wydatków na remont, bez podatku VAT - jeżeli podatek ten podlegał odliczeniu)

Wn konto 85X - Fundusz Infrastrukturalny

Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty a sfinansowane z Funduszu infrastrukturalnego, który zostanie utworzony z zysku netto wypracowanego przez Spółkę, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (w zależności od charakteru wydatku i jego wartości bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. Czy pozostałe przychody operacyjne (Ma konto 76-0) stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego stanowią przychód podatkowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Planowane wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne (w przypadku ulepszeń środków trwałych, o których mowa w art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powiększą wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych).

W pierwszej kolejności Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwoty przekazane przez nią na Fundusz infrastrukturalny nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie utworzenia funduszu lub przekazywania na fundusz kolejnych środków.

Spółka uważa jednak, że nie ma normatywnych podstaw do przyjęcia, że stosowanie ww. przepisu, rozciąga się na wydatki dokonywane z tego funduszu, jeśli wydatki te spełniają kryteria do zaliczenia ich w koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustaw podatku dochodowym od osób prawnych.

Możliwość odliczenia dla celów podatkowych poniesionych kosztów będzie więc możliwe w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:

Mając na uwadze, że:

wydatki, które Spółka zamierza ponieść (oprócz wydatków na ulepszenia środków trwałych), spełniają przesłanki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 ww. ustawy, powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Mając powyższe na uwadze, wydatki na ulepszenie środków trwałych, o których mowa w art. 16g ust. 13 ww. ustawy, powiększą wartość środków trwałych stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Ad. 2)

Pozostałe przychody operacyjne (Ma konto 76-0) stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego nie stanowią przychodu podatkowego.

Środki Funduszu infrastrukturalnego będą pochodzić z zysku Spółki po opodatkowaniu. Późniejsze operacje rachunkowe a ostatecznie przeksięgowanie w pozostałe przychody operacyjne nie powoduje przychodu podatkowego, gdyż jest jedynie przesunięciem (przeksięgowaniem) części środków w obrębie prowadzonej ewidencji księgowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii. Jednakże, aby doszło do rozpoznania przychodu do opodatkowania, musi w pierwszej kolejności istnieć jakiekolwiek przysporzenie. Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zauważyć, że samo przeniesienie z jednego konta księgowego na inne - pozostałe przychody operacyjne nie będzie skutkowało koniecznością rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie powoduje bowiem uzyskania przez Spółkę żadnego przysporzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Prócz tego, uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga od podatnika wykazania, że wydatek jest racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Tak więc, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika winien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, z wyjątkiem gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu a przychodem, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu. Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od tego, czy nie znajduje się on w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek spełniający łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty),

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie został wymieniony w art. 16 u.p.d.o.p.

Powyższe oznacza, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami oraz racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia tego przychodu. W konsekwencji, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają, będą miały lub mogły mieć określony wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z wyłączeniem enumeratywnie wymienionych w art. 16 u.p.d.o.p.

Ustawodawca przepisem art. 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175), wprowadził do katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 16 ust. 1 pkt 15a. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Zatem, biorąc pod uwagę treść ww. przepisu, stwierdzić należy, że odnosi się on do kwot wypłaconych przez podatnika, a zatem ograniczenie w nim wskazane dotyczy sytuacji, w której dany podmiot wypłaca z wypracowanego zysku m.in. nagrody i premie pracownikom.

Literalna wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 15a u.p.d.o.p., prowadzi do wniosku, że wyłączeniu z kosztów podatkowych zawartym w tym przepisie podlega kwota wypłacona tytułem podziału zysku netto, a nie dowolny wydatek. Słowo "wypłacanie" stanowi rzeczownikową formę czasownika "wypłacać", który zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN oznacza:

W świetle powyższego, o "wypłacie" czegoś można mówić wówczas, gdy przedmiot wypłaty jest komuś należny, lub gdy wypłata jest czynnością odwzajemniającą. Przedstawione we wniosku wydatki na inwestycje, modernizacje i remonty nie spełniają takich przesłanek. Posługując się w art. 16 ust. 1 pkt 15a u.p.d.o.p., sformułowaniem "kwot wypłacanych tytułem podziału zysku netto", Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów jedynie te kwoty z zysku netto, które wypłacane są tytułem jego podziału, np. w formie premii, nagród lub innych postaci wynagrodzenia.

Reasumując, ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 15a u.p.d.o.p., nie znajdzie zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, bowiem Wnioskodawca z wypracowanego zysku netto planuje sfinansować wydatki na inwestycje, modernizacje i remonty. Wydatki te pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż dotyczą środków trwałych, za pomocą których działalność ta jest prowadzona oraz ponoszone będą w celu uzyskania i zachowania źródła przychodów Spółki. Wobec tego, spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., i co do zasady mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Artykuł 15 ust. 6 u.p.d.o.p., stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3. inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kwalifikując wydatki do kosztów podatkowych należy uwzględnić wyłączenia enumeratywnie wymienione w art. 16 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

c. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że środki trwałe uznaje się za ulepszone jeżeli zostaną spełnione dwa warunki łącznie, tj. gdy suma wydatków poniesionych między innymi na ich modernizację przekracza 10.000 zł oraz wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Natomiast, wydatki ponoszone na remont środka trwałego nie zwiększają jego wartości początkowej (niezależnie od ich wartości) i są odnoszone wprost w koszty uzyskania przychodu, a nie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty a sfinansowane z Funduszu infrastrukturalnego, który zostanie utworzony z zysku netto wypracowanego przez Spółkę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., w zależności od charakteru wydatku i jego wartości bezpośrednio bądź pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Spółki w zakresie ustalenia, czy pozostałe przychody operacyjne stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego stanowią przychód podatkowy należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Użycie w powyższym przepisie sformułowania "otrzymane" oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Odmiennie natomiast ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych traktuje przychody związane z działalnością gospodarczą, z działami specjalnymi produkcji rolnej, a także przychody z zysków kapitałowych (z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1), za które uznaje się należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont - art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Zatem, dla celów podatku dochodowego w przypadku prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej bez znaczenia jest, czy otrzymał należne mu kwoty za świadczone usługi, czy też należności tych nie zrealizował.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zauważyć, że sam zapis równoległy w księgach rachunkowych Spółki, w związku z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszy infrastrukturalnego, nie będzie skutkował koniecznością rozpoznania przychodu w Spółce na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy:

* wydatki poczynione na inwestycje, modernizacje i remonty a sfinansowane z Funduszu infrastrukturalnego, który zostanie utworzony z zysku netto wypracowanego przez Spółkę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w zależności od charakteru wydatku i jego wartości bezpośrednio lub pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne,

* pozostałe przychody operacyjne stanowiące równowartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych lub wydatków na remonty sfinansowanych z Funduszu infrastrukturalnego stanowią przychód podatkowy

- jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena prawidłowości ujmowania zdarzeń gospodarczych w ewidencjach księgowych.

Tut. Organ wskazuje również, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych (w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2). Natomiast, w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie/zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.