0111-KDIB1-2.4010.381.2019.3.SK - Kwestia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją pikniku jubileuszowego poniesionych na rzecz pracowników spółki, pracowników tymczasowych agencji pracy tymczasowej, członków zarządu spółki oraz członków ich rodzin, sfinansowanych ze środków obrotowych spółki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), uzupełnionym 21 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją pikniku jubileuszowego poniesionych na rzecz pracowników Spółki, pracowników tymczasowych agencji pracy tymczasowej, członków zarządu Spółki oraz członków ich rodzin, sfinansowanych ze środków obrotowych Spółki:

* w części dot. wydatków przeznaczonych na zakup alkoholu - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją pikniku jubileuszowego poniesionych na rzecz pracowników Spółki, pracowników tymczasowych agencji pracy tymczasowej, członków zarządu Spółki oraz członków ich rodzin, sfinansowanych ze środków obrotowych Spółki.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 listopada Znak: 0111-KDIB1-2.4010.381.2019.2.SK, 0111-KDIB3-1.4012.620.2019.3.AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 21 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja ceramicznych wyrobów dla motoryzacji, (...). Cała sprzedaż Spółki podlega opodatkowaniu VAT (tj. w przeważającej części stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów lub eksport, a w mniejszym zakresie sprzedaż krajową lub świadczenie usług). Spółka należy do Grupy kapitałowej N. (...). Wnioskodawca (...), zatrudniając obecnie ok. cztery i pół tysiąca pracowników.

Kluczowe znaczenie w działalności Wnioskodawcy ma praca zespołowa. Od wydajności pracy pracowników uzależnione są wyniki finansowe Spółki. Właściwa komunikacja wewnątrz zakładu oraz zgrany zespół stanowią istotne czynniki powodzenia działalności Spółki, bez wątpienia przekładające się na jej wyniki finansowe.

Wnioskodawca zorganizował piknik (...) impreza miała charakter integracyjny. Piknik został zorganizowany dla wszystkich pracowników Spółki oraz członków ich najbliższej rodziny (małżonek/partner oraz dzieci). Spółka jest w posiadaniu listy obecności umożliwiającej ustalenie osób uczestniczących w wydarzeniu. W wydarzeniu wzięli udział pracownicy zatrudnieni bezpośrednio w Spółce, pracownicy tymczasowi wykonujący pracę na rzecz Spółki za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej oraz członkowie Zarządu Spółki, a także najbliższa rodzina wskazanych powyżej osób. Wstępu na piknik nie miały osoby spoza tego grona (w szczególności kontrahenci, dostawcy, klienci). Głównym celem pikniku była integracja załogi. Pracownicy różnych działów mieli możliwość nawiązania nowych znajomości lub pogłębienia relacji, co umożliwiało umocnienie więzi zespołu, polepszenie komunikacji wewnętrznej w Spółce oraz poprawę atmosfery pracy. W firmie zatrudniającej kilka tysięcy osób nie ma możliwości zorganizowania efektywnej integracji w inny sposób, niż poprzez organizację dużej imprezy umiejscowionej poza terenem Spółki. Z kolei tego rodzaju impreza powinna oferować szereg różnych atrakcji oraz aktywności, aby sprzyjało to rozluźnieniu i zaangażowaniu w interakcję z pozostałymi członkami zespołu. Zakładanym przez Spółkę skutkiem organizacji pikniku jest zwiększenie efektywności pracy zespołu, pogłębienie zrozumienia wśród pracowników dla celów gospodarczych przyświecających Spółce oraz poprawa wyników gospodarczo-ekonomicznych, czyli w ostatecznym rozrachunku zwiększenie przychodów Spółki.

Piknik składał się z serii wydarzeń oraz stałych atrakcji-rozpoczął się przemówieniem Prezesa do uczestników, pokrojeniem wielkiego tortu (...), a następnie konferansjer prowadził aukcję na rzecz dzieci z domu dziecka oraz wywiady ze specjalnymi gośćmi. Zorganizowany został występ zespołu muzycznego, atrakcje związane z kulturą (...), pokazy akrobatyki oraz stałe atrakcje dla dzieci i dorosłych w postaci wydzielonych stref związanych m.in. z naukami ścisłymi, mediami społecznościowymi, zdrowym odżywianiem się. Zorganizowany również został turniej multimedialny, a dla chętnych przygotowana była strefa odpoczynku. Dla dzieci przygotowane były atrakcje w postaci tzw. "miasteczka dziecięcego", w którym znajdowały się zarówno strefy zabaw, spektakle dla dzieci, jak i organizowane były warsztaty związane z nauką i podróżami.

Podczas wydarzenia, na specjalnych ekranach były prezentowane filmy X, wykonywane również nagrywanie i zdjęcia z drona celem umieszczenia mini reportażu video z pikniku (...).

Przez całe wydarzenie dostępny był również catering z jedzeniem i napojami, które były wydawane w oparciu o kupony wydawane uczestnikom w ilości jednego kuponu na osobę (kupon obejmował jedzenie i napoje). Wśród napojów było także dostępne piwo, niemniej nie więcej niż 2 kubki na osobę. Koszty imprezy obejmowały również zapewnienie ochrony pikniku oraz pomocy medycznej.

Organizacją pikniku zajmowała się zewnętrzna firma zaangażowana przez Wnioskodawcę. Jej rolą była kompleksowa organizacja wydarzenia "od A do Z". Celem określenia warunków realizacji imprezy, jej programu, zasad korzystania z cateringu oraz warunków finansowych, Spółka zawarła przed organizacją pikniku umowę. Wartość usługi została ustalona na kwotę ryczałtową, ustaloną jednak w oparciu o wycenę każdego z elementów wydarzenia składającego się na tę usługę oraz o prowizję dla organizatora. Przed wykonaniem usługi organizator otrzymał zaliczkę potwierdzoną fakturą zaliczkową. Po realizacji imprezy wystawiona została jedna faktura końcowa za kompleksową usługę, obejmująca jedną pozycję zgodnie z Umową.

Koszty pikniku zostały poniesione w całości przez Wnioskodawcę-pracownicy ani ich rodziny nie byli zobowiązani do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z udziałem w pikniku. Zainteresowane osoby uczestniczące w pikniku otrzymały kupony na catering dostępny na terenie imprezy, z kolei udział w poszczególnych aktywnościach i atrakcjach był dowolny, zależnie od upodobań uczestników.

W związku z organizacją pikniku Spółka poniosła również dodatkowe koszty w postaci drobnych wydatków, do których należały m.in. naklejki w kształcie serc dla uczestników czy opaski z grawerami. Poniesione zostały również koszty wynajmu autobusów dowożących uczestników na wydarzenie. Autobusy te na co dzień są wykorzystywane do dowozu pracowników do miejsca pracy, jednak w dniu wydarzenia zostały one przeznaczone do dowiezienia uczestników na miejsce pikniku. Spółka posiada faktury dokumentujące te wydatki, nie jest jednak w stanie wskazać (gdyż nie było to przedmiotem rejestrowania), kto dokładnie skorzystał z możliwości transportu autobusem na miejsce wydarzenia.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie, z 18 listopada 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* koszty poniesione na organizację pikniku (...) były pokryte ze środków obrotowych Spółki,

* pracownicy tymczasowi są pracownikami agencji pracy tymczasowej, którzy wykonują pracę na rzecz Spółki za pośrednictwem tej agencji. Osoby te z punktu widzenia interesu Spółki są traktowane jako pełnoprawni członkowie zespołu. Ich motywacja oraz jakość wykonywanej przez nich pracy w bezpośredni sposób wpływa na przychody Spółki ze sprzedaży produktów.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem kompleksowej usługi organizacji pikniku rodzinnego dla pracowników oraz ich rodzin, opisanego w stanie faktycznym? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

W ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem usługi organizacji pikniku jubileuszowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT), przez koszty uzyskania przychodu należy rozumieć koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Tym samym za koszt uzyskania przychodu można uznać każdy właściwie udokumentowany wydatek, o ile jest związany z osiąganymi przychodami i jego poniesienie jest uzasadnione gospodarczo. Z kolei w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wskazane zostały wydatki, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Należą do nich między innymi wydatki stanowiące koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zgodnie z powyższymi przepisami, a także ugruntowaną praktyką orzeczniczą, aby wydatek zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu konieczne jest spełnienie określonych warunków:

1. Koszt jest poniesiony przez podatnika (z jego zasobów majątkowych);

2. Poniesiony wydatek ma charakter definitywny;

3. Koszt jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą;

4. Ma na celu osiągnięcie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów;

5. Jest właściwie udokumentowany;

6. Nie jest wymieniony w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z zakupem usługi organizacji pikniku rodzinnego dla pracowników Spółki oraz ich rodzin spełniają wszystkie powyższe warunki. Koszt wydarzenia poniesiony jest przez Spółkę i wydatek ma charakter definitywny. Został też właściwie udokumentowany fakturą od podmiotu wykonującego usługę.

Wydatki poniesione przez Spółkę są nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz służą osiągnięciu przychodów. Stanowisko to uzasadnione jest przekonaniem, że pogłębianie relacji między pracownikami podczas spotkania integracyjnego wywiera pozytywny wpływ na efektywność ich pracy oraz ich motywację. Usprawnia także komunikację wewnętrzną w Spółce, przyspieszając podejmowanie decyzji oraz procesy produkcyjne. Bez aktywnego zaangażowania pracowników rozwój Spółki jest niemożliwy. Wydarzenie integracyjne w postaci pikniku rodzinnego ma niewątpliwie pozytywny wydźwięk, pogłębiając wzajemne więzi oraz zwiększając lojalność w stosunku do samej Spółki. Tym sposobem zaangażowanie pracowników w świadczoną pracę rośnie, a atmosfera w miejscu pracy ulega poprawie. Dzięki temu, przewidywanymi długofalowymi skutkami przeprowadzenia przedmiotowego wydarzenia będzie również zwiększenie przychodów Wnioskodawcy. Dodatkowym czynnikiem spajającym pracowników z firmą jest także obecność członków rodzin pracowników. Wpływa ona pozytywnie na ich motywację do pracy, a jednocześnie zwiększa akceptację rodzin na aktywne zaangażowanie pracowników Spółki w pełnienie swoich obowiązków służbowych.

Dodatkowo takie działania ocieplają wizerunek pracodawcy, tym samym zwiększając poczucie obowiązku pracowników wobec niego. Również obecność osób zarządzających jest istotna dla wywarcia pożądanego efektu. Pozwala ona na skrócenie dystansu w relacjach z pracownikami oraz daje możliwość zaprezentowania pracownikom w mniej formalny sposób celów działalności Spółki oraz zapewnienia ich o wsparciu, jakie osoby zarządzające oferują swoim pracownikom. Niewątpliwie istnieje zatem związek pomiędzy organizacją imprezy integracyjnej, a działalnością gospodarczą Spółki, jak również uzyskiwanymi przez nią przychodami.

Zdaniem Spółki w analizowanej sytuacji nie znajdą zastosowania wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. W przepisie tym wskazano, że kosztu uzyskania przychodu nie stanowią koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Co istotne, powyższy przepis oznacza, że koszty poniesione na zakup żywności i napojów oraz usług gastronomicznych są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów wyłącznie wtedy, gdy stanowiły one koszty reprezentacji. Zatem gdy poniesione wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego, mogą zostać zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu. Dlatego też każdorazowo konieczne jest dokonanie analizy okoliczności poniesienia wydatków oraz ich celu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że piknik integracyjny opisany w stanie faktycznym nie stanowi reprezentacji, gdyż nie został on zorganizowany dla kontrahentów Spółki, a jedynie dla jej pracowników i członków ich najbliższej rodziny. W samej ustawie o CIT nie wskazano, jak należy definiować reprezentację. Jednak zgodnie z wyrokiem NSA z 17 czerwca 2013 r. sygn. II FSK 702/11, reprezentacja w rozumieniu powyższego przepisu ustawy o CIT "stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika na potrzeby ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu".

W myśl powyższego, o kosztach reprezentacji może być mowa wyłącznie w sytuacjach, gdy koszty te dotyczą kontaktów podatnika z podmiotami trzecimi, zewnętrznymi. Tym samym koszty ponoszone w związku z wydarzeniem o charakterze "wewnętrznym", tj. skierowanym wyłącznie do pracowników Spółki oraz ich osób towarzyszących nie stanowi czynności reprezentacji opisanych w ustawie o CIT. Ponieważ przedmiotowy piknik miał na celu integrację pracowników Spółki i nie uczestniczyli w nim obecni ani potencjalni kontrahenci Spółki, kosztów związanych z jego organizacją nie powinno uznawać się za wydatki o charakterze reprezentacyjnym. W żadnej chwili celem Wnioskodawcy nie była poprawa wizerunku firmy, ani stworzenie korzystnych warunków do zawarcia umowy z podmiotem zewnętrznym.

W cytowanym powyżej orzeczeniu z 17 czerwca 2013 r. NSA wprost stwierdził również, że "tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów".

Sąd zwrócił uwagę, że koszty należy analizować przez pryzmat ich celu. Skoro w analizowanej sytuacji celem poniesienia kosztów organizacji pikniku nie była reprezentacja, objęte ceną ryczałtową za jej organizację koszty cateringu czy napojów nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki odnośnie możliwości zaliczenia wydatków na imprezę integracyjną dla pracowników oraz członków ich rodzin znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1- 2.4510.1004.2016.1.BD: "stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację pikniku przypadające zarówno na pracowników, w tym pracowników tymczasowych, jak i członków ich rodzin, a także zleceniobiorców wraz z rodzinami mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zauważyć należy, że wydatki te związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi, co przyczyni się do efektywniejszej pracy i ostatecznie przełoży się na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów."

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-4010.422.2018.3.AT: "W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na catering podczas imprezy jubileuszowej firmy, w części przypadającej na pracowników oraz byłych pracowników Wnioskodawcy, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi, co przyczyni się do efektywniejszej pracy i ostatecznie przełoży się na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Podobny skutek w procesie integracyjnym załogi Wnioskodawca osiągnie dzięki udziałowi w imprezie jubileuszowej przedstawicieli byłych pracowników. Dbałość o emerytów będzie bowiem motywująco wpływać na prace osób zatrudnionych, którzy mogą spodziewać się podobnego traktowania w przyszłości".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL3- 3.4010.26.2017.2.MM: "W każdej sytuacji należy jednak ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania mającego na celu zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów".

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Spółka stoi na stanowisku, że poniesione wydatki związane z nabyciem usługi organizacji pikniku rodzinnego dla pracowników oraz ich rodzin, a także kadry zarządzającej mogą zostać zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej "ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. "koszty pracownicze", jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, że w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia "reprezentacja", organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi "reprezentacja" w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, że każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Organ podziela argumentację wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 zgodnie z którą, skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia "reprezentacja", należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "representatio" oznaczającego wizerunek. Zatem "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku, kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy "wystawności", "przepychu" czy też "okazałości". Oznacza to odejście od kryterium uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić - co do zasady - koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zorganizował piknik (...). W wydarzeniu wzięli udział pracownicy zatrudnieni bezpośrednio w Spółce, pracownicy tymczasowi wykonujący pracę na rzecz Spółki za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej oraz członkowie Zarządu Spółki, a także najbliższa rodzina ww. osób (małżonek/partner oraz dzieci). Wstępu na piknik nie miały osoby spoza tego grona w szczególności kontrahenci, dostawcy, klienci. Głównym celem pikniku była integracja załogi. Zakładanym przez Spółkę skutkiem organizacji pikniku jest zwiększenie efektywności pracy zespołu, pogłębienie zrozumienia wśród pracowników dla celów gospodarczych przyświecających Spółce oraz poprawa wyników gospodarczo-ekonomicznych, czyli w ostatecznym rozrachunku zwiększenie przychodów Spółki.

Piknik składał się z serii wydarzeń oraz stałych atrakcji. Podczas pikniku dostępny był catering z jedzeniem i napojami. Wśród napojów było dostępne piwo. Koszty imprezy obejmowały również zapewnienie ochrony pikniku oraz pomocy medycznej. Organizacją pikniku zajmowała się zewnętrzna firma zaangażowana przez Wnioskodawcę. Jej rolą była kompleksowa organizacja wydarzenia. Celem określenia warunków realizacji imprezy, jej programu, zasad korzystania z cateringu oraz warunków finansowych, Spółka zawarła przed organizacją pikniku umowę. Koszty pikniku zostały poniesione w całości przez Wnioskodawcę-pracownicy ani ich rodziny nie byli zobowiązani do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z udziałem w pikniku. Zainteresowane osoby uczestniczące w pikniku otrzymały kupony na catering dostępny na terenie imprezy, z kolei udział w poszczególnych aktywnościach i atrakcjach był dowolny, zależnie od upodobań uczestników.

W związku z organizacją pikniku Spółka poniosła również dodatkowe koszty w postaci drobnych wydatków, do których należały m.in. naklejki w kształcie serc dla uczestników czy opaski z grawerami. Poniesione zostały również koszty wynajmu autobusów dowożących uczestników na wydarzenie. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że koszty poniesione na organizację pikniku jubileuszowego pokryte były ze środków obrotowych Spółki. Pracownicy tymczasowi są pracownikami agencji pracy tymczasowej, którzy wykonują pracę na rzecz Spółki za pośrednictwem tej agencji.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na organizację pikniku jubileuszowego (z wyjątkiem wydatków na nabycie alkoholu - o czym poniżej), w tym również na nabycie drobnych upominków: naklejek w kształcie serc czy opasek z grawerami, w części przypadającej na pracowników, w tym również na pracowników tymczasowych agencji pracy tymczasowej, członków Zarządu Wnioskodawcy oraz członków ich najbliższej rodziny, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi Wnioskodawcy, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1563), pracownik tymczasowy w okresie wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika nie może być traktowany mniej korzystnie w zakresie warunków pracy i innych warunków zatrudnienia niż pracownicy zatrudnieni przez tego pracodawcę użytkownika na takim samym lub podobnym stanowisku pracy.

Wobec powyższego, jeżeli w pikniku jubileuszowym brali udział zarówno pracownicy Spółki, jak i pracownicy tymczasowi agencji pracy tymczasowej oraz członkowie zarządu Spółki i członkowie ich rodzin, a charakter takiego pikniku miał na celu budowanie pozytywnych relacji pomiędzy ww. pracownikami jak również między pracownikami i członkami zarządu Spółki, jako przedstawicielami pracodawcy, co z kolei przekładało się na wzrost zaangażowania pracowników oraz wzmocniło ich lojalność wobec Wnioskodawcy, jak również działało motywująco i wpływało na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co ostatecznie może przyczyniać się do zwiększenia uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.

Zauważyć przy tym należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno jednoznacznie powiązać wydatek na alkohol dla uczestników pikniku z zakładanym celem integracji mającej na celu związanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy i wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu uznać należy za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją pikniku jubileuszowego poniesionych na rzecz pracowników Spółki, pracowników tymczasowych agencji pracy tymczasowej, członków zarządu Spółki oraz członków ich rodzin, sfinansowanych ze środków obrotowych Spółki:

* części dot. wydatków przeznaczonych na zakup alkoholu uznano za nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.