0111-KDIB1-3.4010.161.2020.2.IM - Wydatek na zakup matrycy jako koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 27 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość zakupionej matrycy, niezbędnej do wyprodukowania prototypu produktu-jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość zakupionej matrycy niezbędnej do wyprodukowania prototypu produktu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego z pismem z 20 maja 2020 r. 0111-KDIB1-3.4010.161.2020.1.IM wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu z 27 maja 2020 r.):

Wnioskodawca jest producentem szyb zespolonych oraz różnych wyrobów ze szkła dla branży budowlanej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Spółka podejmuje działania mające na celu optymalizację procesu wytwórczego poprzez minimalizowanie kosztów, maksymalizowanie zysku, obniżenie pracochłonności, wzrost produktywności, optymalizację zużycia materiałów, przy jednoczesnym utrzymaniu bądź podniesieniu jakości produkcji, zwiększenie wydajności poprzez automatyzację, wprowadzanie nowych systemów zarządzania oraz nowych technologii. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia nowych produktów, a także dużych zmian w już istniejących produktach - szybach zespolonych. Ponadto Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne. Wnioskodawca szeroko współpracuje w zakresie prac badawczo-rozwojowych z jednostkami naukowymi, od których zakupuje badania, analizy, ekspertyzy w różnych dziedzinach i o różnym stopniu zaawansowania. W 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął projekt badawczo - rozwojowy, który polega na stworzeniu maszyny do produkcji zaawansowanej technologicznie ramki dystansowej do szyb. Projekt będzie prowadzony przez co najmniej 3 lata podatkowe. Projekt badawczo-rozwojowy jest finansowany ze środków własnych Spółki.

W trakcie realizacji projektu i prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ponoszone będą wydatki:

* zakup różnego rodzaju urządzeń, narzędzi, materiałów i surowców,

* koszty wynagrodzeń za pracę wraz z narzutami,

* koszty usług obcych,

* testy, patenty.

Na potrzeby prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca sam zaprojektował i zlecił, wykonanie matrycy niezbędnej do wykonania prototypu i serii pilotażowej przed wdrożeniem ramki dystansowej do produkcji. Matryca jest częścią linii produkcyjnej, którą Spółka planuje zakupić w celu produkowania innowacyjnych wyrobów. Wykonanie matrycy zostało zlecone wyspecjalizowanemu w produkcji zaawansowanych technologicznie maszyn i urządzeń dostawcy. Według umowy wszelkie koszty na wytworzenie matrycy oraz odpowiedzialność za projekt urządzenia ponosił Wnioskodawca. W wyniku przeprowadzonych testów ww. matryca nie spełniła oczekiwanych rezultatów, przez co produkowany wyrób nie posiada cech innowacyjności. Matryca staje się bezużyteczna. Nie będzie też wykorzystywana w Spółce jako środek trwały, gdyż produkuje wadliwe wyroby. Wydatki na nabycie matrycy nie zostały podatnikowi zrefinansowane w jakiejkolwiek formie. Spółka planuje nadal poszukiwanie rozwiązań i sposobów wytworzenia nowej matrycy niezbędnej do wyprodukowania prototypu innowacyjnego produktu (ramki dystansowej). W wyniku prac badawczo - rozwojowych powstanie produkt, który będzie wykorzystywany w procesie produkcji szyb zespolonych.

Wnioskodawca informuje, że nie wykonuje działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. Koszty będące przedmiotem zapytania nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p. Matryca będąca przedmiotem zapytania jest nabywana w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość zakupionej matrycy niezbędnej do wyprodukowania prototypu produktu?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu wniosku), do kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zaliczyć wartość zakupionej matrycy, niezbędnej do wyprodukowania prototypu.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo - rozwojową. Należy zwrócić uwagę, że w powyższym artykule prawnym, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo - rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych oraz ustawy o rachunkowości, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, z późn. zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Zatem materiały są to rzeczowe składniki, nabywane przez jednostkę z przeznaczeniem do zużycia jako surowce do produkcji, wykonywania usług lub budowy nowych obiektów, także do zużycia na cele ogólnogospodarcze lub reklamy.

Ze względu na to, że materiały występują w przedsiębiorstwach pod różną postacią, dzielimy je na kilka grup rodzajowych:

* materiały podstawowe, tj. materiały zużywane w procesie produkcji wyrobów gotowych oraz opakowania bezpośrednie,

* materiały pomocnicze, tj. materiały nadające produkowanym wyrobom określoną cechę, narzędzia, środki czystości, materiały biurowe,

* paliwo zużywane na cele technologiczne, transportowe, opałowe,

* części zamienne do maszyn i urządzeń zużywane w czasie remontów i konserwacji, a także opakowania niezwiązane bezpośrednio z wyrobami gotowymi,

* odpady użytkowe.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. ze likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe, które polegają na stworzeniu maszyny do produkcji zaawansowanej technologicznie ramki dystansowej do szyb, jest niewątpliwie działalnością pomocniczą w Spółce, dlatego wydatki niezbędne do zrealizowania projektu są materiałami pomocniczymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, konstrukcja przytoczonego przepisu w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, w tym matrycy wykonanej przez podwykonawcę, która miała być elementem składowym maszyny, produkującej nowe wyroby. Bez przeprowadzonych prób wykonania odpowiedniej matrycy, stworzenie odpowiedniej maszyny byłoby niemożliwe, dlatego należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek tych zakupów z działalnością badawczo - rozwojową. Wytworzenie nowych technologicznie produktów wymaga, zastosowania maszyn, z odpowiednio dostosowanymi matrycami, których na rynku krajowym i międzynarodowym jeszcze nie ma, wobec czego Wnioskodawca musiał sam opracować projekt i zlecić do wykonania, wyspecjalizowanemu w produkcji zaawansowanych technologicznie maszyn i urządzeń dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 650), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 ustawy o CIT).

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w związku z przedstawionym stanem faktycznym jest kwestia ustalenia, czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość zakupionej matrycy niezbędnej do wyprodukowania prototypu produktu.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351, dalej: "uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie tut. Organu, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość zakupionej matrycy niezbędnej do wyprodukowania prototypu produktu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.