0111-KDIB1-3.4010.162.2020.2.JKT - Wydatki na prace rozwojowe jako koszt podatkowy.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2019 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 25 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

* czy podatnik ma prawo wyboru metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe do podatkowych kosztów uzyskania przychodu i czy do różnych projektów prowadzonych w ramach prac rozwojowych podatnik może stosować różne metody rozpoznawania kosztów uzyskania przychodu,

* czy wybór metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe nad danym projektem do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest uzależniony od etapu na jakim znajdują się przedmiotowe prace, i czy w związku z tym jeśli podatnik pierwotnie planował aktywować podatkowe koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, w związku czym w toku prac rozwojowych faktycznie nie rozpoznał żadnych kosztów uzyskania przychodów z tym związanych, a prace rozwojowe jeszcze się nie zakończyły, możliwa jest zmiana podejścia w ten sposób, że rozpoznanie (inaczej aktywowanie) kosztów uzyskania przychodu nastąpi według metody z pkt 1 przywołanego przepisu, nawet jeśli wiązałoby się to z koniecznością korekty rocznych zeznań podatkowych

- jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

* czy podatnik ma prawo wyboru metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe do podatkowych kosztów uzyskania przychodu i czy do różnych projektów prowadzonych w ramach prac rozwojowych podatnik może stosować różne metody rozpoznawania kosztów uzyskania przychodu,

* czy wybór metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe nad danym projektem do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest uzależniony od etapu na jakim znajdują się przedmiotowe prace, i czy w związku z tym jeśli podatnik pierwotnie planował aktywować podatkowe koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, w związku czym w toku prac rozwojowych faktycznie nie rozpoznał żadnych kosztów uzyskania przychodów z tym związanych, a prace rozwojowe jeszcze się nie zakończyły, możliwa jest zmiana podejścia w ten sposób, że rozpoznanie (inaczej aktywowanie) kosztów uzyskania przychodu nastąpi według metody z pkt 1 przywołanego przepisu, nawet jeśli wiązałoby się to z koniecznością korekty rocznych zeznań podatkowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.162.2020.1.JKT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zaznacza, że w kontekście niniejszego wniosku nie podejmuje i nie planuje żadnych czynności mających na celu unikanie opodatkowania, a w szczególności czynności, o których mowa w art. 119a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.; dalej: "o.p."), czyli czynności zmierzających do uzyskania korzyści podatkowej sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. Wnioskodawca nie podejmuje i nie planuje żadnych czynności skutkujących ograniczeniem umownych korzyści, o których mowa w art. 14b § 5b pkt 2 o.p. W szczególności Wnioskodawca nie planuje przenoszenia praw do znaków towarowych, patentów itp. wartości niematerialnych na podmioty nie krajowe, w związku którymi to czynnościami mogłoby dojść do transgranicznego transferu wynagrodzeń, opłat licencyjnych itp.

Niemniej Wnioskodawca oświadcza, że zakres niniejszego wniosku obejmuje stany faktyczne, o których mowa w art. 14b § 3a pkt 1 lit. a o.p., czyli transakcje z udziałem osoby prawnej mającej zarząd lub siedzibę poza terytorium Polski. Chodzi tu jednak o transakcje czysto komercyjne, zawierane z podmiotami niepowiązanymi, konieczne na etapie opracowania nowego leku lub prowadzące do zakupu praw do istniejącego leku.

Wnioskodawca jest polską spółką, prowadzącą bezpośrednio lub za pośrednictwem spółek zależnych działalność w branży farmaceutycznej.

Niniejszy wniosek dotyczy problematyki rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do następujących obszarów działalności Wnioskodawcy:

1. Opracowania i wprowadzenia na rynek nowego wcześniej nie istniejącego na rynku leku (dalej: "Nowy lek").

2. Zakupu praw do gotowych leków na bazie których Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, których wynikiem jest wydzielenie leków wprowadzanych do obrotu pod nazwą własną Wnioskodawcy (dalej: "Inne leki").

W pierwszym przypadku (Nowy lek) stan faktyczny przedstawia się następująco. W roku...Wnioskodawca podjął prace nad opracowaniem Nowego leku (...). Dotychczasowe nakłady na ten projekt wyniosły (...).

Nowy lek jest (...).

Prace nad lekiem Wnioskodawca rozpoczął w ten sposób, że w roku... nabył od firmy zewnętrznej (niepowiązanej z Wnioskodawcą) prawa do opracowanej przez nią cząsteczki związku chemicznego (cząstka leku). Na bazie tego związku chemicznego (cząstka leku) Wnioskodawca prowadzi dalsze prace rozwojowe, a w tym badania przed kliniczne oraz badania kliniczne, które są konieczne do opracowania oraz rejestracji nowego leku.

Całość prac prowadzonych nad Nowym lekiem obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu wytworzenia nowego produktu, a zatem prowadzone prace wyczerpują znamiona działalności rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") w związku z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca nabył prawa do cząstki leku ze środków własnych. Natomiast dalsze prace rozwojowe Wnioskodawcy są finansowane w różnych proporcjach z dotacji oraz ze środków własnych Wnioskodawcy. Umowa dotycząca nabycia praw do cząstki leku przewiduje, że Wnioskodawca w zamian za możliwość prowadzenia na bazie cząsteczki leku dalszych prac rozwojowych zapłaci jednorazowe wynagrodzenie, natomiast w przypadku zarejestrowania nowego leku i wprowadzenia go na rynek (w założeniu ma to być rynek USA) zobowiązany będzie do ponoszenia stałych opłat licencyjnych.

Z kolei sam Wnioskodawca po wprowadzeniu Nowego leku na rynek, czyli po komercjalizacji, będzie uzyskiwał dochody z tyt. praw licencyjnych udzielanych podmiotowi powiązanemu oraz niepowiązanym podmiotom trzecim.

Żadnego z wydatków dotychczas poniesionych na opracowanie nowego leku Wnioskodawca w żadnym roku podatkowym nie uwzględnił jako podatkowego kosztu uzyskania przychodu. Obecnie przedmiotowe wydatki są kumulowane, gdyż Wnioskodawca zakłada, że prowadzone prace rozwojowe zakończą się wynikiem pozytywnym, a zatem możliwe będzie rozpoznanie kosztów uzyskania na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Niemniej jednak, ze względu na specyfikę prac rozwojowych w branży farmaceutycznej, obiektywnie rzecz ujmując nie można mieć takiej pewności. Może się okazać, że wynik prac rozwojowych będzie negatywny. Na tak specyfikę prac rozwojowych w branży farmaceutycznej zwróciła uwagę Komisja Nadzoru Finansowego w Komunikacie z dnia 5 marca 2019 r. w sprawie "możliwości ujmowania aktywów powstałych w wyniku prac rozwojowych przez emitentów papierów wartościowych stosujących Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF)."

W drugim przypadku (inne leki) Wnioskodawca na podstawie umowy licencyjnej nabywa prawa do gotowych leków, które w obrocie gospodarczym występują pod nazwami własnymi podmiotów trzecich. Następnie w wyniku dalszych prac rozwojowych, polegających na opracowaniu nowej technologii (procesu) produkcji, z zakupionych leków wydziela się leki funkcjonujące na rynku pod nazwą własną Wnioskodawcy, które są dopuszczone do obrotu na rynku polskim. Z tych powodów również w tym przypadku spełniona jest definicja prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy CIT, w z zw. art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Koszty związane z nabyciem nowych leków zostały aktywowane podatkowo (Wnioskodawca rozpoznaje koszty uzyskania przychów w drodze odpisów amortyzacyjnych). To samo dotyczy wydatków na opracowanie nowych technologii (procesów) produkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podatnik ma prawo wyboru metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe do podatkowych kosztów uzyskania przychodu i czy do różnych projektów prowadzonych w ramach prac rozwojowych podatnik może stosować różne metody rozpoznawania kosztów uzyskania przychodu?

2. Czy wybór metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe nad danym projektem do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest uzależniony od etapu na jakim znajdują się przedmiotowe prace, i czy w związku z tym jeśli podatnik pierwotnie planował aktywować podatkowe koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, w związku czym w toku prac rozwojowych faktycznie nie rozpoznał żadnych kosztów uzyskania przychodów z tym związanych, a prace rozwojowe jeszcze się nie zakończyły, możliwa jest zmiana podejścia w ten sposób, że rozpoznanie (inaczej aktywowanie) kosztów uzyskania przychodu nastąpi według metody z pkt 1 przywołanego przepisu, nawet jeśli wiązałoby się to z koniecznością korekty rocznych zeznań podatkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

W odniesieniu do kosztów prac rozwojowych podatnik ma swobodę wyboru jednej z metod rozpoznawania podatkowych kosztów uzyskania przychodu wymienionych w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT. Przepis jednoznacznie stanowi, że:

Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

Podatnik może swobodnie wybrać jedną z ww. metod.

Już wyżej wyjaśniono w opisie stanu faktycznego w odniesieniu do innych leków Wnioskodawca dokonał wyboru metody z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT (odpisy amortyzacyjne), a w odniesieniu do nowego leku poniesione wydatki nie zostały jeszcze aktywowane jako podatkowe koszty uzyskania przychodu (art. 15 ust. 4a pkt 2 ustawy o CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 15 ust. 4a ustawy o CIT ani żaden inny przepis, nie stwarza żadnych ograniczeń. Podatnik może rozpoznawać koszty różnych prac rozwojowych za pomocą różnych metod. W przypadku Wnioskodawcy oznacza to, że w przypadku nowego leku Wnioskodawca może wybrać np. metodę, o której mowa w art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, a w odniesieniu do innych leków Wnioskodawca może wybrać np. metodę, o której mowa w pkt 3 rzeczonego przepisu.

Co najwyżej dobór metody może wynikać ze specyfiki danego przypadku. Jak to w opisie stanu faktycznego zostało już podane w przypadku Wnioskodawcy specyfika prac nad nowym lekiem polega na tym, że wynik prac jest niepewny, a zatem racjonalny jest wybór metody z art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy CIT. Natomiast w przypadku innych leków Wnioskodawca ma do czynienia z już zdefiniowanymi wartościami prawnymi i niematerialnymi, przez co specyfika tego przypadku skłania do wyboru metody z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT.

Ad.2.

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące: wybór metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe do podatkowych kosztów uzyskania przychodu nie jest uzależniony od etapu na jakim znajdują się przedmiotowe prace, w szczególności czy się zakończyły.

Z treści art. 15 ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT wynika tylko to, że faktyczne rozpoznanie (aktywowanie) kosztów uzyskania przychodów na podstawie tego przepisu zależy od uprzedniego poniesienia wydatku, faktyczne rozpoznanie (aktywowanie) kosztów uzyskania przychodów na podstawie pkt 2 zależy od zakończenia prac rozwojowych, a faktyczne rozpoznanie (aktywowanie) kosztów uzyskania przychodu na podstawie pkt 3 przywołanego przepisu zależy od uprzedniego spełnienia warunków, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Niemniej jednak sam wybór jednej z metod określonych w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT nie jest niczym ograniczony, pod warunkiem, że podatnik ponosi wydatki na prace rozwojowe w rozumieniu ustawowej definicji (art. 4a pkt 28 ustawy CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód prawnych, które ograniczałyby zmianę podejścia podatnika przed zakończeniem prac rozwojowych. Konstrukcja art. 15 ust. 4a ustawy o CIT opiera się bowiem na alternatywie rozłącznej (ustawodawca użył spójnika "albo"), co oznacza tylko tyle, że w odniesieniu do danych prac rozwojowych można stosować wyłącznie jedną metodę rozpoznania kosztów uzyskania przychodów. Jednak kiedy taką metodę można wybrać, żaden przepis wprost nie stanowi. Na podstawie konstrukcji art. 15 ust. 4a ustawy o CIT można wywieść, że w momencie zastosowania metody z pkt 1 (co faktycznie jest równoznaczne z aktywowaniem podatkowych kosztów uzyskania przychodu) zamyka się możliwość wybory metody z pkt 2 lub 3. Natomiast w momencie zastosowania metody z pkt 2 zamyka się możliwość wyboru metody z pkt 1 lub pkt 3, zaś w momencie zastosowania metody z pkt 3 zamyka się możliwość wyboru metody z pkt 1 lub pkt 2 przedmiotowego przepisu.

Wnioskodawca staje też na stanowisku, że gdyby podatnik wstępnie planował zastosowanie metody z art. 15 ust. 4a pkt 2 ustawy o CIT, lecz faktycznie przed pozytywnym zakończeniem prac rozwojowych zastosował metodę z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, zachowuje on prawo korekty rocznego zeznania podatkowego. Wprost to wynika z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że "jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację". Nie ma odrębnego przepisu, który w kontekście stanów faktycznych z art. 15 ust. 4a ustawy o CIT stanowiłby o braku możliwości złożenia korekty. W tych okolicznościach jedyną granicę temporalną ograniczającą złożenie korekty wyznacza art. 70 § 1 i nast. Ordynacji podatkowej odnoszący się do przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,

* musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

* musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* musi zostać właściwie udokumentowany,

* nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów:

* w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

* jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

* poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

* produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

* techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

* z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, sformułowania "mogą" (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika "albo" (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że Spółka, wg własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 cytowanej ustawy).

Uprawnienie wynikające z powyższych regulacji przysługuje wszystkim wskazanym w tym przepisie podmiotom, zobowiązanym na podstawie przepisów prawa podatkowego do składania deklaracji podatkowych, w których treści wykazywane jest zobowiązanie podatkowe lub kwota nadpłaty podatku.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, stwierdzić należy, że w związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę prac spełniających warunki uznania ich za działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca ma prawo w stosunku do różnych projektów stosować różne metody wskazane w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT tj. metodę wskazaną w pkt 1 i 2 oraz w pkt 3 po spełnieniu warunków o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Wnioskodawca ma również możliwość złożenia korekty zeznania w przypadku podjęcia decyzji o zmianie sposobu rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

* czy podatnik ma prawo wyboru metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe do podatkowych kosztów uzyskania przychodu i czy do różnych projektów prowadzonych w ramach prac rozwojowych podatnik może stosować różne metody rozpoznawania kosztów uzyskania przychodu,

* czy wybór metody zaliczenia wydatków poniesionych na prace rozwojowe nad danym projektem do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest uzależniony od etapu na jakim znajdują się przedmiotowe prace, i czy w związku z tym jeśli podatnik pierwotnie planował aktywować podatkowe koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, w związku czym w toku prac rozwojowych faktycznie nie rozpoznał żadnych kosztów uzyskania przychodów z tym związanych, a prace rozwojowe jeszcze się nie zakończyły, możliwa jest zmiana podejścia w ten sposób, że rozpoznanie (inaczej aktywowanie) kosztów uzyskania przychodu nastąpi według metody z pkt 1 przywołanego przepisu, nawet jeśli wiązałoby się to z koniecznością korekty rocznych zeznań podatkowych

należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.