0111-KDIB1-3.4010.280.2020.1.IM - Ustalenie preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2020 r. (data wpływu 25 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca był/jest/będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca był/jest/będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: "Spółką" lub "Wnioskodawcą") jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Spółka prowadzi działalność polegającą w głównej mierze na tworzeniu oprogramowania/aplikacji oraz narzędzi testowych w zakresie rozwiązań informatycznych w postaci całkowicie nowych produktów lub poprzez ulepszanie już obecnych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza, rozwija lub ulepsza autorskie prawo do programu komputerowego (dalej: "Kwalifikowane IP"). W celu realizacji tworzenia Kwalifikowanego IP, Spółka współpracuje na podstawie umów o współpracę (B2B), umów o dzieło, umów zlecenia z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami, inżynierami oprogramowania, oraz deweloperami (dalej: "Specjaliści"). Z nabytych od Specjalistów fragmentów kodów źródłowych Spółka tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy- Kwalifikowane IP. Spółka składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (B2B) działających na rzecz Spółki. Na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy zaznaczyć, że każdorazowo Wnioskodawca posiada prawa autorskie do rezultatów wytwarzanych przez siebie produktów (projektów w formie programów komputerowych) i ma możliwość dysponowania nimi, w szczególności ich zbywania na rzecz swoich klientów. Programy komputerowe do których Wnioskodawca posiada autorskie prawa majątkowe, a o których mowa w niniejszym wniosku są każdorazowo związane z konkretnymi projektami i powstają, są ulepszane lub są rozwijane właśnie w toku realizacji tych projektów. Spółka w ramach swojej działalności komercjalizuje programy komputerowe do których posiada autorskie prawa majątkowe poprzez sprzedaż praw autorskich do wytworzonych, ulepszonych lub rozwiniętych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej programów komputerowych. Autorskie prawa do tworzonego/ ulepszonego/modyfikowanego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm).

Poniżej Spółka prezentuje kilka przykładowych projektów, którymi zajmowała się w ostatnim czasie:

Spółka w ramach swojej działalności gospodarczej może ponosić koszty:

* wynikające z prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

* z tytułu nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które są nabywane od podmiotu niepowiązanego,

* z tytułu nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które są nabywane od podmiotu powiązanego,

* z tytułu nabywania kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością ponosi i będzie ponosił koszty, kwalifikujące się w ramach poszczególnych składników (liter) wskaźnika nexus. Spółka jest/będzie w stanie rzetelnie wykazać przy pomocy ewidencji elementy takie jak:

* kwalifikowane prawa własności intelektualnej,

* prowadzone projekty badawczo-rozwojowe,

* odpowiednio: osiągane przychody i ponoszone koszty ich uzyskania (zarówno do celów wyliczenia dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jak i ustalenia wartości wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, tj. wskaźnika nexus).

Ewidencja Spółki jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani nie prowadzi działalności w ramach Polskiej Strefy Inwestycji. Spółka nie może zupełnie wykluczyć, że w przyszłości w ramach jej działalności badawczo-rozwojowej powstaną inne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z z późn. zm., dalej: ustawa o CIT). Niemniej, powstanie tych kwalifikowanych IP innych niż autorskie prawo do programu komputerowego nie jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Dochód uzyskany oraz uzyskiwany w przyszłości z Kwalifikowanego IP przez Spółkę podlega oraz będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność polegająca na opracowywaniu/ rozwijaniu/ulepszaniu produktów, procesów lub usług stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Spółka zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową również w przyszłości w sposób analogiczny, a jej rezultaty będą wpisywały się w przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Spółka ma zamiar stosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (w tym przede wszystkim Kwalifikowanych IP) do dochodu uzyskiwanego począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r. oraz za lata kolejne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca był/jest/będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, był/jest/będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Pytanie dotyczy 1 stanu faktycznego i 1 zdarzenia przyszłego.

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box. Regulacje dotyczące stosowania opisanego powyżej rozwiązania zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy o CIT. Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (opisane jako Kwalifikowane IP), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się zdaniem Spółki do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka:

* Jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT;

* prowadzi działalność polegającą w głównej mierze na tworzeniu oprogramowania/aplikacji oraz narzędzi testowych w zakresie rozwiązań informatycznych w postaci całkowicie nowych produktów lub poprzez ulepszanie już obecnych;

* wytworzenie, rozwinięcie oraz ulepszenie prawa własności intelektualnej ma miejsce oraz będzie miało miejsce w przyszłości w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółki;

* Spółka tworzy kompletne kody źródłowe stanowiące gotowe i samodzielne programy komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Prawa te powstają, są rozwijane lub ulepszane w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej;

* Autorskie prawa do tworzonego/ulepszonego/modyfikowanego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm);

* Spółka prowadzi na bieżąco ewidencje kosztów, przychodów i dochodów zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o CIT, tj. w art. 24e;

* Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani nie prowadzi działalności w ramach Polskiej Strefy Inwestycji.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, zdaniem Spółki, iż Wnioskodawca był/jest/będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe stanowisko Spółki potwierdzają także stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydane w analogicznych jak w przypadku Wnioskodawcy stanach faktycznych (w tym najnowszych stanowiskach) m.in.:

* interpretacji indywidualnej z 18 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.43.2020.2.JS,

* interpretacji indywidualnej z 2 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.493.2019.2.JKT,

* interpretacji indywidualnej z 30 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.608.2019.1.APO,

* Interpretacji indywidualnej z 6 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.532.2019.2.BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "uCIT"), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e uCIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 uCIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 uCIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 uCIT. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyjaśnić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

* kwalifikowanymi IP,

* dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Stosownie do art. 24d ust. 5 uCIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 uCIT).

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 uCIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

W myśl art. 24d ust. 10 uCIT, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie, jak stanowi przepis art. 24d ust. 11 uCIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e uCIT. Art. 24e ust. 1 uCIT stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 uCIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 uCIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będzie uprawniony do stosowania przewidzianej w art. 24d ust. 1 uCIT preferencyjnej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w wysokości 5% w stosunku do opisanych we wniosku dochodów z Kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.