0111-KDIB1-1.4011.37.2017.2.MG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi prawnicze.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2017 r. (data wpływu wniosku za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2017 r. (data wpływu pisma za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z usługami prawniczymi, o których mowa we wniosku - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z usługami prawniczymi, o których mowa we wniosku. Ww. wniosek został uzupełniony ww. pismem z 4 czerwca 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z 24 maja 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.37.2017.1.MG, 0111-KDIB3-1.4012.89.2017.2.SR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi Aptekę Ogólnodostępną, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (dalej "KPiR") i rozlicza się według stawki liniowej 19%. W dniu 1 marca 2017 r. otrzymał fakturę na poczet wynagrodzenia za usługi pomocy prawnej zgodnie z zawartą umową, którą zawarł z kancelarią prawną. Fakturę tą Wnioskodawca chce rozliczyć w KPiR za marzec 2017 r. Pomoc prawna i umowa dotyczy reprezentowania przez kancelarię żony Wnioskodawcy, w trakcie postępowania dyscyplinarnego przed Izbą Aptekarską. Żona Wnioskodawcy jest w aptece osobą współpracującą, jednocześnie farmaceutą i kierownikiem apteki z odpowiednimi uprawnieniami, które są wymagane do prowadzenia apteki. Wnioskodawca nie jest farmaceutą i nie posiada takich uprawnień.

Opis stanu faktycznego został uzupełniony ww. pismem z 4 czerwca 2017 r. o następujące informacje: Usługa pomocy prawnej została przez Wnioskodawcę nabyta w związku z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Celem tym jest zabezpieczenie uzyskiwania dochodu, który jest zagrożony na skutek prowadzonego postępowania dyscyplinarnego przed Izbą Aptekarską w stosunku do żony Wnioskodawcy, która jest osobą współpracującą i Kierownikiem apteki z odpowiednim wykształceniem. Na skutek ewentualnej nieprzychylnej decyzji podjętej przez Sąd Aptekarski przy Izbie Aptekarskiej, żona (osoba współpracująca) może stracić prawo wykonywania zawodu, a co za tym idzie straci możliwość kierowania Apteką. Wnioskodawca nie zatrudnia innej osoby o odpowiednich kwalifikacjach takich jak posiada żona i jego sytuacja finansowa nie pozwala na zatrudnienie takiej osoby. W przypadku niekorzystnego wyroku podjętego przez Sąd Aptekarski prawdopodobnie Wnioskodawca będzie zmuszony zlikwidować prowadzoną działalność, ponieważ stanie się ona nieopłacalna. Żona Wnioskodawcy jest osobą współpracującą w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.). Przedmiotem prowadzonego postępowania przez Izbę Aptekarską jest oskarżenie żony Wnioskodawcy przez byłego pracodawcę o naruszenie przy wykonywaniu obowiązków zawodowych przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo Farmaceutyczne oraz zasad etyki i deontologii zawodowej postępowanie dotyczyło pracy u byłego pracodawcy, ale w tej chwili na skutek ewentualnego niekorzystnego wyroku wpłynie na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność w postaci konieczności likwidacji działalność gospodarczej. Żona Wnioskodawcy mogłaby stracić prawo wykonywania zawodu farmaceuty na skutek ewentualnego niekorzystnego wyroku w prowadzonym postępowaniu i żeby tak się nie stało Wnioskodawca postanowił skorzystać z usług pomocy prawnej. Wnioskodawca nie zatrudnia w prowadzonej działalności gospodarczej oprócz żony innych farmaceutów o kwalifikacjach pozwalających na kierowanie apteką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy faktury związane z tą sprawą Wnioskodawca może wliczać w koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy może, ponieważ zgodnie ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku usług prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty, jakie podatnik ponosi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przypadku Wnioskodawcy jest to zabezpieczenia uzyskania przychodów, ponieważ jeżeli w wyniku postępowania dyscyplinarnego przed izbą aptekarską, żona straciłaby prawo wykonywania zawodu, Wnioskodawca straciłby możliwość uzyskiwania przychodu z powodu braku osoby z odpowiednimi uprawnieniami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy.

Zatem, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodów" zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Zauważyć należy, że istnieje grupa wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej, gdyż są to wydatki, które ponoszą osoby fizyczne niezależnie od tego czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Do kosztów uzyskania przychodu pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniających powyższe kryteria, nie można również zaliczyć wydatków osobistych osoby współpracującej z podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi Aptekę Ogólnodostępną. W dniu 1 marca 2017 r. otrzymał fakturę na poczet wynagrodzenia za usługi pomocy prawnej zgodnie z zawartą umową, którą zawarł z kancelarią prawną. Pomoc prawna i umowa dotyczy reprezentowania przez kancelarię żony Wnioskodawcy w trakcie postępowania dyscyplinarnego przed Izbą Aptekarską. Żona Wnioskodawcy jest w aptece osobą współpracującą, jednocześnie farmaceutą i kierownikiem apteki z odpowiednimi uprawnieniami, które są wymagane do prowadzenia apteki. Wnioskodawca nie jestem farmaceutą i nie posiadam takich uprawnień. Przedmiotem prowadzonego postępowania przez Izbę Aptekarską jest oskarżenie żony Wnioskodawcy przez byłego pracodawcę o naruszenie przy wykonywaniu obowiązków zawodowych przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo Farmaceutyczne oraz zasad etyki i deontologii zawodowej postępowanie dotyczyło pracy u byłego pracodawcy, ale w tej chwili na skutek ewentualnego niekorzystnego wyroku wpłynie na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność w postaci konieczności likwidacji działalność gospodarczej. Na skutek ewentualnej nie przychylnej decyzji podjętej przez Sąd Aptekarski przy Izbie Aptekarskiej, żona może stracić prawo wykonywania zawodu, a co za tym idzie straci możliwość kierowania Apteką. Wnioskodawca nie zatrudnia innej osoby o odpowiednich kwalifikacjach takich jak posiada żona i Jego sytuacja finansowa nie pozwala na zatrudnienie takiej osoby. W przypadku niekorzystnego wyroku podjętego przez sąd aptekarski prawdopodobnie Wnioskodawca będzie zmuszony zlikwidować prowadzoną działalność, ponieważ stanie się ona nieopłacalna.

Odnosząc się do powołanych wyżej przepisów oraz do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na poczet wynagrodzenia za usługi pomocy prawnej dla żony (osoby współpracującej) stanowią wydatek niezwiązany bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że postępowanie dyscyplinarne prowadzone jest w związku z oskarżeniem żony Wnioskodawcy przez byłego pracodawcę przy wykonywaniu obowiązków zawodowych a zatem nie ma związku z czynnościami wykonywanymi przez żonę, jako osobę współpracującą z Wnioskodawcą w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wobec powyższego należy zauważyć, że prowadzone przez Izbę Aptekarską postępowanie a zatem również koszty z nim związane, nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodu Wnioskodawcy, jakim jest prowadzona przez niego działalność gospodarcza.

Sama możliwość podjęcia ewentualnej nieprzychylnej decyzji przez Sąd Aptekarski przy Izbie Aptekarskiej, wskutek której żona Wnioskodawcy może stracić prawo wykonywania zawodu, nie może stanowić przesłanki do zaliczenia wydatków na pomoc prawną do kosztów uzyskania przychodów. Wynik ww. postępowania sądowego nie może mieć bowiem wpływu na interpretację przepisów prawa podatkowego. Niewątpliwie ewentualne niekorzystne rozstrzygnięcie postępowania prowadzonego wobec żony Wnioskodawcy będzie miało wpływ na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą, jednak zdaniem organu, wydatki z nim związane mają charakter osobisty, związany z utrzymaniem posiadanych przez żonę uprawnień. Celem tego rodzaju wydatków nie jest zatem osiągnięcie lub zabezpieczenie przychodów z konkretnego źródła, jakim jest działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na poczet wynagrodzenia za usługi pomocy prawnej dla żony, jako osoby współpracującej należy ocenić jako wydatki o charakterze osobistym, niezwiązane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, ponieważ nie spełniają przesłanek wyrażonych w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.