0111-KDIB1-3.4010.34.2020.1.JKT - Rozliczenie ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 23 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dokonując rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 - Wnioskodawca może zastosować art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, w oparciu o uzyskany status Centrum Badawczo-Rozwojowego w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r. na wniosek złożony w roku 2019 - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dokonując rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 - Wnioskodawca może zastosować art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, w oparciu o uzyskany status Centrum Badawczo-Rozwojowego w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r. na wniosek złożony w roku 2019.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą prawną, czynnym podatnikiem VAT oraz producentem i dostawcą (...). Wnioskodawca dostarcza własne innowacyjne rozwiązania, znajdujące zastosowanie w każdym rodzaju przestrzeni: handlowej, usługowej, biurowej lub mieszkaniowej (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka").

Spółka korzysta obecnie ze stosownych ulg podatkowych, w tym ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wdrożonych przez (...) i zamierza korzystać z tych ulg w kolejnych latach.

Ponadto, Wnioskodawca posiada status Centrum Badawczo Rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, który to status został przyznany Spółce przez Ministra Rozwoju w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r., w odpowiedzi na wniosek z dnia 13 listopada 2019 r., uzupełniony w dniu 8 stycznia 2020 r. w sprawie nadania statusu centrum badawczo-rozwojowego (dalej: "Status CBR")

W celu uzyskania Statusu CBR na wniosek z 13 listopada 2019 r. Spółka musiała wykazać, że spełnia przesłanki o których mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, w tym musiała m.in.:

* Wykazać stosowne przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018).

* Przedłożyć sprawozdanie za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018).

* Przedłożyć sprawozdanie z badania sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018).

* Złożyć stosowne oświadczenia o niezaleganiu w podatkach i inne dokumenty dotyczące poprzedniego roku obrotowego (tj. roku 2018).

Tym samym, składając wniosek o nadanie Statusu CBR w roku 2019 Spółka była zobowiązana wykazać spełnienie przesłanek z art. 17 ww. ustawy w oparciu o dane finansowe dotyczące roku 2018.

W rezultacie, Spółka chciałaby skorzystać z rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową w roku 2019, jednakże biorąc pod uwagę powyżej opisany stan faktyczny - Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii konsekwencji możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową z zastosowaniem art. 18d ust. 3a w związku z ust. 7 pkt 1 ustawy CIT za rok podatkowy 2019 - dlatego też Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska w następującej kwestii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 - Wnioskodawca może zastosować art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT w oparciu o uzyskany Status Centrum Badawczo-Rozwojowego w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r. na wniosek złożony w roku 2019?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może rozliczyć ulgę na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 z uwzględnieniem przepisów z art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest odpowiedź na pytanie, czy Wnioskodawca może rozliczyć ulgę na działalność badawczo-rozwojową, tylko odpowiedź na pytanie - czy przy założeniu, że Wnioskodawca może taką ulgę na działalność badawczo-rozwojową rozliczyć za rok 2019 r. - to czy Wnioskodawca w oparciu o uzyskany Status CBR w dniu 13 stycznia 2020 r. na podstawie decyzji, która to decyzja została wydana na wniosek z dnia 13 listopada 2019 r. - może skorzystać z dobrodziejstw przepisu z art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 3a ustawy o CIT:

- w przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 141 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534), za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się także:

1. dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; 2. koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej

Zgodnie natomiast z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT:

- Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5; 3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Z uwagi na posiadany przez Wnioskodawcę Status CBR, Wnioskodawca kwalifikuje się do przepisu z art. 18d ust. 3 oraz ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, a zatem mógłby teoretycznie skorzystać z dobrodziejstw tych przepisów, jednakże Wnioskodawca ma wątpliwość czy może rozliczyć ulgę na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 - z uwzględnieniem posiadanego Statusu CBR nadanego w drodze decyzji w dniu 13 stycznia 2020 r.

W ocenie Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie powinna być twierdząca.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że aby uzyskać Status CBR musiał wykazać Ministrowi Rozwoju w drodze stosownego wniosku, że spełnia przesłanki o których mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej w oparciu o dane pochodzące z roku 2018, w tym Wnioskodawca musiał m.in.:

* Wykazać stosowne przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018),

* Przedłożyć sprawozdanie za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018),

* Przedłożyć sprawozdanie z badania sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy (tj. za rok 2018),

* Złożyć stosowne oświadczenia o niezaleganiu w podatkach i inne dokumenty dotyczące poprzedniego roku obrotowego (tj. za rok 2018).

Oznacza to, że Wnioskodawca ubiegając się w roku 2019 r. o uzyskanie Statusu CBR na podstawie złożonego wniosku z dnia 13 listopada 2019 r. musiał wykazać, że spełnia przesłanki do uzyskania statusu w roku 2019 r. na bazie danych finansowych i danych faktycznych pochodzących z roku 2018 r.

Oznacza to tym samym, że Wnioskodawca spełniał przesłanki do uzyskania Statusu CBR w roku 2019. Dlatego też, pomimo iż Minister Rozwoju wydał stosowną decyzję w dniu 13 stycznia 2020 r. - to nie umożliwia to Wnioskodawcy rozliczenie ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 r. w oparciu o dobrodziejstwa posiadania tego statusu, bowiem Wnioskodawca spełniał przesłanki w roku 2019 i na bazie tych przesłanek został Wnioskodawcy nadany Status CBR.

Fakt, że decyzja została wydana przez Ministra Rozwoju w roku 2020 - jest wyłącznie kwestią techniczną, która nie powinna mieć wpływu na możliwość rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową w roku 2019, w oparciu o Status CBR uzyskany na wniosek złożony w roku 2019.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że przepis z art. 18d ust. 3a ustawy o CIT wskazuje, że: - W przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 141 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534), za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się (...)

Powyższy przepis jest przepisem ustawy w brzmieniu z roku 2019 i na bazie tego przepisu należy weryfikować to, czy Wnioskodawca może rozliczyć ulgę na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019.

Zważywszy, że ulgę na działalność badawczo-rozwojową rozlicza się po zakończeniu roku podatkowego, tj. w terminie złożenia zeznania rocznego CIT-8 (do końca marca roku następnego, po roku za który rozliczana jest ulga), to Wnioskodawca rozliczając ulgę na działalność badawczo-rozwojową, będzie posiadał Status CBR (posiada obecnie ten status).

Brzmienie przepisu z art. 18d ust. 3a ustawy o CIT wskazuje, że przepis ten ma zastosowanie do podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, a zatem rozliczając ulgę w zeznaniu rocznym składanym do końca marca 2020 r. - Podatnik będzie spełniał warunki wynikające z tego przepisu, bowiem będzie posiadał Status CBR.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że przepisie tym nie ma wzmianki o tym, że podatnika ma posiadać status centrum badawczo-rozwojowego uzyskany (w drodze stosownej decyzji) w roku podatkowym, za który rozlicza ulgę, ale może skorzystać z preferencji o których mowa w art. 18d ust. 3a ustawy o CIT, jeśli posiada ten status rozliczając ulgę B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 3a pkt 2 u.p.d.o.p., w przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 141 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534), za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się także: koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 18d ust. 3c u.p.d.o.p., wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w ust. 3a, nie może przekroczyć 10% przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych podatnika, o którym mowa w ust. 3a, osiągniętych w roku podatkowym.

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 3d u.p.d.o.p., w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, będących mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2-3, natomiast w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a, odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a i 3:

W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, odliczenie:

1. kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a i 3, w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. i rozporządzenia nr 651/2014,

2. 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, dokonane przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. I rozporządzenia nr 651/2014 - stanowi pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej, która może być udzielona po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską (art. 18d ust. 3e u.p.d.o.p.).

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 3f u.p.d.o.p., w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, kwota, o którą został pomniejszony w roku podatkowym podatek dochodowy z tytułu odliczenia:

W myśl art. 18d ust. 3h u.p.d.o.p., podatnik, o którym mowa w ust. 3a, nie może dokonywać odliczeń, o których mowa w ust. 3d, w przypadku gdy:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a u.p.d.o.p., sformułowania "mogą" (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych. W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika "albo" (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że Spółka, według własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych. Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepisy u.p.d.o.p., co do zasady odnoszą się do roku podatkowego. Rok podatkowy jest "podstawowym okresem rozliczeniowym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych" (K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2016).

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Przepisu ust. 8 zdanie drugie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da u.p.d.o.p. (art. 18d ust. 9 u.p.d.o.p.).

Podkreślić należy, że rok podatkowy został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 8 ust. 1 u.p.d.o.p., zgodnie z którym rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Odliczenia w ramach Ulgi B+R dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane, tj. w roku, w którym wskazane koszty zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (potrącone jako koszty uzyskania przychodów).

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1402), status centrum badawczo-rozwojowego może uzyskać przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej "przedsiębiorcą":

Spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, ustala się na podstawie sprawozdania z badania oraz zatwierdzonego przez organ zatwierdzający sprawozdania finansowego za rok obrotowy poprzedzający rok złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 5 (art. 17 ust. 3 ww. ustawy)

Organem uprawnionym do nadawania przedsiębiorcy statusu centrum badawczo-rozwojowego jest minister właściwy do spraw gospodarki (art. 17 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 5 ww. ustawy, przedsiębiorca ubiegający się o nadanie statusu centrum badawczo-rozwojowego składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki. Wniosek powinien zawierać:

4a. numer w rejestrze przedsiębiorców;

Decyzja o nadaniu statusu centrum badawczo-rozwojowego obowiązuje do momentu wydania decyzji o pozbawieniu statusu centrum badawczo-rozwojowego, w przypadkach określonych w art. 20 ww. ustawy.

Decyzja administracyjna w sprawie statusu centrum badawczo-rozwojowego wywołuje skutki prawne od momentu, w którym stała się ostateczna. Co do zasady moment ten wynika z terminu do wniesienia odwołania od decyzji (art. 130 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 256, dalej: "k.p.a."), czyli 14 dni od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia (art. 129 § 2 k.p.a.). Decyzja staje się ostateczna (prawomocna) i wykonalna po upływie 14 dni od jej doręczenia stronie.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy dokonując rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 może zastosować art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p., w oparciu o uzyskany status Centrum Badawczo-Rozwojowego w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r. na wniosek złożony w roku 2019.

Przy rozważaniu problemowych zagadnień przedstawionych przez Wnioskodawcę należy mieć zatem na względzie moment zaistnienia analizowanych zdarzeń w kontekście właściwego stanu prawnego, w oparciu o który należy ocenić ich skutki podatkowe. Wobec powyższego należy wskazać, że skoro podatnik uzyskał status Centrum Badawczo-Rozwojowego na podstawie decyzji z 13 stycznia 2020 r. to będzie uprawniony do rozliczenia wydatków kwalifikowanych ponoszonych na prace badawczo-rozwojowe zgodnie z art. 18d ust. 3a w zw. z art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., ponoszonych dopiero od momentu, w którym ta decyzja stała się ostateczna (wywołuje skutki prawne), a więc w zeznaniu za 2020 r.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy dokonując rozliczenia ulgi na działalność badawczo-rozwojową za rok 2019 może zastosować art. 18d ust. 3a w zw. z ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p., w oparciu o uzyskany status Centrum Badawczo-Rozwojowego w drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2020 r. na wniosek złożony w roku 2019 należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.