0111-KDIB1-2.4010.631.2022.1.ANK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy CIT. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje handel towarami rolno-spożywczym. Produktami sprzedawanymi przez Spółkę są w głównej mierze zboża, pasze, śruta roślin oleistych, serwatka czy też oleje. Produkty są nabywane przez Wnioskodawcę od zagranicznych lub krajowych dostawców, a następnie są odpłatnie zbywane na rzecz kontrahentów.

W ramach prowadzonej działalności handlowej Spółka zawarła umowę sprzedaży zboża na rzecz X GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: Kontrahent). Na podstawie powyższej umowy, Spółka zobowiązała się do sprzedaży na rzecz Kontrahenta 700 ton kukurydzy po cenie 195 euro za tonę, w uzgodnionym terminie dostawy. W celu realizacji kontraktu z Kontrahentem, Spółka zawarła umowę zakupu 700 ton kukurydzy od krajowego dostawcy Y Sp. z o.o. (dalej: "Dostawca").

Dostawca dostarczył Spółce jedynie część towaru, w ilości 150 ton kukurydzy, która została następnie sprzedana na rzecz Kontrahenta po umówionej cenie. Jednocześnie Dostawca, z powodu braku dostępności towaru u swoich poddostawców, odstąpił od realizacji pozostałej części dostawy na rzecz Wnioskodawcy, w ilości 550 ton kukurydzy. Uniemożliwiło to Wnioskodawcy wywiązanie się z dostawy towaru na rzecz Kontrahenta w pierwotnie umówionej wysokości.

W tych okolicznościach, Spółka zdecydowała o rozliczeniu pozostałego tonażu kukurydzy, poprzez zawarcie z Kontrahentem umowy znanej w obrocie gospodarczym jako "kontrakt wash-out" (inaczej: "kontrakt odwrotny"). Podobna umowa została zawarta również pomiędzy Spółką i Dostawcą.

Dokonywanie rozliczeń w ramach kontraktów wash-out (lub kontraktów odwrotnych) jest powszechną praktyką w branżach, w których umowy handlowe na dostawę towarów zawierane są z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem (dotyczy to także branży w której działa Spółka, czyli handlu towarami rolno-spożywczymi). W praktyce mają bowiem miejsce przypadki, gdy na skutek niemożliwych do przewidzenia na moment zawarcia umowy dostawy towarów okoliczności, realizacja takiej umowy (czyli dostawy towaru) staje się niemożliwa lub nieopłacalna pod kątem ekonomicznym (np. ze względu na zmianę cen rynkowych towarów, ich niedostępność spowodowaną ograniczeniem podaży lub czynnikami pogodowymi, takimi jak susza, powodzie, itp).

Ideą kontraktu wash-out jest rezygnacja z fizycznej dostawy towaru na rzecz rozliczenia różnicy w cenie pomiędzy wartością towaru ustaloną na dzień zawarcia umowy a ceną rynkową obowiązującą w dniu dokonania rozliczenia, po której kontrahent jest w stanie nabyć towar od podmiotu trzeciego. W efekcie, dostawca towaru jest zwolniony z obowiązku dostawy towaru, w zamian za zapłatę na rzecz odbiorcy towaru różnicy w jego cenie.

Tym samym, zawarcie kontraktu odwrotnego niweluje negatywne skutki zmienności sytuacji rynkowej. Poprzez zapłatę jedynie różnicy w cenie towaru, dostawca ogranicza ryzyko poniesienia straty z tytułu nagłej zmiany ceny towarów (tj. gdy np. rzeczywista cena nabycia towaru jest znacząco wyższa niż cena, po której dostawca zobowiązał się do jego sprzedaży) lub z powodu braku dostępności towaru (np. z powodu nieudanych zbiorów).

W praktyce branżowej, powodem zawarcia kontraktu wash-out może być także fakt, że dostawca znalazł w międzyczasie (tzn. po zawarciu pierwotnego kontraktu na dostawę towaru) innego nabywcę, który gotowy jest zapłacić za towar cenę wyższą niż ta uzgodniona z pierwotnym nabywcą. W takiej sytuacji, motywem do zawarcia kontraktu wash-out i zapłaty stosownej opłaty jest więc nie tyle ograniczenie straty i/ lub utrzymanie relacji z kontrahentem, ale maksymalizacja dochodu, który można osiągnąć że sprzedaży danego towaru.

Wnioskodawca oraz Kontrahent (dalej łącznie jako: "Strony") uzgodnili rezygnację z fizycznej dostawy pozostałych 550 ton kukurydzy i postanowiły, że rozliczeniu będzie podlegać jedynie różnica w cenie, tj. różnica między ceną wynikającą z kontraktu pierwotnego (czyli 195 euro za tonę kukurydzy) a ceną kukurydzy po której Kontrahent był w stanie nabyć brakujący tonaż kukurydzy od podmiotu trzeciego (która w tym przypadku wynosiła 270 euro za tonę kukurydzy).

Z tytułu powyższego rozliczenia, Kontrahent obciążył Spółkę opłatą wash-out w wysokości 41 250,00 euro (ok. 189 000,00 zł), stanowiącą iloczyn różnicy w cenie tony kukurydzy (75 euro) oraz niedostarczonego tonażu kukurydzy (550 ton). Opłata ta została udokumentowana notą debetową z opisem "Wash-out Mais" (po polsku: "wash-out kukurydza"), wystawioną przez Kontrahenta.

Jednocześnie, Spółka zawarła analogiczny kontrakt wash-out z Dostawcą, który był konsekwencją odstąpienia przez Dostawcę od realizacji dostawy 550 ton kukurydzy. Spółka obciążyła Dostawcę opłatą wash-out w wysokości 203 500,00 zł, co zostało udokumentowane dokumentem zatytułowanym "nota odszkodowania". Wysokość opłaty wash-out została obliczona jako iloczyn powyższej różnicy w cenie zakupu tony kukurydzy (75 euro) oraz niedostarczonego przez Dostawcę tonażu kukurydzy (550 ton) oraz została dodatkowo powiększona o kwotę marży utraconej przez Spółkę na skutek niemożności dostarczenia Kontrahentowi całego zakontraktowanego tonażu kukurydzy. Wnioskodawca rozpoznał powyższą opłatę, otrzymaną od Dostawcy, jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT).

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: "zdarzeniu przyszłym") Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest uprawniona do zaliczenia opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta do kosztów uzyskania przychodów.

Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Koszty uzyskania przychodów zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm. dalej: "ustawa o CIT"), jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z powyższą definicją, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki, które łącznie spełniają poniższe warunki:

Ustawowa definicja ma charakter ogólny, co w efekcie oznacza, że każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej jako ewentualnego kosztu podatkowego. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa CIT wprost wyłącza bądź ogranicza możliwość rozpoznania danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu, bądź też zachowywaniem lub zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Z oczywistych względów, w ustawie CIT nie ma szczegółowych przepisów regulujących kwestię zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ponoszonych na rzecz innego podmiotu z tytułu zawierania kontraktów typu wash-out (kontraktów odwrotnych). Ze względu na powyższe, możliwość zaliczenia przez Wnioskodawcę opłaty wash-out, poniesionej na rzecz Kontrahenta w ramach dokonanego rozliczenia, jako kosztu podatkowego należy rozpatrywać na gruncie ogólnych zasad, wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Analizując przesłankę celowości poniesienia wydatku należy zweryfikować, czy nakłady poczynione przez podatnika w sposób racjonalny i gospodarczo uzasadniony przyczyniają się do zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów poprzez m.in. jego zachowanie lub zabezpieczenie. W tym miejscu należy podkreślić, iż ustawa CIT nie zawiera rozumienia pojęcia "zachowania" ani "zabezpieczenia" źródła przychodów. Zgodnie z definicjami przedstawiony w Słowniku Języka Polskiego PWN przez słowo:

- zachować" należy rozumieć: dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności oraz pozostać w posiadaniu czegoś;

- "zabezpieczyć" należy rozumieć: zapewnić ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym, uczynić bezpiecznym oraz zapewnić utrzymanie się czegoś w dotychczasowym stanie.

Uwzględniając powyższe określenia należy przyjąć, iż koszt jest poniesiony w celu zachowania źródła przychodów, gdy przychody z tego źródła dalej występują w nienaruszonym stanie, a samo źródło przychodów dalej istnieje. Z kolei, za koszty poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów należy przyjmować te koszty, które przyczyniły się do ochrony funkcjonowania źródła przychodów w bezpieczny sposób.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przesłanka celowości powinna być analizowana zarówno z obiektywnego punktu widzenia, jak i przy uwzględnieniu perspektywy samego podatnika. Intencję podatnika, który z poniesieniem określonego wydatku łączy zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu, można określić jako subiektywne kryterium kwalifikacji danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów na gruncie ustawy CIT. Natomiast, obiektywne kryterium należy wiązać z praktyką gospodarczą oraz uwarunkowaniami w danej branży, które niewątpliwie wpływają na decyzje podejmowane przez podatnika w celu rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy raz jeszcze przywołać, przedstawiony już w opisie stanu faktycznego, charakter kontraktu typu wash-out (kontraktu odwrotnego), jako rozwiązania (instrumentu) mającego na celu ochronę przed negatywnymi skutkami zmiennych realiów rynkowych, który jest często stosowany przez podmioty działające w branżach, gdzie umowy na dostawy towarów zawierane są z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, a na ostateczną cenę towaru wpływają uwarunkowania rynkowe, których nie sposób przewidzieć w momencie zawierania umowy. Branża, w której działa Wnioskodawca jest z pewnością jedną z tych branż. Transakcje sprzedaży płodów rolnych oraz produktów pochodnych zawierane są często na wiele miesięcy przed datą ich fizycznej dostawy, przy czym cenę oraz tonaż towaru ustala się właśnie na moment zawarcia umowy sprzedaży. Transakcje typu wash-out (które są powszechną praktyką w branży, w której działa Spółka) pozwalają uniknąć lub przynajmniej złagodzić negatywne konsekwencje niedających się przewidzieć zmian cen płodów rolnych lub ograniczeń w ich dostępności, które mogą wystąpić pomiędzy datą zawarcia umowy sprzedaży towarów a datą faktycznej dostawy towarów.

W kontekście powyższych uwag, Wnioskodawca wskazuje, że poprzez odstąpienie od fizycznej dostawy pozostałego tonażu kukurydzy oraz zapłatę jedynie uzgodnionej z Kontrahentem różnicy w cenie, Spółka działała w celu ograniczenia negatywnych konsekwencji finansowych związanych z brakiem możliwości zrealizowania dostawy na rzecz Kontrahenta całości zakontraktowanej kukurydzy. W przypadku, gdyby kontrakt wash-out nie został zawarty, Spółka mogłaby być np. zobowiązana do zakupu brakującego tonażu kukurydzy od innego dostawcy po cenie (zgodnie z analizą dostępności i cen kukurydzy na rynku, przeprowadzoną przez Spółkę) wyższej niż cena, która była punktem odniesienia do kalkulacji przez Kontrahenta wysokości opłaty wash-out. W konsekwencji zawarcia kontraktu wash-out oraz uregulowania opłaty wash-out, Spółka była w stanie ograniczyć wysokość strat spowodowanych niemożnością zrealizowania całości transakcji w jej pierwotnym rozmiarze po uzgodnionej cenie.

Dodatkowo należy podkreślić, że kontrakty typu wash-out (jako częsty element praktyki biznesowej w handlu surowcami i towarami rolno-spożywczymi) są efektem dobrowolnych ustaleń pomiędzy kontrahentami. W związku z przyjętymi ustaleniami, poniesienie przez Spółkę wydatku w postaci opłaty wash-out umożliwiło kontynuowanie współpracy między Stronami. Jednocześnie, uregulowanie przez Wnioskodawcę opłaty wash-out na rzecz Kontrahenta pozwoliło na utrzymanie przez Spółkę pozycji rzetelnego handlowca, co w handlu towarami masowymi (gdzie relacje pomiędzy kontrahentami oparte są w dużym na wzajemnym zaufaniu) jest szczególnie istotne aby móc przeprowadzać kolejne transakcje nie tylko z danym kontrahentem, ale również z pozostałymi podmiotami działającymi w branży.

Decyzja Spółki o realizacji kontraktu odwrotnego i uregulowaniu opłaty wash-out miała realizować cele na dwóch płaszczyznach. W perspektywie krótkoterminowej, decyzja ta zapobiegła zerwaniu umowy z Kontrahentem lub jej realizacji na jeszcze bardziej niekorzystnych dla Spółki warunkach, a długoterminowo pozwoliła na utrzymanie relacji handlowych z Kontrahentem, jak również solidnej pozycji Spółki wobec pozostałych podmiotów z branży jako rzetelnego dostawcy produktów rolno-spożywczych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, uiszczenie przez Spółkę opłaty wash-out na rzecz Kontrahenta było jak najbardziej uzasadnione z gospodarczego punktu widzenia, jako działanie mające doraźnie ograniczyć wysokość strat spowodowanych niemożnością dostawy całej ilości zakontraktowanej kukurydzy, a na dłuższą metę, umożliwić zachowanie wizerunku Spółki jako rzetelnego uczestnika rynku handlu towarami rolno-spożywczymi. Tym samym, wydatek ten został poniesiony "w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" i, jako taki, może być uznany przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

W opinii Wnioskodawcy, przedstawione powyżej okoliczności stanowią samodzielny i wystarczający argument na poparcie konkluzji, że poniesiona opłata wash-out stanowi dla Spółki koszt podatkowy.

Niezależnie od powyższej konkluzji, należy również wskazać na wystąpienie w przedstawionym stanie faktycznym kolejnej przesłanki umożliwiającej kwalifikację danego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów, tzn. związku tego wydatku z osiągniętym przez podatnika przychodem.

W analizowanym przypadku, decyzja o dokonaniu rozliczenia wash-out pozostałej do realizacji części dostawy na rzecz Kontrahenta była ściśle powiązana z zawarciem analogicznego kontraktu z Dostawcą, co pozwoliło Spółce na uzyskanie kwoty nie tylko odpowiadającej, ale przewyższającej wysokość różnicy w cenie kukurydzy wypłacanej na rzecz Kontrahenta. Ekonomiczny ciężar opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta pozostawał więc w bezpośrednim związku z opłatą wash-out otrzymaną przez Spółkę od Dostawcy. Innymi słowy, w analizowanym przypadku wystąpił oczywisty związek pomiędzy poniesionym przez Spółkę kosztem a osiągniętym przez nią przychodem.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, iż opłata wash-out poniesiona na rzecz Kontrahenta spełnia również pozostałe cechy charakterystyczne dla kosztu uzyskania przychodu. Opłaty ponoszone w ramach kontraktu odwrotnego nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Ponadto, wydatek w postaci opłaty wash-out został również prawidłowo udokumentowany oraz nie został Wnioskodawcy zwrócony w jakiejkolwiek formie.

W ocenie Wnioskodawcy, poniesienie wydatku w postaci opłaty wash-out na rzecz Kontrahenta miało na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, co stanowi samodzielną podstawę uzasadniającą rozpoznanie tego wydatku jako kosztu dla celów podatkowych. Równoczesne wystąpienie oczywistego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym przychodem stanowi w analizowanym stanie faktycznym dodatkowy (pomocniczy) argument, wzmacniający powyższe uzasadnienie rozpoznania opłaty wash-out jako kosztu uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w niniejszych okolicznościach zostały spełnione wszystkie warunki pozwalające na kwalifikację opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko organów podatkowych

Wnioskodawca podkreślił, iż organy podatkowe nie kwestionują możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników opłat wash-out, stanowiących różnicę pomiędzy ceną towaru uzgodnioną przez strony w umowie a ceną, po której możliwe byłoby jego nabycie od podmiotu trzeciego w dniu dokonania rozliczenia. W wydawanych interpretacjach podkreślany jest wpływ transakcji typu wash-out na zminimalizowanie negatywnych konsekwencji finansowych, związanych z pozbawieniem źródła przychodów podatnika (brak realizacji dostawy) oraz podtrzymanie współpracy gospodarczej pomiędzy stronami kontraktu wash-out.

Z przedstawionych poniżej interpretacji wynika, iż wystarczającym argumentem przemawiającym za zaliczeniem opłaty wash-out do kosztów uzyskania przychodów pozostaje ograniczenie wysokości straty, jaką podatnik mógłby ponieść przy realizacji transakcji na niekorzystnych warunkach.

Tytułem przykładu, można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 7 lutego 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011. 501.2019.1.PS, gdzie zaakceptowana została możliwość zaliczenia opłat wash-out do kosztów uzyskania przychodów: Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że realizacja transakcji wash-out następuje na skutek wypracowanych pomiędzy stronami porozumień o współpracy. W związku z poczynionymi uzgodnieniami ponoszone koszty (różnica między ceną wynikająca z pierwotnego kontraktu, a ceną wynikającą z kontraktu odwrotnego), warunkują de facto dalszą współpracę pomiędzy podmiotami na korzystnych zasadach. Wnioskodawca realizując transakcję typu wash-out i dopłacając uzgodnioną z kontrahentem różnicę w cenie towaru, działać będzie w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji finansowych związanych z pozbawieniem źródła przychodów w przyszłości. W wyniku realizacji transakcji wash-out możliwe będzie realizowanie kolejnych transakcji oraz ograniczenie ponoszonych wydatków. Transakcja wash-out będzie zapewniać stabilne warunki gospodarcze, zapobiegać zerwaniu kontraktu lub realizacji transakcji na mniej korzystnych dla stron warunkach. Poprzez zapłatę różnicy cen między kontraktem pierwotnym, a odwrotnym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty ewentualnej kary z powodu niedotrzymania kontraktu, a ponadto nie będzie musiał poszukiwać nowego kontrahenta dla realizacji swojej działalności gospodarczej. Innymi słowy opisane we wniosku wydatki noszą znamiona wydatków poniesionych w celu zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym podkreślić należy, iż w konkretnej sytuacji ciężar udowodnienia tego faktu, będzie spoczywał na podatniku".

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 13 lipca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.302.2018.1.PC, w której wskazano iż: Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że realizacja transakcji wash-out będzie następować na skutek wypracowanych pomiędzy stronami porozumień o długotrwałej współpracy. W związku z poczynionymi uzgodnieniami ponoszone koszty, warunkują dalszą współpracę pomiędzy podmiotami na korzystnych zasadach. Spółka realizując transakcję typu wash-out i dopłacając uzgodnioną z kontrahentem różnicę w cenie towaru, działać będzie w celu uniknięcia negatywnych konsekwencji finansowych związanych z pozbawieniem źródła przychodów w przyszłości. W wyniku realizacji transakcji wash-out możliwe będzie realizowanie kolejnych transakcji oraz ograniczenie ponoszonych wydatków. Transakcja wash-out będzie zapewniać stabilne warunki gospodarcze, zapobiegać zerwaniu kontraktu lub realizacji transakcji na mniej korzystnych dla stron warunkach. Poprzez zapłatę różnicy cen między kontraktem pierwotnym, a odwrotnym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty ewentualnej kary z powodu niedotrzymania kontraktu, a ponadto nie będzie musiała poszukiwać nowego kontrahenta dla realizacji swojej działalności gospodarczej. Należy zaznaczyć, że wydatki które mają być ponoszone przez Wnioskodawcę nie zostały wymienione w art. 16 u.p.d.o.p., jako wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei, z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: "Dyrektor IS") w Bydgoszczy z dnia 16 marca 2012 r., sygn. ITPB3/423-656b/11/AM wynika, że opłaty wash-out, jako koszty pośrednie, również stanowią koszt uzyskania przychodu. W powyższej interpretacji Dyrektor IS stwierdził mianowicie, iż: (...) w przypadku operacji wash out, tj. rozliczenia kontraktu pierwotnego z kontraktem (lub kontraktami) przeciwstawnym, skutkującej powstaniem straty dla Wnioskodawcy, powstały koszt uzyskania przychodów z tego tytułu Spółka powinna rozpoznać w dacie jego poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury VAT/noty księgowej - w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r.

Podsumowanie

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż jest on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w postaci opłaty wash-out poniesionej na rzecz Kontrahenta.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.