0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO - Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek w ramach grupy kapitałowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiot działalności Spółki obejmuje sprzedaż akcesoriów łazienkowych i środków czystości.

Spółka jest członkiem grupy kapitałowej i zawarła transakcje z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o CIT w postaci:

Spółka dopuszcza możliwość, że terminy spłaty pożyczek i/lub odsetek będą w przyszłości przedłużane.

Spółka zawarła lub zamierza zawrzeć w 2017 r. również inne transakcje m.in. w postaci:

Przychody Spółki w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w 2016 r. równowartość 49 mln euro.

Część transakcji wymienionych powyżej ma "marginalny" wpływ na wynik podatkowy Wnioskodawcy, ich wartość w roku podatkowym (dla każdej usługi z osobna) znacznie odbiega lub będzie odbiegać od ustalonego "progu istotności" transakcji ustalonego na podstawie art. 9a ust. 1d ustawy o CIT (niektóre z nich stanowią lub będą stanowić 0,1% ustalonego progu).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku uznania stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, czy w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek wskazanych w pkt 1-2 stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.) należy uznać, że transakcje te są "dokonywane" - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedłużenia terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek wskazanych w pkt 1-2 stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.) należy uznać, że transakcje te nie są "dokonywane" - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek aż do momentu upływu terminu udzielenia pożyczki i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, podatnicy:

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej "dokumentacją podatkową".

Zdaniem Wnioskodawcy, przedłużenie terminu spłaty pożyczek i/lub odsetek wskazanych w pkt 1-2 stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.):

* nie skutkuje zawarciem "nowych transakcji", nie dochodzi do jej ponownego "dokonania"

* jest bowiem jedynie zmianą uprzednio zawartej (już "dokonanej") transakcji pożyczki.

Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że:

* regulacje prawne w żaden sposób nie wskazują, że zmiana umowy w zakresie wydłużenia terminu jej obowiązywania, skutkuje "dokonaniem" nowej transakcji,

* przyjęcie innego stanowiska, doprowadziłoby do absurdalnej sytuacji, w której każda zmiana terminu spłaty zobowiązania (żadne przepisy nie różnicują skutków zmiany terminu spłaty zobowiązania od danej kategorii transakcji np. pożyczki, dostawy towarów, umowy najmu) skutkowałaby "dokonaniem" nowej transakcji.

Przykład:

* podmiot X nabywa od podmiotu Y maszynę;

* strony uzgodniły termin płatności: 3 miesiące od dnia wystawienia faktury;

* z uwagi na przejściowe problemy finansowe podmiot X nie jest w stanie uregulować należności;

* strony uzgadniają nowy termin płatności: 6 miesięcy od dnia wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, w żaden sposób nie można uznać, że w przedstawionej sytuacji - z uwagi na wydłużenie terminu spłaty zobowiązania - dochodzi do kolejnej dostawy maszyny (nie jest "dokonywana" kolejna transakcja).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do transakcji wskazanych w pkt 1-2 stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

* które zostały zawarte przed 1 stycznia 2017 r. (zostały "dokonane" przed 1 stycznia 2017 r.),

* należy uznać, że nie są "dokonywane" - w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT - w kolejnych latach podatkowych (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek)

* i w efekcie - w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d - Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji również w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty pożyczek).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 5 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.