0111-KDIB1-2.4011.13.2020.2.ANK - Ustalenie, czy możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 27 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 13 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4011.13.2020.1.ANK, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 27 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 6 maja 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą "D". Działalność ta związana jest z tworzeniem oraz rozwijaniem programów, podprogramów oraz narzędzi informatycznych związanych z istniejącym oprogramowaniem. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy to kod PKD - 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem.

W działalności gospodarczej nie zatrudnia innych osób, ani w ramach stosunku pracy, ani innych stosunków cywilnoprawnych. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawiązał umowę o współpracy z podmiotem AL. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce ("Podmiot współpracujący"). Przedmiotem tej współpracy jest rozwój oprogramowania komputerowego (głównie platformy i aplikacji "A") oraz tworzenie jego nowych funkcjonalności. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby a w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór w postaci nowego kodu źródłowego (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie tworzone jest przez zespół programistów, którego Wnioskodawca jest członkiem. Oprogramowanie jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Poprzez wytwarzanie oprogramowania Wnioskodawca ma na myśli proces pisania kodu źródłowego.

AL Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce na rzecz którego Wnioskodawca świadczy swoje usługi zajmuje się obsługiwaniem internetowych transferów pieniężnych. Podmiot współpracujący udostępnia serwis internetowy oraz aplikację na platformy Android i iOS, dzięki którym użytkownicy mogą przesyłać pieniądze w ponad sześćdziesięciu walutach do ponad stu dziewięćdziesięciu pięciu krajów (aplikacja nosi nazwę "A"). Platforma udostępniana przez Podmiot współpracujący umożliwia przesyłanie pieniędzy bezpośrednio na konto bankowe, telefon komórkowy lub jeden z punktów odbioru.

Podmiot współpracujący kooperuje z największymi firmami płatniczymi na świecie i podlega regulacjom FCA (brytyjskiego Urzędu Nadzoru Usług Finansowych) oraz HMRC (Urzędu Podatkowego i Celnego Jej Królewskiej Mości) aby bezpiecznie doręczać pieniądze. Podmiot współpracujący korzysta z zaawansowanej technologii wyposażonej w wiele punktów kontrolnych w celu zagwarantowania, że przelewy spełniają właściwe standardy bezpieczeństwa określone w procedurze "Poznaj swojego klienta" i odpowiednich regulacjach.

Aplikacja A oparta jest o architekturę mikroserwisów. Komunikacja pomiędzy mikroserwisami odbywa się poprzez RA, broker wiadomości AK lub strumieniowanie (ang. streaming). Mikroserwisy napisane są w językach programowania: J, S, P, K oraz P. Monitorowanie poprawności działania mikroserwisów i ich komunikacji oparte jest o narzędzie G, które tworzy wizualizacje bazując na metrykach, między innymi metrykach dostarczanych przez narzędzie P. Platforma w pełni korzysta z rozwiązań chmury AWS, dzięki czemu aplikacja jest bardziej skalowalna, łatwiejsza w utrzymaniu i lepiej chroniona przed atakami z zewnątrz.

Choć coraz więcej systemów opartych jest o architekturę mikroserwisów, w sektorze finansowym wciąż jest to rzadkość, co wskazuje na innowacyjność produktu. Aby zapewnić użytkownikom jak najlepsze usługi, aplikacja A wymaga ciągłego rozwoju i zastosowania innowacyjnych rozwiązań. Oto przykłady niektórych z nich:

1. Ciągła integracja (ang. Continuous Integration) i automatyzacja procesów produkcyjnych. W A wdrożenie nowych zmian na środowisko produkcyjne zostało w pełni zautomatyzowane, dzięki czemu programiści są w stanie aktualizować aplikację używaną przez tysiące użytkowników wielokrotnie każdego dnia. Kod wraz z późn. zm. wprowadzonymi przez programistę jest przechowywany wewnątrz rejestru G. Następnie, kod ten trafia do J, gdzie jest testowany, budowany i wysyłany do orkiestratora, którym jest HCN. Orkiestrator tworzy na jego podstawie mikroserwis i hostuje go w infrastrukturze AWS A. Serwis uruchamiany jest w kontenerze D, a jego dane dostępowe przechowywane są w HCV.

2. Analiza opinii użytkowników. A wykorzystuje serwis Zd, który przechwytuje opinie użytkowników na temat aplikacji z różnych źródeł (wiadomości z aplikacji, wiadomości e-mail, posty w social media, opinie ze sklepów mobilnych P S i AS). Następnie przetwarza te dane wzbogacając je o dodatkowe informacje i przy użyciu narzędzia G C N L API i algorytmów przetwarzania języka naturalnego jest w stanie odpowiednio skategoryzować opinię i wskazać, czy jest ona pozytywna, negatywna czy neutralna. Dzięki analizie opinii użytkowników, można dowiedzieć się, które funkcjonalności aplikacji są lubiane, a które sprawiają trudności, co prowadzi do ukierunkowania rozwoju aplikacji.

3. Podmiot współpracujący prowadzi blog, na którym opisuje innowacyjne rozwiązania aplikacji. Blog znajduje się na stronie internetowej (...).

Wnioskodawca zajmuje się utrzymaniem i rozwojem aplikacji A od strony logiki aplikacji (backend), niewidocznej dla użytkownika części programu, która posiada dostęp do wymaganych zasobów i udostępnia je części aplikacji widocznej dla użytkownika (front-end). Do obowiązków wnioskodawcy należą:

1. Rozwijanie oprogramowania - kodowanie, testowanie, uruchamianie nowych rozwiązań programistycznych, jak też rozszerzanie istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności w ramach utrzymania kodu, w tym funkcjonalności przeznaczonych dla użytkowników aplikacji jak i dla pracowników A (CT, CS).

2. Projektowanie i kodowanie mikroserwisów aplikacji przy użyciu zaawansowanych technologii, takich jak:

a. Języki programowania: J, S, K, G;

b. Technologie: S, R, AK, AWS, N, PSOL, C, DDB, BO, JU, M, S;

c. Narzędzia: I IDEA, G, M, G, Y, K, D, J, GL;

3. Ewaluacja sugestii ulepszeń i rozszerzeń platformy;

4. Optymalizacja działania aplikacji;

5. Projektowanie i budowanie prototypów;

6. Naprawianie błędów aplikacji;

7. Tworzenie dokumentacji technicznej platformy.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ww. działania zakwalifikować można do prac rozwojowych, w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wytworzone przez Wnioskodawcę kody źródłowe są w części ulepszeniem istniejących rozwiązań w ramach większej całości danego produktu (w tym przypadku aplikacji A).

Jednakże oprócz ww. ulepszeń, Wnioskodawca wytwarza również nowe funkcjonalności, dotychczas nieistniejące w opisywanym produkcie. Co do zasady, wytworzona przez Wnioskodawcę funkcjonalność (podprogram, narzędzie) ma w dłuższym czasie być dostępna dla użytkownika końcowego, bez konieczności ciągłego ulepszania. Jednakże z uwagi na charakter produktu oraz rynek użytkowników, nie jest wykluczone, że wytworzone programy będą przez Wnioskodawcę w dalszym ciągu rozwijane oraz ulepszane.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. Wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworzonych programów komputerowych znane w momencie zawarcia umowy zostają przeniesione całkowicie na podmiot współpracujący. Prawa te są przenoszone na nieograniczony czas bez względu na terytorium korzystania oraz formę eksploatacji. Podmiot współpracujący nabywa również prawo do modyfikacji, udostępniania oraz wykonywania zależnych praw autorskich utworu. W cyklach miesięcznych Wnioskodawca wystawia Podmiotowi współpracującemu fakturę VAT za wykonane usługi oraz przekazanie praw autorskich. Opis usługi ujęty na fakturze VAT to "sprzedaż usług programistycznych".

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących i nie stanowią wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, języków programowania czy technologii, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym pracuje.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zestawienie to jest sporządzane na koniec każdego miesiąca, narastająco do końca projektu. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyodrębnione przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

W uzupełnieniu wniosku z 23 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

2. Oprogramowanie, którego dotyczy wniosek zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania są dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

4. Zadane pytanie dotyczy oprogramowania tworzonego a także rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę. Oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy, który stanowi indywidualny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po sprzedaży prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego, Wnioskodawca w ramach zespołu programistów współpracujących z podmiotem współpracującym (AL Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce) rozwija i ulepsza całą platformę, której właścicielem pozostaje podmiot współpracujący.

5. W zawiązku z tym, że zadane pytanie odnosi się również do oprogramowania rozwijanego i ulepszanego, wskazano że:

a. Do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego jest on właścicielem wytworzonego kodu źródłowego, który należy traktować jako niezależne oprogramowanie;

b. Wnioskodawca nie zawarł z podmiotem współpracującym umowy licencyjnej;

c. Ulepszanie i rozwijanie programu następuje na podstawie umowy o współpracy zawartej przez Wnioskodawcę z podmiotem współpracującym.

W wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do wytworzonego kodu źródłowego. Kod źródłowy jako indywidualny utwór zostaje następnie przeniesiony na podmiot współpracujący. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem współpracującym określa pola eksploatacji na jakich następuje przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

d. W związku z ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

6. Odrębna ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) możliwe jest skorzystanie z rozwiązań ustawowych i zastosowanie stawki opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 "Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box". Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prace polegające na wytworzeniu ulepszeń istniejących programów oraz tworzeniu nowych funkcjonalności realizowanych w ramach projektów, stanowią działalność badawczo-rozwojową. Daje to możliwość stosowania stawki 5% do uzyskanego dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych funkcjonalności, jak również umożliwiających połączenie dwóch programów mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie wykonawcy.

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw albo ulepszeniu w istniejących programach funkcjonalności dla użytkownika końcowego. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi własny wytwór. Prace wykonywane w ramach projektów stanowią prace rozwojowe.

W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących, prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego, spełniają więc definicję prac rozwojowych. Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowane projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. Praca ma charakter zorganizowany, zaplanowany, wykonywana jest w ramach większego projektu badawczo-rozwojowego, w który zaangażowana jest większa ilość specjalistów-programistów. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe oraz kilka razy w roku wdraża nowe funkcjonalności i aktualizacje.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zdaniem Wnioskodawcy oprogramowanie, które wytwarza, jest same w sobie ulepszeniem istniejącego już oprogramowania lub oprogramowaniem zwiększającym liczbę funkcji, jakie ono pełni, bądź jest to nowe oprogramowanie, które umożliwia wykonanie konkretnych analiz lub czynności w procesie rozwoju produktu (aplikacji A). W skład produktu należącego do podmiotu współpracującego jako całość, wchodzi tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie. Tak więc zarówno działalność Wnioskodawcy, jak i projekty, w których uczestniczy, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca przenosi na podmiot współpracujący całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga On kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji powyższych rozważań należy uznać, że realizowane projekty opisane we wniosku, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania oraz ulepszaniu istniejącego, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można stosować stawkę 5% do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na wytworzone oprogramowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo - rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o PIT, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Według art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Odnosząc powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli w przypadku Wnioskodawcy ewidencja prowadzona jest na bieżąco czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na podmiot współpracujący praw autorskich do wytworzonego ulepszanego i rozwijanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca uprawniony będzie do zastosowania 5% stawki podatku do osiągniętego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.