0111-KDIB1-3.4010.202.2020.2.IM - IP Box - przesłanki 5% stawki CIT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-3.4010.202.2020.2.IM IP Box - przesłanki 5% stawki CIT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.), uzupełnionym 21 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (autorskie prawo do programu komputerowego), a w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania - jest prawidłowe,

* opisana działalność Spółki polegająca na tworzeniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT -jest prawidłowe,

* możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do całości dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT -jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (autorskie prawo do programu komputerowego), a w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania,

* opisana działalność Spółki polegająca na tworzeniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT,

* możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do całości dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 29 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.202.2020.1.IM wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 21 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest sp. z o.o. (dalej "Wnioskodawca" lub "Spółka"), która powstała 11 stycznia 2019 r., poprzez podział przez wydzielenie z innej spółki, w której funkcjonowała od 2008 r. Działalność biznesowa Spółki koncentruje się wokół rozwiązań informatycznych dla e-handlu. Spółka tworzy dedykowane sklepy internetowe oraz systemy B2B. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udostępnia swoim klientom autorskie oprogramowanie A - platformę e-commerce klasy premium służącą do prowadzenia sprzedaży w Internecie (dalej "Oprogramowanie").

Spółka klasyfikuje swoją działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania w ramach klasy 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem), zgodnie z treścią Załącznika Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II - Schemat klasyfikacji (dalej: "Załącznik Schemat klasyfikacji") do Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z dnia 24 grudnia 2007 r. (dalej: "Rozporządzenie PKD 2007").

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej "Ustawa CIT).

Działalność badawczo - rozwojowa.

Oprogramowanie jest wytwarzane w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT i stanowi przejaw twórczej działalności o indywidualnym charakterze, która znajduje wyraz w postaci programu składającego się z określonego kodu źródłowego (zestawu instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu), elementów graficznych oraz interfejsu zapewniającego interoperacyjność wspomnianego kodu źródłowego, elementów audiowizualnych oraz urządzenia użytkownika końcowego. Działalność Spółki jest bez wątpienia działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe podejmowane w systematyczny sposób w celu poprawiania funkcjonalności i stałego rozwijania Oprogramowania, a także w celu zdobywania wiedzy niezbędnej do stworzenia kolejnych rozwiązań niewystępujących do tej pory w branży Wnioskodawcy. Misją Spółki jest praca nad nowymi rozwiązaniami informatycznymi, które mają przynieść jej klientom realne korzyści biznesowe, w tym wzrost podaży sprzedawanych produktów. Spółka wykonuje prace analityczne, programistyczne i integracyjne związane z wdrażaniem Oprogramowania u swoich klientów prowadzących sprzedaż internetową.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

Oprogramowanie, które Spółka uznaje za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest tworzone, rozwijane i ulepszane w ramach opisanej wyżej działalności badawczo - rozwojowej Spółki. W tym celu, Spółka nabywa autorskie prawa majątkowe innych podmiotów, tj. osób fizycznych zatrudnionych na:

* Umowy o pracę, w ramach których ww. osoby prowadzą działalność twórczą w zakresie programów komputerowych tworząc utwory, do których przenoszone są na Spółkę majątkowe prawa autorskie oraz,

* Umowy B2B z osobami fizycznymi prowadzącymi własną działalność gospodarczą w ramach których ww. osoby prowadzą działalność twórczą w zakresie programów komputerowych tworząc utwory, do których przenoszone są na Spółkę majątkowe prawa autorskie.

Oprogramowanie będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które zdaniem Spółki może zostać objęte preferencją IP Box, wytwarzane jest przez Wnioskodawcę jako przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej Spółki) ustalony w postaci gotowego programu komputerowego. Oprogramowanie zostało napisane od podstaw przez pracowników oraz osoby współpracujące na umowach cywilnoprawnych ze Spółką, za wyjątkami bibliotek tzn. oprogramowania standardowego, co jest typową praktyką przy tworzeniu oprogramowania. Biblioteki integrowane są z Oprogramowaniem A. W konsekwencji powyższego, Oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawo własności i autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania w całości przysługuje Spółce. Tworzenie i ulepszenie Oprogramowania organizowane jest przez Wnioskodawcę, a efekty prac poszczególnych osób są kompilowane w jedną całość w ramach jego działalności gospodarczej. Spółka tworzy końcowy rezultat w postaci Oprogramowania, które następnie udostępnia klientowi.

Ze strony konstrukcyjnej Oprogramowanie składa się z warstwy programistycznej, tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy) oraz warstwy graficznej. Całość stanowi kompletne Oprogramowanie z jego funkcjonalnościami.

Spółka prowadzi również kompleksowe wdrożenia produkowanego przez siebie Oprogramowania w formie dostosowanej do potrzeb klienta. W ten sposób Oprogramowanie jest modyfikowane pod wymogi konkretnego klienta aby spełniało jego indywidualne potrzeby. Z uwagi na istnienie możliwości zmian w Oprogramowaniu jest ono modyfikowane każdorazowo w taki sposób, aby odpowiadało potrzebom i wymaganiom każdego klienta. Oprogramowanie wymaga ciągłego rozwoju z uwagi na specyfikę branży oraz dążenie do utrzymania pozycji Spółki na rynku w stosunku do podmiotów konkurencyjnych. Rozwój ma także na celu nadążanie za panującymi trendami związanymi z funkcjonalnością sklepów internetowych jak również w związku z nowymi technologiami dostępnymi na rynku. W związku z powyższym pracownicy i podwykonawcy Spółki stale pracują nad opracowaniem nowych bądź ulepszonych wersji Oprogramowania A oraz dodania nowych funkcjonalności.

Komercjalizacja Oprogramowania.

Spółka w celu udostępniania Oprogramowania zawiera ze swoimi klientami umowy, w ramach których przeprowadza proces dopasowania Oprogramowania do indywidualnych potrzeb klienta a następnie wdrożenia oraz udzielenia licencji do Oprogramowania za wynagrodzeniem.

Z dzierżawy Oprogramowania Spółka osiąga następujące przychody:

a. Przychody abonamentowe - około 70% wszystkich przychodów. Przychody abonamentowe obejmują dzierżawę systemu i hosting na dedykowanych serwerach oraz pakiety programistyczne, wykorzystywane do rozwoju i dostosowywania sklepów internetowych do potrzeb klientów,

b. Przychody jednorazowe związane z usługą wdrożenia sklepu - 30% wszystkich przychodów. Przychody jednorazowe związane są z analizą potrzeb klienta, przygotowaniem specyfikacji realizacji projektu, omówienie funkcjonalności i przygotowanie oprogramowania dodatkowych funkcji, przygotowanie projektu graficznego sklepu.

Spółka w 2020 r. (oraz kolejnych latach) osiągać będzie dochody z wytwarzanego przez siebie Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które to dochody zamierza rozliczyć korzystając z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% uregulowanego w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 15 lipca 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że ma zamiar jak najszybciej rozpocząć korzystanie z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na zasadach określonych w przepisach art. 24d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm. (dalej: "ustawa o CIT"). W związku z tym w czasie trwania roku podatkowego rozpoczętego w dniu 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT wyodrębni koszty kwalifikowane prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji rachunkowej i będzie prowadzić tę ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Powyższa ewidencja zostanie zaprowadzona w trakcie roku 2020, od określonego pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego przed poniesieniem kosztów i powstaniem przychodów związanych z danym kwalifikowanym IP, co znajdzie dodatkowe potwierdzenie w przyjętych przez Wnioskodawcę zasadach prowadzenia tej ewidencji. Wnioskodawca rozpocznie korzystanie z preferencji IP Box dopiero po zaprowadzeniu tej ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (autorskie prawo do programu komputerowego), a w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania?

2. Czy opisana działalność Spółki polegająca na tworzeniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT?

3. Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do całości dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego Oprogramowanie, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, w konsekwencji czego Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Ad1.

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1.

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2.

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (odpowiednio art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT),

3.

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie spełnione zostały wszystkie wskazane wyżej przesłanki. Oprogramowanie A. jest programem komputerowym, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej: "Ustawa o CIT"). Podstawową przesłanką warunkującą możliwość korzystania z mechanizmu IP Box jest wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przedmiotu ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na gruncie przepisów podatkowych, brak jest definicji programu komputerowego. Tym samym, niezbędnym jest ustalenie zakresu przedmiotowego regulacji w oparciu o inne przepisy powszechnie obowiązującego prawa polskiego. Dla objęcia programu komputerowego (oprogramowania) ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wystarczający jest sam fakt, że program komputerowy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Oprogramowanie tworzone przez Spółkę jest wyrazem jej własnej twórczości intelektualnej. Biorąc pod uwagę konstrukcję programu komputerowego, która składa się w zasadniczej części z kodu źródłowego i warstwy graficznej, istotne jest również podejście zaprezentowane w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box z dnia 15 lipca 2019 r. (zwanych dalej: "Objaśnieniami IP Box"), gdzie wskazuje się, że w związku z celem IP Box w katalogu kwalifikowanych IP może znaleźć się oprogramowanie (program komputerowy) jako całość i należy odrzucić teoretyczny podział na część kodu źródłowego i wynikowego oraz część algorytmu, interfejsu lub interfejsu użytkownika. W ocenie Spółki, w kontekście powyższej interpretacji Ministerstwa Finansów należy przyjąć, że Oprogramowanie tworzone przez Spółkę powinno, jako nierozerwalna, funkcjonalna całość być traktowane jak programy komputerowe. Każda warstwa Oprogramowania:

* kod źródłowy,

* zespół instrukcji,

* warstwy graficzna oraz

* interfejs użytkownika - w kontekście gospodarczym i uzyskiwanych dochodów jako całość stanowią aktywa, z których Spółka uzyskuje przychody.

W szczególności, co warte podkreślenia, w sensie czysto handlowym (biznesowym) znaczenie dla uzyskiwanych przychodów ma każda warstwa Oprogramowania. Spółka uzyskuje przychody z Oprogramowania, jako funkcjonalnej całości.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej.

UZASADNIENIE Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza "działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów badania naukowe, jak i prace rozwojowe muszą spełniać kryteria

a.

"twórczości",

b.

"systematyczności",

c.

"zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań".

Pojęcia badań naukowych i prac rozwojowych zostały zdefiniowane w art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

* badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

* badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli: działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W związku z powyższym wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: twórczość, systematyczność i prowadzenie w celu tworzenia nowych zastosowań.

Jak wykazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka wytworzyła Oprogramowanie A., które jest stale rozwijane i ulepszane poprzez wprowadzanie nowych koncepcji oraz modyfikowane w zależności od potrzeb klientów. Należy podkreślić, że prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych, a pojawiające się problemy wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności. Oprogramowanie jest rozwijane w sposób ciągły i systematyczny, w tym celu Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

W związku z powyższym należy uznać, że realizowana przez Spółkę działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania spełnia definicję prac rozwojowych, o których mowa w ustawie o CIT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, całość dochodu osiąganego z Oprogramowania będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

UZASADNIENIE W konsekwencji spełnienia przesłanek z pyt. 1 i 2, skoro Oprogramowanie A. jest wyodrębnionym Prawem IP Box, wytwarzanym samodzielnie przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej, nie ulega wątpliwości, iż dochód IP Box, osiągany z praw IP Box, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Spółka stoi na stanowisku, że niezależnie od kwalifikacji dochodu uzyskiwanego przez Spółkę z Oprogramowania jako dochodu z opłat abonamentowych lub opłaty jednorazowej, całość dochodu Spółki uzyskiwanego z Oprogramowania powinna zostać zakwalifikowana jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku Oprogramowania wytworzonego przez Spółkę, cena usługi na rzecz użytkowników końcowych stanowi opłatę za dostęp do Oprogramowania, jak również pakiety programistyczne i obsługę. Natomiast w stosunku do dochodów z opłaty jednorazowej jest to wynagrodzenie z tytułu wstępnej modyfikacji Oprogramowania przed jego wdrożeniem u klienta. W konsekwencji, całość dochodu Spółki uzyskiwanego ze sprzedaży Oprogramowania w obu modelach stanowi dochód z prawa własności intelektualnej. Tym samym, w świetle art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "Ustawa o CIT").

Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1.

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2.

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT,

3.

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia "programu komputerowego" oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu "autorskiego prawa do programu komputerowego". Praktyka stosowania tego

pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, dalej: "Ustawa o prawie autorskim"):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1

i następne Ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia "autorskiego prawa do programu komputerowego" które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie "programu", czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Reasumując, pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted..., nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tworzy autorskie oprogramowanie - platformę e-commerce, które stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad.2

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "uCIT"), działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.

badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 uCIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 uCIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Spółka tworząc autorskie oprogramowanie w zakresie sprzedaży internetowej i wdrażając nowe rozwiązania informatyczne, będące przejawem twórczej działalności podejmowanej w sposób systematyczny, której celem jest zdobywanie wiedzy niezbędnej do tworzenia dalszych rozwiązań niewystępujących do tej pory w branży Wnioskodawcy, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie tut. Organu, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należy uznać za prawidłowe.

Ad.3

Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Stosownie do art. 24d ust. 3 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 Ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 10 u.p.d.o.p., o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyjaśnić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

* kwalifikowanymi IP,

* dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Stosownie do art. 24d ust. 5 Ustawy o CIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 Ustawy o CIT).

Jednocześnie, jak stanowi przepis art. 24d ust. 11 ustawy o CIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e Ustawy o CIT. Art. 24e ust. 1 Ustawy o CIT stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2.

prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 Ustawy o CIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że Spółka prowadząc ewidencję zgodnie z art. 24e Ustawy o CIT, w zakresie udzielania licencji do autorskiego oprogramowania, ma prawo skorzystać z opodatkowania 5% w zakresie dochodów z opłat abonamentowych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa jest w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT. Jednakże stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kwalifikacji dochodu z Oprogramowania w zakresie dochodu z opłat jednorazowych, w ocenie tut. Organu jest nieprawidłowe.

Zdaniem Organu, część dochodu przypadająca na dochód z opłaty jednorazowej z tytułu wstępnej modyfikacji Oprogramowania przed jego wdrożeniem u klienta nie może stanowić dochodu z kwalifikowanego IP, ponieważ nie jest dochodem z korzystania z kwalifikowanego IP. Przychody jednorazowe związane z usługą wdrożenia sklepu wskazane przez Wnioskodawcę, tj. analiza potrzeb klienta, przygotowanie specyfikacji realizacji projektu, omówienie funkcjonalności i przygotowanie oprogramowania dodatkowych funkcji, przygotowanie projektu graficznego sklepu są zdaniem Organu, usługami związanymi z wykorzystaniem przez klienta kwalifikowanego IP (Oprogramowania), jednak każda z tych usług bez wyjątku stanowi świadczenie dodatkowe względem usługi polegającej na oddaniu do korzystania kwalifikowanego IP na zasadach określonych w umowach zawartych między Wnioskodawcą a klientami. Tym samym, nie ma podstaw, aby usługę wdrożenia sklepu traktować inaczej niż np. usługę serwisową jako świadczenia dodatkowego a w konsekwencji, aby dochód pochodzący z opłat jednorazowych kwalifikowanego IP, opodatkować preferencyjną 5% stawką z tytułu dochodów uzyskiwanych z komercjalizacji wytworzonego przez Wnioskodawcę prawa własności intelektualnej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3, z którego wynika, że Spółka może korzystać ze stawki 5% od całości dochodu, osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zakresie dochodu z opłat jednorazowych należy uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

* tworzone przez Spółkę Oprogramowanie spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (autorskie prawo do programu komputerowego), a w konsekwencji Spółka może korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania wskazanych w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT z tytułu udzielania licencji do tego oprogramowania jest prawidłowe,

* opisana działalność Spółki polegająca na tworzeniu i ulepszaniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT jest prawidłowe,

* możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do całości dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl