0111-KDIB1-1.4011.35.2017.2.WRZ - Źródło przychodu ze sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym 2 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 maja 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4011.35.2017.1.WRZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG. W dniu 5 marca 2013 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, gdzie przedmiotem leasingu był samochód osobowy Toyota Corolla z 2012 r. Zgodnie z § 4 umowy leasingu, korzystający nabył od finansującego 7 marca 2016 r. ww. samochód. Tego samego dnia samochód został przekazany na cele prywatne. Dochody w okresie obowiązywania umowy leasingu jak również w chwili obecnej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach ogólnych wg skali podatkowej na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest też czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca nadmienia, że w trakcie trwania umowy leasingu operacyjnego zaliczał do kosztów uzyskania przychodu raty leasingowe i inne wydatki dotyczące eksploatacji samochodu oraz odliczał on podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ponieważ samochód nie był już potrzebny Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, postanowił nie wprowadzać go do majątku firmy, a co za tym idzie nie dokonywał amortyzacji ani nie zaliczał wydatków związanych z eksploatacją samochodu do kosztów uzyskania przychodu. Z faktury dotyczącej wykupu nie odliczył podatku VAT, ani nie zaliczył jej do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca po wykupie nie wykorzystywał samochodu w swojej firmie - dla celów działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystywał samochód do działalności gospodarczej do końca trwania umowy leasingowej, tj. do dnia 7 marca 2016 r. Samochód od momentu wykupu jest używany wyłącznie na cele prywatne, nie był i nie jest udostępniany innym osobom. Od 7 marca 2016 r. samochód nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej. Po wykupie samochód stanowi składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy. Podatnik wcześniej nie dokonywał podobnych transakcji, jest to sprzedaż okazjonalna nie mająca charakteru działalności gospodarczej. Podatnik zawarł umowę leasingu, gdyż potrzebny mu był samochód w działalności gospodarczej, a nie w celu dalszej odsprzedaży. W chwili obecnej Podatnik po cenie rynkowej zamierza sprzedać samochód osobie trzeciej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż samochodu, który został wykupiony z leasingu na cele prywatne bez wprowadzania go do majątku firmy, przed upływem sześciu lat, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy zakupiony po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochód nie będzie przez niego wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, to przychód z tytułu odpłatnego zbycia nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie: w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej - jeżeli sprzedaż ta nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

* środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

* składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1. z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

* składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

* składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z opisanego zdarzenia wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego. Po zakończeniu umowy leasingu samochód został przez Wnioskodawcę wykupiony, jednak nie został wprowadzony do ewidencji jako środek trwały firmy. Nabycie to miało charakter prywatny, samochód od momentu wykupu jest wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych Wnioskodawcy i nie jest wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Zatem w sytuacji gdy zakupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie był przez podatnika wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie został zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Skutki podatkowe sprzedaży tego samochodu można też rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli odpłatnego zbycia rzeczy. Sprzedaż samochodu Wnioskodawcy mogłaby skutkować powstaniem przychodu z tego źródła, gdyby nastąpiła przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast ww. sytuacji obowiązek podatkowy nie powstanie, gdyż zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie co najmniej roku, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu. Zatem w sytuacji gdy sprzedaż samochodu nabytego od firmy leasingowej, niewykorzystywanego po wykupie w działalności gospodarczej i niezaliczonego do składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie (wykup z leasingu), a przed upływem 6 lat, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie (wykup z leasingu), po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Reasumując - sprzedaż samochodu, który wcześniej był wykupiony z leasingu na cele prywatne, bez wprowadzania go do majątku firmy, z uwagi na to, że nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup z leasingu), a przed upływem sześciu lat nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.