0111-KDIB1-1.4011.70.2017.1.BK - Koszty podatkowe w związku z przekształceniem spółki z o.o w spółkę komandytową.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.), uzupełnionym 14 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z o.o. powstałej uprzednio z przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną jest podmiotem uprawnionym do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych (pośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) wskazanych we wniosku wydatków, dotyczących okresu zarówno przed przekształceniem jak i po przekształceniu (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4), "zafakturowanych":

* po dacie przekształcenia - jest prawidłowe,

* przed datą przekształcenia - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z o.o. powstałej uprzednio z przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną jest podmiotem uprawnionym do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych (pośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą) wskazanych we wniosku wydatków, dotyczących okresu zarówno przed przekształceniem jak i po przekształceniu, "zafakturowanych" przez spółę komandytową po dacie przekształcenia jak również przez spółkę z o.o., przed datą przekształcenia. W dniu 14 marca 2017 r. ww. wniosek został uzupełniony.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zostanie w przyszłości wspólnikiem spółki komandytowej, która powstanie z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która z kolei powstanie w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej ojca Wnioskodawcy w trybie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: "k.s.h."). Ojciec Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Planuje przekształcenie tej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka przekształcona" lub "Spółka1"). Na moment złożenia niniejszego wniosku został sporządzony Plan przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i został złożony do sądu wniosek o wyznaczenie biegłego rewidenta w celu zbadania planu przekształcenia. Po rejestracji Spółki przekształconej w rejestrze przedsiębiorców do Spółki1 przystąpią obok Wnioskodawcy - w drodze nabycia udziałów i/lub objęcia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki1 - jeszcze dwaj wspólnicy, po czym Spółka1 zostanie przekształcona w trybie art. 551 § 1 k.s.h. w spółkę komandytową (dalej: "Spółka2"), w której Wnioskodawca obejmie rolę komandytariusza.

Planowane przekształcenie Spółki1 w Spółkę2 może wiązać się z wystąpieniem następujących zdarzeń gospodarczych:

a. przed dniem przekształcenia Spółka1 będzie posiadała wierzytelności względem kontrahentów, które na skutek przekształcenia staną się wierzytelnościami Spółki2. W konsekwencji, po dniu przekształcenia Spółka2 będzie otrzymywała zapłaty z tytułu należności, które zostały przez Spółkę1 zakwalifikowane jako przychód w rozumieniu odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i opodatkowanych zgodnie z tą ustawą. Jednocześnie, Spółka2 może skorzystać z usług lub otrzymać dostawę towarów opłaconych jeszcze przez Spółkę1 przed dniem przekształcenia;

b. Spółka1 zrealizuje przed dniem przekształcenia dostawy i usługi, udokumentowane fakturami VAT wystawionymi po dniu przekształcenia;

f. Spółka2 będzie wystawiała faktury korygujące lub otrzymywała faktury korygujące, do faktur, które były wystawione przed przekształceniem, i z których należności oraz wydatki zostały odpowiednio zaliczone jako przychód należny oraz jako koszty uzyskania przychodu w Spółce przekształconej,

g. Spółka przekształcona przed przekształceniem będzie ponosiła wydatki bezpośrednio związane z przychodami osiągniętymi już po dniu przekształcenia przez Spółkę2. Wydatki te do dnia przekształcenia nie zostaną zaliczone przez Spółkę1 do kosztów uzyskania przychodów. Gdyby do przekształcenia nie doszło, wydatki te zostałyby zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę przekształconą;

h. Spółka przekształcona będzie amortyzować środki trwałe na koniec każdego miesiąca. Jeżeli do przekształcenia dojdzie w trakcie miesiąca, to Wnioskodawca ma wątpliwości, czy Spółka2 będzie mogła zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych;

i. Spółka2 wypłaci wynagrodzenia z umów o pracę oraz składki do ZUS dotyczące pracy pracowników przed przekształceniem i po przekształceniu (jeżeli do przekształcenie dojdzie w trakcie miesiąca kalendarzowego).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Spółka2 może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wydatki (zafakturowane po dacie przekształcenia), które dotyczą usług/towarów zrealizowanych przed przekształceniem na rzecz Spółki przekształconej, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty pośrednie występujące na przełomie okresów przekształcenia), tj. raty leasingowe, usługi telekomunikacyjne (Internet), czynsz najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynsz najmu toalety przenośnej, media (energia elektryczna, woda), odsetki od kredytu, wynagrodzenie za obsługę księgową, wywóz odpadów komunalnych?

2. Który podmiot - Spółka przekształcona, czy Spółka2, powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki (zafakturowane przed datą przekształcenia) które dotyczą usług/towarów częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty występujące na przełomie okresów przekształcenia) tj. raty leasingowe, usługi telekomunikacyjne (Internet), czynsz najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynsz najmu toalety przenośnej, media (energia elektryczna, woda), odsetki od kredytu, wynagrodzenie za obsługę księgową, wywóz odpadów komunalnych? (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka2 możne zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów, wydatki (zafakturowane po dacie przekształcenia), które dotyczą usług/towarów zrealizowanych przez przekształceniem na rzecz Spółki przekształconej, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty występujące na przełomie okresów przekształcenia) tj. raty leasingowe, usługi telekomunikacyjne (Internet), czynsz najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynsz najmu toalety przenośnej, media (energia elektryczna, woda), odsetki od kredytu, wynagrodzenie za obsługę księgową, wywóz odpadów komunalnych.

W ocenie Wnioskodawcy to Spółka przekształcona powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki (zafakturowane przed datą przekształcenia), które dotyczą usług/towarów zrealizowanych przez przekształceniem na rzecz Spółki przekształconej, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty występujące na przełomie okresów przekształcenia) tj. raty leasingowe, usługi telekomunikacyjne (Internet), czynsz najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynsz najmu toalety przenośnej, media (energia elektryczna, woda), odsetki od kredytu, wynagrodzenie za obsługę księgowa, wywóz odpadów komunalnych.

Uzasadniając powyższe, Wnioskodawca wskazał, że ilekroć posługuje się pojęciem przychody Spółki2 lub koszty uzyskania przychodów Spółki2, należy przez to rozumieć przychody i koszty uzyskania przychodów wspólników tej spółki, proporcjonalnie do ich udziału w zysku Spółki2.

Punktem wyjścia dla udzielenia prawidłowej odpowiedzi na zadane powyżej pytania są przepisy Kodeksu spółek handlowych regulujących instytucję przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm., dalej "k.s.h."). Zgodnie z art. 551 § 1 k.s.h., spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

Na podstawie art. 553 § 1 k.s.h. spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej (§ 2 ww. artykułu). Wspólnicy spółki przekształcanej, uczestniczący w przekształceniu, stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 k.s.h.).

Z powyższego wynika, że na gruncie prawa cywilnego i gospodarczego, co do zasady, w przypadku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę osobową, spółka przekształcona (osobowa) wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zauważyć jednak należy, iż przepis ten nie dotyczy uprawnień podatkowych. Sukcesję podatkową regulują bowiem przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.). Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W myśl natomiast art. 93a § 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w spółkę osobową, spółka ta staje się sukcesorem generalnym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka osobowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego; podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki.

W świetle powołanej wyżej regulacji z art. 93a Ordynacji podatkowej, w orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażono pogląd, zgodnie z którym, przejęcie przez spółkę przejmującą spółki przejętej powoduje wstąpienie przez nią we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego obowiązki spółki przejętej, przy czym dotyczy to wszelkich praw, a nie tylko tych praw, które zostały zrealizowane. Wskazuje się także, że gospodarcza wykładnia tego przepisu uzasadnia twierdzenie, że podmiot będący sukcesorem wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których stroną był podmiot przejmowany, ze skutkiem tak, jakby to sukcesor od początku był stroną tych stosunków prawnych (wyrok NSA z 22 października 2014 r., sygn. akt II FSK 2516/12). W wyroku z 14 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 536/12, NSA wyraził natomiast pogląd, że Zasada sukcesji prawnej obejmuje wszelkie konsekwencje zdarzeń prawnych, które zaistniały w spółce przejmowanej, ponieważ istota sukcesji wynikającej z art. 93 O.p. polega na takim korzystaniu z uprawnień poprzednika, jak gdyby w ogóle nie nastąpiło połączenie spółek przez przejęcie. Rozważania Sądu związane z połączeniem spółek należy odpowiednio odnieść do przekształcenia spółek.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów regulują w szczególności przepisy art. 22 i 23 u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują w istocie dwie kategorie kosztów. Po pierwsze, są to koszty bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Po drugie, są to koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Wnioskodawca wskazuje przy tym, że przedmiotem pytania określonego w pkt 3 są koszty pośrednie.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c u.p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Na mocy art. 22 ust. 5d u.p.d.o.f., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Tym samym koszty, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Dla celów podatkowych momentem poniesienia kosztów pośrednich będzie moment ujęcia wskazanych wydatków w księgach jako kosztu na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego. Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanych przepisów spełniać łącznie następujące warunki:

* wydatek został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie został wymieniony w art. 23 u.p.d.o.f.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczegółowych uregulowań dotyczących kwestii rozliczania kosztów uzyskania przychodów przy przekształceniu spółki kapitałowej w spółkę osobową. Z tych względów należy stosować zasady ogólne, z uwzględnieniem sukcesji wynikającej z przepisu art. 553 k.s.h. oraz art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, niniejszej sprawie zostaną spełnione wszystkie przesłanki, pozwalające zaliczyć Spółce2 wydatki (zafakturowane po przekształceniu które dotyczą usług/towarów zrealizowanych przed przekształceniem na rzecz Spółki przekształconej, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty występujące na przełomie okresów przekształcenia). Wydatki te bowiem będą poniesione przez Spółkę2 i będą miały charakter definitywny. Poniesione zostaną w celu uzyskania lub zachowania źródła przychodów i pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - nawet mimo tego, że będą dotyczyć zdarzeń mających miejsce przed przekształceniem, a więc zdarzeń których stroną będzie Spółka przekształcona. Gospodarcza wykładnia przepisów regulujących sukcesję przy przekształceniu uzasadnia twierdzenie, że podmiot będący sukcesorem wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których stroną był podmiot przejmowany, ze skutkiem tak, jakby to sukcesor od początku był stroną tych stosunków prawnych. Tym samym przez związek z prowadzoną działalnością należy tu rozumieć zarówno zdarzenia związane z działalnością Spółki 2 jaki i Spółki przekształconej. Jednocześnie, jeżeli to Spółka przekształcona poniesie dany wydatek przed dniem przekształcenia, które dotyczą usług/towarów zrealizowanych przed przekształceniem na rzecz Spółki przekształconej, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty występujące na przełomie okresów przekształcenia), to ta Spółka powinna zaliczyć dany wydatek w całości do kosztów uzyskania przychodów i go rozliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 551 § 1 k.s.h., spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). Spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną (art. 552 k.s.h.). Z kolei w myśl art. 553 § 1 k.s.h., spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Natomiast wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 k.s.h.).

Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów k.s.h. powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka handlowa innego typu. Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej. Wartość tego majątku zostaje w toku przekształcenia ustalona, poszczególne składniki majątku wycenione (art. 558 § 2 pkt 3 k.s.h.), a plan przekształcenia poddany badaniu przez biegłego rewidenta (art. 559 § 1 Kodeksu spółek handlowych). W dniu przekształcenia wiadomo więc dokładnie, jaki jest majątek spółki przekształcanej.

Kwestię podatkowej sukcesji praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.).

Stosownie do art. 93a § 1 tej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

* wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Jak stanowi art. 93a § 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej.

Zgodnie z powołanymi przepisami, osobowa spółka handlowa (a za taką niewątpliwie należy uznać spółkę komandytową) zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształcanej spółki.

W konsekwencji, jeśli przekształcenie spółki kapitałowej w spółkę komandytową zostanie przeprowadzone według przepisów Kodeksu spółek handlowych, to spółka komandytowa wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształcanej spółki z o.o.

Spółka komandytowa, będąca spółką osobową nieposiadającą osobowości prawnej, nie jest podatnikiem podatków dochodowych. Opodatkowaniu podlegają dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), nie zawierają szczegółowych unormowań wskazujących, który podmiot (przekształcana spółka kapitałowa, czy spółka przekształcona) może zaliczyć do kosztów podatkowych wskazane we wniosku wydatki.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości, które nie zostały wykazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie, bądź zabezpieczenie źródła przychodów) spoczywa na podatniku.

Zauważyć jednocześnie należy, iż niezależnie od rodzaju prowadzonych przez podmiot gospodarczy ksiąg podatkowych, dokumentem umożliwiającym zaliczenie określonych wydatków do kosztów podatkowych jest, co do zasady, faktura VAT.

Zasady potrącania kosztów w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych zostały uregulowane w art. 22 ust. 5c-5d ww. ustawy. Zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, sa potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jak ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Jednocześnie stosownie do treści art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z treści złożonego wniosku wynika m.in., że Wnioskodawca zostanie w przyszłości wspólnikiem spółki komandytowej, która powstanie z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która z kolei powstanie w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej ojca Wnioskodawcy w trybie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: "k.s.h."). Ojciec Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Planuje przekształcenie tej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka przekształcona" lub "Spółka1"). Na moment złożenia niniejszego wniosku został sporządzony Plan przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i został złożony do sądu wniosek o wyznaczenie biegłego rewidenta w celu zbadania planu przekształcenia. Po rejestracji Spółki przekształconej w rejestrze przedsiębiorców do Spółki1 przystąpią obok Wnioskodawcy - w drodze nabycia udziałów i/lub objęcia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki1 - jeszcze dwaj wspólnicy, po czym Spółka1 zostanie przekształcona w trybie art. 551 § 1 k.s.h. w spółkę komandytową (dalej: "Spółka2"), w której Wnioskodawca obejmie rolę komandytariusza.

Planowane przekształcenie Spółki1 w Spółkę2 może wiązać się z wystąpieniem sytuacji, że będzie istniała grupa kosztów, które będą, albo w całości dotyczyć usług/towarów zrealizowanych przed przekształceniem na rzecz Spółki1, albo częściowo zrealizowanych przed przekształceniem i po przekształceniu (koszty zafakturowane przed datą przekształcenia a dotyczące po części Spółki1, a po części Spółki2 albo zafakturowane po dacie przekształcenia, a dotyczące po części Spółki1, a po części Spółki2). Mogą to być następujące koszty: raty leasingowe, usługi telekomunikacyjne (Internet), czynsz najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynsz najmu toalety przenośnej, media (energia elektryczna, woda), koszt paliwa do samochodów, odsetki od kredytu, wynagrodzenia pracowników, składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz pracy (składki ZUS), wynagrodzenie za obsługę księgową, wywóz odpadów komunalnych: koszty te będzie ponosiła Spółka1 (faktura wystawiona przed przekształceniem) lub Spółka2 (faktura wystawiona po przekształceniu).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki zafakturowane po dacie przekształcenia poniesione tytułem rat leasingowych, usług telekomunikacyjnych (Internet), czynszu najmu lokalu wynajętego pod działalność gospodarczą oraz placu składowego, czynszu najmu toalety przenośnej, mediów, wynagrodzenia za obsługę księgową oraz wywóz odpadów, winny zostać zaewidencjonowane przez Wnioskodawcę i ujęte, jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, w rozumieniu cyt. powyżej art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w dniu, na który wydatki te zostaną ujęte w księgach rachunkowych spółki komandytowej, o ile w istocie, zostaną one poniesione przez Spółkę komandytową po przekształceniu i wynikać będą z dokumentów wystawionych na tą Spółkę.

Natomiast wydatki poniesione z ww. tytułu a zafakturowane przed przekształceniem w spółkę komandytową, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów w spółce komandytowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, lecz będą stanowić koszty uzyskania przychodów spółki przekształconej (sp. z o.o.)

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej wskazanych we wniosku odsetek od kredytu, zauważyć należy, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że jedynie wymagalne odsetki zapłacone lub skapitalizowane mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów podatkowych, czy to bezpośrednio, czy też poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego, stanowiąc element ceny jego nabycia lub wytworzenia. Jednocześnie możliwość i moment uznania odsetek za koszt podatkowy uzależniona jest od rodzaju wydatków sfinansowanych tym kredytem.

Z wniosku nie wynika, że spółka z o.o. zaciągnęła kredyt, ani też na jaki cel kredyt ten został zaciągnięty. Z tego też względu wskazać należy, iż jeżeli kredyt, o którym mowa we wniosku został zaciągnięty na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej spółki z o.o. lub na zakup środków trwałych, od wartości początkowej których Spółka z o.o. dokonywała odpisów amortyzacyjnych, to co do zasady, Wnioskodawca jako wspólnik spółki komandytowej, powstałej z przekształcenia ww. spółki z o.o. będzie uprawniony, na zasadzie sukcesji podatkowej, do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych jedynie tych odsetek, które faktycznie zostaną przez spółkę komandytową zapłacone, analogicznie będzie w sytuacji, gdy odsetki od ww. kredytów zostaną zapłacone przez spółkę przekształcaną przed przekształceniem w spółkę komandytową. Wtedy bowiem nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, tylko będą kosztem podatkowym dla spółki przekształcanej (spółki z o.o.).

Pamiętać też przy tym należy, że skoro Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, to wydatki poniesione z ww. tytułów będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w spółce komandytowej, zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

Mając powyższe na względzie, z ww. zastrzeżeniami, stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wynikającym z treści złożonego wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Karków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.