0111-KDIB1-2.4011.77.2020.2.SK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), uzupełnionym 1 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

* prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT,

* wytworzony przez Wnioskodawcę utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

* dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkowywać przy zastosowaniu stawki 5%

* koszty:

* związane z usługami księgowymi,

* dostępu do internetu,

* amortyzacji pojazdu,

* paliwa,

* zakupu notebooka i tabletu.

- można uznać za koszty kwalifikowane związane z tworzeniem praw własności intelektualnej,

* jest nieprawidłowe.

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

* prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT,

* wytworzony przez Wnioskodawcę utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

* dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkowywać przy zastosowaniu stawki 5%

* koszty:

* związane z usługami księgowymi,

* dostępu do internetu,

* amortyzacji pojazdu,

* paliwa,

* zakupu notebooka i tabletu.

można uznać za koszty kwalifikowane związane z tworzeniem praw własności intelektualnej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 maja 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4011.77.2020.1.SK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2 lipca 2019 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a podatek rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o PIT). Od początku działalności na podstawie zawartej umowy ze spółką X Sp. z o.o. (dalej: Spółka), która siedzibę ma w Polsce Wnioskodawca świadczy usługi. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. W zawartej umowie zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych w zakresie optymalizacji procesów biznesowych, analizy wymagań biznesowych, projektowania systemów informatycznych, rozwoju systemów informatycznych oraz programowania. Jak wynika z treści powołanej umowy, w razie stworzenia utworu (w szczególności programu komputerowego, oprogramowania), w wyniku wykonania obowiązków wynikających z umowy na rzecz Spółki, Spółka nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne do utworu w granicach wynikających z celu umowy i zgodnego zamiaru stron.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozbudowuje i modyfikuje oprogramowanie. Rozbudowa i modyfikacja polega na dostosowaniu istniejącego produktu (oprogramowania) do indywidualnych potrzeb klienta. W zakres tych usług wchodzą czynności takie jak: analiza i rozwój dedykowanych aplikacji, analiza wymagań biznesowych, tworzenie architektury, analiza i refactoring kodu.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem oprogramowania. Zdarza się jednak, że korzysta z kodu, który nie został przez niego wytworzony, wówczas rozwija ten kod. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie wykorzystywane przez firmę z branży medialnej. Wnioskodawca pracuje nad innowacyjną aplikacją o zasięgu międzynarodowym wykorzystywaną docelowo na takich urządzeniach jak komputery, telefony, tablety oraz telewizory. Z racji, iż aplikacja nie miała swojej światowej premiery, jest kluczowa z punktu widzenia klienta, a Wnioskodawca podpisał dokument o zachowaniu poufności, jako innowacyjna, unikatowa w branży oraz stworzona od zera dokładnie na potrzeby klienta. Będzie to aplikacja konkurująca z kilkoma światowymi potentatami w branży oferująca swoje własne innowacyjne rozwiązania. Aplikacja będzie dodatkowo zintegrowaną z aktualną ofertą klienta oraz zewnętrznych dostawców. Wiele nowych funkcjonalności jest unikalnych, ponieważ powstają w ramach odpowiedzi na konkretne zapotrzebowanie klienta. Oprogramowanie jest jednak wytwarzane, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej i jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane, czy ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wynikiem jego własnej wiedzy oraz twórczej i indywidualnej działalności intelektualnej. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca ponosi następujące koszty uzyskania przychodu: usługi księgowe, dostęp do internetu, amortyzacja pojazdu, paliwo do pojazdu, zakup notebooka oraz tabletu. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi i posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 29 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

2. Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

3. Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

4. Na pytanie Organu sformułowane w wezwaniu: czy działalność Wnioskodawcy obejmuje rutynowe i okresowe zmiany do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, Wnioskodawca odpowiedział: "Tak".

5. Wnioskodawca zrzeka się praw autorskich.

6. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

7. Zmiany programu są wprowadzane na podstawie zawartej umowy pomiędzy firmą Wnioskodawcy, a "X" Sp. z o.o. Specyfika zmian i ich konkretne wymagania są określone przez dokumentacje dostarczoną przez Klienta zamawiającego oprogramowanie. W wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania oraz powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do ulepszania i rozwijania oprogramowania, Wnioskodawca zrzeka się ich na rzecz spółki X.

8. W związku z tworzeniem/ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

9. Ponoszone koszty stanowią koszty poniesione przez Wnioskodawcę bezpośrednio na prowadzoną działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

10. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do wytworzenia, ulepszenia lub modyfikacji konkretnego prawa własności intelektualnej.

11. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej czyli od lipca 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prowadzone przeze Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową?

2. Czy wytworzony przez Wnioskodawcę utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP)?

3. Czy dochody uzyskane z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych?

4. Czy ponoszone przeze Wnioskodawcę koszty są kosztami kwalifikowanymi?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wnioskodawca uważa, że prowadzone przeze niego prace stanowią działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 2.

Prowadzone prace przyczyniają się do utworzenia, rozwinięcia oraz ulepszenia oprogramowania.

Ad. 3.

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 4.

Ponoszone koszty służą zabezpieczeniu źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc wyższej cytowane przepisy do opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy nie spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Jak wynika z uzupełnienia wniosku działalność Wnioskodawcy obejmuje rutynowe i okresowe zmiany do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wskazać należy, że zgodnie z cytowaną powyżej definicją prac rozwojowych zawartą w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, negatywną przesłanką zaliczenia danych działań do prac rozwojowych jest charakter tych działań. Skoro zatem Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że jego działalność obejmuje rutynowe i okresowe zmiany do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, to prowadzone przez Wnioskodawcę prace związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania nie będą stanowić prac rozwojowych, gdyż nie spełniają definicji działalności badawczo rozwojowej zawartej we wskazanych przepisach art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają bez wątpienia związek z wykorzystywaniem aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, ale nie mniej jednak prace te nie mają charakteru twórczego. Nie jest to bowiem twórcza działalność, która obejmuje swoim zakresem prowadzone badania naukowe lub prace rozwojowe gdyż obejmuje działania rutynowe czy okresowe, które ze swej istoty pozbawione są twórczego charakteru. Również charakter systematyczności prowadzonych prac nie jest przejawem wystarczającym do uznania aby prowadzone przez Wnioskodawcę prace były pracami rozwojowymi.

Zatem prowadzone przez Wnioskodawcę prace polegające na tworzeniu, rozbudowaniu i modyfikacji oprogramowania nie stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Odnosząc się natomiast do ustalenia, czy wytworzony przez Wnioskodawcę utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wskazać należy, że w myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z tego przepisu kwalifikowane prawo własności intelektualnej może powstać tylko w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym, zgodnie z podanym przez Wnioskodawcę faktem w uzupełnieniu wniosku, że Wnioskodawcy nie przysługują autorskie prawa do wytwarzanego, ulepszanego i rozwiniętego oprogramowania, gdyż Wnioskodawca zrzeka się praw autorskich oraz w związku uznaniem przez tut. Organ że wytworzenie, rozwinięcie oraz ulepszenie oprogramowania nie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych, oprogramowanie o którym mowa we wniosku, nie sposób uznać za kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W rezultacie powyższego Wnioskodawca nie może skorzystać z tzw. ulgi IP BOX uprawniającej do opodatkowania uzyskanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z zastosowaniem preferencyjnej stawki w wysokości 5%.

W związku z tym, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie można przyjąć, że Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego IP. W tym stanie rzeczy, nie można również przyjąć, że ponosi koszty bezpośrednio związane z tym kwalifikowanym prawem.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

* prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT,

* wytworzony przez Wnioskodawcę utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

* dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkowywać przy zastosowaniu stawki 5%,

* koszty związane z usługami księgowymi,dostępu do internetu, amortyzacji pojazdu, paliwa, zakupu notebooka i tabletu można uznać za koszty kwalifikowane związane z tworzeniem praw własności intelektualnej

należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.