0111-KDIB1-2.4010.28.2020.1.AK - Opodatkowanie u źródła wynagrodzenia podmiotu powiązanego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów dla zastosowania UPO wynikających z art. 26 ustawy o CIT, w związku z wypłatą Wynagrodzenia Spółka jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w ustalenia, czy, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów dla zastosowania UPO wynikających z art. 26 ustawy o CIT, w związku z wypłatą Wynagrodzenia Spółka jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej ("Grupa"). W ramach Grupy Spółka zajmuje się produkcją (...).

Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w 2016 r. W związku z potrzebą pozyskania kapitału niezbędnego do przedsięwzięcia zaplanowanych inwestycji, Spółka zawarła z kilkoma bankami ("Banki") umowy kredytów ("Kredyty").

W celu zabezpieczenia spłat poszczególnych Kredytów, X Ltd. z siedzibą w Republice Korei, podmiot powiązany ze Spółką w rozumieniu art. 11a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm. - dalej: "ustawa o CIT") ("Podmiot Powiązany"), udzielił spółce gwarancji ("Gwarancje"). Na podstawie udzielonych Gwarancji, Podmiot Powiązany zobowiązał się do zabezpieczenia ryzyka niespłacalności Kredytów przez Spółkę - w przypadku, gdyby Wnioskodawca nie był w stanie spłacić swoich zobowiązań z tytułu któregoś z Kredytów, Podmiot Powiązany będzie zobowiązany do uiszczenia tych należności na rzecz danego Banku.

Możliwe, że w przyszłości Spółka zaciągnie dodatkowe Kredyty, w stosunku do których Podmiot Powiązany udzieli nowych Gwarancji.

Z tytułu udzielonych Gwarancji, Spółka zobowiązała się do wypłaty na rzecz Podmiotu Powiązanego wynagrodzenia ("Wynagrodzenie"). Wynagrodzenie jest naliczane co roku odrębnie od każdego Kredytu objętego Gwarancją, jako określony procent kwoty zadłużenia Wnioskodawcy, jaka pozostała do zapłaty z tytułu danego Kredytu.

Wnioskodawca dopełni warunków stosowania UPO wskazanych w art. 26 ustawy o CIT. W szczególności Spółka dysponuje i będzie dysponować ważnym certyfikatem rezydencji Podmiotu Powiązanego, dokona weryfikacji możliwości zastosowania stawki obniżonej lub niepobrania podatku z dochowaniem należytej staranności. Ponadto, o ile wartość wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz Podmiotu Powiązanego z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz 22 ust. 1 ustawy o CIT przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 milionów zł, począwszy od 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca będzie stosował się do nowych przepisów dotyczących obowiązków płatnika podatku u źródła wynikających z art. 26, które zaczną w przyszłości obowiązywać.

Podmiot Powiązany nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 21 czerwca 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 28, poz. 126 z późn. zm. - dalej "Konwencja", "UPO").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów dla zastosowania UPO wynikających z art. 26 ustawy o CIT, w związku z wypłatą Wynagrodzenia Spółka jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów dla zastosowania UPO wynikających z art. 26 ustawy o CIT, w związku z wypłatą Wynagrodzenia Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez podatników niemających miejsca siedziby ani zarządu na terytorium Polski z tytułu m.in. udzielenia gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze wynosi 20%. Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawa o CIT nie zawiera własnej definicji gwarancji i poręczeń. Nie zostały one również zdefiniowane na gruncie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145). Wobec tego, w ocenie Spółki, należy odwołać się do ich znaczenia językowego.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) gwarancja to odpowiedzialność osoby trzeciej za zobowiązanie dłużnika wobec wierzyciela. Na podobne znaczenie analizowanego pojęcia wskazuje również definicja gwarancji bankowej, zawarta w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe ((tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2187 z późn. zm., dalej: "Prawo bankowe"). Zgodnie z art. 81 Prawa bankowego, gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent załączy do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, bank ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji - bezpośrednio albo za pośrednictwem innego banku.

W świetle powyższego, w ocenie Spółki, świadczenie Podmiotu Powiązanego na rzecz Wnioskodawcy spełnia definicję gwarancji. W związku z tym, na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 2a w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, wypłata Wynagrodzenia wiązałaby się z obowiązkiem poboru przez Spółkę (występującą w charakterze płatnika) zryczałtowanego podatku z zastosowaniem stawki 20%.

Niemniej Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, art. 21 ust. 1 ustawy o CIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Z uwagi na fakt, że Podmiot Powiązany ma siedzibę w Republice Korei, realizując dyspozycję art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, w analizowanej sprawie należy odwołać się do brzmienia Konwencji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO, zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie przez położony tam zakład.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), Podmiot Powiązany nie posiada zakładu na terytorium Polski. W związku z tym, co do zasady, dochody osiągane przez Podmiot Powiązany powinny być opodatkowane w Republice Korei.

Jednocześnie jednak, analizując miejsce opodatkowania dochodów przedsiębiorstwa należy wziąć pod uwagę fakt, że dla niektórych kategorii dochodów Konwencja przewiduje zasady szczególne, niezależne od miejsca siedziby przedsiębiorstwa. Takie zasady wynikają między innymi z art. 10 dotyczącego dywidend, art. 11 dotyczącego odsetek, art. 12 dotyczącego należności licencyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości że Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Podmiotu Powiązanego nie stanowi dywidendy ani należności licencyjnych w rozumieniu Konwencji. Niemniej, z uwagi na powiązanie gwarancji z istniejącym wcześniej zobowiązaniem pieniężnym, pewnie znamiona podobieństwa można dostrzec między Wynagrodzeniem a odsetkami w rozumieniu art. 11 ust. 4 Konwencji. Zgodnie z tym przepisem "Użyte w niniejszym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju roszczeń zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochód od gwarancji rządowych, dochód z obligacji i listów zastawnych, włączając premie i nagrody związane z takimi gwarancjami, obligacjami i listami zastawnymi".

W celu wyjaśnienia, czy Wynagrodzenie może spełniać wskazaną wyżej definicję odsetek, należy, w ocenie Spółki, odwołać się do brzmienia Komentarza do modelowej konwencji w sprawie opodatkowania dochodu i majątku z 2017 r. ("Komentarz OECD"). Został on wypracowany w drodze wzajemnego konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania postanowień w nim zawartych. Komentarz OECD nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowi wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wskazuje Komentarz OECD (w części, w jakiej odnosi się do art. 11 UPO), zgodnie z powszechnym przekonaniem termin "odsetki" oznacza wynagrodzenie wypłacane z tytułu pożyczonych pieniędzy. Punkt 18 tej części Komentarza OECD doprecyzowuje, że chodzi o dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem uczestniczenia w zyskach. Dodatkowo, pkt 21 Komentarza OECD wskazuje, że definicja ta ma charakter wyczerpujący.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, za odsetki w rozumieniu UPO powinno być uważane wyłącznie wynagrodzenie z tytułu faktycznego udostępnienia kapitału (w szczególności w formie pożyczki).

Tymczasem na gruncie analizowanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, uprzednia pożyczka nastąpiła/nastąpi wyłącznie pomiędzy Bankiem a Spółką. Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Podmiotowi Powiązanemu stanowi jedynie zapłatę za gotowość Podmiotu Powiązanego do zaspokojenia ewentualnych roszczeń Banku względem Spółki.

Tym samym, w ocenie Spółki, Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Podmiotowi Powiązanemu z tytułu Gwarancji nie stanowi odsetek w rozumieniu art. 11 Konwencji.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w znanych Spółce interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/4510-320/16-2/MK z 20 maja 2016 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB4/423-21/14/AM z 8 kwietnia 2014 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-53/14-2/PS z 1 kwietnia 2014 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/2/423-854/12/BG z 11 października 2012 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB3/423-275/11/12-S/AM z 8 czerwca 2012 r.,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-810/10-2/PS z 21 lutego 2011 r.

W ocenie Wnioskodawcy, na przedstawione wyżej stanowisko nie ma wpływu treść art. 11 ust. 4 UPO, zgodnie z którym użyte określenie "odsetki" oznacza w szczególności dochód od gwarancji rządowych.

Zdaniem Spółki, pojawienie się we wskazanym wyżej przepisie słowa gwarancja jest efektem błędnego tłumaczenia na język polski. Tekst Konwencji w języku angielskim posługuje się bowiem w tym miejscu pojęciem income from government securities, które, w ocenie Wnioskodawcy, należałoby tłumaczyć jako dochód z państwowych papierów wartościowych. Takie samo znaczenie ma też użyte w koreańskim brzmieniu Konwencji słowo (wg zapisu łacińskiego - Kook-Chae).

Na prawidłowość takiego tłumaczenia wskazuje również porównanie brzmienia pkt 18 Komentarza OECD do artykułu 11, gdzie w angielskiej wersji językowej mowa jest o "government securities", co w polskim tekście Komentarza OECD zostało przetłumaczone jako "państwowe papiery wartościowe".

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że definicja odsetek zawarta w angielskim i koreańskim tekście art. 11 ust. 4 UPO nie obejmuje wynagrodzenia z tytułu gwarancji.

Zgodnie z art. 29 UPO, Konwencja została sporządzona w językach polskim, koreańskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy interpretacji tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, dokonując wykładni art. 11 ust. 4 UPO pod kątem tego, czy dla potrzeb stosowania ustawy o CIT wynagrodzenie z tytułu gwarancji spełnia zawartą w Konwencji definicję odsetek, z uwagi na błędne tłumaczenie tekstu Konwencji na język polski, należy odwołać się do angielskiego tekstu Konwencji. W tej sytuacji wynagrodzenie z tytułu udzielonej gwarancji nie będzie stanowić odsetek w rozumieniu art. 11 ust. 4 UPO.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdza znana Spółce praktyka organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z 21 lipca 2016 r. (sygn. ITPB2/4511-424/16/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał co następuje:

"W myśl art. 18 umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu JEJ zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

Należy jednakże podkreślić, iż ww. umowa została sporządzona w trzech językach: polskim, włoskim i angielskim. Zgodnie z art. 30 ww. umowy - zdaniem końcowym, w razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający. Z wersji angielskiej tego przepisu wynika, iż renta czy emerytura nie musi być związana z uprzednim zatrudnieniem osoby uprawnionej do dochodu. Przepis ten wyłącznie stwierdza, iż otrzymywany dochód powinien wynikać z uprzedniego zatrudnienia, bez wskazania konkretnej osoby.

Oznacza to, że w polskiej wersji językowej dokonano niewłaściwego przetłumaczenia z języka angielskiego na język polski przepisu art. 18 polsko - włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stosownie do zapisów rozstrzygającej wersji umowy, prawidłowo przepis ten powinien brzmieć: emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

W konsekwencji renty z Włoch wypłacane osobom mającym stałe miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce".

Podobne wnioski płyną z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego ("NSA"). W wyroku z dnia 27 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II FSK1370/16) NSA stwierdził, że:

"Wątpliwość, czy na gruncie Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, a konkretnie jej art. 11 ust. 1, funkcjonowała klauzula tzw. beneficial owner, powstała w związku z tym, że w polskiej wersji tej umowy nie została ona zamieszczona, natomiast w szwedzkiej wersji językowej klauzula ta istniała. Co do tego nie ma sporu, więc niecelowe jest przytaczanie obu wersji językowych ww. umowy.

Rozstrzygnięcia wymaga, czy organ interpretacyjny i Sąd pierwszej instancji zasadnie uznali, iż w tej sytuacji obowiązujący jest tekst umowy w języku angielskim.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko Sądu pierwszej instancji i organu jest prawidłowe. Słusznie Sąd powołał się na art. 33 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej oraz art. 30 u.p.o., jako że w przepisach tych przewidziano rozwiązanie takiego problemu, jak występujący w rozpoznanej sprawie, tj. gdy występuje rozbieżność pomiędzy wersją umowy sporządzoną w dwóch lub więcej językach. Pierwszy z przepisów stanowi, że jeżeli tekst traktatu został ustalony jako autentyczny w dwóch lub więcej językach, ma jednakową moc w każdym z nich, chyba że traktat postanawia lub strony uzgodniły, iż w przypadku rozbieżności określony tekst jest rozstrzygający. Zgodnie zaś z art. 30 u.p.o. w przypadku rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający jest tekst angielski. W świetle przytoczonych przepisów nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania ze względu na rozbieżność pomiędzy treścią jej art. 11 ust. 1 w wersji polskiej i szwedzkiej, obowiązująca jest angielska wersja językowa umowy. Strony tej umowy postanowiły bowiem, że rozstrzygający jest tekst angielski.

Artykuł 11 ust. 1 u.p.o. w wersji angielskiej zawiera klauzulę beneficial owner. Zatem wbrew stanowisku skargi kasacyjnej, przepis ten należy odczytywać w ten sposób, iż odnosi się on do "uprawnionego odbiorcy".

Podobnie NSA orzekł w wyroku z dnia 2 lutego 2012 r. (sygn. akt II FSK 1398/10).

Nawet jeśliby uznać, że definicja odsetek zawarta w art. 11 ust. 4 UPO, obejmuje wynagrodzenie z tytułu gwarancji (z czym Wnioskodawca się nie zgadza), to należy zwrócić uwagę, że polskie brzmienie przepisu wskazuje na gwarancje rządowe. W ocenie Wnioskodawcy, Konwencja w tym miejscu odwoływałaby się nie do wszelkiego rodzaju gwarancji, a jedynie do tych, które zostały udzielone przez podmioty publicznoprawne, funkcjonujące w ramach władzy wykonawczej Polski lub Korei. Tymczasem Podmiot Powiązany jest prywatnym przedsiębiorącą i jednostką niemającą charakteru publicznoprawnego. W związku z tym, nie mógłby być odbiorcą opłat za udzieloną gwarancję rządową. Tym samym Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Podmiotu Powiązanego, nie mogłoby być zapłatą za gwarancję rządową.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów dla zastosowania UPO wynikających z art. 26 ustawy o CIT, w związku z wypłatą Wynagrodzenia Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.