0111-KDIB1-2.4010.403.2019.1.BD - Kwestia możliwości stosowania preferencyjnej stawki 9% w trakcie całego bieżącego roku podatkowego 2019.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 października 2019 r. (data wpływu 9 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka w bieżącym roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 października 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka w bieżącym roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. Wnioskodawca działa na podstawie wpisu do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, prowadzonego przez Wojewódzki Urząd Pracy. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W ramach działalności gospodarczej Spółka realizuje m.in. projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER).

Dofinansowanie, które otrzymuje Spółka na podstawie umowy stanowi dochód wolny od podatku na podstawie:

* art. 17 ust. 1 pkt 47: "dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach" oraz

* art. 17 ust. 1 pkt 52: "płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość otrzymanych dotacji w roku bieżącym 2019 r. przekroczy kwotę 7 mln złotych.

Spółka oprócz realizacji projektów zajmuje się także organizacją i przeprowadzaniem kursów zawodowych jako podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację Projektów w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, przychody ze sprzedaży w ramach tej działalności będącej działalnością komercyjną firmy nie przekroczyły 1,2 mln euro. Spółka przewiduje, że również w bieżącym roku podatkowym, tj. 2019 przychody ze sprzedaży z tego tytułu także nie przekroczą 1,2 mln euro. Podatnik nie jest objęty listą wyłączeń przewidzianą w art. 19 ust. 1a-1c u.p.d.o.p.

Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego 2019-2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w bieżącym roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie na realizację projektów z EFS?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka może zastosować obniżona stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ spełnia następujące warunki:

1. Podatnik jest małym podatnikiem lub podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności.

Wedle art. 4a pkt 10: "Ilekroć w ustawie jest mowa o:

małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł".

Wartość przychodów ze sprzedaży komercyjnych usług szkoleniowych w poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, nie przekroczyła 1,2 mln euro.

2. W roku podatkowym przychody podatnika nie przekroczą 1.200.000 euro.

Spółka stoi na stanowisku, że do przychodów podatnika w roku bieżącym nie wlicza się dochodów wolnych od podatku w postaci dofinansowania na realizację projektów z EFS na podstawie:

* art. 17 ust. 1 pkt 47: "dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach" oraz

* art. 17 ust. 1 pkt 52: "płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3. Podatnik nie jest objęty listą wyłączeń przewidzianą w art. 19 ust. 1a-1c u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a i art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

* z zysków kapitałowych oraz

* z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych na gruncie u.p.d.o.p., ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na "przychody operacyjne" i "zyski kapitałowe" nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła "zyski kapitałowe" stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

* 19% podstawy opodatkowania;

* 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Należy zauważyć, że w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z 25 września 2018 r. (druk sejmowy nr 2854 - Sejm RP VIII kadencji, Uzasadnienie część ogólna s. 27), wskazano, że zmiany przepisu regulującego sposób wpłacania zaliczek odnoszą się do regulacji dotyczącej stawki 9% u.p.d.o.p. Wprowadzają one rozwiązanie polegające na tym, że podatnicy uprawnieni do stosowania niższej stawki (mali podatnicy oraz rozpoczynający działalność) mogą płacić zaliczki przy uwzględnieniu tej niższej stawki, lecz jedynie do momentu, w którym ich przychody w bieżącym roku podatkowym nie przekroczą kwoty 1,2 mln euro. Po przekroczeniu tego progu dalsze zaliczki będą musiały być obliczane przy zastosowaniu stawki podstawowej.

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników będących "małymi podatnikami", u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d u.p.d.o.p., podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

W myśl art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p., małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przy czym przeliczenia tej kwoty dla danego roku podatkowego dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że za małego podatnika w 2019 r. uznaje się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Przeliczenia dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł (za rok 2018 jest to kwota 5.135.000 zł).

W myśl art. 25 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Z kolei stosownie do art. 25 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.

Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1g u.p.d.o.p., podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. W ramach działalności gospodarczej Spółka realizuje m.in. projekty unijne finansowane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój. Dofinansowanie, które otrzymuje Spółka na podstawie umowy stanowi dochód wolny od podatku. Wartość otrzymanych dotacji w roku bieżącym 2019 r. przekroczy kwotę 7 mln złotych. W poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, przychody ze sprzedaży w ramach działalności komercyjnej firmy nie przekroczyły kwoty 1,2 mln euro. Wnioskodawca przewiduje, że również w bieżącym roku podatkowym, tj. 2019 przychody ze sprzedaży z tego tytułu także nie przekroczą kwoty 1,2 mln euro. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że nie jest objęty listą wyłączeń przewidzianą w art. 19 ust. 1a-1c u.p.d.o.p.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 9% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. w bieżącym roku podatkowym 2019.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa wskazać należy, że z treści art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. regulującego możliwość zastosowania 9% stawki podatku w związku z art. 25 ust. 1g u.p.d.o.p. wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika - wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym odpowiadających równowartości 1 200 000 euro, po przekroczeniu której podatnik traci prawo do stosowania 9% stawki. Należy jednak podkreślić, że przepis ten odnosi się do wszystkich przychodów, także przychodów z zysków kapitałowych, czy przychodów, których uzyskanie skutkuje osiągnięciem dochodu korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania. Tym samym, przekroczenie kwoty 1 200 000 euro przychodu o jakim mowa w zdaniu poprzednim spowoduje, zgodnie z art. 25 ust. 1g u.p.d.o.p., konieczność obliczania zaliczek według wyższej stawki podatku od następnego miesiąca/kwartału - odpowiednio do wybranego przez podatnika sposobu odprowadzania zaliczek.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca spełnia warunki uznania go za małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 u.p.d.o.p. Zaznaczyć jednak należy, że od miesiąca (kwartału) następującego po miesiącu (kwartale), w którym przychody Spółki przekroczą kwotę 1 200 000 euro Wnioskodawca przy obliczaniu zaliczki zobowiązany będzie do zastosowania 19% stawki podatku. Tym samym, Wnioskodawca, jako mały podatnik, może stosować preferencyjną stawkę podatkową w wysokości 9%, ale jedynie do momentu przekroczenia w 2019 r. limitu określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., tj. wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro. Po przekroczeniu tego progu dalsze zaliczki będą musiały być obliczane przy zastosowaniu stawki podstawowej. Podobne zasady będą obowiązywały w roku 2020 przy założeniu, że kwota ze sprzedaży w 2019 r. nie przekroczy kwoty 1 200 000 euro (jak zakłada Wnioskodawca).

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości stosowania preferencyjnej stawki 9% w trakcie całego bieżącego roku podatkowego 2019 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.