0111-KDIB1-2.4010.10.2018.2.ANK - Moment otrzymania świadectw efektywności energetycznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-2.4010.10.2018.2.ANK Moment otrzymania świadectw efektywności energetycznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2018 r. (data wpływu do Organu 5 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymanie świadectw efektywności energetycznej stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE) czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymanie świadectw efektywności energetycznej stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE) czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W lipcu 2016 r. Spółka S.A. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") otrzymała bezpłatnie od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki świadectwa efektywności energetycznej w związku ze zrealizowaniem przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej. Wartość świadectw efektywności energetycznej została wpisana do rejestru świadectw efektywności energetycznej. Świadectwa efektywności energetycznej, czyli tzw. "białe certyfikaty", są dokumentem potwierdzającym podjęte przez dany podmiot działania służące uzyskaniu oszczędności w wykorzystywaniu energii elektrycznej i cieplnej. Otrzymać je mogą podmioty, u których ilość zaoszczędzonej energii uzyskana dzięki realizacji określonego przedsięwzięcia, przekroczy wartości określone w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 831). Do wydania świadectw efektywności energetycznej upoważniony jest Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (URE).

Stosownie do art. 30 ust. 1-3 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej, prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne. Powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący giełdę towarową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie świadectw efektywności energetycznej stanowi przychód dla podatnika w momencie ich otrzymania (wpisu w rejestrze prowadzonym przez Prezesa URE) czy też przychodem będzie dopiero przychód należny uzyskany ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, samo przydzielenie certyfikatów przez Prezesa URE nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przychód powstaje dopiero w momencie zbycia prawa majątkowego, nie wiąże się bowiem dla przedsiębiorcy z przyrostem majątku.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 u.p.d.o.p., wymienione jednak zostały rodzaje przychodów, określono moment ich powstania, jak również enumeratywnie wskazano wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3 i 4 oraz art. 14 u.p.d.o.p.). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.).

Stosownie do art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.

wystawienia faktury albo

2.

uregulowania należności.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że samo otrzymanie świadectw efektywności energetycznej i wpis do stosownego rejestru nie rodzi po stronie Spółki przychodu podatkowego, gdyż nie uzyskuje w tym momencie trwałego przysporzenia w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p. Dopiero sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będzie rodziła po stronie Spółki obowiązek podatkowy, który powstanie w momencie sprzedaży (zbycia) tych praw, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl