0111-KDIB1-2.4011.98.2020.1.MS - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy opisana we wniosku działalność gospodarcza dotycząca wytwarzania programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do tego aby uzyskiwane od 1 stycznia 2019 dochody z wyżej wskazanej działalności gospodarczej podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, jako kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy opisana we wniosku działalność gospodarcza dotycząca wytwarzania programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do tego aby uzyskiwane od 1 stycznia 2019 dochody z wyżej wskazanej działalności gospodarczej podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, jako kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem prowadzonej działalności jest tworzenie oprogramowania komputerowego (dalej jako systemy, programy). Działalność ta jest prowadzona od kwietnia 2017 r. Wnioskodawca zakłada że będzie ona prowadzona w kolejnych latach.

Dochody uzyskane w ramach tej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem liniowym, zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. dalej: "ustawa o PIT"). Planowane jest, że ta forma opodatkowania będzie nadal stosowana w kolejnych latach. Ewidencja podatkowa jest prowadzona w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zakłada że ewidencja będzie prowadzona w tej formie również w latach kolejnych.

W ramach dostosowania się do przepisów ustawy o PIT, dotyczących IP BOX została zaprowadzona osobna ewidencja kosztów i dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tak aby zapewnić określenie kwalifikowanego dochodu z konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta ewidencja jest prowadzona na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. i jest planowane że będzie prowadzona w przyszłości.

W związku z powstaniem takiej możliwości, Wnioskodawca chciałby aby przychody uzyskiwane z tytułu przeniesienia praw do programów komputerowych tworzonych w ramach prowadzonej działalności, uzyskiwane od 1 stycznia 2019 r. podlegały opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT (tj. preferencyjną stawką opodatkowania, wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej). Ponieważ, jak zakłada Wnioskodawca tożsame dochody będą uzyskiwane w przyszłości, z tytułu świadczenia usług w zakresie wytwarzania programów komputerowych (na rzecz tego samego lub innych kontrahentów, jak również z tytułu wytwarzania różnych programów komputerowych), Wnioskodawca będzie chciał stosować tożsame zasady opodatkowania do dochodów, które będzie uzyskiwał z tego tytułu w 2020 a także kolejnych latach podatkowych.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie są przez Wnioskodawcę zakładane zmiany w tym zakresie.

W 2019 r. Wnioskodawca usługi w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego wykonywał na rzecz jednego klienta (dalej również jako klient). Klient Wnioskodawcy, jest pośrednikiem, który poszukuje podmiotów zainteresowanych nabywaniem programów komputerowych. Jednym z takich podmiotów jest podmiot z branży finansowej, który we własnej działalności wykorzystuje programy wytworzone przez Wnioskodawcę (dalej również jako Użytkownik programu). W roku 2019 były tworzone m.in. aplikacje do zarządzania transakcjami, aplikacje wspomagające do inwestowania na giełdzie, aplikacje do przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy.

Aplikacje te są wytwarzane na zamówienie użytkowników programu, uwzględniają one wytyczne co do funkcjonalności programów, zgłaszane przez użytkownika programu. Natomiast Wnioskodawca odpowiada za ich wytwarzanie.

Działalność jest prowadzona samodzielnie przez Wnioskodawcę (nie zatrudnia on pracowników). Wnioskodawca samodzielnie tworzy programy uwzględniając wytyczne przedstawione przez klienta oraz użytkownika programu. Programy są opracowywane na podstawie własnej wiedzy i umiejętności posiadanej przez Wnioskodawcę, m.in. w zakresie znajomości języków programowania wykorzystywania frameworków przy opracowywaniu programów.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego spełnia (i jest zakładane że będzie spełniała w przyszłości) definicję działalności badawczo-rozwojowej. Jak zostanie wskazane w dalszym opisie stanu faktycznego (winno być stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy spełnia definicję prac rozwojowych - tj. obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje posiadaną wiedzę i umiejętności w zakresie wytwarzania programów komputerowych, w tym w zakresie języków programowania i narzędzi, które są wykorzystywane w procesie wytwarzania programów komputerowych, odpowiadającym indywidualnym potrzebom użytkownika programu. Jednocześnie nie jest wykluczone nabywanie i wykorzystywanie w procesie tworzenia programów nowej, niewykorzystywanej dotychczas przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności.

Wnioskodawca odpowiada za tworzenie programów komputerowych od podstaw, dlatego też nie można uznać, żeby działalność Wnioskodawcy skupiała się na wykonywaniu rutynowych i okresowych zmian w programach. Wnioskodawca, opracowuje i tworzy na rzecz klienta nowe programy komputerowe. Są to programy unikalne, tworzone na rzecz danego użytkownika programu. Tym samym Wnioskodawca przy tworzeniu programu uwzględnia indywidualne wymagania, potrzeby i specyfikę użytkownika programu. W ocenie Wnioskodawcy powyższe sprawia że ciężko by było znaleźć programy, które również kompleksowo spełniałyby wszystkie wymagania przedstawiane przez kontrahentów. Taką zaletę mają tylko programy dedykowane - indywidualnie wytworzone pod danego kontrahenta. Tym samym Wnioskodawca uważa że programy te mają charakter innowacyjny, zarówno z punktu widzenia Wnioskodawcy (który taki program tworzy na rzecz danego podmiotu), jak i z punktu widzenia użytkowników programów (który zleca wykonanie programu, tworzonego na indywidualne zlecenie, który to program spełnia jego wymagania).

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter systematyczny. Jej celem jest opracowanie i wytworzenie programu, który będzie miał kompleksowy charakter i będzie spełniał wszystkie wymagania użytkowników programu (w zakresie użyteczności oraz funkcjonalności programów).

Autorskie prawa do tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych podlegają ochronie prawnej na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych w ramach wynagrodzenia objętego umową.

Zgodnie z ustawą o PIT dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę stanowi dochód ze: sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych (całość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy dotyczy sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych). Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, spełnia kryteria samodzielnej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ustawy o PIT.

W zakresie odpowiedzialności Wnioskodawcy za rezultat prowadzonej działalności należy wskazać, że Wnioskodawca w 2019 r. prowadził działania w zakresie wytwarzania programów komputerowych na rzecz jednego klienta. Wnioskodawca z tym podmiotem podjął współpracę i na rzecz tego klienta przenosi autorskie prawa majątkowe. Klient Wnioskodawcy współpracuje z podmiotami zainteresowanymi nabyciem praw do używania programu. Ci użytkownicy programu przedstawiają swoje wytyczne co do kształtu programu, posiadanych przez program funkcjonalności. Wnioskodawca przenosząc autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego nie ponosi z tego tytułu bezpośredniej odpowiedzialności wobec osób trzecich za błędy w działaniu programu, a jest ona najprawdopodobniej ponoszona przez kontrahentów, jako nabywców praw do programu. Wnioskodawca za prawidłowe działanie programu odpowiada wobec swoich kontrahentów (nabywców praw do programu). Nie jest również planowane aby powyższe zmieniło się w przyszłości. Wnioskodawca w dalszym ciągu planuje tworzyć programy dla kontrahentów, z którymi zawiera stosowne umowy i na których rzecz ponosi odpowiedzialność.

Wnioskodawca dysponuje swobodą pod kątem określania miejsca i czasu wykonywania prac nad realizacją poszczególnych programów. Nie podlega w tym zakresie kierownictwu kontrahentów zlecających czynności. Nie jest również zakładane, aby powyższe zmieniło się w przewidywalnej przyszłości.

Oczywiście powyższe nie wyklucza, ustaleniu we współpracy ze zlecającym uwzględniając wytyczne użytkowników programu, terminów do których mają zostać zrealizowane poszczególne prace. Jednak Wnioskodawca samodzielnie decyduje o właściwym rozplanowaniu swoich zadań. Wnioskodawca we własnym zakresie ponosi (i będzie ponosił w przyszłości) koszty niezbędne do wytworzenia programów (np. koszty sprzętu komputerowego).

Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosił w przyszłości) ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Przede wszystkim jest to ryzyko związane z kontynuowaniem współpracy z klientem, a dzięki temu zabezpieczeniu źródła przychodów.

Jednocześnie Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z koniecznością wykonywania dodatkowych działań będących konsekwencją np. nagłych awarii, wycieku danych itp. Powyższe jest związane z koniecznością prawidłowego zorganizowania pracy.

Ponadto Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność w zakresie ujawnienia informacji poufnych takich jak, dokumenty, informacje, specyfikacje, know-how, kody źródłowe, skrypty czy plany.

Oczywiście po stronie Wnioskodawcy jest konieczność zapewnienia sobie sprzętu niezbędnego do realizacji zlecenia (przede wszystkim sprzęt komputerowy). Wnioskodawca w tym zakresie ponosi ryzyko, związane z ewentualnymi awariami tego sprzętu, które mogłyby spowodować np. utratę rezultatu prac lub opóźnienia w ich terminowej realizacji.

Jednocześnie nie jest wykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca będzie podejmował działania w zakresie tworzenia kolejnych programów na rzecz tych samych, lub kolejnych kontrahentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana we wniosku działalność gospodarcza dotycząca wytwarzania programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do tego aby uzyskiwane od 1 stycznia 2019 dochody z wyżej wskazanej działalności gospodarczej podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, jako kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pytanie dotyczy również opodatkowania dochodów, uzyskiwanych z działalności opisanej we wniosku w przyszłych okresach rozliczeniowych, przy założeniu braku istotnych zmian w sposobie realizacji działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na wytwarzaniu programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo rozwojowej, a w konsekwencji uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tej działalności stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dochody uzyskiwane z tej działalności mogą podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% podstawy opodatkowania.

Możliwość stosowania obniżonej stawki podatku w zakresie dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej reguluje art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej zawiera art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT - zgodnie z tym przepisem: "Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej".

Rodzaje dochodów, do których mogą mieć zastosowanie analizowane przepisy zostały wskazane w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, zgodnie z którym: "Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1,3)/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

W ocenie Wnioskodawcy nie występują u niego koszty o których mowa w literze c i d powyższego wzoru (jak również nie jest przewidywane wystąpienie takich kosztów w przyszłości). Wobec tego cały dochód osiągnięty z tytułu przeniesienia praw do programów stanowi kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym) są spełnione wymagania wynikające z przepisów, pozwalające na skorzystanie z preferencyjnej stawki opodatkowania, w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak zostało wskazane, wśród kwalifikowanych praw własności intelektualnej, do których może mieć zastosowanie opodatkowanie dochodów według preferencyjnych reguł zostały wymienione m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Aby uznać dane prawo za kwalifikowane prawo własności intelektualnej muszą ponadto być spełnione dwie pozostałe cechy, tj. analizowane prawo:

* musi podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

* musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza programy komputerowe. Kwestia praw autorskich i praw pokrewnych jest uregulowana ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy: "przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)". Wśród przykładów utworów zostały wymienione m.in. programy komputerowe. Jako twórcy programu komputerowego Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do programu, które podlegają ochronie prawnej, zgodnie z art. 74 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone oprogramowanie spełnia definicję programów komputerowych stanowiące utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Programy komputerowe są tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają charakter twórczy. Twórczy charakter działalności badawczo - rozwojowej odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, tj. oprogramowania spełniającego indywidualne wymagania użytkowników programu. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór, jakiego klient nie mógł znaleźć w ofercie produktów gotowych.

Wnioskodawca tworzy na rzecz danego użytkownika programy komputerowe, w pełni odpowiadające zgłaszanym przez użytkowników potrzebom i wymaganiom. Z uwagi na wytworzenie oprogramowania na indywidualne zlecenie należy uznać, że trudno by było znaleźć w tym momencie konkurencyjne oprogramowanie, które w porównywalnym zakresie spełniałoby wymagane przez użytkowników właściwości. Niewątpliwą zaletą oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę jest bowiem właśnie fakt, że jest ono wytworzone właśnie pod danego użytkownika programu (uwzględniając tym samym w całości jego specyfikę i wymagania). Powyższe nadaje tworzonym przez Wnioskodawcę programom cech indywidualności i oryginalności.

Prace wykonywane w związku z wytwarzaniem oprogramowania stanowią prace rozwojowe. Zgodnie z definicją wskazaną w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, "prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług" (art. 4 ust. 3 ustawy). Prace te prowadzą do wytwarzania oprogramowania dostosowanego do potrzeb klienta.

Prace związane z wytworzeniem oprogramowania mają charakter systematyczny tj. prowadzona działalność nie ma charakteru jednorazowego, lecz jest realizowana w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej kontynuowanie w przyszłości. Specyfika programów komputerowych powoduje że prace nad nimi mają charakter ciągły i systematyczny. W trakcie tworzenia programu komputerowego klient może zgłaszać potrzebę dodania nowych funkcjonalności oraz naprawy ewentualnych błędów.

Podsumowując, prace nad tworzeniem systemów stanowią zorganizowany proces, realizowany w ramach prowadzonych prac rozwojowych. Wobec tego zasadne jest uznanie że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Podsumowując, należy uznać że oprogramowanie wytwarzane w ramach prowadzonej działalności spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym dochody uzyskane z przeniesienia na kontrahenta praw do systemów wytworzonych przez Wnioskodawcę stanowią dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które mogą podlegać opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT.

Na zakończenie należy wskazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach, dotyczących innych producentów oprogramowania zajmował pozytywne dla podatników stanowisko, uznając że mają oni prawo do opodatkowania swoich dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT. W tym zakresie można wskazać na następujące interpretacje:

* interpretacja indywidualna z 8 lipca 2019 r. (Znak: 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR),

* interpretacja indywidualna z 4 lipca 2019 r. (Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO),

* interpretacja indywidualna z 24 kwietnia 2019 r. (Znak: 0112-KDIL3-3.4011.25 2019.2.DS),

* interpretacja indywidualna z 2 kwietnia 2019 r. (Znak: 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.