0111-KDIB1-3.4010.458.2017.3.AN - Ustalenia, czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 10 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2017 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 21 grudnia 2017 r. znak: 0111-KDIB1-3.458.2017.1.AN, wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 10 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") z siedzibą w (...) prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest druk gazet, książek, reklam techniką offsetową i cyfrową, reprodukcja zapisanych nośników, wydawanie książek, gazet i pozostałych czasopism i periodyków.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka podpisała z bankiem gospodarstwa krajowego umowę o dofinansowanie projektu w ramach działania 4.3 Kredyt technologiczny osi priorytetowej 4 inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia programu operacyjnego innowacyjna gospodarka 2007-2013 (dalej: "Umowa"). Umowa o dofinansowanie została podpisana na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 z późn. zm., dalej: "UNFWDI"). Przedmiotem umowy jest udzielenie spółce dofinansowania na realizację projektu: "Innowacyjna technologia druków akcydensowych" ze środków przekazanych na rachunek państwowego funduszu celowego fundusz kredytu technologicznego utworzonego na podstawie art. 14 ust. 1 UNFWDI, w ramach POIG (program operacyjny innowacyjna gospodarka 2007-2013). Środki pozyskane z dotacji celowej i płatności z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego były przekazane Wnioskodawcy w postaci premii technologicznej.

Po spełnieniu warunków wynikających z umowy, Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie w formie premii technologicznej będącej refundacją poniesionych wydatków kwalifikowanych, przy czym 15% kwoty premii zostanie przekazane w formie dotacji celowej, a 85% kwoty dofinansowania będzie stanowić płatność z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wydatki kwalifikowane są to wydatki poniesione na zakup środków trwałych w ramach projektu objętego wnioskiem o dofinansowanie.

Dofinansowanie z banku gospodarstwa krajowego następuje bezpośrednio na rachunek Wnioskodawcy w banku kredytującym na poczet spłaty kapitału kredytu technologicznego wykorzystanego przez Wnioskodawcę, przy czym Wnioskodawca nie może inaczej zadysponować kwotą dofinansowania, tj. dofinansowanie zawsze pomniejsza kapitał kredytu technologicznego. W 2012 r. Spółka zakupiła urządzenie służące do druku akcydensowego, składającego się z 3 elementów: maszyny poligraficznej (KŚT 548), zestawu kontrolno - pomiarowego (KŚT 548) i wieży lakierniczej (KŚT), które zostały wpisane na listę środków trwałych. Spółka otrzymała ww. dofinansowanie na rachunek bankowy w banku kredytującym, wskazany w podpisanej umowie z bankiem X. Bank kredytujący zaliczył przekazaną premię technologiczną na poczet spłaty kapitału kredytu technologicznego zaciągniętego przez Spółkę na realizację projektu, zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie.

Dofinansowanie wpłynęło w dwóch transzach: pierwsza 85% otrzymanej kwoty pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, druga zaś stanowiąca 15% to środki krajowe.

Zakupione urządzenie (składające się z trzech wspomnianych wcześniej elementów), zostało częściowo refinansowane za pomocą opisywanego dofinansowania w ten sposób, że kwota premii technologicznej została proporcjonalnie podzielona pomiędzy wymienione urządzenia.

W lipcu 2017 r. Wnioskodawca sprzedał zakupione urządzenie kontrahentowi zagranicznemu, co zostało udokumentowane w postaci wystawionej faktury VAT. Urządzenie to w momencie sprzedaży było zamortyzowane jedynie częściowo.

W uzupełnieniu wniosku z 9 stycznia 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony stan faktyczny informując, że otrzymał dofinansowanie w formie premii technologicznej z Banku Gospodarstwa Krajowego bezpośrednio na rachunek bankowy prowadzony w banku kredytującym, wskazany w podpisanej umowie z Bankiem X. Dofinansowanie zostało przekazane przelewem bankowym 25 stycznia 2013 r. w dwóch transzach: pierwsza 85% otrzymanej kwoty pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a druga stanowiąca 15% pochodzi ze środków krajowych.

Dotacja otrzymana przez Stronę podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie kosztów uzyskania przychodu zostało sformułowane w art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Kosztami uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej zakupionych środków trwałych, która została objęta dofinansowaniem (dotacją), nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p.

W interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 7 grudnia 2015 r., znak: IBPB-1-3/4510-435/15/APO, w sprawie o zbliżonym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wyraził następujący pogląd: "kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu".

Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 5 lutego 2014 r., znak: ILPB3/423-542/13-2/EK w podobnej sprawie: "istotnym przy tym jest, że fakt otrzymania dofinansowania nie wpłynął na wartość początkową środków trwałych których zakup został pokryty ze środków własnych spółki i dotacji".

Powyższe zapatrywanie potwierdza treść art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., na mocy którego, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Analogiczne stanowisko jest prezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2016 r., znak: ILPB4/4510-1-38/16-2/MC.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodu będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na zakup środków trwałych stanowiący ich wartość początkową, w tym sfinansowana dotacją, pomniejszoną o sumę dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, ponieważ na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., który jest przepisem szczególnym - Spółka ma prawo do zaliczenia całej, niezamortyzowanej wartości środków trwałych do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępnie zaznaczyć należy, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny, czy otrzymana dotacja podlega zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") - przyjęto to jako element stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

W 2012 r. Spółka zakupiła urządzenie służące do druku akcydensowego, składającego się z 3 elementów: maszyny poligraficznej (KŚT 548), zestawu kontrolno - pomiarowego (KŚT 548) i wieży lakierniczej (KŚT), które zostały wpisane na listę środków trwałych. Spółka otrzymała dofinansowanie na rachunek bankowy w banku kredytującym, wskazany w podpisanej umowie z bankiem X. Bank kredytujący zaliczył przekazaną premię technologiczną na poczet spłaty kapitału kredytu technologicznego zaciągniętego przez Spółkę na realizację projektu, zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie.

W lipcu 2017 r. Wnioskodawca sprzedał zakupione urządzenie kontrahentowi zagranicznemu, co zostało udokumentowane w postaci wystawionej faktury VAT. Urządzenie to w momencie sprzedaży było zamortyzowane jedynie częściowo.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

* nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

* nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

* ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16 m tej ustawy. Tak więc - nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości początkowej środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodów będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

Reasumując - niezamortyzowana część wartości początkowej środka trwałego częściowo sfinansowanego dotacją w momencie zbycia tego środka trwałego przez Spółkę będzie stanowiła dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.