0111-KDIB1-2.4010.45.2017.1.AK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2017 r. (data wpływu 12 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na budowę Przedszkola powinny zostać ujęte w kosztach podatkowych Spółki jako koszty bezpośrednie w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na budowę Przedszkola powinny zostać ujęte w kosztach podatkowych Spółki jako koszty bezpośrednie w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") jest spółką należącą do grupy deweloperskiej realizującej inwestycje komercyjne i mieszkaniowe. W celu zrealizowania jednej z inwestycji mieszkaniowych - budynku mieszkalnego wielorodzinnego (dalej: "Budynek mieszkalny"), niezbędnym było uzyskanie przez Spółkę działek należących do Miasta (dalej: "Miasto").

Celem przeprowadzenia inwestycji jest sprzedaż lokali mieszkalnych w Budynku mieszkalnym w celu osiągnięcia przez Spółkę zysku.

Miasto było właścicielem kilku sąsiadujących ze sobą działek, w tym działki oznaczonej 1 i 2 (dalej: "Nieruchomość 1"). Spółka była zaś użytkownikiem wieczystym działki nr 3 (dalej: "Nieruchomość 2") oraz właścicielem działki 4.

Planowana przez Spółkę inwestycja - budowa Budynku mieszkalnego - miała powstać zarówno na terenie działki 4 (tj. działki należącej do Spółki), jak i działek 1 oraz 2 (Nieruchomość 1). Realizacja inwestycji deweloperskiej na tychże działkach była atrakcyjniejsza biznesowo, ze względu na możliwość wybudowania większej powierzchni użytkowej mieszkań. W konsekwencji, Spółka dokonała transakcji zamiany nieruchomości z Miastem. Zgodnie z zawartym między Miastem a Spółką aktem notarialnym z 21 października 2014 r. (dalej: "Akt notarialny"), Spółka dokonała z Miastem zamiany Nieruchomości 2 na Nieruchomość 1.

Należy wskazać, że zamiana praw do Nieruchomości nastąpiła za dopłatą pieniężną, uiszczoną przez Spółkę na rzecz Miasta przed zawarciem Aktu notarialnego, której wysokość równała się różnicy wartości zamienianych praw określonych na podstawie operatów szacunkowych. Sam wymóg uiszczenia dopłaty na rzecz Miasta wynikał wprost z przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostki samorządu terytorialnego mogą być przedmiotem zamiany na nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych lub osób prawnych, przy czym w przypadku nierównej wartości zamienianych nieruchomości stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa różnicy wartości zamienianych nieruchomości. Ponadto, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku zamiany własności nieruchomości na prawo użytkowania wieczystego lub prawa użytkowania wieczystego na własność nieruchomości, a także wzajemnej zamiany praw użytkowania wieczystego.

Jednocześnie, stosownie do zapisów zawartego Aktu notarialnego, w ramach dokonanej zamiany Spółka została zobowiązana do wybudowania na działkach nr 5, 6, 3 (tj. działkach będących własnością Miasta) obiektu oświatowego - przedszkola, wraz z wjazdem (dalej: "Przedszkole"), a następnie do przekazania Miastu poniesionych na budowę Przedszkola nakładów (dalej: "Nakłady"). W zamian za poniesione Nakłady, Spółka otrzymała od Miasta uzgodnioną, symboliczną kwotę.

Takie warunki zostały wynegocjowane przez Miasto ze Spółką w trakcie rokowań zaspokoiły oczekiwania każdej ze stron, pozwalając na realizację ich celów statutowych/biznesowych. Dla Spółki zamiana Nieruchomości była korzystna pomimo obarczenia transakcji dodatkowymi warunkami z uwagi na możliwość wybudowania większej powierzchni użytkowej mieszkania na Nieruchomości 1 niż Spółka mogłaby wybudować na Nieruchomości 2. To skłoniło Spółkę do przystania na dodatkowe warunki narzucone przez Miasto, gdyż bezpośrednio przekładało się na możliwość uzyskania większego zysku z inwestycji. Dodatkowo, Spółka, poprzez obecność Przedszkola w otoczeniu budowanego Budynku mieszkalnego, podniosła atrakcyjność inwestycji, zaś Miasto spełniło zadania własne o charakterze oświatowym, jakim jest zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, szkół podstawowych oraz gimnazjów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawartą transakcją, prawidłowe jest ujęcie wydatków poniesionych na budowę Przedszkola w kosztach podatkowych Spółki jako koszt bezpośredni, tj. w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w Budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawartą transakcją, prawidłowe jest ujęcie wydatków poniesionych na budowę Przedszkola w kosztach podatkowych Spółki jako koszt bezpośredni, tj. w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w Budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku zostaje pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust, 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Regulacje ustawy o CIT przewidują dwie kategorie kosztów uzyskania przychodów: koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz tzw. koszty pośrednie, tj. inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób ścisły) na uzyskanie konkretnych przychodów, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności. Natomiast, do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, którym wprawdzie nie można przypisać konkretnego przychodu, jednak ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Generalną zasadą, wynikającą z wyżej przywołanego przepisu, jest potrącanie kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym osiągnięte zostały przez podatnika przychody odpowiadające poniesionym kosztom. W konsekwencji, w przypadku jeśli koszty zostały poniesione w tym samym roku podatkowym, w którym uzyskano przychód będący wynikiem poniesienia tych kosztów, koszty te są potrącane w tym samym roku podatkowym. Jeśli natomiast w danym roku podatkowym poniesiono koszty i jednocześnie nie uzyskano przychodów odpowiadających poniesionym kosztom (nie uzyskano przychodów będących wynikiem poniesienia tych kosztów), to koszty te będą mogły być potrącone dopiero w roku podatkowym, w którym podatnik uzyska przychody im korespondujące.

Powyżej przytoczona regulacja określa tzw. zasadę odpowiedniości (adekwatności) potrącania kosztów bezpośrednio związanych z przychodami (tak stwierdził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 10 października 2010 r., sygn. I SA/Wr 1500/13). Tym samym, wydatek poniesiony w latach poprzedzających rok podatkowy i w roku podatkowym w celu uzyskania konkretnego przychodu jest kosztem wówczas, gdy osiągnięty zostanie adekwatny do tego wydatku przychód.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w celu pozyskania działek pod inwestycję związaną z budową Budynku mieszkalnego, Spółka zawarła transakcję zamiany nieruchomości, jednocześnie uwarunkowaną zobowiązaniem się Spółki do budowy Przedszkola na działkach należących do Miasta oraz przekazania poniesionych na budowę Przedszkola Nakładów na rzecz Miasta za ustaloną odpłatnością.

Transakcję zawartą pomiędzy Spółką i Miastem można de facto podzielić na dwie części: zamianę nieruchomości wraz z dokonaniem dopłaty pieniężnej w wysokości różnicy ich wartości, oraz odpłatne przekazanie Nakładów na rzecz Miasta.

Należy jednakże zauważyć, że pomiędzy zamianą Nieruchomości, a zbyciem Nakładów poniesionych przez Spółkę na Przedszkole wybudowane na działkach będących własnością Miasta, zachodzi ścisła korelacja. Z jednej strony, zamiana Nieruchomości jest uwarunkowana przekazaniem poniesionych na Przedszkole Nakładów (co potwierdzone jest również zapisami Aktu notarialnego), zaś z drugiej strony Spółka nie zobowiązywałaby się do budowy i przekazywania Nakładów poniesionych na Przedszkole, gdyby całej transakcji nie przyświecał główny cel, jakim jest pozyskanie działek pod inwestycję, mającą na celu osiągnięcie zysku. Powyższa korelacja potwierdzona jest również zapisami Aktu notarialnego.

Wybudowanie na rzecz Miasta i na własny koszt Przedszkola, a następnie zbycie poniesionych w tym celu Nakładów na rzecz Miasta za uzgodnioną kwotę, było zatem odrębnym (dodatkowym) obowiązkiem nałożonym na Spółkę w drodze wzajemnych uzgodnień - obok pokrycia w drodze dopłaty samej różnicy w wartości Nieruchomości, określonej na podstawie operatów szacunkowych.

Takie warunki zostały wynegocjowane przez Miasto ze Spółką w trakcie rokowań i zaspokoiły oczekiwania każdej ze stron, pozwalając na realizację ich celów statutowych/biznesowych. Dla Spółki zamiana Nieruchomości była korzystna pomimo obarczenia transakcji dodatkowymi warunkami z uwagi na możliwość wybudowania większej powierzchni użytkowej mieszkania na Nieruchomości 1 niż Spółka mogłaby wybudować na Nieruchomości 2. To skłoniło Spółkę do przystania na dodatkowe warunki narzucone przez Miasto, gdyż bezpośrednio przekładało się na możliwość uzyskania większego zysku z inwestycji. Dodatkowo, Spółka, poprzez obecność Przedszkola w otoczeniu budowanego Budynku mieszkalnego, podniosła atrakcyjność inwestycji, zaś Miasto spełniło zadania własne o charakterze oświatowym, jakim jest zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, szkół podstawowych oraz gimnazjów.

Głównym celem przyświecającym powyżej opisanej transakcji było de facto pozyskanie działek przez Spółkę - a nie budowa Przedszkola i odpłatne przekazanie Nakładów. Zatem poniesienie Nakładów związane jest de facto bezpośrednio z inwestycją mieszkaniową - budową Budynku mieszkalnego, nie zaś z uzyskaniem nieznacznej odpłatności za ich przekazanie. W konsekwencji należy uznać, że istnieje bezpośrednia korelacja pomiędzy poniesieniem Nakładów, a uzyskaniem przychodu z tytułu sprzedaży wybudowanych mieszkań.

Podsumowując, zdaniem Spółki, wydatki poniesione na budowę na cudzym gruncie Przedszkola (tj. Nakłady) pomniejszają odpowiednio przychody uzyskane ze sprzedaży mieszkań w Budynku mieszkalnym.

Zdaniem Spółki, w związku z zawartą transakcją. Spółka powinna ująć wydatki poniesione na budowę Przedszkola w momencie sprzedaży mieszkań w Budynku mieszkalnym, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w celu realizacji inwestycji (tj. sprzedaży lokali mieszkalnych w wybudowanym budynku mieszkalnym) dokonała transakcji zamiany nieruchomości z Miastem. Zgodnie z zawartym aktem notarialnym z 21 października 2014 r., Spółka dokonała z Miastem zamiany Nieruchomości 2 na Nieruchomość 1. Zamiana praw do Nieruchomości nastąpiła za dopłatą pieniężną, uiszczoną przez Spółkę na rzecz Miasta przed zawarciem aktu notarialnego, której wysokość równała się różnicy wartości zamienianych praw określonych na podstawie operatów szacunkowych.

Jednocześnie, stosownie do zapisów zawartego aktu notarialnego, w ramach dokonanej zamiany Spółka została zobowiązana do wybudowania na działkach nr 5, 6, 3 (tj. działkach będących własnością Miasta) obiektu oświatowego - przedszkola, wraz z wjazdem, a następnie do przekazania Miastu poniesionych na budowę Przedszkola Nakładów. W zamian za poniesione Nakłady, Spółka otrzymała od Miasta uzgodnioną, symboliczną kwotę.

W związku z powyższym Spółka uważa, że powinna ująć wydatki poniesione na budowę Przedszkola w kosztach podatkowych jako koszt bezpośredni, tj. w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w Budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni.

Organ nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki. Zdaniem Organu w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z trzema odrębnymi transakcjami tj.:

Każda z ww. transakcji rodzi odrębne konsekwencje na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm., dalej "ustawy o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Koszty podatkowe można podzielić na:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c u.p.d.o.p.),

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d, 4e u.p.d.o.p.).

Na mocy art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c

Stosownie do art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Z powyższego wynika, że koszty pośrednie są ujmowane w kosztach uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, chyba że spełnione zostają łącznie dwie przesłanki wskazane w zdaniu drugim tego przepisu. Wtedy ustawodawca nakazuje rozliczyć dany koszt proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy. Aby takie rozliczenie nastąpiło, koszt pośredni musi dotyczyć okresu przekraczającego rok podatkowy i nie może być możliwe określenie jaka jego część dotyczy danego roku podatkowego.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że koszty wybudowania przez Spółkę Przedszkola wiążą się w sposób bezpośredni z przeniesieniem nakładów na rzecz Miasta, które będzie dokonane za symboliczną kwotę. Natomiast sprzedaż lokali mieszkalnych w wybudowanym budynku jest inną transakcją, która powinna być rozliczona odrębnie od transakcji wybudowania przez Spółkę Przedszkola i przeniesienia poniesionych nakładów na rzecz Miasta.

Oznacza to, że pomiędzy sprzedażą lokali mieszkalnych w wybudowanym przez Spółkę budynku a przeniesieniem nakładów poniesionych na wybudowanie Przedszkola nie występują żadne związki o jakich mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Zatem Spółka nie może wydatków poniesionych na budowę Przedszkola ująć w kosztach podatkowych jako koszty bezpośrednie w momencie sprzedaży poszczególnych lokali w budynku mieszkalnym proporcjonalnie do sprzedanej powierzchni.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki z którego wynika, że wybudowanie Przedszkola było konieczne ze względu na "pozyskanie" działki pod budowę mieszkań. Z opisu sprawy wynika bowiem, że zamiana nieruchomości gruntowych pomiędzy Spółką a Miastem (bez dodatkowych nakładów na Przedszkole) odbyła się na zasadach rynkowych.

Jak już wspomniano wyżej wybudowanie przez Spółkę Przedszkola i przeniesienie nakładów na rzecz Miasta, jest odrębną transakcją, która powinna być rozliczona odrębnie od transakcji sprzedaży lokali mieszkalnych w wybudowanym budynku. Oznacza to, że koszty związane z wybudowaniem Przedszkola wykazują bezpośredni związek ze zbyciem dokonanych naniesień na rzecz Miasta a nie ze sprzedażą lokali mieszkalnych i powinny być potrącane w momencie uzyskania przychodu ze zbycia nakładów poniesionych na budowę Przedszkola.

Zatem stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.