0111-KDIB1-3.4010.137.2020.1.MBD - Zwolnienie z CIT dochodu z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniami, rozliczany będzie w ten sposób, że w pierwszej kolejności zostanie wykorzystany limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia I (wydanego najwcześniej), natomiast po jego spożytkowaniu wyczerpywane będą kolejno limity posiadane w ramach Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV (chronologicznie wydanych później) - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniami, rozliczany będzie w ten sposób, że w pierwszej kolejności zostanie wykorzystany limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia I (wydanego najwcześniej), natomiast po jego spożytkowaniu wyczerpywane będą kolejno limity posiadane w ramach Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV (chronologicznie wydanych później).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu CIT od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wiodącym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są:

* produkcja kabli światłowodowych;

* produkcja sprzętu telekomunikacyjnego;

* produkcja pozostałych elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli;

* sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego, oraz części do niego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") na podstawie czterech zezwoleń tj. na podstawie zezwolenia wydanego w dniu 14 października 2009 r. (dalej: "Zezwolenie I"), zezwolenia wydanego w dniu 23 listopada 2011 r. (dalej: "Zezwolenie II"), zezwolenia wydanego w dniu 25 lutego 2014 r. (dalej: "Zezwolenie III") oraz zezwolenia wydanego w dniu 11 lutego 2015 r. (dalej: "Zezwolenie IV") - łącznie dalej jako: "Zezwolenia". Ponadto Wnioskodawca posiada jeszcze jedno zezwolenie uzyskane w dniu 25 maja 2016 r. (dalej: "Zezwolenie V"), jednak na chwilę obecną nie jest ono wykorzystywane - inwestycja nim objęta nie została jeszcze zakończona. Spółka nie posiada zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie jakiejkolwiek innej specjalnej strefy ekonomicznej niż SSE.

Działalność produkcyjna objęta zwolnieniem podatkowym prowadzona jest w dwóch lokalizacjach: X (Zezwolenie III) oraz Y (Zezwolenie II oraz Zezwolenie IV). Z kolei najstarsze z uzyskanych przez Wnioskodawcę, tj. Zezwolenie I, zostało wydane w okresie prowadzenia przez Spółkę zintensyfikowanej działalności produkcyjnej w zakładzie w Z. Obecnie w tej lokalizacji nie jest prowadzona już aktywność produkcyjna. W zakładzie tym obsługiwana jest natomiast sprzedaż na rzecz kontrahentów zagranicznych i klientów strategicznych oraz skupione są funkcje centralne dla Spółki. Zdarzają się również jednostkowe przypadki sprzedaży przez Wnioskodawcę zapasów magazynowych produktów wytworzonych uprzednio w omawianym zakładzie. Dochód uzyskany na takiej sprzedaży traktowany jest jako zwolniony na mocy Zezwolenia I.

Omawiane lokalizacje znajdują się na terenie:

* jednego województwa: Województwo (...);

* jednej Specjalnej Strefy Ekonomicznej: Specjalna Strefa Ekonomiczna (...);

* dwóch gmin: (...) (zakład w Y i zakład w X) oraz (...) (zakład w Z).

Dodatkowe informacje wynikające z treści uzyskanych przez Spółkę Zezwoleń (w tym Zezwolenia V) zostały przedstawione poniżej.

Zezwolenie I o nr (...) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (...) zostało wydane w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Działalności Głównego Urzędu Statystycznego z 2007 r.:

* produkcja sprzętu (tele)komunikacyjnego sekcja C, dział 26, grupa 26.3, podklasa 26.30.Z;

* badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych - sekcja C, dział 72, grupa 72.1, klasa 72.19, podklasa 72.19.Z.

Zezwolenie II o nr (...) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (...) zostało wydane w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r.: * kable światłowodowe - sekcja C, klasa 27.31.

Zezwolenie III o nr (...) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (...) zostało wydane w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r.:

* sprzęt telekomunikacyjny - sekcja C, klasa 26.30;

* kable światłowodowe - sekcja C, klasa 27.31;

* pozostałe elektroniczne i elektryczne przewody i kable - sekcja C, klasa 27.32;

* płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.21;

* opakowania z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.22.

Zezwolenie IV o nr (...) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (...) zostało wydane w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r.:

* kable światłowodowe - sekcja C, klasa 27.31;

* pozostałe elektroniczne i elektryczne przewody i kable - sekcja C, klasa 27.32.

Zezwolenie V o nr (...) (aktualnie niewykorzystywane) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (...) zostało wydane w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2015 r.:

* przewody i kable izolowane oraz sprzęt instalacyjny - sekcja C, grupa 27.30;

* kable i pozostałe izolowane przewody elektryczne do napięć < 1OOOV, wyposażone w złącza - sekcja C, podkategoria 27.90.44;

* półprodukty z miedzi i stopów miedzi - sekcja C, kategoria 24.44.2;

* usługi pokrywania powierzchni metali różnymi metalami - sekcja C, podkategoria 25.61.11;

* sprzęt telekomunikacyjny - sekcja C. grupa 26.3.

Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego z Zezwoleń. Wnioskodawca, w celach zarządczych, przypisuje jedynie dochód zwolniony wygenerowany na działalności strefowej do poszczególnych lokalizacji tj. X, Y oraz Z (w zakresie wyprzedanych zapasów magazynowych). W rezultacie Spółka prowadzi jedną ewidencję spełniającą wymogi wynikające z przepisów prawa podatkowego tj. pozwalającą m.in. na określenie wysokości wyniku podatkowego zwolnionego oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych, przy jednoczesnym braku podziału uzyskanych wyników z działalności prowadzonej na terenie SSE do poszczególnych Zezwoleń.

W ramach wszystkich wymienionych Zezwoleń Wnioskodawca posiada dostępną do wykorzystania pulę pomocy, której rozliczenie odbywa się na zasadzie jej chronologicznego wykorzystywania.

W tym miejscu Wnioskodawca podkreśla, że brak prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego z Zezwoleń nie ma wpływu na ustalenie odpowiednio dochodu zwolnionego oraz podlegającego opodatkowaniu. Spółka, jak wskazano powyżej, na bieżąco kontroluje oraz identyfikuje dochód wygenerowany w ramach danego Zezwolenia i tylko ten dochód deklaruje jako podlegający zwolnieniu. Spółka osiąga również pozostałe dochody, alokowane do działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Analogiczne zasady rozliczania uzyskanej pomocy będą stosowane przez Spółkę również w przyszłości w przypadku uzyskania ewentualnych kolejnych zezwoleń oraz ewentualnego wykorzystywania Zezwolenia V.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniami, rozliczany będzie w ten sposób, że w pierwszej kolejności zostanie wykorzystany limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia I (wydanego najwcześniej), natomiast po jego spożytkowaniu wyczerpywane będą kolejno limity posiadane w ramach Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV (chronologicznie wydanych później)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do rozliczania dostępnego limitu pomocy publicznej zgodnie z chronologią wydawanych Zezwoleń tj. w pierwszej kolejności wykorzystania limitu tejże pomocy wynikającej z Zezwolenia I (wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu, spożytkowania kolejnych limitów posiadanych w ramach Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV (chronologicznie wydanych później) oraz analogicznego dyskontowania otrzymanej pomocy publicznej tj. najpierw na dzień wydania Zezwolenia I, a następnie sukcesywnie na dzień uzyskania Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zezwolenia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, w art. 17 ust. 4 Ustawy CIT wskazano, że omawiane zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Natomiast, Ustawa SSE, w art. 12 ust. 1 stanowi, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa SSE została uzupełniona o dodatkowy przepis art. 12 ust. 2 w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162, dalej: "Ustawa o WNI"), nowelizującej mechanizm udzielania zwolnień podatkowych przedsiębiorcom realizującym nowe inwestycje. Ustawa o WNI, również zawiera przepisy umożliwiające chronologiczne wykorzystywanie pomocy przysługującej na podstawie kolejnych decyzji o wsparciu oraz kolejnych zezwoleń (wydawanych na podstawie Ustawy SSE).

Zgodnie bowiem, z art. 13 ust. 6 Ustawy o WNI, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Z kolei, zgodnie z art. 13 ust. 7 Ustawy o WNI, w przypadku gdy przedsiębiorca korzysta z pomocy publicznej na podstawie decyzji o wsparciu oraz na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, dla rozliczenia łącznej pomocy publicznej przyznanej temu przedsiębiorcy przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że art. 12 ust. 2 Ustawy SSE, obowiązuje od dnia wejścia w życie Ustawy o WNI, a nie od nowego roku podatkowego. Należy zatem uznać, że wolą ustawodawcy nie była zmiana dotychczasowych zasad rozliczania wyniku podatkowego, a jedynie usankcjonowanie zasad już obowiązujących. W przeciwnym wypadku zmiany mające istotny wpływ na rozliczenia podatników powinny zostać wprowadzone wraz z początkiem nowego roku podatkowego, co wynika z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego (np. wyrok z 27 lutego 2002 r., sygn. K47/01, wyrok z 15 lutego 2005 r., sygn. K 48/04).

Podsumowując, należy stwierdzić, że dodanie do Ustawy SSE, przepisu art. 12 ust. 2 jednoznacznie potwierdza, że uzyskana pomoc publiczna wynikająca z kilku zezwoleń powinna być rozliczana chronologicznie.

Zdaniem Spółki, na możliwość chronologicznego rozliczania dostępnej pomocy nie wypływa fakt prowadzenia przez Spółkę jednej, wspólnej ewidencji rachunkowej dla wszystkich Zezwoleń. Konieczność utrzymywania odrębnej ewidencji dla każdego z Zezwoleń nie wynika z obowiązujących przepisów prawa.

Zgodnie z § 5 ust. 5 Rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. 2019 r. poz. 121, z późn. zm.; dalej: "Rozporządzenia SSE"), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Stosownie do regulacji zwartych w art. 9 ust. 1 Ustawa CIT, nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Z kolei, art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy CIT stanowi, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych, nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku.

Analogicznie, przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów, o których mowa powyżej. Powołane przepisy wprost zatem wskazują, że obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, w której ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią lub też prowadzi działalność niewymienioną w zezwoleniu.

Fakt, że zwolnienie podatkowe przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE, potwierdzają również przepisy Rozporządzenia SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 5 jedynie w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przedsiębiorcy, którzy podejmują działalność gospodarczą zarówno na terenie SSE, jak i poza jej terenem, są zobowiązani do wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie SSE (względem działalności prowadzonej poza obszarem SSE lub na terenie SSE, ale w zakresie nieokreślonym w zezwoleniu) i potraktowania jako zwolnionych wyłącznie tych przychodów i kosztów, które powstały w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE w zakresie określonym w zezwoleniu. Tym samym, obowiązek ustalenia odrębnego wyniku, odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie strefy i poza nią (lub na jej terenie, ale w zakresie nieokreślonym w zezwoleniu) i obejmuje ustalenie dochodu odrębnie dla działalności opodatkowanej i całości działalności zwolnionej. Ponadto, jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: "stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego") Spółka prowadzi działalności strefową na terenie jednego województwa, jednej specjalnej strefy ekonomicznej oraz dwóch gmin. W ocenie Wnioskodawcy, w celu określenia możliwości łącznego rozliczenia pomocy publicznej dla różnych zezwoleń kluczowym jest stwierdzenie czy odnoszą się one do prowadzenia działalności w ramach jednego województwa (regionu). Podział kraju na obszary działania poszczególnych specjalnych stref ekonomicznych nie jest spójny z jego podziałem na województwa, który to podział jest kluczowy z perspektywy regulacji traktujących o pomocy publicznej, a co wynika z przepisów § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE.

W rezultacie, Wnioskodawca podejmując działalność w SSE na podstawie Zezwoleń, jest zobligowany potraktować jako zwolnione jedynie przychody i koszty związane z tą działalnością. Jednocześnie Spółka może prowadzić jedną ewidencję spełniającą wymogi narzucone przepisami prawa bez konieczności dodatkowej alokacji dochodów z działalności zwolnionej z opodatkowania prowadzonej na terenie SSE do konkretnych Zezwoleń. Zaprezentowane podejście, zdaniem Wnioskodawcy, nie rzutuje na możliwość chronologicznego rozliczania dostępnej pomocy publicznej.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z § 7 ust. 1 Rozporządzenia SSE, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

W związku z tym nie ma przeszkód, aby wartość otrzymanej pomocy publicznej, analogicznie do tego co wskazuje Spółka, była dyskontowana chronologicznie tj. w pierwszej kolejności na dzień uzyskania Zezwolenia I (wydanego najwcześniej), a następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z tego zezwolenia, na dzień uzyskania kolejnych zezwoleń tzn. Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV (chronologicznie wydanych później).

Zaprezentowana przez Spółkę powyżej metodyka rozliczania pomocy publicznej w przypadku korzystania z więcej niż jednego zezwolenia strefowego, w ocenie Wnioskodawcy, umożliwia:

* określenie w sposób przejrzysty zezwolenia, w oparciu o które o wsparciu Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych;

* szczegółowe obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej;

* określenie czy, oraz w którym momencie przekroczony zostanie łączny limit dostępnej pomocy publicznej przysługujący Spółce na podstawie posiadanych Zezwoleń, dzięki czemu zostanie wyeliminowane ewentualne ryzyko skorzystania ze zwolnienia podatkowego w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Niezależnie od przedstawionej powyżej metodyki, Wnioskodawca podkreśla, że jest w pełni świadomy obowiązku wyodrębnienia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz nowych miejsc pracy, związanych z każdym projektem inwestycyjnym objętym uzyskanymi Zezwoleniami. Powyższe umożliwi weryfikację, czy spełnione zostały warunki określone w poszczególnych Zezwoleniach.

Analogiczne podejście do rozliczania pomocy publicznej prezentowane jest w znanych Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych oraz wyrokach sądów administracyjnych, a przede wszystkim:

1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 2018 r. (orzeczenie prawomocne), sygn. akt II FSK 696/16, w którym wskazano, że: Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochodź całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami. Reasumując te rozważania należy stwierdzić, że zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e.

2. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 sierpnia 2018 r. (orzeczenie prawomocne), sygn. akt II FSK 2233/16, w którym wskazano, że: Jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji, określenie w zezwoleniu tych parametrów nie wyznacza ani konkretnych kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.), ani przychodów (art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.), a w konsekwencji - także dochodu, o którym mowa w art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., a który to dochód będzie jedynie następstwem zrealizowania ściśle określonych warunków zezwolenia. Przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na ogólnych zasadach określonych w ustawie podatkowej (u.p.d.o.p.), zaś zwolnienie podatkowe dotyczy - jak to wyraźnie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. - wyłącznie dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji czy zatrudnienia pracowników określonych w pojedynczym zezwoleniu. Należy powtórzyć, że art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. odwołuje się do zezwolenia (o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e.) jako podstawy działalności podatnika na terenie strefy, lecz nie traktuje tego zezwolenia jako źródła, które wyznacza określone koszty i przychody tworzące dochód zwolniony od podatku. Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochodź całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami.

3. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 czerwca 2018 r. (orzeczenie prawomocne), sygn. akt II FSK 1613/16, w którym wskazano, że: Podkreślenia wymaga, że ani art. 17 ust. 1 pkt 34 w zw. z ust. 4 u.p.d.o.p., ani też przepis wykonawczy z rozporządzenia strefowego RM, które jak wskazano powyżej może jedynie określać wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia, nie nakazują wyodrębniania przychodów i kosztów, a zatem także w konsekwencji dochodu z działalności prowadzonej w ramach każdego z posiadanych zezwoleń strefowych dla działalności na terenie tej samej specjalnej strefy ekonomicznej. Podkreślenia wymaga przedmiotowy charakter zwolnienia, który odnosi się wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Istota regulacji sprowadza się zatem do tego, aby działalność prowadzona była w określonym miejscu (na terenie specjalnej strefy ekonomicznej) i w ramach uzyskanego zezwolenia.

4. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 marca 2019 r. (orzeczenie prawomocne), sygn. akt II FSK 1062/17, w którym wskazano, że, w którym wskazano, że: Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie jednego zezwolenia. Wobec tego Skarżąca Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami.

5. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 listopada 2018 r. (orzeczenie prawomocne), sygn. akt II FSK 3078/16, w którym wskazano, że, w którym wskazano, że: Przede wszystkim z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie jednego zezwolenia. Wobec tego skarżąca spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami.

6. Interpretacja Indywidulana Prawa Podatkowego z 4 marca 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt 0114-KDIP2-3.4010.294.2018.2.MS, w której stanowisko wnioskodawcy w zakresie chronologicznego wykorzystywania zwolnień (pomimo różniącego się przedmiotu działalności w ramach zezwoleń) uznano za prawidłowe i odstąpiono od uzasadnienia.

7. Interpretacja Indywidulana Prawa Podatkowego z 11 lipca 2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.249.2018.1.MO, w której stanowisko wnioskodawcy w zakresie chronologicznego wykorzystywania zwolnień (pomimo różniącego się przedmiotu działalności w ramach zezwoleń) uznano za prawidłowe i odstąpiono od uzasadnienia.

8. Interpretacja Indywidulana Prawa Podatkowego z 4 października 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. akt 0115-KDIT2-3.4010.167.2017.1.MK, w której organ interpretacyjny uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny: Pomoc publiczna otrzymana przez Spółkę w tym okresie powinna być dyskontowana na dzień wydania Zezwolenia z 2014 r. Po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej określonego dla Zezwolenia z 2014 r. lub ewentualnie jego wygaśnięciu, Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia od p.d.o.p. w ramach Zezwolenia z 2016 r. oraz następnie z kolejno wydanych zezwoleń (w przypadku, gdy Spółka uzyska kolejne zezwolenia), oraz do dyskontowania otrzymywanego zwolnienia odpowiednio na dzień wydania Zezwolenia z 2016 r. oraz kolejnych zezwoleń.

W odniesieniu zatem do zaprezentowanego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mając na uwadze fakt, że uprawnienia wynikające z Zezwolenia I zostały nabyte w pierwszej kolejności w stosunku do pomocy publicznej uzyskane na podstawie Zezwolenia II, Zezwolenia III oraz Zezwolenia IV należy przyjąć, że do momentu:

(i) wyczerpania limitu pomocy publicznej przysługującej na podstawie Zezwolenia I lub

(ii) wygaśnięcia tego zezwolenia

Spółka będzie uprawniona do alokowania całości dochodu zwolnionego do tego właśnie zezwolenia. Pomoc publiczna otrzymana przez Spółkę w tym okresie powinna być dyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia I. Następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej określonego dla Zezwolenia I lub jego wygaśnięciu, Wnioskodawca będzie miał możliwość korzystania z kolejno wydanych zezwoleń tj. Zezwolenia II, następnie Zezwolenia III i Zezwolenia IV oraz do dyskontowania otrzymywanego wsparcia odpowiednio na dzień uzyskania tychże zezwoleń.

Analogiczne zasady rozliczania uzyskanej pomocy będą stosowane przez Spółkę również w przyszłości w przypadku uzyskania ewentualnych kolejnych zezwoleń oraz wykorzystywania Zezwolenia V.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.