0111-KDIB1-2.4011.17.2020.2.SK - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 8 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 marca 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4011.17.2020.1.SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 8 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarcza która zarejestrowana została 19 maja 2019 r. Formą rozliczenia podatkowego jest księga przychodów i rozchodów. Jej przedmiotem jest między innymi działalność związana z oprogramowaniem (kod 62.01.Z), tj. zgodnie z definicją: pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników, jak również analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia: rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika, projektowanie stron internetowych, a także zarządzanie i obsługę systemów komputerowych i/lub urządzeń przetwarzania danych należących do klienta w miejscu ich zainstalowania, włączając usługi wspomagające (kod 62.03.Z).

Dnia 31 maja 2019 r. Wnioskodawca podpisał z firmą X sp. z o.o. umowę o współpracy, na podstawie której wykonuję usługi m.in. przy użyciu własnych materiałów i narzędzi, przenosząc na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do tworzonej aplikacji, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania i rozwojem aplikacji, służącej do monitorowania ruchu internetowego na stronie klienta, działającej pod przeglądarką internetową, rozwijanej w językach: TypeScript, JavaScript, HTML oraz CSS z preprocesorem SASS.

Oprogramowanie ma na celu umożliwienie badania, monitorowania i w konsekwencji poprawy oraz personalizacji danej strony do potrzeb konkretnego jej użytkownika poprzez np. zmianę elementów strony na bardziej przez niego preferowane. W konsekwencji prowadzi to, do wyświetlania użytkownikowi takiej wersji strony, która będzie dla niego najbardziej atrakcyjna np. pod względem graficznym, co przyczyni się do efektywnego zwiększenia czasu spędzonego przez użytkownika na stronie klienta oraz zwiększenia sprzedaży.

W efekcie, technologia ta umożliwia równoczesne działanie kilku spersonalizowanych wersji tej samej strony internetowej pod tym samym adresem internetowym, w zależności od wykrytych preferencji użytkownika (Testy MB).

Aplikacja, którą Wnioskodawca rozwija, umożliwia odebranie zebranych danych, uzyskanych w opisanym wyżej procesie, graficzne ich wyświetlenie, modyfikację w czasie rzeczywistym lub przyszłym danych (poprzez sterowanie opisanym wyżej algorytmem) o poszczególnych testach, stronach oraz ich elementach. Co więcej, aplikacja umożliwia tworzenie raportów, jako wizualizacji wyniku porównywania stron lub ich elementów (testów) w celu oceny, która z prezentowanych użytkownikowi stron jest bardziej efektywna, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększenia sprzedaży. Użytkownik aplikacji będzie miał możliwość pełnej interakcji z jej interfejsem i podjęcia samodzielnej decyzji o poszczególnych komponentach, na podstawie prezentowanych danych. Dzięki temu, wzrasta także jakość podjętej decyzji biznesowej, poprzez poparcie jej odpowiednimi faktami oraz danymi, co zmniejsza szansę na podjęcie złej lub bardziej kosztownej decyzji, oszczędzając nie tylko czas klienta, lecz także jego pieniądze.

Rola Wnioskodawcy w projekcie, uprzednio opisana jako rozwój aplikacji, byłaby najlepiej określona poprzez stwierdzenie, iż zajmuje się:

* tworzeniem nowych funkcji w aplikacji, które mają na celu rozszerzenie jej funkcjonalności,

* projektowaniem nowej i poprawą istniejącej architektury poszczególnych komponentów i modułów oraz ich wzajemnych powiązań, rozumianych jako poszukiwanie najlepszego sposobu na najbardziej wydajną komunikację między nimi,

* rozwojem funkcji logicznych wewnątrz aplikacji, w celu znaczącej poprawy możliwości obliczeniowych aplikacji, co wpływa na szybsze dostarczenie treści klientowi oraz pozwala na szybszą interakcję klienta z interfejsem graficznym aplikacji, nawet w przypadku dużej ilości danych,

* rozwojem i optymalizacją procesu połączenia poszczególnych komponentów aplikacji z jej zapleczem (baza danych, API), w celu uzyskania możliwie najkrótszego czasu od "żądania" do "otrzymania" informacji przez aplikację,

* dochodzeniem przyczyn już powstałych (lub potencjalnych przyszłych) błędów oraz możliwościami optymalizacji i zmiany kodu w taki sposób, aby ulepszyć jego działanie w przyszłości, jednocześnie likwidując błąd, co może znacząco wpłynąć np. na poprawę jakości użytkowania aplikacji przez klienta lub na poprawę bezpieczeństwa klienta z niej korzystającego,

* modyfikacją i rozwojem istniejącej funkcjonalności tak, aby jak najlepiej dopasować ją do oczekiwań klienta, zgodnie z przeprowadzoną weryfikacją,

* modyfikacją i rozwojem aktualnego kodu, mającą na celu dostosowanie działań aplikacji na stronie internetowej klienta tak, aby zmaksymalizować jej pozytywny wpływ na użytkownika strony,

* modyfikacją i poprawą wyglądu aplikacji, zgodnie z popartymi rozeznaniem oraz badaniami wytycznymi,

* tworzeniem dokumentacji kodu.

W ramach wykonywanej umowy Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza omawiane oprogramowanie w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy, nie nabywając przy tym praw autorskich innych podmiotów. Efekt pracy Wnioskodawcy jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej.

Działalność ta polega na tworzeniu nowych funkcjonalności aplikacji odpowiadających początkowym założeniom i oczekiwaniom Zamawiającego będących składowymi większego oprogramowania tworzonego przez Spółkę, która wytwarza i odpłatnie udostępnia swoje usługi i stworzone oprogramowanie, a Wnioskodawca pełni rolę podwykonawcy wytwarzającego różne składowe tego oprogramowania tworząc jego elementy od samego początku, a czasem korzystając ze składowych stworzonych wcześniej przez inne osoby, w tym poprawiając je i ulepszając.

Na potrzeby realizacji wyżej opisanego projektu/umowy, zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), Wnioskodawca prowadził (2019 r.) i prowadzi (obecnie) szczegółową i odrębną ewidencję rachunkową umożliwiającą w sposób jednoznaczny obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tych praw.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 6 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.),

* wytwarzanie oraz rozwijanie oprogramowania, o którym mowa we wniosku, ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej,

* czynności będące przedmiotem omawianego wniosku (kwalifikowane prawo własności intelektualnej), związane z umową podpisaną z firmą X sp. z o.o. spełniają wszystkie obowiązki wymienione w obowiązujących przepisach - art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się również m.in. projektowaniem stron internetowych, a także zarządzaniem i obsługą systemów komputerowych,

* działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca prowadzi oraz dochody z tego tytułu otrzymuje od 1 czerwca 2019 r.

* prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy art. 5a pkt 38 w związku z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), gdyż ma charakter twórczy, a podejmowane przez Wnioskodawcę prace są pracami rozwojowymi wykonywanymi w sposób systematyczny i mają na celu wykorzystanie i zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych jej zastosowań. Spełnia ona wymogi zdefiniowane przez ustawodawcę w ww. ustawie oraz w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w szczególności poprzez: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Każdego dnia Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i ulepszaniem funkcjonalności aplikacji internetowej (dostępnej dla urządzeń mobilnych i komputerowych), wykorzystując przy tym stale nabywaną wiedzę na temat używanych przez Wnioskodawcę języków programowania, systemów operacyjnych, innowacyjnych technologii i metod tworzenia oprogramowania. Nabywana przez Wnioskodawcę systematycznie wiedza, stosowana jest w sposób twórczy, ponieważ wymaga stworzenia nowatorskich rozwiązań i algorytmów, wymagających jej innowacyjnego i nietypowego zastosowania. Zdefiniowane przez ustawodawcę wymogi, są przez Wnioskodawcę wykonywane w szczególności, poprzez projektowanie i tworzenie architektury oprogramowania oraz algorytmów, mających na celu szybkie i skuteczne przetworzenie dużej ilości danych. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, aby zwiększyć jego użyteczność, funkcjonalność oraz prędkość działania, projektując i wdrażając wcześniej wspomniane algorytmy. Dane, o których mowa, zbierane są na podstawie analizy ruchu internetowego na stronie internetowej (lub innym oprogramowaniu internetowym) klienta. Przykładem wyniku działania rozwijanych przez Wnioskodawcę algorytmów są metryki, stanowiące mikro-rekomendacje oraz feedback dotyczący działania strony czy mechanizmów sprzedaży dla użytkownika aplikacji. Poprzez sformułowanie "użytkownik aplikacji", Wnioskodawca ma na myśli w szczególności menadżerów oraz osoby zarządzające firmami. Aplikacja, dzięki rozwijanym i ulepszanym przez Wnioskodawcę algorytmom, pozwala szybciej i efektywniej zarządzać serwisem internetowym poprzez szczegółową analizę i ewaluację jego działania. Zdecydowanie skraca ona czas potrzebny na reakcję na dynamicznie zmieniające się uwarunkowania środowiskowe serwisu internetowego, dzięki czemu zarządzanie sprzedażą i usługami internetowymi przedsiębiorstwa staje się nie tylko zdecydowanie łatwiejsze, ale i szybsze oraz celniejsze. Firmy nie muszą już działać "na ślepo", licząc, że ich działania spotkają się z aprobatą odbiorców. Zamiast tego, mogą swoje działania poprzeć i zmierzyć konkretnymi danymi oraz metrykami, które pozwolą na lepsze dostosowanie serwisu do użytkownika, a w konsekwencji większą i bardziej świadomą sprzedaż. Co więcej, branża IT jest branżą charakteryzującą się wysoką i ciągłą dynamiką rozwoju, co doskonale oddaje ciągłą konieczność znajdywania nowych zastosowań dla nowo zdobytej wiedzy. Zjawisko to wynika m.in. z powstawania i usprawniania nowych języków programowania, technologii, oprogramowania czy frameworków i środowisk programistycznych. Wszystkie ww. aspekty, wymagają nabywania i poszerzania wiedzy w sposób ciągły, aby móc ją efektywnie wykorzystywać w mojej działalności gospodarczej, celem poszukiwania najlepszego sposobu na stworzenie zoptymalizowanej (w znaczeniu programistycznym - działającej tak szybko, jak umożliwia to zastosowana przeze Wnioskdoawcę najnowsza technologia programistyczna; w znaczeniu rynkowym - będącej tak przystępną dla użytkownika, jak to możliwe) oraz atrakcyjnej rynkowo aplikacji,

* autorskie prawa do tworzonego przeze Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.), a oprogramowanie jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy,

* Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie, którego nie jestem właścicielem, ani współwłaścicielem. Autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) stworzonych przeze Wnioskodawcę w wyniku współpracy ze Spółką oraz autorskie prawa majątkowe do utworów stanowiących samodzielne części innych utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku ww. współpracy, przenosi w całości na Spółkę, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Na Spółkę przechodzi całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, wraz z prawem do wykonywania zależnych praw autorskich do utworu, w tym do wyrażania zgody na ich wykonywanie w odniesieniu do opracowań, które mogą być stworzone w przyszłości przez osoby trzecie.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) Wnioskodawca posiada autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (art. 74 ustawy z dnia 4 lipca 1994 r. - o prawie autorskim i prawach pokrewnych), których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wspomniane kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w świetle umowy o współpracę podpisanej ze Spółką, są przez nią nabywane, z tytułu czego Wnioskodawca uzyskuje dochód,

* Wnioskodawca nie posiada licencji i nie jest użytkownikiem oprogramowania, a całość zależnych praw autorskich nabywana jest przez Spółkę,

* ulepszanie/rozwijanie programu następuje na zasadzie nawiązania współpracy ze Spółką w zakresie wykonywania przez Wnioskodawcę oznaczonych przez Spółkę usług, w szczególności: realizacji projektów informatycznych w zakresie zarządzania, analizy i budowy rozwiązań, realizacji prac programistycznych zgodnie z ustalonymi w projekcie - umowie warunkami. Podstawę prawną ww. współpracy, stanowi umowa o współpracy podpisana ze Spółką,

* w wyniku tworzenia/rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania. Powstaje w tym momencie nowe prawo własności intelektualnej,

* Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe (art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz. U. Nr 24, poz. 83 z późn. zm.), które na podstawie zawartej umowy ze Spółką, za wynagrodzeniem, zostają automatycznie przeniesienie na jej rzecz,

* w związku z tworzeniem/ulepszaniem/rozwijaniem oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z przeniesieniem całości autorskich praw majątkowych na Spółkę. Zgodnie z umową: w momencie powstawania utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. Nr 24, poz. 83 z późn. zm.) wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do zrealizowanego utworu, w rozumieniu ww. ustawy, jest objęte otrzymywanym przez Wnioskodawcę wynagrodzeniem,

* oprogramowanie oraz jego rozwój i ulepszenia, o których mowa we wniosku, są wykonywane wyłącznie w ramach prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wobec opisanego stanu faktycznego (występującego w 2019 r.) i zdarzenia przyszłego (występującego obecnie) prawidłowym i uzasadnionym jest, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie stawki 5% podatku od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania/aplikacji przez Wnioskodawcę tworzonej i rozwijanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe (określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. art. 30 ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT i art. 30cb) dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w stosunku do zaistniałego stanu faktycznego (rozliczenia podatkowego za 2019 rok) jak również zdarzenia przyszłego (obejmującego kolejne przyszłe rozliczenia podatkowe), gdyż:

* Wnioskodawca prowadzi działalność, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT - prace rozwojowe, związane z art. 30ca ustawy o PIT,

* prowadzone prace rozwojowe polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają charakter twórczy i służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i ich zaprojektowanie leży m.in. po mojej stronie, jest wytworem pracy twórczej,

* prace są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie szeregu narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych bądź ulepszonych procesów, produktów,

* prace mają charakter systematyczny i zorganizowany z nastawieniem na rozwój i ulepszanie,

* Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania/aplikacji za co otrzymuje wynagrodzenie,

* na potrzeby realizacji wyżej opisanego projektu/umowy, a zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, prowadzona była, obecnie jest prowadzona i prowadzona będzie szczegółowa i odrębna ewidencja rachunkowa umożliwiająca w sposób jednoznaczny obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tych praw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarcza której przedmiotem jest między innymi działalność związana z oprogramowaniem. Dnia 31 maja 2019 r. Wnioskodawca podpisał z firmą X sp. z o.o. umowę o współpracy, na podstawie której wykonuję usługi m.in. przy użyciu własnych materiałów i narzędzi, przenosząc na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do tworzonej aplikacji, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania i rozwojem aplikacji, służącej do monitorowania ruchu internetowego na stronie klienta, działającej pod przeglądarką internetową, rozwijanej w językach: TypeScript, JavaScript, HTML oraz CSS z preprocesorem SASS.W ramach wykonywanej umowy Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza omawiane oprogramowanie w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy, nie nabywając przy tym praw autorskich innych podmiotów. Efekt pracy Wnioskodawcy jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Na potrzeby realizacji projektu/umowy, zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), Wnioskodawca prowadził (2019 r.) i prowadzi (obecnie) szczegółową i odrębną ewidencję rachunkową umożliwiającą w sposób jednoznaczny obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tych praw. Wytwarzanie oraz rozwijanie oprogramowania, o którym mowa we wniosku, ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, którą Wnioskodawca prowadzi od 1 czerwca 2019 r. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy art. 5a pkt 38 w związku z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż ma charakter twórczy, a podejmowane przez Wnioskodawcę prace są pracami rozwojowymi wykonywanymi w sposób systematyczny i mają na celu wykorzystanie i zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych jej zastosowań. Każdego dnia Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i ulepszaniem funkcjonalności aplikacji internetowej (dostępnej dla urządzeń mobilnych i komputerowych), wykorzystując przy tym stale nabywaną wiedzę na temat używanych przez Wnioskodawcę języków programowania, systemów operacyjnych, innowacyjnych technologii i metod tworzenia oprogramowania. Nabywana przez Wnioskodawcę systematycznie wiedza, stosowana jest w sposób twórczy, ponieważ wymaga stworzenia nowatorskich rozwiązań i algorytmów, wymagających jej innowacyjnego i nietypowego zastosowania. Zdefiniowane przez ustawodawcę wymogi, są przez Wnioskodawcę wykonywane w szczególności, poprzez projektowanie i tworzenie architektury oprogramowania oraz algorytmów, mających na celu szybkie i skuteczne przetworzenie dużej ilości danych. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, aby zwiększyć jego użyteczność, funkcjonalność oraz prędkość działania, projektując i wdrażając wcześniej wspomniane algorytmy. Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej wynikającej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach, a oprogramowanie jest wynikiem twórczej pracy Wnioskodawcy. Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie, którego nie jestem właścicielem, ani współwłaścicielem. Autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów Wnioskodawca w wyniku współpracy, przenosi w całości na Spółkę, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie posiada licencji i nie jest użytkownikiem oprogramowania. Ulepszanie/rozwijanie programu następuje na zasadzie nawiązania współpracy ze Spółką w zakresie wykonywania przez Wnioskodawcę oznaczonych przez Spółkę usług, w szczególności: realizacji projektów informatycznych w zakresie zarządzania, analizy i budowy rozwiązań, realizacji prac programistycznych zgodnie z ustalonymi w projekcie - umowie warunkami. W wyniku tworzenia/rozwijania oprogramowania tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania. Powstaje w tym momencie nowe prawo własności intelektualnej. W związku z tworzeniem/ulepszaniem/rozwijaniem oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z przeniesieniem całości autorskich praw majątkowych na Spółkę. Oprogramowanie oraz jego rozwój i ulepszenia, o których mowa we wniosku, są wykonywane wyłącznie w ramach prowadzonej działalności.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych (jak ma to miejsce w niniejszej sprawie).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia całości praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania (w tym ulepszanego i rozwijanego) w ramach działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może za 2019 r., jak również za 2020 r. skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe są zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.