0111-KDIB1-3.4010.117.2020.1.JKT - 5% stawka CIT dla dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

* zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej,

* zgodnie z art. 24d ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej,

* zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku

- jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

* zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej,

* zgodnie z art. 24d ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej,

* zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a ponadto nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na tworzeniu, rozwijaniu, wdrażaniu, utrzymaniu i rozwoju autorskiego oprogramowania komputerowego (dalej: "Oprogramowanie").

Przychody Wnioskodawcy związane z wytworzonym Oprogramowaniem pochodzą m.in. ze sprzedaży autorskich praw do Oprogramowania.

Oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace programistyczne mają charakter twórczy. Stworzenie Oprogramowania wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki oraz specjalistycznej wiedzy biznesowej, w której Oprogramowanie znajduje zastosowanie. Celem realizowanych prac programistycznych co do zasady nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania, lecz tworzenie nowych i innowacyjnych rozwiązań.

W celu zapewnienia atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych rozwiązań informatycznych, Wnioskodawca stale prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz stale rozwija dotychczasowe programy (dalej: "Prace B+R").

Bezpośrednim rezultatem prowadzonych Prac B+R są nowe algorytmy, skrypty, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych, czyli Oprogramowania (np. do urządzeń analizujących pobór energii elektrycznej).

Oprogramowanie ma bardzo złożony charakter i składa się z wielu modułów operacyjnych zapewniających oddzielne funkcjonalności programu, które razem tworzą spójną całość.

Prace B+R.

Pozycja rynkowa Wnioskodawcy, jest stricte uzależniona od projektowania i wdrażania nowego/ulepszonego Oprogramowania. Rozwijanie Oprogramowania jest niezbędne by Spółka mogła sprostać potrzebom kontrahentów.

Dzięki analizie rynku, wsparciu klientów Spółki oraz wewnętrznemu opracowywaniu koncepcji, Oprogramowanie jest stale rozwijane przez zespół ekspertów IT Wnioskodawcy. Eksperci opracowują i wdrażają całkowicie nowe lub znacznie ulepszone technologicznie Oprogramowanie.

Należy podkreślić, że realizowane przez Spółkę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, tworzone są zupełnie nowe jego elementy, które mają sprostać wymogom rynku, klientów oraz postępowi technologicznemu.

Do przykładowych rozwiązań wdrażanych w Oprogramowaniu należy m.in.:

* Wybór najtańszej taryfy na podstawie historycznego zużycia energii elektrycznej dla przydzielonego dystrybutora energii;

* Wybór optymalnej mocy zamawianej na podstawie historycznego zużycia energii elektrycznej dla przydzielonego dystrybutora energii;

* Bieżące raportowanie zużycia energii elektrycznej - tworzenie raportów kosztowych związaną z dystrybucją i zakupem energii elektrycznej;

* Monitorowanie na żywo zużycia energii elektrycznej na wykresach (energia czynna pobrana, energia czynna oddana, energia bierna indukcyjna, energia bierna pojemnościowa);

* Monitorowanie na żywo mocy maksymalnych i przekroczeń na wykresach (Moc maksymalna, Moc zamówiona);

* Monitorowanie na żywo profilu dobowo-godzinowego (Moc zamówiona, moc czynna pobrana, moc czynna oddana, moc bierna indukcyjna, moc bierna pojemnościowa);

* Monitorowanie na żywo napięć (I1, I2, I3).

Wynikiem powyższych prac rozwojowych nad Oprogramowaniem jest, z jednej strony, innowacja pozwalająca m.in. na sprawniejsze i bardziej kompleksowe działanie systemów związanych ze zużyciem energii elektrycznej, z drugiej, zwiększona zdolność konkurencyjna Spółki, w związku z rozszerzeniem oferty usług/produktów.

Prowadzone prace rozwojowe nad Oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych.

Prace realizowane przez Spółkę nie są również projektami powtarzalnymi - tworzenie Oprogramowania każdorazowo wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności opracowania biznesowego, technicznego i technologicznego.

Proces opracowywania Oprogramowania.

W związku ze stałym rozwijaniem Oprogramowania, prace nad jego rozwojem składają się z szeregu elementów, tj. w szczególności:

Zadania zrealizowane w ramach tworzenia Oprogramowania, czas ich trwania oraz osoby odpowiedzialne za poszczególne zadania są rejestrowane w odpowiedniej ewidencji.

Koszty Prac B+R.

W związku z prowadzonymi pracami nad Oprogramowaniem, Wnioskodawca ponosił i ponosi szereg wydatków.

Wnioskodawca, jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową (dalej: "Koszty B+R"), klasyfikuje w szczególności:

Podwykonawcy otrzymują wynagrodzenie, które obejmuje zarówno wynagrodzenie za świadczenie usług (w tym za realizowane prace badawczo-rozwojowe), jak również wynagrodzenie za przeniesienie na Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez podwykonawców. Stworzone przez podwykonawców utwory rozwijają Oprogramowanie Wnioskodawcy i nie stanowią niezależnego oprogramowania komputerowego.

Kosztów niezwiązanych z Pracami B+R tj. kosztów wynagrodzeń członków zarządu, kosztów ogólnego zarządu, kosztów dot. czynności administracyjnych, Wnioskodawca nie klasyfikuje jako Kosztów B+R.

Wnioskodawca prowadzi dokumentację podatkową w formie ksiąg rachunkowych i:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej?

2. Czy, zgodnie z art. 24d ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej?

3. Czy, zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej.

2. Zgodnie z art. 24d ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

3. Zgodnie z art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku.

Ad. I

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, zgodnie z którym, oznacza ono działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rodzaje działalności zostały wskazane w art. 4a pkt 27 oraz pkt 28 ustawy CIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 27 ustawy CIT badania naukowe oznaczają:

1. Badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

2. Badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Natomiast, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy CIT przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Tym samym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Definicja powyższa wskazuje, iż prace rozwojowe to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

W odniesieniu do prac rozwojowych ustawodawca położył, więc, nacisk na wiedzę i umiejętności oraz późniejsze ich wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak, z zakresu prac rozwojowych wyłączono prace obejmujące rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone m.in. do produktów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy za działalność B+R należy uznać działalność spełniającą łącznie następujące przesłanki:

W ocenie Wnioskodawcy, przywołane przepisy pozwalają stwierdzić, że opisana wyżej działalność Spółki, w zakresie tworzenia innowacyjnego Oprogramowania, dostosowanego do obecnych lub przyszłych potrzeb rynku, stanowi przejaw działalności B+R, a mianowicie należy ją uznać za prace rozwojowe, w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy CIT, w związku z art. 4a punkt 26 i 28 ustawy CIT.

Definicja prac rozwojowych jednoznacznie wskazuje na działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych procesów, produktów. Zatem innowacyjna i twórcza działalność Spółki w zakresie projektowania i tworzenia Oprogramowania z zastosowaniem narzędzi informatycznych i specjalistycznego oprogramowania wpisuje się, w definicję prac rozwojowych.

Opisywana działalność prowadzi do stworzenia Oprogramowania, odpowiadającego potrzebom rynku, wypełniającego niszę, jak również cechującej się innowacyjnością oraz wykorzystaniem nowych technologii, co dodatkowo potwierdza okoliczność, iż przed przystąpieniem do prac nie jest znany jej dokładny wynik. Spółka przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz, testów, przygotowaniem oraz sprzedażą Oprogramowania, nie ma pewności czy Oprogramowanie będzie spełniała wymogi klientów oraz rynku.

W konsekwencji, potwierdza to, iż sam proces produkcji nie jest w żadnym stopniu mechaniczny czy zrutynizowany, ale wymaga określonej działalności twórczej.

Prace rozwojowe mają także charakter systematyczny - tworzenie Oprogramowania cechującego się innowacyjnością oraz wychodzących naprzeciw potrzebom klientów i rynku jest podstawą działalności Wnioskodawcy.

Podejmowana przez Spółkę działalność spełnia również przesłankę wykorzystania wiedzy i umiejętności do opracowywania nowego lub ulepszonego Oprogramowania. Jak bowiem wskazano, stworzenie Oprogramowania wymaga przeprowadzenia szeregu weryfikacji oraz testów. Wykonanie opisywanych czynności oraz weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga konkretnych umiejętności, posiadanych przez specjalistów zatrudnionych w Spółce.

Wnioskodawca również wskazuje, iż spełniona jest przesłanka celu prowadzonej działalności rozwojowej w postaci wykorzystania wiedzy do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, prowadzone są w celu stworzenia Oprogramowania, dopasowanego do zapotrzebowania rynku oraz wyróżnienia Wnioskodawcy.

Opisywana działalność nie ma charakteru prac rutynowych, polegających na wprowadzeniu okresowych zmian, a skupiona jest wokół wprowadzania nowych i innowacyjnych rozwiązań, polegających na ciągłym zmienianiu oraz dostosowywaniu Oprogramowania.

W konsekwencji, cały proces składający się na stworzenie nowego Oprogramowania należy uznać za przejaw działalności badawczo-rozwojowej. Poszczególne jego etapy są ze sobą nierozerwalnie połączone, stanowiąc spójną i logiczną całość, której efektem jest powstanie nowego Oprogramowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez niego prace opisane powyżej:

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy spełnienie ww. przesłanek, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz przywiedzionych przepisów prawa potwierdza, że przedmiotowa działalność stanowi działalność rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, uprawniającą Spółkę do skorzystania z ulgi B+R, na podstawie art. 18d ustawy CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 grudnia 2018 r. (nr 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD):

(...) w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Ad. 2

Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. wprowadziły do porządku prawnego preferencyjne rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box, IP Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności.

Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące IP Box zostały uregulowane w art. 24d-24e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik Nexus):

(a+b)x1,3 /a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

W myśl art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT. Wynika to w szczególności z tego, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

* kwalifikowanymi IP,

* dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

W przedmiotowym przypadku Koszty B+R stanowią koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem Oprogramowania. Sprzęt, koszty pracy, wydatki na podwykonawców oraz pozostałe Koszty B+R stanowią wydatki, które Spółka musi ponieść w celu wyprodukowania Oprogramowania. Bez któregokolwiek z tych elementów Wnioskodawca nie mógłby efektywnie pracować nad tworzeniem Oprogramowania.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy jako Koszty B+R (tj. bezpośrednio związane z wytworzeniem IP) zakwalifikować można w szczególności:

Zatem, ww. Koszty B+R związane z tworzeniem, rozwijaniem, wdrażaniem, utrzymaniem i rozwojem autorskiego Oprogramowania Spółki powinny być uwzględniane przy wyliczeniu wskaźnika nexus jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ze względu na ich charakter oraz niezbędność w celu wytworzenia Oprogramowania.

Powyższe podejście potwierdzają organy podatkowe, przykładowo:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 30 grudnia 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.583.2019.1.MBD wskazał, że:

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca klasyfikuje jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową (dalej: "Koszty B+R") w szczególności:

(...)

Zatem, ww. Koszty B+R związane z tworzeniem, rozwijaniem, wdrażaniem, utrzymaniem i rozwojem autorskiego oprogramowania do zarządzania kapitałem ludzkim powinny być tym samym uwzględniane przy wyliczeniu wskaźnika nexus jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad.3

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej ujęte są w zamkniętym katalogu (art. 24d ust. 2 Ustawy o CIT).

Zgodnie z treścią tego przepisu kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Na mocy art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x1,3 /a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Ponadto, zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 Ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W ramach swojej działalności gospodarczej Spółka ponosi wydatki bezpośrednio związane z wytwarzaniem Oprogramowania, które dla celów kalkulacji nexus są ujmowane:

Ponadto, Wnioskodawca jest właścicielem autorskich praw do programów komputerowych (Oprogramowania), które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Spółka uzyskuje dochód ze sprzedaży autorskich praw do Oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac, a w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania, o których mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (Oprogramowania), o których mowa w art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT. Wartość dochodu ten jest możliwa do ustalenia na podstawie ewidencji rachunkowej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem Spółki jest ona uprawniona do skorzystania z przewidzianej w art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, preferencyjnej 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R (tj. Spółka spełnia wszystkie warunki określone w ustawie o CIT do skorzystania z IP Box).

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 grudnia 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.581.2019.1.MBD wskazał, że:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że bezpośrednim rezultatem prowadzonych Prac B+R są nowe algorytmy, skrypty, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych. Oprogramowanie ma bardzo złożony charakter i składa się z wielu modułów operacyjnych zapewniających oddzielne funkcjonalności programu, które razem tworzą spójną całość.

Oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace programistyczne mają charakter twórczy. Stworzenie Oprogramowania wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki oraz specjalistycznej wiedzy biznesowej, w której Oprogramowanie znajduje zastosowanie. Celem realizowanych prac programistycznych co do zasady nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania, lecz tworzenie nowych i innowacyjnych rozwiązań.

Wnioskodawca prowadzi dokumentację podatkową w formie ksiąg rachunkowych i:

* w prowadzonej ewidencji rachunkowej, wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Z uwagi na treść wyżej powołanych przepisów, uzasadnienia do ich wprowadzenia, a także z uwagi na opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu licencjonowania Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad.2 i 3

Na wstępie należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e u.p.d.o.p.

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte są w zamkniętym katalogu opisanym w art. 24d ust. 2 u.p.d.o.p. Zgodnie z treścią tego przepisu kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 u.p.d.o.p., podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik Nexus):

(a+b)x1,3 /a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

W myśl art. 24d ust. 5 u.p.d.o.p., do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d u.p.d.o.p., zostały określone w art. 24e u.p.d.o.p.

W myśl art. 24e ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 u.p.d.o.p., w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

W tym miejscu warto przytoczyć fragment uzasadnienia do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 2860), z którego wynika cel wprowadzenia art. 24d u.p.d.o.p. Z uzasadnienia wynika, że:

Proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Projekt przewiduje również możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, iż następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu z IP kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Projekt przewiduje również możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom, zarówno niepowiązanym jak i powiązanym.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenia efektów prac B+R.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania przedmiotowej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych, i wówczas nie ma ograniczenia terytorialnego dla takich działań. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku Nexus. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku Nexus podatnik może zaliczyć między innymi zaliczyć wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, w tym m.in. składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku Nexus podatnik będzie miał prawo także uwzględnić koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej na tzw. samozatrudnienie.

Redakcja przepisów art. 24d ust. 4 i 5 ustawy wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów w reżimie prawnym IP Box są jedynie takie koszty podatkowe, które można przyporządkować do określonej kategorii (litery) w myśl art. 24d ust. 4 ustawy.

Z art. 24d ust. 5 u.p.d.o.p. wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Przez koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej należy zatem rozumieć koszty z uwzględnieniem jedynie ww. ograniczenia.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca klasyfikuje jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową (dalej: "Koszty B+R") w szczególności:

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit nr 118 i 119) wynika, że zgodnie z art. 24d ust. 5 ustawy o CIT, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, czyli do kosztów, które zostały określone w powyżej wskazanych literach, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT.

Wynika to w szczególności z tego, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

* kwalifikowanymi IP,

* dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Mając na uwadze na treść art. 24d ust. 5 u.p.d.o.p., należy stwierdzić, że przez koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej należy rozumieć koszty z uwzględnieniem jedynie ww. ograniczenia.

Zatem, ww. Koszty B+R związane z tworzeniem, rozwijaniem, wdrażaniem, utrzymaniem i rozwojem autorskiego oprogramowania komputerowego powinny być tym samym uwzględniane przy wyliczeniu wskaźnika nexus jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z uwagi na treść wyżej powołanych przepisów, uzasadnienia do ich wprowadzenia, a także z uwagi na opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia:

* czy Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej,

* czy zgodnie z art. 24d ust. 1 u.p.d.o.p., Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku

należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

* zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej,

* zgodnie z art. 24d ust. 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT, Wnioskodawca prawidłowo klasyfikuje Koszty B+R jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej,

* zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca uzyskując dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania powstałego w ramach Prac B+R, uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konsekwencji czy ma prawo opodatkować ww. dochody z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatku

- jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl