0111-KDIB1-3.4010.202.2017.1.IZ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy po ewentualnej zmianie statusu ze średniego przedsiębiorcy na dużego przedsiębiorcę, Spółka będzie mogła zaliczać płacony Y w okresie do 31 grudnia 2021 r. czynsz najmu nieruchomości do wydatków klasyfikujących się do objęcia pomocą publiczną (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia, czy po ewentualnej zmianie statusu ze średniego przedsiębiorcy na dużego przedsiębiorcę, Spółka będzie mogła zaliczać płacony Y w okresie do 31 grudnia 2021 r. czynsz najmu nieruchomości do wydatków klasyfikujących się do objęcia pomocą publiczną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka", "Wnioskodawca") jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terenie (...) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (zwanej dalej: "Strefą") na podstawie zezwolenia z 15 lipca 2016 r. (dalej jako: "Zezwolenie"). Spółka jest producentem elementów wyposażenia samochodowego, takiego jak np.: tylne półki samochodowe, wykładziny bagażnikowe, rolety bagażnikowe, kraty samochodowe, roletki przeciwsłoneczne, oraz inne elementy i akcesoria do samochodów.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Strefy zgodnie z uzyskanym Zezwoleniem. Działalność ta, zgodnie z Zezwoleniem, jest rozumiana jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczonych na terenie Strefy, określonych:

1. W sekcji C:

* 29.32.30 Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 25.73.60 Pozostałe narzędzia,

* 25.73.99 Usługi podwykonawców związane z produkcją narzędzi,

* 29.32.91 Usługi podwykonawców związane z montażem kompletnych podzespołów konstrukcyjnych stosowanych w pojazdach silnikowych w ramach procesu produkcyjnego,

* 29.32.92 Usługi związane z montażem części i akcesoriów stosowanych w pojazdach silnikowych, gdzie indziej niesklasyfikowane,

* 29.32.99 Usługi podwykonawców związane z produkcją pozostałych części i akcesoriów stosowanych w pojazdach silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

oraz w zakresie sprzedaży odpadów, powstałych w związku z prowadzoną działalnością produkcyjną na terenie Strefy, określonych jako:

- Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z wyłączeniem działalności gospodarczej w zakresie określonym w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465, zwanego dalej: "Rozporządzeniem").

W uzyskanym przez Spółkę Zezwoleniu ustalone zostały następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

W przypadku korzystania przez Spółkę ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna nominalna (tzn. przed zdyskontowaniem) wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 Rozporządzenia wyniesie 16.900.000,00 zł. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 26 nowo zatrudnionych pracowników.

Spółka zawarła z Y Sp. z o.o. (jest to podmiot powiązany ze Spółką w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej jako "Y") w dniu 4 lipca 2016 r. warunkową umowę najmu nieruchomości (dalej jako "umowa"). Przedmiotem tej umowy jest nieruchomość gruntowa o powierzchni 1,6583 ha zabudowana halą produkcyjną o powierzchni 5.195,26 m² (dalej jako: "nieruchomość").

Zgodnie z zawartą umową, Y zobowiązuje się oddać Spółce w najem ww. nieruchomość pod warunkiem otrzymania przez nią zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy. Spółka z kolei zobowiązuje się między innymi do uiszczania miesięcznego czynszu najmu. Oddanie w najem nastąpi w terminie 7 dni od uzyskania przez Spółkę zezwolenia. Spółka 15 lipca 2016 r. otrzymała Zezwolenie, w związku z czym spełniła powyższy warunek.

Umowa zawarta została na czas określony do 31 grudnia 2021 r. Po upływie tego okresu umowa ulega automatycznemu przekształceniu w umowę zawartą na czas nieokreślony z 6-miesięcznym terminem wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego.

Spółka zalicza do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną czynsz najmu płacony za wynajmowaną nieruchomość.

W momencie uzyskania Zezwolenia Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy. Spółka spodziewa się jednak, że w okresie ponoszenia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną jej status może zmienić się na inny niż mały i średni przedsiębiorca - może stać się dużym przedsiębiorcą.

Zdaniem Spółki:

W związku z powyższym, Spółka zamierza zaliczać wszystkie ponoszone w okresie do 31 grudnia 2021 r. koszty czynszu najmu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, pod warunkiem, że okres najmu będzie trwał:

* licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Zgodnie natomiast z uzyskanym Zezwoleniem, zakończenie realizacji nowej inwestycji powinno nastąpić najpóźniej 31 grudnia 2018 r.

Spółka na potrzeby ustalenia dostępnej puli pomocy publicznej, ustala moment poniesienia wydatków inwestycyjnych przy wykorzystaniu metody kasowej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy wskazany sposób postępowania Spółki jest prawidłowy, w szczególności czy po ewentualnej zmianie statusu ze średniego przedsiębiorcy na dużego przedsiębiorcę, Spółka będzie mogła zaliczać płacony Y w okresie do 31 grudnia 2021 r. czynsz najmu nieruchomości do wydatków klasyfikujących się do objęcia pomocą publiczną? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, po ewentualnej zmianie statusu ze średniego przedsiębiorcy na dużego przedsiębiorcę, Spółka będzie mogła zaliczać płacony Y w okresie do 31 grudnia 2021 r. czynsz najmu nieruchomości do wydatków klasyfikujących się do objęcia pomocą publiczną, pod warunkiem, że okres najmu będzie trwał:

* licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Zgodnie natomiast z uzyskanym Zezwoleniem, zakończenie realizacji nowej inwestycji powinno nastąpić najpóźniej 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282 oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak wynika z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282 z późn. zm. - winno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1010, dalej jako: "ustawa o SSE"), specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z art. 16 ustawy o SSE, podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE).

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w Rozporządzeniu.

W myśl § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Mając więc na uwadze powyższe należy stwierdzić, że koszty najmu gruntów, budynków i budowli mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, jeżeli okres najmu trwa co najmniej 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców bądź co najmniej 3 lata w przypadku małych i średnich przedsiębiorców, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Wskazane wyżej przepisy nie narzucają przy tym innych warunków, jakie muszą zostać spełnione aby koszty wynajmowanej nieruchomości mogły zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Raty czynszu uiszczane przez Spółkę w związku z umową najmu mogą być przez nią traktowane jako nakłady inwestycyjne. Wynika to wprost z przepisów Rozporządzenia, jak i z posiadanego przez Spółkę Zezwolenia, w którym zawarto zapis: "pozostałą kwotę, stanowić będą wydatki inwestycyjne (koszty inwestycji), o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia", tj. między innymi koszty najmu.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawa o SSE oraz Rozporządzenie, nie wprowadzają ograniczeń uzależniających możliwość zaliczenia kosztów czynszu najmu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną od statusu podmiotu strefowego (średni przedsiębiorca/duży przedsiębiorca). Spółka uważa więc, że bez względu na to, czy posiada status dużego przedsiębiorcy czy też status średniego przedsiębiorcy może zaliczać do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną kwoty zapłaconych czynszów najmu, o ile spełnione zostaną ww. wymagania dotyczące okresów trwania najmu.

W przypadku gdyby jednak nastąpiło rozwiązanie umowy najmu przed upływem okresów wskazanych w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, kwoty czynszu najmu nie mogłyby być kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną. Nie zostałby bowiem spełniony warunek, o którym nowa w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, w myśl którego wydatki związane z najmem uznaje się za koszty inwestycji pod warunkiem, że okres najmu trwa co najmniej 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców bądź co najmniej 3 lat w przypadku małych i średnich przedsiębiorców, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Ewentualne wykluczenie z wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną może jednak nastąpić dopiero po stwierdzeniu, że ww. warunek trwania umowy najmu przez określony czas nie został spełniony. Spółka uważa więc, że skoro umowa zawarta została na czas określony do dnia 31 grudnia 2021 r., a po upływie tego okresu umowa ulega automatycznemu przekształceniu w umowę zawartą na czas nieokreślony z 6-miesięcznym terminem wypowiedzenia ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, to spełnia ona warunki, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia i może zaliczać do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną kwoty zapłaconych czynszów najmu. Wskazane wyżej zapisy umowne wystarczająco uprawdopodabniają, że umowa ta będzie trwała co najmniej 5 lat (tj. co najmniej do 31 grudnia 2023 r.) licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji (31 grudnia 2018 r).

Spółka jest zdania, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania § 6 ust. 7 Rozporządzenia, który stanowi, że środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe. Przepis ten odwołuje się bowiem do § 6 ust. 1 pkt 2, który mówi o cenie nabycia albo koszcie wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych zaliczonych do składników majątku podatnika. W przedmiotowej sprawie mamy natomiast do czynienia z kosztami w postaci czynszu najmu nieruchomości, które są regulowane przez § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia.

Dodatkowo Spółka uważa, że wynajmowanie nieruchomości od podmiotu powiązanego - Y nie wpływa w jakikolwiek sposób na możliwość zaliczenia ponoszonych kosztów czynszu najmu do wydatków objętych pomocą publiczną. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawa o SSE oraz Rozporządzenie, nie wprowadzają bowiem jakichkolwiek ograniczeń w zakresie możliwości zaliczania ponoszonych kosztów czynszów najmu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, od tego czy nieruchomość jest wynajmowana od podmiotu niepowiązanego czy też od podmiotu powiązanego (w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych). Potwierdza to interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 stycznia 2009 r., nr IBPBI/2/423-88/09/CzP, w której Organ podatkowy na pytanie podmiotu składającego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, czy pomocą publiczną z tytułu inwestycji na terenie SSE objęte są również koszty inwestycji w postaci odpłatnego nabycia (po cenach rynkowych) (przez podatnika posiadającego początkowo status średniego a następnie dużego przedsiębiorcy) środków trwałych od spółki-matki, spółki-siostry lub podmiotu powiązanego kapitałowo, osobowo lub w inny sposób z Wnioskodawcą (...) stwierdził, że bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż Spółka zamierza dokonać odpłatnego nabycia (po cenach rynkowych) środków trwałych od spółki-matki, spółki-siostry lub podmiotu powiązanego kapitałowo, osobowo lub w inny sposób z Wnioskodawcą.

Spółka na potwierdzenie swojego stanowiska zwraca również uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 lutego 2015 r., nr IPTPB3/423-328/14-6/PM. Interpretacja ta potwierdza możliwość ujęcia kosztu najmu jako kosztu kwalifikowanego, w przypadku gdy duży przedsiębiorca wynajmuje budynek od podmiotu powiązanego. Interpretacja ta dotyczy dużego przedsiębiorcy, posiadającego zezwolenie strefowe i wynajmującego część budynku na terenie SSE początkowo od podmiotu niepowiązanego, a następnie od podmiotu powiązanego.

Podmiot składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zapytał, czy w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym wydatki, które zostaną poniesione przez Wnioskodawcę w związku z umową najmu przeniesioną na przyszłego Wynajmującego (podmiot powiązany), będą mogły zostać zaliczone do kosztów inwestycji, które kwalifikują się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podmiot składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zajął stanowisko zgodnie, z którym przenosząc te rozważania na grunt analizowanego stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) uznać należałoby, że w wyniku scedowania praw i obowiązków wynikających z umowy najmu nie doszłoby do zakończenia obecnie trwającego stosunku najmu a tym samym raty czynszu zapłacone przez Spółkę dotychczas, a takie raty które Wnioskodawca poniesie do dnia 31 grudnia 2015 r. w dalszym ciągu mogłyby być traktowane jako nakłady inwestycyjne.

Organ podatkowy uznał stanowisko podmiotu składającego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za prawidłowe. Uznał on, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z umową najmu będą mogły zostać zaliczone do kosztów inwestycji strefowej, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Spółka uważa, że po ewentualnej zmianie statusu ze średniego przedsiębiorcy na dużego przedsiębiorcę, Spółka będzie mogła zaliczać płacony Y w okresie do 31 grudnia 2021 r. czynsz najmu nieruchomości do wydatków klasyfikujących się do objęcia pomocą publiczną, pod warunkiem, że okres najmu będzie trwał:

* licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji. Zgodnie natomiast z uzyskanym Zezwoleniem, zakończenie realizacji nowej inwestycji powinno nastąpić najpóźniej 31 grudnia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.