0111-KDIB1-3.4010.462.2019.2.JKU - Koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej w zakresie produkcji mebli.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), uzupełnionym 17 grudnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy sposób wyodrębniania kosztów działalności badawczo-rozwojowej prowadzony przez Spółkę w Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej umożliwia skorzystanie z ulgi na badania i rozwój, a tym samym na odliczenie od podstawy opodatkowania wyodrębnionych kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy sposób wyodrębniania kosztów działalności badawczo-rozwojowej prowadzony przez Spółkę w Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej umożliwia skorzystanie z ulgi na badania i rozwój, a tym samym na odliczenie od podstawy opodatkowania wyodrębnionych kosztów uzyskania przychodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 grudnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.462.2019.1.JKU, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków, co też nastąpiło 17 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" albo "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "podatek CIT"), specjalizującym się w produkcji mebli skrzyniowych, montowanych z materiałów drewnianych i drewnopochodnych.

Spółka jako producent wytwarza towary dla innych marek i producentów z branży meblarskiej działających na rynkach zagranicznych (rynek B2B), w tym przede wszystkim na rynku brytyjskim, gdzie sprzedawane jest około 95% wytwarzanych przez nią produktów.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność zaklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.) w grupowaniu 46.47.Z - Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego.

Oferowane przez Spółkę możliwości produkcyjne obejmują w praktyce nieograniczone spektrum mebli przeznaczonych do użytku indywidualnego, w tym komplety mebli do sypialni, jadalni, pokoi dziecięcych, gabinetów, biur, czy kancelarii. Wśród wytwarzanych produktów wskazać można m.in.: stoły, krzesła, komody, regały, szafy, szafki nocne, łóżka, łóżeczka dla dzieci, toaletki, ławy, skrzynie, lustra i witryny (dalej: "Produkty").

Charakterystyka prac rozwojowych w ramach działalności Spółki

W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie rynku Spółka prowadzi prace rozwojowe w zakresie projektowania i współprojektowania nowych Produktów przy zastosowaniu dostępnych materiałów i surowców, wykorzystując innowacje, które znacznie poprawiają właściwości oraz design Produktu, w porównaniu z podobnymi produktami wytwarzanymi przez firmy konkurencyjne.

Strategia rynkowa Wnioskodawcy zakłada produkcję oraz sprzedaż Produktów w tzw. Krótkich seriach, tj. o ograniczonej ilości sztuk, jak również w tzw. seriach długich, tj. stałych kolekcjach. Ze względu na uwarunkowania rynku, w strategii Spółki zdecydowanie przeważają serie krótkie nowych Produktów. Pozwalają bowiem na elastyczne reagowanie na zmiany mody oraz trendów w branży meblarskiej. W konsekwencji, pozycja rynkowa Spółki, w tym wielkość sprzedaży jej Produktów, jest stricte uzależniona od projektowania nowych Produktów, odpowiadających aktualnym potrzebom klientów (w szczególności posiadających odpowiednie właściwości danych materiałów oraz design), a zarazem posiadających lepsze rozwiązania technologiczne i ekonomiczno-estetyczne niż wyroby oferowane przez konkurencję Spółki.

Realizowane przez Spółkę prace mają twórczy i innowacyjny charakter w stosunku do projektowanych Produktów, tj. poprzez wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych produktów (lub zmian w istniejących produktach) spełniających cele i założenia klienta (w szczególności łączenie w Produktach różnych materiałów - np. ceramiki, metalu, szkła i drewna).

Spółka opracowuje także nowe, innowacyjne technologie produkcji Produktów, których celem jest uzyskanie odpowiednich cech materiałów użytych do przygotowania Produktów. Do przykładowych innowacyjnych rozwiązań w ramach działalności rozwojowej Spółki należy m.in.:

* zaprojektowanie sposobu powodowania kontrolowanych pęknięć w produktach drewnianych (proces postarzanie materiału);

* zlecenia z zakresu tzw. Value Engineering (optymalizacja kosztów, przy jednoczesnym dostarczaniu klientom tej samej wartości).

Prowadzone prace rozwojowe nad opracowaniem Produktów nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych. Projekty realizowane przez Spółkę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy Produkt wymaga indywidualnego podejścia, tj. opracowania od podstaw.

W związku z prowadzonymi pracami projektowymi nad nowymi Produktami, Spółka ponosiła i ponosi szereg wydatków związanych z działalnością rozwojową.

Koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace rozwojowe dotyczące nowych Produktów

Spółka posiada wyodrębniony w strukturze wewnętrznej pion prac badawczo-rozwojowych (dalej: "pion B+R"), w ramach którego pracownicy zatrudniani przez Spółkę, w ramach swoich obowiązków, wykonują czynności z zakresu opracowywania Produktów przy wykorzystaniu swojej wiedzy oraz doświadczenia.

Jednocześnie, pracownicy działu B+R w ramach swoich obowiązków służbowych wykonują także inne prace (np. administracyjne), niezwiązane z opracowywaniem Produktów.

W pracach rozwojowych nowych Produktów uczestniczą również pracownicy innych działów, np. technolodzy produkcji, modelarze, pracownicy kontroli jakości, itd., których wiedza oraz umiejętności są niezbędne z punktu widzenia tworzenia nowych Produktów.

W związku z zatrudnianiem pracowników na potrzeby prowadzonej działalności związanej z tworzeniem Produktów, Spółka ponosi koszty pracy obejmujące m.in.:

* wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, które Spółka jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej: "ustawa PIT");

* składki z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm. dalej: "ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych") - finansowane przez Spółkę jako płatnika składek;

* nagrody, które Spółka jako płatnik zalicza do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT.

W proces badawczo-rozwojowy opracowywania Produktów zaangażowane są również osoby sprawujące w Spółce funkcje kierownicze. Osoby te stanowią wsparcie merytoryczne, w związku ze swoją wiedzą techniczną i doświadczeniem oraz dokonują akceptacji lub wskazują kierunki modyfikacji Produktów.

W stosunku do wszystkich pracowników działu rozwoju, jak również technologów oraz kadry kierowniczej, zatrudnianych przez Wnioskodawcę w szczególności w 2017 i latach następnych, Spółka prowadziła dla celów kontrolingowych, ewidencję czasu pracy poświęcanego przez poszczególnych pracowników na prace nad rozwojem Produktów, która określała m.in. charakter czynności wykonywanych przez daną osobę, przyporządkowanie pracy do poszczególnych projektów związanych z danym Produktem, oraz ilość czasu pracy poświęconą na dane zadanie związane z rozwojem Produktu (dalej: "Ewidencja").

Powyższe pozwalało Spółce określić czasochłonność opracowywania poszczególnych Produktów, a co za tym idzie, wysokość kosztów osobowych z tym związanych.

Ewidencja nakładała na pracownika pionu B+R obowiązek bieżącego wypełniania ilości czasu pracy (ilość godzin) poświęconej w danym tygodniu bądź w danym dniu na poszczególnych projektach związanych z tworzeniem danego Produktu, wraz z krótkim opisem wykonywanych czynności. W przedmiotowej Ewidencji nie wskazywano ilości godzin odnoszącej się do czynności niezwiązanych z działalnością rozwojową Produktów.

Wypełniona Ewidencja była następnie przekazywana do osób zajmujących się finansami Spółki. Na tej podstawie Spółka była wstanie określić, ile roboczo godzin zostało poświęconych na przygotowanie projektu danego Produktu.

Od 2018 r. Spółka rozszerzyła zakres osób zobowiązanych do wypełniania Ewidencji również o pracowników innych działów, którzy pracują nad przygotowaniem projektów Produktów.

W przypadku, gdy pracownicy Wnioskodawcy byli nieobecni w pracy z powodu choroby, czy urlopu, a na Spółce ciążył obowiązek wypłaty należnego im wynagrodzenia, w Ewidencji nie był wykazywany czas pracy związany z pracami rozwojowymi nad Produktem.

Ewidencja pozwala, tym samym ustalić ilość czasu pracy poświęconego przez poszczególnych pracowników Spółki na realizację prac rozwojowych nad Produktami, w całkowitym czasie pracy wykonywanej przez nich w trakcie danego miesiąca.

Koszty surowców, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) przeznaczonych na realizację prac rozwojowych

W ramach prac nad rozwojem Produktów, Spółka ponosi koszty materiałów i surowców z nimi związanych. Koszty te są związane bezpośrednio z prowadzonymi przez Spółkę projektami.

W szczególności, Wnioskodawca ponosi koszty materiałów i surowców koniecznych do przygotowania prototypu Produktu, w tym koszty wzorów tkanin i kolorów, koszty wzorów uchwytów, nóżek, wieszaków, zawiasów, itp.

Ponadto, Wnioskodawca zleca wykonanie podwykonawcom części materiałów (przykładowo stworzenie poszczególnych części składowych prototypu Produktu), bez których nie byłby w stanie wykonać prototypu Produktu, który jest przedstawiany klientom obok dokumentacji technicznej.

Jak wspomniano, zdarzają się sytuacje, w których podwykonawcy wykonują prototyp Produktu w całości, jednakże zgodnie z wytycznymi, rysunkami technicznymi Spółki oraz pod jej nadzorem. Takie prototypy traktowane są jako materiały (surowce) niezbędne do wytworzenia innowacyjnych Produktów.

Wnioskodawca do kosztów działań rozwojowych nad Produktami zalicza również wydatki na zakup lub utrzymanie licencji i różnego rodzaju oprogramowania (np. SOLIDWORKS, AutoCAD, itd.) niestanowiącego odrębnych wartości niematerialnych i prawnych, jak również roczne opłaty za korzystanie z tego oprogramowania. Wydatki te są, w ocenie Spółki, niezbędne do efektywnego wykonania poszczególnych działań rozwojowych (m.in. do projektowania Produktów), a tym samym, są związane bezpośrednio z prowadzonymi przez Wnioskodawcę projektami.

W przyszłości Spółka, w ramach wykonywanej działalności, może ponosić także koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi od środków trwałych (innych niż budynki, budowle, samochody osobowe, lokale będące odrębną własnością) oraz WNiP wykorzystywanych przez pracowników bezpośrednio do prac rozwojowych dotyczących opracowywania nowych Produktów. Koszty te stanowić będą koszty uzyskania przychodów Spółki.

Ewidencja rachunkowa kosztów kwalifikowanych

Wnioskodawca alokuje koszty związane z działalnością rozwojową nad poszczególnymi Produktami (m.in. wydatki na surowce, materiały, szkolenia pracowników) na koncie "524" (każdy projekt Produktu ma odrębny numer w systemie), co pozwala na dokładne określenie kosztów z nimi związanych.

W odniesieniu do wyodrębnienia kosztów pracowniczych, pracownicy Spółki prowadzą wspomnianą wcześniej Ewidencję, która pozwala na określenie ilości godzin czasu pracy realnie poświęcanego na prace rozwojowe nad konkretnym Produktem.

Zakupione przez Spółkę materiały (np. okucia) i surowce (np. drewno) związane z prowadzoną działalnością trafiają do magazynu.

W przypadku wykorzystania materiału lub surowca do działalności rozwojowej, związanej z opracowaniem Produktu, dany surowiec lub materiał jest pobierany z magazynu, zgodnie z metodą FIFO (ang. First In, First Out).

Przesunięcia magazynowe dokumentowane są za pomocą dokumentów MM, natomiast rozchód magazynowy dokumentowany jest dokumentem RW (rozchód wewnętrzny), co pozwala na przypisanie danej partii materiału do prowadzonego projektu związanego z tworzeniem Produktu, a w konsekwencji na powiązanie faktury VAT (a tym samym i wydatku) z konkretnym materiałem oraz projektem.

W konsekwencji powyższego, możliwe jest dokładne przypisanie bezpośrednich kosztów kwalifikowanych związanych z materiałami i surowcem ponoszonych przez Spółkę do projektów rozwojowych Produktów.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 10 grudnia 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że prace będące przedmiotem wniosku spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, zawartą w art. 4a pkt 26-28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"). Natomiast, koszty działalności badawczo-rozwojowej, będące przedmiotem pytania, są kosztami kwalifikowanymi wymienionymi w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sposób wyodrębniania kosztów działalności badawczo - rozwojowej w Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej, przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia wymagania, o których mowa w art. 9 ust. 1b ustawy CIT, tj. czy sposób wyodrębniania kosztów działalności badawczo - rozwojowej prowadzony przez Spółkę w Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej mieści się w zakresie znaczenia sformułowania "wyodrębnić", przewidzianego w art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1 ustawy CIT - a co za tym idzie - pozwala Spółce na skorzystanie z ulgi na badania i rozwój, a tym samym na odliczenie od podstawy opodatkowania wyodrębnionych kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1b w zw. z art. 18d ust. 1 ustawa CIT sposób wyodrębniania kosztów działalności badawczo - rozwojowej w prowadzonej Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej, ujęty w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, spełnia wymagania, o których mowa w art. 9 ust. 1b ustawy CIT, a co za tym idzie - pozwala na skorzystanie z ulgi na badania i rozwój, a tym samym odliczenie od podstawy opodatkowania wyodrębnionych kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Artykuł 9 ust. 1 ustawy CIT stanowi, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ustawa CIT nakłada ponadto dodatkowe wymagania na podatników, którzy chcą skorzystać z ulgi B+R, co do prowadzenia ewidencji kosztów, które podlegają odliczeniu w ramach ulgi.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1b ustawy CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe regulacje nakładają na Spółkę obowiązek wyodrębniania kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo - rozwojową w rozumieniu ustawy CIT, która nie precyzuje jednak sposobu, w jaki wspomniane wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie w Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej kosztów na działalność badawczo - rozwojową ma być natomiast podstawą do kalkulacji wysokości ulgi badawczo - rozwojowej.

W związku z powyższym, wyodrębnienia należy dokonać w taki sposób, żeby możliwa była identyfikacja kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii kosztów.

Wobec braku w przepisach definicji słowa "wyodrębnić", należy odwołać się do jego wykładni językowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) "wyodrębnić" znaczy "wyodrębnić się z jakiejś całości" bądź "wyróżniać się odrębnymi cechami".

Biorąc zatem pod uwagę, że regulacje ustawy CIT nie precyzują sposobu, w jaki należy dokonać wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, należy uznać, że podatnikowi przysługuje w tej kwestii dowolność. Natomiast sposób wyodrębniania kosztów powinien wskazywać rzeczywistą wartość kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.313.2019.1.JKT, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za w prawidłowe stanowisko wnioskodawcy:

" (...) Ten wniosek wspiera wykładnia celowościowa odliczenia na działalność badawczo-rozwojową: ustawodawca wymaga bowiem wskazania konkretnej wartości kosztów kwalifikowanych uprawniających do skorzystania z odliczenia, zgodnie z ich limitem wskazanym w art. 18d ust. 7 pkt 7 - 2 Ustawy CIT.

Uwzględniając zatem, że regulacje Ustawy CIT nie wskazują, w jaki sposób ma przebiegać wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych, należy uznać, że ustawodawca zagwarantował podatnikowi pewną autonomię w wyborze sposobu wyodrębniania kosztów, którego podstawowym celem jest wskazanie rzeczywistej wartości kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową."

W tym miejscu Wnioskodawca ponadto wskazuje, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.502.2017.2.MST, potwierdził dowolność ewidencjonowania kosztów kwalifikowanych uznając także za prawidłowe stanowisko podatnika, który dokonywał wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych w programie Microsoft Excel: "(...) należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego wyodrębnienia (podziału) części wynagrodzenia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową."

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca alokuje koszty związane z działalnością rozwojową nad poszczególnymi Produktami na koncie "524", a każdy projekt Produktu ma odrębny numer w systemie, co pozwala na dokładne określenie kosztów surowców oraz materiałów z nimi związanych.

Zdarzają się jednak sytuacje, w których zakupione przez Spółkę materiały i surowce trafiają w pierwszej kolejności do magazynu. Natomiast, z magazynu pobierane są na bieżąco do prowadzonych projektów zgodnie z metodą FIFO. Przesunięcia magazynowe wykazywane są za pomocą dokumentów MM, natomiast rozchód magazynowy dokumentowany jest dokumentem RW, co pozwala na przypisanie danej partii materiału do prowadzonego projektu dot. Produktu, a w konsekwencji na powiązanie faktury VAT z konkretnym materiałem oraz projektem.

Powyższe pozwala, w ocenie Wnioskodawcy, na odpowiednie wyodrębnienie kosztów materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością B+R poprzez stworzenie ewidencji pomocniczych, odrębnych dla każdego projektu.

Natomiast, w celu określenia i wyodrębnienia kosztów wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działalność rozwojową Produktów, pracownicy Spółki prowadzą Ewidencję wskazującą dokładną ilość godzin pracy w danym miesiącu każdego pracownika poświęconą na konkretny projekt Produktu.

Za pomocą Ewidencji Wnioskodawca jest w stanie:

* określić, którzy pracownicy w danym miesiącu brali udział w realizacji danego projektu związanego z Produktami;

* wyznaczyć udział zaangażowania poszczególnych pracowników w działalność B+R w stosunku do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu (ilość godzin w danym miesiącu poświęcaną na działalność rozwojową dot. Produktów);

* po uwzględnieniu powyższego oraz kosztów zatrudnienia poszczególnych pracowników, określić wartość zaangażowania wszystkich pracowników biorących udział w danych pracach rozwojowych nad Produktami w ciągu każdego miesiąca.

Ewidencja uwzględnia jedynie czas pracy poświęcony na działalność B+R. W przypadku, natomiast nieobecności pracownika z powodu choroby, czy urlopu, jak również wykonywania innych czynności, np. administracyjnych niezwiązanych z działalnością B+R, nie jest to uwzględniane w Ewidencji.

Biorąc powyższe pod uwagę, sposób prowadzenia Ewidencji oraz ewidencji rachunkowej opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, spełnia przesłankę "wyodrębnienia" kosztów przewidzianą w art. 9 ust. 1b ustawy CIT, a co za tym idzie - skorzystanie z ulgi na badania i rozwój i odliczenie od podstawy opodatkowania wyodrębnionych kosztów uzyskania przychodów.

Konsekwencją wyodrębnienia będzie możliwość ustalenia dokładnej kwoty (kosztu kwalifikowanego) do odliczenia od podstawy opodatkowania tytułem ulgi na działalność badawczo - rozwojową.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, sposób prowadzenia Ewidencji i ewidencji rachunkowej ujęty w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego umożliwia wyodrębnienie kosztów kwalifikowalnych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, które mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.