0111-KDIB1-2.4010.247.2021.2.DP - CIT od dywidendy na rzecz podmiotu izraelskiego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.), uzupełnionym 7 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* Wnioskodawca wypłacając spółce izraelskiej środki pieniężne tytułem zaliczek na poczet jej udziału w zysku po dniu 1 maja 2021 r. powinien pobrać podatek dochodowy z tytułu udziału w zysku;

* pobierając podatek, o którym mowa powyżej, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku wynikającą z polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania;

- jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.247.2021.1.DP wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 września 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki osobowej. Przedmiotem działalności spółki Wnioskodawcy jest dystrybucja urządzeń elektronicznych - (...).

Wspólnikiem odpowiadającym bez ograniczenia za zobowiązania Wnioskodawcy (tj. komplementariuszem) jest spółka z o.o. - polski rezydent podatkowy, która nie jest powiązana w żaden sposób ze spółką izraelską. Jedynym wspólnikiem spółki z o.o. i jednocześnie jedynym członkiem zarządu jest polski rezydent (osoba fizyczna).

Spółka komplementariusza wniosła do spółki Wnioskodawcy wkład w gotówce w kwocie (...) zł oraz posiada udział w zyskach i stratach spółki wynoszący 5%. Wspólnikami odpowiadającymi za zobowiązania spółki Wnioskodawcy do wysokości sumy komandytowej (komandytariuszem) są osoba fizyczna (która jest też udziałowcem komplementariusza) oraz osoba prawna mająca siedzibę w Izraelu. Drugi komandytariusz jest tzw. nierezydentem w rozumieniu art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. Komandytariusz osoba fizyczna wniósł do spółki wkład pieniężny w kwocie (...) zł (co odpowiada wartości sumy komandytowej) oraz posiada udział w zyskach i stratach wynoszący 25%. Komandytariusz spółka izraelska wniosła wkład pieniężny w kwocie (...) zł oraz posiada 70% prawo do udziału w zyskach i stratach spółki Wnioskodawcy.

Jedynym wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania spółki Wnioskodawcy jak i prowadzenia jej spraw jest komplementariusz. W umowie spółki wskazano, że w sprawach przekraczających zakres zwykłego zarządu decyzje zapadają w drodze jednomyślnej uchwały podjętej przez wszystkich wspólników.

Do spraw przekraczających zwykły zarząd umowa spółki zalicza:

Z dniem 1 maja 2021 r. Wnioskodawca uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (Wnioskodawca podjął bowiem decyzję o stosowaniu nowych przepisów w zakresie opodatkowania przychodów ze spółki komandytowej po dniu 30 kwietnia 2021 r.).

W związku z powyższym wypłacane wspólnikom po tej dacie zyski z tytułu udziału w spółce Wnioskodawcy należy traktować dla celów podatku dochodowego na równi z dywidendą. Jak wynika z historycznych danych Wnioskodawca nie przewiduje aby wypłacany udział w zysku przekroczył kwotę 2.000.000 euro rocznie.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej komandytariusza - spółki izraelskiej, a także oświadczenie o posiadaniu przez komandytariusza statusu beneficjenta rzeczywistego w stosunku do wypłacanych należności.

Towary do dystrybucji Wnioskodawca nabywa od komandytariusza, który jest ich producentem. Komandytariusz - spółka izraelska nie prowadzi na terenie Polski działalności gospodarczej samodzielnie, nie posiada siedziby ani stałej placówki. Poza zakupami ze spółki izraelskiej Wnioskodawca nie zawiera innych umów z tym podmiotem. Wnioskodawca nabywane od komandytariusza towary sprzedaje następnie w imieniu własnym na rynku (...) (w 90%), pozostała część produktów trafia na polski rynek. W przyszłości spółka Wnioskodawcy będzie sprzedawała towary na pozostałe rynki europejskie. Towary sprzedawane są za pośrednictwem sklepu internetowego konsumentom. Właścicielem sklepu jest Wnioskodawca. Wnioskodawca odpowiedzialny jest również za przyjmowanie i obsługę reklamacji z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej. Po jego stronie są również kwestie związane z transportem od nabywanych od komandytariusza towarów.

Wnioskodawca zwyczajowo wypłaca wspólnikom zaliczki na poczet zysku danego roku podatkowego w odstępach dwumiesięcznych, Rokiem obrotowym w spółce Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Za wyjątkiem zakupu od spółki izraelskiej towarów, których dystrybutorem jest Wnioskodawca pomiędzy spółkami nie dochodzi do transakcji handlowych. W szczególności Wnioskodawca nie udostępnia spółce izraelskiej pomieszczeń, narzędzi.

W piśmie będącym uzupełnieniem wniosku, Spółka wskazała, że:

a. Wypłaty zaliczek są przewidziane najwcześniej w przyszłym roku 2022 obecnie Spółka nie uzyskuje zysków pozwalających na ich wypłatę wspólnikom.

b. Zgodnie z umową spółki wspólnik może żądać wypłaty zysku, w tym także zaliczek w każdym czasie. Wypłaty zaliczek następując na każde żądanie wspólnika (najczęściej ustne). Nie są w tym zakresie podejmowane dodatkowe uchwały.

c. Zysk, którego dotyczą zaliczki, zostanie wypracowany w 2022 r. (być może 2021 r. o ile uda się wypracować zysk). Wnioskodawca uzyskał status podatnika CIT z dniem 1 maja 2021 r. Zatem zaliczki będą dotyczyły zysku wypracowanego już po uzyskaniu przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT.

d. Przewidywana kwota wypłaty jest trudna do oszacowania, maksymalnie wynosi około 500.000 zł.

e. Spółka izraelska będąca odbiorcą będzie posiadać co najmniej 15% udział przez cały okres 365 dni.

f. Obecnie umowa zawarta jest w formie ustnej, jedynie warunki cenowe (cennik) ma formę pisemną. W kolejnych miesiącach ma dojść do podpisania umowy pomiędzy Wnioskodawcą a spółką izraelską. Umowa obecna jest zawarta na czas nieokreślony (identycznie będzie w przypadku umowy pisemnej).

g. Co do zasady Wnioskodawca nie nabywa towarów od innych podmiotów. Głównym dostawcą jest spółka izraelska (100% obrotów).

h. dystrybucja towarów nabytych przez Wnioskodawcę od Spółki izraelskiej nie będzie realizowana zgodnie z wytycznymi wskazanymi przez tą Spółkę. Polityka handlowa i dystrybucja towarów opiera się na rozwiązaniach stworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca dobiera sobie kontrahentów, ustala warunki dostaw i sprzedaży, kierunki sprzedaży. Za całość polityki jest odpowiedzialny drugi wspólnik tj. Pan M., który negocjuje warunki z kontrahentami i wyszukuje kontrahentów.

i. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w związku z dystrybucją towarów nabytych od Spółki izraelskiej. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Świadczy o tym np. fakt, że rozpatruje reklamacje klienckie i je w zasadzie realizuje wydając nowy, niewadliwy towar klientom. Ewentualne szkody wyrządzone przez produkt pokrywa Wnioskodawca co wynika również z tego, że jako dystrybutor wyrobów medycznych jest podmiotem wprost zobowiązanym do zapłaty na mocy ustawy o wyrobach medycznych. Zgodnie z tą ustawą na Wnioskodawcy ciąży szereg obowiązków w zakresie obrotu wyrobami medycznymi, za których niedopełnienie ponosi odpowiedzialność (w tym odpowiedzialność karną). Zatem ryzyko gospodarcze ponosi w całości Wnioskodawca.

j. Wnioskodawca nabywając towary i usługi działa we własnym imieniu i na własny rachunek, w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca wypłacając spółce izraelskiej środki pieniężne tytułem zaliczek na poczet jej udziału w zysku po dniu 1 maja 2021 r. powinien pobrać podatek dochodowy z tytułu udziału w zysku?

2. Czy pobierając podatek, o którym mowa powyżej, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku wynikającą z polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Wnioskodawca z tytułu wypłat dokonywanych po dniu 1 maja 2021 r. tytułem zaliczki na poczet udziału w zysku przypadających komandytariuszowi tj. izraelskiej spółki w danym roku podatkowym jako płatnik będzie zobowiązany pobrać podatek z tytułu udziału w zysku.

Ad 2. Wnioskodawca może pobrać podatek z tytułu udziału w zysku według stawki preferencyjnej wynikającej z polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.p przepisy ustawy mają zastosowanie m.in. do spółek komandytowych przy czym jak stanowi art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym tą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r. Jak stanowi art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p. podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Przychodem z tytułu udziału w zysku, o którym mowa w powyższym przepisie, jest po dniu 1 stycznia 2021 r. (oraz odpowiednio po dniu 30 kwietnia 2021 r.) udział w zysku spółki komandytowej.

W związku z uzyskaniem statusu podatnika podatku dochodowego przez spółkę komandytową do wypłaty przypadającego na rzecz wspólników zysku zastosowanie znajdzie art. 26 ust. 1 zd. 1 u.p.d.o.p. zgodnie z którym "osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e."

W związku z uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r. wypłata zaliczek na poczet zysku przypadającego na rzecz wspólników w danym roku podatkowym opodatkowana jest zryczałtowanym podatkiem, który Wnioskodawca jest zobowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Ad 2.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 zd. 2 u.p.d.o.p. zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Jak stanowi art. 10 ust. 1-3 polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania:

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

3. Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, traktowane są pod względem podatkowym jak dochód z akcji.

Mając na uwadze, że komandytariusz - spółka izraelska posiada 70% udział w zyskach spółki to należy uznać, iż po spełnieniu pozostałych warunków o których mowa w art. 26 u.p.d.o.p.m.in. posiadanie certyfikatu rezydencji oraz zachowania należytej staranności, Wnioskodawca pobierając zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wypłaty zysków może zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5% na podstawie art. 10 ust. 2 lit. a polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: "Ustawa nowelizująca") przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.p., przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c u.p.d.o.p., należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Tym samym z dniem 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. A zatem spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową odpowiednio od powyższych dat nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika. Zaś wspólnicy tych spółek (w tym komplementariusze) będący podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, uzyskują z tytułu uczestnictwa w tych spółkach przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca podjął decyzję o skorzystaniu z uprawnienia przewidzianego w art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, tym samym 1 maja 2021 r. stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Stąd zarówno do Wnioskodawcy, jak również do przychodów i kosztów jej wspólników związanych z uczestnictwem w Spółce, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nadanym Ustawą nowelizującą mają zastosowanie począwszy od dnia 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

Zauważyć należy, że ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz udziałowca Spółki jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach Spółki. Wypłata zaliczki na poczet zysku powoduje więc powstanie u udziałowca przychodu, w przypadku osoby prawnej jest to przychód, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy.

Stosownie zatem do art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast, z treści art. 26 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Należy mieć także na uwadze postanowienia art. 26 ust. 2e u.p.d.o.p. zgodnie, z którym jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wspólnikiem odpowiadającym bez ograniczenia za zobowiązania Wnioskodawcy (tj. komplementariuszem) jest osoba fizyczna - polski rezydent podatkowy, która nie jest powiązana w żaden sposób z komandytariuszem. Wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania spółki Wnioskodawcy do wysokości sumy komandytowej (komandytariuszem) jest osoba prawna mająca siedzibę w Izraelu. Komandytariusz jest tzw. nierezydentem w rozumieniu art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. Z dniem 1 maja 2021 r. Wnioskodawca uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane wspólnikom po tej dacie zyski z tytułu udziału w spółce Wnioskodawcy należy traktować dla celów podatku dochodowego na równi z dywidendą. Jak wynika z historycznych danych Wnioskodawca nie przewiduje, aby wypłacany udział w zysku przekroczył kwotę 2.000.000 euro rocznie. Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej komandytariusza, a także oświadczenie o posiadaniu przez komandytariusza statusu beneficjenta rzeczywistego w stosunku do wypłacanych należności. Wnioskodawca zwyczajowo wypłaca wspólnikom zaliczki na poczet zysku danego roku podatkowego w odstępach dwumiesięcznych. Rokiem obrotowym w spółce Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Za wyjątkiem zakupu od spółki izraelskiej towarów, których dystrybutorem jest Wnioskodawca pomiędzy spółkami nie dochodzi do transakcji handlowych. W szczególności Wnioskodawca nie udostępnia spółce izraelskiej pomieszczeń, narzędzi.

Momentem rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki, jak również wypłat stanowiących podział zysków Spółki, będzie moment faktycznej wypłaty tej zaliczki oraz moment wypłaty zysków Spółki, czyli moment faktycznie uzyskanego przychodu. Zaliczka na poczet zysku Spółki będzie stanowić część zysku wypracowanego przez Spółkę, zaś sama wypłata zaliczki zmniejszy odpowiednio zobowiązanie główne. Tym samym należy przyjąć, że z chwilą wypłaty zaliczki na poczet zysku Spółki na Wnioskodawcy, jako płatniku będzie ciążył obowiązek poboru zryczałtowanego podatku stosownie do uregulowań zawartych w przywołanym wyżej art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało więc uznać za prawidłowe.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Wnioskodawca wskazał, że posiada certyfikat rezydencji podatkowej komandytariusza, a także oświadczenie o posiadaniu przez komandytariusza statusu beneficjenta rzeczywistego w stosunku do wypłacanych należności. A zatem w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Jerozolimie 22 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. poz. 124; dalej: "Umowa") modyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Izrael dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: "Konwencja MLI").

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. Umowy, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 Umowy, dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Jednakże art. 10 ust. 2 lit. a powyższej Umowy został zmodyfikowany przez art. 8 ust. 1 Konwencji MLI. Zgodnie z tym artykułem, art. 10 ust. 2 lit. a Umowy znajdzie zastosowanie tylko wówczas, jeśli warunki własnościowe opisane w tych postanowieniach są spełnione przez cały okres 365 dni, który obejmuje dzień wypłaty dywidend (w celu obliczania tego okresu nie będą brane pod uwagę zmiany własnościowe bezpośrednio wynikające z reorganizacji, takich jak połączenie lub podział spółki, która posiada udziały lub akcje bądź spółki, która wypłaca dywidendy). W praktyce oznacza to, że stosowanie art. 10 ust. 2 lit. a Umowy jest zmodyfikowane poprzez dodanie warunku minimalnego okresu posiadania (365 dni), o którym mowa w art. 8 ust. 1 Konwencji MLI.

Stosownie do postanowień art. 10 ust. 3 Umowy, użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, traktowane są pod względem podatkowym jak dochód z akcji.

Zgodnie z art. 10 ust. 4 Umowy, postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Zgodnie zaś z art. 10 ust. 5 Umowy, jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w jednym Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

Mając na uwadze, że jak wskazał Wnioskodawca, komandytariusz - spółka izraelska będzie posiadać co najmniej 15% udział w zyskach spółki przez cały okres 365 dni, to należy uznać, iż po spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 26 u.p.d.o.p. (posiadanie certyfikatu rezydencji oraz zachowania należytej staranności) Wnioskodawca pobierając zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wypłaty zysków może zastosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5% na podstawie art. 10 ust. 2 lit. a) polsko-izraelskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto Organ informuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.