0111-KDIB1-2.4010.461.2019.1.DP - Stosowanie 15% i 9% stawek CIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2019 r. (data wpływu 18 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do dochodów osiągniętych w pierwszym roku podatkowym - jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do dochodów osiągniętych w pierwszym roku podatkowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Umowa Spółki (dalej także: "Wnioskodawca") została zawarta w dniu 30 listopada 2018 r. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 16 stycznia 2019 r. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka podjęła decyzję, że pierwszy rok podatkowy będzie trwać od rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęła działalność, tj. od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

Kapitał zakładowy w momencie utworzenia Spółki wynosił 100.000 PLN, który pokryty został w całości wkładem pieniężnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku do dochodu uzyskanego w okresie od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku do dochodu uzyskanego w okresie od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

Zgodnie z art. 13 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 23 października 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r. a zakończy po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym. Ustawą zmienianą w art. 2 jest ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036). Oznacza to, że Spółka zobowiązana jest do stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., a więc w brzmieniu, w którym preferencyjną stawką opodatkowania była stawka 15%, nie zaś 9%.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. b podatek dla podatników rozpoczynających działalność w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność wynosi 15% podstawy opodatkowania. Spółka rozpoczęła działalność w dniu 30 listopada 2018 r., a jej rok podatkowy trwa od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

W odniesieniu do Spółki nie znajdzie zastosowywania żadna z sytuacji opisanych w art. 19 ust. 1a, a w szczególności określona w punkcie 3 tego ustępu. Przedmiotowy przepis wyłącza stosowanie 15% stawki podatku w przypadku podatników, którzy zostali utworzeni przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14.

Wniesienie wkładu pieniężnego w momencie zawiązywania Spółki w wysokości 100.000 PLN nie stanowi przesłanki wyłączającej możliwość stosowania 15% stawki podatku. Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2018 r. o znaku 0111-KDIB1-1.4010.150.2018.1.NL.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ze względu na przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, przedmiotowy wniosek należy rozpatrzyć z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."). Przedmiotem interpretacji jest bowiem art. 19 u.p.d.o.p., którego aktualne brzmienie zostało nadane ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159).

Jak wynika z treści art. 13 ww. ustawy: "Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.), w brzmieniu dotychczasowym". Ponieważ Spółka została zawiązana umową z 30 listopada 2018 r. i jej rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy, tj. trwa od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r., w zakresie objętym wnioskiem winna ona stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.

A zatem, zgodnie z przepisem zawartym w art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Przepisy dotyczące 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych zostały wprowadzone ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1550), która nadała nowe brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzając stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15% m.in. dla małych podatników.

A więc zgodnie z art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p. podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, wynosi:

Tym samym, co do zasady - podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

- mali podatnicy,

- podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

Innymi słowy, obok podstawowej stawki 19% ustawa wprowadziła dodatkową, obniżoną stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15%. Obniżona stawka podatku ma zastosowanie także w przypadku podatników rozpoczynających działalność już w tym roku podatkowym, w którym działalność rozpoczęli.

Tych zasad nie stosuje się jednak do podatnika w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, jeżeli podatnik został utworzony (art. 19 ust. 1a u.p.d.o.p.):

Reasumując, powołany powyżej przepis ustawy ogranicza możliwość zastosowania stawki 15% m.in. dla rozpoczynających działalność podmiotów, które powstały w wyniku operacji restrukturyzacyjnych w nim wskazanych. Wyłączenie dotyczy przekształcenia (z pewnymi wyjątkami), połączenia lub podziału oraz wniesienia określonego w ustawie wkładu niepieniężnego do spółki. Ograniczenie dotyczy dwóch pierwszych lat działalności podatników.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.p., rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2a u.p.d.o.p., w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że umowa Wnioskodawcy została zawarta w dniu 30 listopada 2018 r., a Spółkę zarejestrowano w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 16 stycznia 2019 r. Na podstawie art. 8 ust. 2a u.p.d.o.p. Spółka podjęła decyzję, że pierwszy rok podatkowy będzie trwać od rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęła działalność, tj. od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r. Jak wskazał Wnioskodawca, kapitał zakładowy w momencie utworzenia Spółki wynosił 100.000 zł, który pokryty został w całości wkładem pieniężnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do dochodów osiągniętych w pierwszym roku podatkowym Spółki jako podmiotu rozpoczynającego działalność.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, iż skoro pierwszy rok podatkowy Spółki rozpoczął się przed 1 stycznia 2019 r. a kończy się po 31 grudnia 2018 r. oraz mając na uwadze, że Wnioskodawca nie został utworzony w wyniku działań restrukturyzacyjnych wskazanych

w art. 19 ust. 1a u.p.d.o.p., to należy stwierdzić, że będzie mógł korzystać ze stawki podatku w wysokości 15% podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność tj. w okresie od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r.

Stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, Spółka ma prawo do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku do dochodu uzyskanego w okresie od 30 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2019 r., należy uznać zatem za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.