0111-KDIB1-3.4010.45.2020.2.JKT - Opodatkowanie u źródła należności licencyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 17 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłaty dokonywane na rzecz udziałowca, które zostaną objęte wydaną opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b u.p.d.o.p., nie powinny być wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p., dokonywanych na rzecz tego podatnika, Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p. w przypadku gdy łączna ich wartość w danym roku podatkowym nie przekroczy progu 2 mln zł - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłaty dokonywane na rzecz udziałowca, które zostaną objęte wydaną opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b u.p.d.o.p., nie powinny być wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p., dokonywanych na rzecz tego podatnika, Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p. w przypadku gdy łączna ich wartość w danym roku podatkowym nie przekroczy progu 2 mln zł. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 26 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.45.2020.1.JKT wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 17 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") produkuje standardowe oraz innowacyjne opakowania dla rynku przetwórstwa spożywczego. Spółka jest polskim liderem na rynku standardowych i specyficznych plastikowych opakowań spożywczych dla supermarketów, hipermarketów, przemysłu spożywczego oraz handlu tradycyjnego. Spółka jest częścią strategii Grupy mającej na celu zdobycie nowego rynku oraz potwierdzenia swojej pozycji w Europie.

W Spółce 100% udziałów posiada podmiot z siedzibą we Francji (dalej: "G.", "Udziałowiec").

Spółka wypłaca na rzecz Udziałowca należności za używanie logo firmy (...) na terytorium polskim na podstawie zawartej umowy licencyjnej z dnia 27 grudnia 2004 r. (umowa zawarta na poprzednią nazwę Spółki - (...)). W zamian za używanie logo w ciągu całego okresu obowiązywania tej umowy Spółka jako Licencjobiorca przelewa na rzecz Licencjodawcy opłatę licencyjną stanowiącą równowartość 2% wysokości przychodów ze sprzedaży (z wyłączeniem przychodów ze sprzedaży przemiału tworzywa sztucznego), pomniejszonych o udzielone skonta, rabaty, upusty i bonusy sprzedażowe realizowanych poza Grupą w roku sprawozdawczym. Prowizja jest przez Spółkę przelewana najpóźniej do 31 grudnia każdego roku następującego po tym, do którego się ona odnosi, z zastrzeżeniem możliwości przelewania zaliczek. W pierwszym roku obowiązywania umowy wystawiona była faktura roczna, później wystawiane były faktury miesięczne, a następnie faktury kwartalne wystawiane w miesiącu następnym po miesiącu kończącym kwartał (co też ma obecnie miejsce). W całym 2019 r. kwota wypłat tytułem logo na rzecz Udziałowca wynosiła 3.113.478,52 zł.

Spółka wypłaca również na rzecz Udziałowca odsetki na podstawie zawartej umowy kredytu rewolwingowego z dnia 7 grudnia 2005 r. (umowa zawarta również na poprzednią nazwę Spółki - (...)). Umowa ta była odpowiednio zmieniana aneksami z dnia 27 czerwca 2007 r., 25 czerwca 2010 r., 7 stycznia 2014 r., 23 grudnia 2015 r., 3 maja 2017 r. w zakresie odpowiednio kwoty pożyczki, trwania okresu umowy, oprocentowania, przewalutowania z euro na złotówki oraz aneksem z dnia 29 czerwca 2018 r. w zakresie zmiany wysokości udzielonego kredytu odnawialnego oraz oprocentowania, przy jednoczesnym połączeniu tej umowy z umową pożyczki odnawialnej z dnia 1 lipca 2016 r., udzielonej podmiotowi K. Sp. z o.o. przez podmiot G. W 2019 r. kwota odsetek wynosiła 1.868.284,16 zł.

Spółka dokonuje na rzecz G. zapłaty rocznej ryczałtowej opłaty licencyjnej za używanie znaku towarowego oraz za używanie wzorów (marki towarów) na podstawie podpisanych umów z dnia 23 listopada 2017 r. (umowy zawarte również na poprzednią nazwę Spółki - (...)). W 2019 r. łącznie opłata licencyjna wynosiła 42.787,73 zł. W ramach zawartej umowy licencyjnej na używanie znaku towarowego, Spółka ma prawo do korzystania ze znaków towarowych F. (nr wpisu...), M. (nr wpisu...), P. (nr wpisu...), S. (nr wpisu...), T. (nr wpisu...), których właścicielem jest G. Natomiast, na podstawie umowy licencyjnej na używanie wzorów, Spółka może korzystać ze wzoru S. (nr wpisu...). G. udzielił Spółce prawa do licencji na zasadzie braku wyłączności, nie podlegającej transferowi i mającej charakter osobisty. Rzeczona licencja zawiera w szczególności możliwość produkcji, zlecenia produkcji, sprzedaży bezpośredniej lub pośredniej produktów chronionych wskazanymi tytułami. Licencja została udzielona na wszystkie obszary, na których obowiązuje każdy z tytułów. Umowy zawarto od dnia 1 stycznia 2017 r. na czas obowiązywania każdego tytułu własności przemysłowej. W ramach zawartej umowy na używanie znaku towarowego oraz na używanie wzorów, Spółka zobowiązała się do podjęcia niezbędnych działań w celu zapewnienia najlepszej produkcji i sprzedaży produktów powstałych na bazie tytułów, na które udzielono licencji.

Obecnie Spółka nie pobierała podatku u źródła od ww. należności, stosując do nich zwolnienie w świetle art. 21 ust. 3 uCIT (spełnione są ustawowe warunki do zastosowania tego zwolnienia). Natomiast, odsetki od kredytu zgodnie z zapisem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie rezydencji G. (art. 11 ust. 1 tej umowy).

G jako całościowy udziałowiec jest również uprawniona do wypłaty na jej rzecz dywidendy przez Spółkę.

Dodatkowo Spółka dokonuje płatności na rzecz G. za usługi telekomunikacyjne (refaktura), usługi prawne, usługi informatyczne, za udzielenie gwarancji. W 2019 r. łączna kwota tych wypłat wynosi ok. 500 tys. zł.

Spółka posiada certyfikat rezydencji G. oraz oświadczenie, że podmiot ten jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności oraz że nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Obecnie Spółka mimo, że łączna kwota wypłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 uCIT dokonywana na rzecz G. przekracza kwotę 2 mln zł nie pobiera podatku u źródła na zasadach określonych w art. 26 ust. 2e uCIT, bowiem do dnia 31 grudnia 2019 r. stosowanie tych zasad zostało ograniczone na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2545). Obecnie po raz kolejny odroczono ten termin do 30 czerwca 2020 r. na mocy § 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2528).

Niemniej jednak, jako iż nie wiadomym jest, czy ww. termin zostanie po raz kolejny przedłużony przez ustawodawcę, Spółka jako płatnik niezależnie planuje wystąpić z wnioskiem o wydanie opinii o zastosowaniu zwolnienia z podatku u źródła, o której mowa w art. 26b ust. 1 uCIT w odniesieniu do należności licencyjnych wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 uCIT, tj. w odniesieniu do płaconych na rzecz G. należności tytułem odsetek od kredytu, opłat licencyjnych za logo oraz za znaki towarowe oraz wzór (marki towarów), jak również przyszłych dywidend (art. 22 ust. 1 uCIT), gdyby takowe miały być wypłacane. Uzyskanie takiej opinii przez Spółkę pozwoli jej w dalszym ciągu stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 uCIT w odniesieniu do wypłacanych należności licencyjnych na rzecz G, mimo iż łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 uCIT wypłacana w danym roku podatkowym na rzecz tego podmiotu będzie przekraczać 2 mln zł. Oczywiście gdy w przyszłości dojdzie do wypłaty dywidendy, kwota dywidendy również będzie wliczana do limitu 2 mln zł i będzie objęta opinią o zastosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b uCIT, co pozwoli Spółce również stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 uCIT.

Spółka jednocześnie wskazuje, iż z Projektu objaśnień podatkowych z dnia 19 czerwca 2019 r. w zakresie Zasad poboru podatku u źródła, wynika, iż do kalkulacji progu 2 mln zł nie są wliczane te wypłaty, które objęte są opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b ustawy o CIT. Płatnik, obliczając kwotę wypłat dokonywanych należności, w celu ustalenia, czy łączna kwota wypłat nie przekracza 2 mln zł na rzecz jednego podatnika, nie wlicza wypłat, które objęte są obowiązującą opinią o stosowaniu zwolnienia. Pozostałe płatności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła i dokonywane są na rzecz tego podatnika, podlegają sumowaniu w celu weryfikacji czy doszło do przekroczenia progu 2 mln zł (vide. pkt 5.1).

W świetle powyższego, Spółka powzięła wątpliwość, czy wypłaty dokonywane na rzecz G., które zostaną objęte wydaną dla niej opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b uCIT, nie powinny być przez nią wliczane do progu 2 mln zł, jak to wskazał Minister Finansów w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., mimo iż kwestia ta nie jest wprost uregulowana w zmienionych przepisach podatkowych w zakresie poboru podatku u źródła. Jeśli tak, to zarazem Spółka uważa, iż w przypadku dokonywania na rzecz tego podmiotu w danym roku podatkowym należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT w kwocie łącznej nie przekraczającej progu 2 mln zł nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a uCIT, gdy zarazem ustawodawca nie przedłuży terminu, do którego ograniczono stosowanie art. 26 ust. 2e uCIT.

Z dodatkowych informacji, Spółka wskazuje, że G. nie posiada zakładu na terytorium Polski.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał dane identyfikujące podmiot zagraniczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłaty dokonywane na rzecz G., które zostaną objęte wydaną dla niej opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b uCIT, nie powinny być przez nią wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 uCIT zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT dokonywanych na rzecz tego podatnika, Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a uCIT w przypadku gdy łączna ich wartość w danym roku podatkowym nie przekroczy progu 2 mln zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty dokonywane na rzecz G., które zostaną objęte wydaną dla niej opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b uCIT, nie powinny być przez nią wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 uCIT zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT dokonywanych na rzecz tego podatnika, Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a uCIT w przypadku gdy łączna ich wartość nie przekroczy w danym roku podatkowym progu 2 ml. zł.

UZASADNIENIE stanowiska:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a uCIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów;

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 uCIT podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Ww. przepisy stosuje się uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 i art. 22a uCIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: "UPO") należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Natomiast jak wynika z art. 12 ust. 2 UPO należności takie mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy osoba pobierająca należności licencyjne jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty tych należności. Jak wynika z art. 12 ust. 4 UPO określenie "należności licencyjne" użyte ww. przepisie oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami i dziełami zarejestrowanymi dla radia i telewizji, do patentu, znaku przemysłowego lub handlowego, rysunku, modelu, planu, formuły, technologii produkcyjnej i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how).

Niemniej jednak, w przypadku wypłaty należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 uCIT na rzecz podmiotu powiązanego, można zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 uCIT przy zachowaniu warunków wprost wynikających z tego przepisu.

Zgodnie z powołanym przepisem zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 uCIT, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

W świetle powyższego, Spółka dokonując wypłat należności licencyjnych za korzystanie z logo czy opłatę licencyjną za korzystanie ze znaków towarowych oraz wzoru (marka towarów) na rzecz podmiotu, który jest jej 100% udziałowcem, stosuje zwolnienie z opodatkowania podatkiem u źródła tych wypłat przy spełnieniu ustawowych warunków wskazanych wprost w tym przepisie, mając zarazem certyfikat rezydencji oraz oświadczenie tego podmiotu, iż jest on rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności oraz że nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. Natomiast odsetki od kredytu podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 UPO odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa (tu Polska) i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (tu Francja), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (we Francji).

W przypadku z kolei dokonywania płatności na rzecz G. za świadczone przez ten podmiot usługi prawne, czy za udzieloną gwarancję, Spółka mając na uwadze postanowienia wynikające z UPO nie pobiera podatku u źródła, bowiem opodatkowane są one na terytorium Francji jako zyski przedsiębiorstwa w świetle art. 7 ust. 1 UPO. Opłaty te nie mieszczą się w definicji należności licencyjnych, określonej w art. 12 ust. 4 UPO. Natomiast w przypadku płatności za usługi telekomunikacyjne (refaktura) czy informatyczne (w sytuacji gdy usługa ta dotyczy wdrożenia systemu informatycznego magazynowego do obsługi logistyki) nie istnieje obowiązek poboru podatku u źródła, bowiem usługi te nie mieszczą się w definicji należności licencyjnych określonych w art. 21 ust. 1 uCIT ani też nie stanowią świadczeń o podobnym charakterze do świadczeń wprost wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT.

W sytuacji gdy w przyszłości doszłoby do wypłaty dywidendy na rzecz Udziałowca, dywidenda ta podlegałaby również zwolnieniu z opodatkowania podatkiem u źródła w świetle art. 22 ust. 4 uCIT (przy spełnieniu ustawowych warunków wprost tam wskazanych).

Jak wynika z art. 10 ust. 1 UPO dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie (tu Polska) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (tu Francja), podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie (tu Francja).

Jednakże w świetle art. 10 ust. 2 UPO dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale gdy osoba, która pobiera dywidendy jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek ten nie może przekroczyć:

Zgodnie z powołanym przepisem (art. 22 ust. 4 uCIT) zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa m.in. w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a uCIT (tj. przychody osiągane z dywidend) jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Powyższe zwolnienie ma zastosowanie w przypadku gdy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, nie mniejszej niż 10%, nieprzerwanie przez okres dwóch lat (art. 22 ust. 4a uCIT). Zwolnienie to ma zastosowanie także wtedy, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w wysokości wskazanej w pkt 3 powyżej upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów) - art. 22 ust. 4b uCIT.

Dodatkowo wskazać należy, że powyższe zwolnienie stosuje się (art. 22 ust. 4d uCIT):

W świetle powyższego, w przypadku wypłaty dywidendy do Groupe XXX (100% udziałowca) gdy spełnione będą warunki wskazane powyżej, dywidenda ta co do zasady może podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem u źródła, a zatem na wypadek wypłat przyszłych ewentualnie dywidend na rzecz Groupe XXX, Spółka jako płatnik planuje objąć dywidendy również opinią o zastosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b uCIT.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. wprowadzono zmiany w zasadach poboru podatku u źródła, w przypadku w którym podatnik od tego samego płatnika w jednym roku podatkowym osiągnie przysporzenie w kwocie przewyższającej 2 mln zł z tytułu wypłacanych dywidend czy należności licencyjnych. Nowy mechanizm poboru podatku został zapisany w art. 26 ust. 2e uCIT.

Zgodnie z dodaną regulacją, art. 26 ust. 2e uCIT, w przypadkach, gdy kwota należności wypłaconych temu samemu podatnikowi z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (należności licencyjne) oraz art. 22 ust. 1 (dywidendy) uCIT przekroczy w obowiązującym u wypłacającego należności roku podatkowym łącznie kwotę 2 mln zł, płatnik zobowiązany jest do pobrania podatku od nadwyżki tych wypłat ponad ten próg, z zastrzeżeniem ust. 2g. Podatek pobiera się (od nadwyżki wypłaconych należności ponad kwotę 2 mln zł) według stawek podstawowych, przewidzianych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 uCIT, tj. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W praktyce oznacza to, że po przekroczeniu kwoty 2 mln zł wypłacanych w danym roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika, płatnik dokonujący wypłaty należności z tytułu dywidendy od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł zobowiązany będzie pobrać podatek u źródła w wysokości 19%, a od należności licencyjnych w wysokości 20%. Jednakże kwota 2 mln zł odnosi się do łącznej kwoty należności wypłacanych z ww. tytułów.

Spółka wskazuje, że łączna kwota wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a uCIT w 2019 r. przekracza próg 2 mln zł. Niemniej jednak, mając na uwadze, ograniczenie w stosowaniu zasady wynikającej z art. 26 ust. 2e uCIT na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2545) do dnia 31 grudnia 2019 r., Spółka stosowała dotychczasowe zasady dot. podatku u źródła. Obecnie też z uwagi na odroczenie tego terminu do 30 czerwca 2020 r. będzie stosować nadal zasady dotychczasowe.

Niemniej jednak, jako, że Spółka nie posiada wiedzy, czy ww. termin zostanie po raz kolejny przedłużony przez ustawodawcę, planuje niezależnie wystąpić z wnioskiem o wydanie opinii o zastosowaniu zwolnienia z podatku u źródła, o której mowa w art. 26b ust. 1 uCIT w odniesieniu do należności licencyjnych wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 uCIT, tj. w odniesieniu do płaconych na rzecz G. należności tytułem odsetek od kredytu, opłat licencyjnych za logo oraz opłat licencyjnych za korzystanie ze znaków towarowych oraz ze wzoru (marki towarów), jak również przyszłych dywidend (art. 22 ust. 1 uCIT), gdyby takowe miały być wypłacane. Uzyskanie takiej opinii przez Spółkę pozwoli jej w dalszym ciągu stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 uCIT w odniesieniu do wypłacanych należności licencyjnych na rzecz G., mimo że łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 uCIT wypłacana w danym roku podatkowym na rzecz tego podmiotu będzie przekraczać 2 mln zł. Oczywiście gdy dojdzie do wypłaty dywidendy, kwota dywidendy również będzie wliczana do limitu 2 mln zł i będzie objęta opinią o zastosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b uCIT, co pozwoli Spółce również stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 uCIT.

Powyższe wynika z art. 26 ust. 2g uCIT zgodnie z którym w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 2 lub art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Spółka jednocześnie wskazuje, że z Projektu objaśnień podatkowych z dnia 19 czerwca 2019 r. w zakresie Zasad poboru podatku u źródła, wynika, iż do kalkulacji progu 2 mln zł nie są wliczane te wypłaty, które objęte są opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b ustawy o CIT.

Płatnik, obliczając kwotę wypłat dokonywanych należności, w celu ustalenia, czy łączna kwota wypłat nie przekracza 2 mln zł na rzecz jednego podatnika, nie wlicza wypłat, które objęte są obowiązującą opinią o stosowaniu zwolnienia. Pozostałe płatności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła i dokonywane są na rzecz tego podatnika, podlegają sumowaniu w celu weryfikacji czy doszło do przekroczenia progu 2 mln zł (vide. pkt 5.1).

W świetle powyższego, Spółka powzięła wątpliwość, czy wypłaty dokonywane na rzecz G., które zostaną objęte wydaną dla niej opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b uCIT, nie powinny być przez nią wliczane do progu 2 mln zł, jak to wskazał Minister Finansów w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., mimo że kwestia ta nie ma wprost uregulowania w zmienionych przepisach podatkowych w zakresie poboru podatku u źródła.

W ocenie Spółki, skoro Minister Finansów ww. projekcie objaśnień wskazał, że do kalkulacji progu 2 mln zł, nie są wliczane te wpłaty, które są objęte opinią o zastosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b uCIT, to tym samym gdy Spółka taką opinię uzyska w odniesieniu do płaconych na rzecz G. należności tytułem odsetek od kredytu, opłat licencyjnych za logo oraz opłat licencyjnych za korzystanie ze znaków towarowych oraz wzoru (marki towarów), jak również przyszłych dywidend, w przypadku dokonywania na rzecz tego podmiotu w danym roku podatkowym również należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT w kwocie łącznej nie przekraczającej progu 2 mln zł nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a uCIT, gdy zarazem ustawodawca nie przedłuży terminu, do którego ograniczono stosowanie art. 26 ust. 2e uCIT.

Niemniej jednak, jako że ww. kwestia nie wynika wprost z przepisów podatkowych, a wyłącznie z objaśnień Ministra Finansów, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska. Co prawda z projektu objaśnień wynika również, że cyt. Zgodnie z art. 14n § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k-14m. Zastosowanie się do niniejszych objaśnień powodować będzie więc objęcie podatnika ochroną przewidzianą w przepisach podatkowych. Ochrona ta rozciąga się, zgodnie z art. 14p Ordynacji Podatkowej, także na płatników, jednakże Spółka jako płatnik dodatkowo pragnie zabezpieczyć swoją sytuację prawno-podatkową w omawianym zakresie poprzez uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej, nie wiedząc, czy w praktyce wśród organów podatkowych wykształci się analogiczne stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 3 u.p.d.o.p., za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Jak stanowi art. 3 ust. 5 u.p.d.o.p., za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów:

2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze;

* ustala się w wysokości 20% przychodów;

* ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p., przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3a u.p.d.o.p., warunek posiadania udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3, uważa się także za spełniony, jeżeli zarówno w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 2, inna spółka podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności.

Natomiast w myśl, art. 21 ust. 1 pkt 3c u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat (art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.).

Stosownie do art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p., zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 4a u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie z art. 22a ustawy o CIT przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Jak stanowi art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p., jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p., ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

Kolejne przepisy, tj. art. 26 ust. 7b-7j określają szczegółowe reguły składania tego rodzaju oświadczeń.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika (art. 26 ust. 7b u.p.d.o.p.). Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 (art. 26 ust. 7c u.p.d.o.p.).

W myśl art. 26 ust. 7d u.p.d.o.p. w przypadku gdy:

W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 7d pkt 2, potwierdza się, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, zostało złożone przez wszystkie osoby obowiązane do jego złożenia. Zgłoszenie składa w terminie, o którym mowa w ust. 7c, jedna z osób, które złożyły oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a. Zgłoszenie nie może zostać złożone przez pełnomocnika (art. 26 ust. 7e u.p.d.o.p.).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności - art. 26 ust. 9 u.p.d.o.p.

Zauważyć także należy, że zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z dnia 31 grudnia 2018 r. poz. 2545 z późn. zm.; dalej: "Rozporządzenie"), wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2019 r. wypłat należności:

Wskazany powyżej termin uległ wydłużeniu do dnia 30 czerwca 2020 r. na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2528).

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Przepisy § 2-4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania - § 5 Rozporządzenia.

W związku z powyższym, wskazać należy, że w art. 21 u.p.d.o.p. wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 u.p.d.o.p.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dotyczą ustalenia, czy wypłaty dokonywane na rzecz udziałowca, które zostaną objęte wydaną opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b u.p.d.o.p., nie powinny być wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w projekcie objaśnień z dnia 19 czerwca 2019 r., w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. dokonywanych na rzecz tego podatnika, Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p. w przypadku gdy łączna ich wartość w danym roku podatkowym nie przekroczy progu 2 mln zł.

Zgodnie z art. 26b ust. 1 u.p.d.o.p., organ podatkowy, na wniosek złożony przez podmiot, o którym mowa w art. 28b ust. 2, wydaje, pod warunkiem wykazania przez wnioskodawcę spełnienia przez podatnika warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub art. 22 ust. 4-6, opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz tego podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 (opinia o stosowaniu zwolnienia).

Jak wskazano w pkt 33 uzasadnienia do ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193) wprowadzającej art. 26b u.p.d.o.p., "w celu umożliwienia podatnikom korzystania ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 ustawy o CIT po przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 1 tej ustawy, przewiduje się możliwość uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia, po spełnieniu ustawowych wymogów i złożeniu wniosku do organu podatkowego (art. 26b ust. 1 ustawy o CIT).

Biorąc zatem pod uwagę celowościową wykładnię analizowanych przepisów, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wypłaty dokonywane na rzecz G., które zostaną objęte wydaną opinią o stosowaniu zwolnienia, uregulowaną w art. 26b u.p.d.o.p., nie powinny być wliczane do progu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy, w konsekwencji czego do wypłat należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy dokonywanych na rzecz G. Spółka nie będzie musiała składać oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a u.p.d.o.p. w przypadku gdy łączna ich wartość nie przekroczy w danym roku podatkowym progu 2 mln zł.

Reasumując, stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl