0111-KDIB1-1.4011.34.2020.2.ŚS - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) uzupełnionym 24 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może w roku 2019 jak i kolejnych latach opodatkować dochód z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania stawką 5% - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może w roku 2019 jak i kolejnych latach opodatkować dochód z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania stawką 5%.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 kwietnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4011.34.2020.1.ŚS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 24 kwietnia 2020 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na podstawie zawartej umowy z świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy, przenosi na firmę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co zgodnie z umową otrzymuje wynagrodzenie.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega na programowaniu - rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania dla klienta z sektora bankowego. Nad aplikacją pracuje kilka zespołów, Wnioskodawca natomiast jest członkiem jednego z zespołów programistycznych. Tworzy, rozwija i ulepsza kod, na skutek czego powstaje autorski kod programu stanowiący utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie umożliwia kalkulację oraz zarządzanie wynikami w obszarze odpisów aktualizujących, wyceny w zamortyzowanym koszcie, wyceny do wartości godziwej, rachunkowości zabezpieczeń oraz sprawozdawczości, bez ingerencji w bankowy system centralny oraz księgę główną. Program zawiera również szereg narzędzi analitycznych wspierających ocenę ryzyka kredytowego portfeli w tym wycenę kredytów zagrożonych, oraz szacowanie kapitału regulacyjnego i ekonomicznego. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane jest spersonalizowane zgodnie z wymaganiami konkretnego klienta, stanowi dla tego klienta wartość dodaną, zawiera bardzo dużą ilość specyficznych funkcjonalności. Są to rozwiązania innowacyjne, ponieważ klient nie mógłby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić jego wszystkie potrzeby. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane pozbawiane jest błędów, jakie występowały w starym programie, a także wyposażone jest w szereg nowych funkcjonalności, których oczekuje konkretny klient. Prace nad oprogramowaniem mają charakter ciągły, nie mają charakteru jednorazowego, ponieważ prowadzone są w sposób zaplanowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Dlatego kolejne wersje dostarczane są systematycznie, zgodnie z przygotowanym wcześniej harmonogramem ustalonym z klientem.

Wnioskodawca w ramach swojej pracy odpowiada za tworzenie i rozwijanie nowych modułów aplikacji, funkcjonalności, raportów oraz poprawy wyglądu. Oprócz tego zajmuje się analizą zmian kodu, pod kątem oszacowania czasu, oraz poprawności. Programuje wykorzystując takie języki programowania jak: SQL, PUSQL, Java, JavaScript, Bash. Wnioskodawca wspomniane prace wykonuje w sposób systematycznych w ramach swojej codziennej pracy.

W ramach obowiązującej od 1 stycznia 2019 r. regulacji IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). W konsekwencji Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Na podstawie umowy zawartej ze Spółką, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, w 2019 r. Wnioskodawca osiągnie dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na potrzeby skorzystania z IP Box Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja ta jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej - prace rozwojowe. Jego działalność ma charakter twórczy, podejmowany w sposób systematyczny (codzienny) w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca przy wykorzystaniu swojej wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania i nowoczesnych technologii - powstałe nowe oprogramowanie zastępuje stare, które przestaje być używane. Wykorzystuje przy tym nowe narzędzia, które sprawiają, że nowe oprogramowanie będzie pozbawione błędów, łatwiejsze oraz szybsze w użytkowaniu od starego oprogramowania. Posługując się do tego nowymi technologiami, które pomagają użytkownikowi (rozwijanego systemu) łatwiej wykonywać pracę oraz potrafią ustrzec go przed błędami, tworząc tym samym nowy program komputerowy (nowe zastosowanie). Zdaniem Wnioskodawcy, praca ma charakter twórczy, gdyż jego zadaniem jest zaprojektowanie, a następnie zaimplementowanie nowych i oryginalnych rozwiązań. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest rezultatem jego indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej. W konsekwencji, stanowi twór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prace wykonuje na podstawie udzielonej mu odpowiedniej i nieodpłatnej licencji. Nie jest właścicielem lub współwłaścicielem programu komputerowego. W ramach umowy przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie programu komputerowego, za co otrzymuję wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 24 kwietnia 2020 r.):

Czy w ramach opisanej sytuacji Wnioskodawca może w roku 2019 jak i kolejnych latach opodatkować dochód z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania stawką 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w piśmie z 24 kwietnia 2020 r.), zostały spełnione wszystkie niezbędne wymagania do możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki 5% opodatkowania dochodu z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Prowadzona działalność jest badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ prowadzone prace polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu aplikacji bankowej. Mają charakter twórczy, gdyż służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja oraz zaprojektowanie leży również po jego stronie, ponieważ jest członkiem zespołu deweloperskiego (programistycznego). Tworzone oprogramowanie jest oryginalnym wytworem jego pracy twórczej oraz przedmiotem ochrony prawa autorskiego. Wykonywane prace wymagają wykorzystania jego wiedzy i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, programistycznych służących do projektowania oraz tworzenia ulepszonych lub nowych produktów, procesów albo usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania funkcjonalności aplikacji przy wykorzystaniu znajomości i wiedzy z zakresu wytwarzania oprogramowania przy wykorzystaniu nowoczesnych technologii.

Mając powyższe stanowisko na uwadze, Wnioskodawca spełnia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 jak i w przyszłości będzie mógł skorzystać z 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. dalej: "ustawa o PIT") podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

* badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz

* prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na podstawie zawartej umowy z świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy, przenosi na firmę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co zgodnie z umową otrzymuje wynagrodzenie.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polega na programowaniu - rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania dla klienta z sektora bankowego. Nad aplikacją pracuje kilka zespołów, Wnioskodawca natomiast jest członkiem jednego z zespołów programistycznych. Tworzy, rozwija i ulepsza kod, na skutek czego powstaje autorski kod programu stanowiący utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone oprogramowanie umożliwia kalkulację oraz zarządzanie wynikami w obszarze odpisów aktualizujących, wyceny w zamortyzowanym koszcie, wyceny do wartości godziwej, rachunkowości zabezpieczeń oraz sprawozdawczości, bez ingerencji w bankowy system centralny oraz księgę główną. Program zawiera również szereg narzędzi analitycznych wspierających ocenę ryzyka kredytowego portfeli w tym wycenę kredytów zagrożonych, oraz szacowanie kapitału regulacyjnego i ekonomicznego. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane jest spersonalizowane zgodnie z wymaganiami konkretnego klienta, stanowi dla tego klienta wartość dodaną, zawiera bardzo dużą ilość specyficznych funkcjonalności. Są to rozwiązania innowacyjne, ponieważ klient nie mógłby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić jego wszystkie potrzeby. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane pozbawiane jest błędów, jakie występowały w starym programie, a także wyposażone jest w szereg nowych funkcjonalności, których oczekuje konkretny klient. Prace nad oprogramowaniem mają charakter ciągły, nie mają charakteru jednorazowego, ponieważ prowadzone są w sposób zaplanowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Dlatego kolejne wersje dostarczane są systematycznie, zgodnie z przygotowanym wcześniej harmonogramem ustalonym z klientem.

Wnioskodawca w ramach swojej pracy odpowiada za tworzenie i rozwijanie nowych modułów aplikacji, funkcjonalności, raportów oraz poprawy wyglądu. Oprócz tego zajmuje się analizą zmian kodu, pod kątem oszacowania czasu, oraz poprawności. Programuje wykorzystując takie języki programowania jak: SQL, PUSQL, Java, JavaScript, Bash. Wnioskodawca wspomniane prace wykonuje w sposób systematycznych w ramach swojej codziennej pracy.

W ramach obowiązującej od 1 stycznia 2019 r. regulacji IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). W konsekwencji Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Na podstawie umowy zawartej ze Spółką, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, w 2019 r. Wnioskodawca osiągnie dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Na potrzeby skorzystania z IP Box Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja ta jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej - prace rozwojowe. Jego działalność ma charakter twórczy, podejmowany w sposób systematyczny (codzienny) w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca przy wykorzystaniu swojej wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania i nowoczesnych technologii - powstałe nowe oprogramowanie zastępuje stare, które przestaje być używane. Wykorzystuje przy tym nowe narzędzia, które sprawiają, że nowe oprogramowanie będzie pozbawione błędów, łatwiejsze oraz szybsze w użytkowaniu od starego oprogramowania. Posługując się do tego nowymi technologiami, które pomagają użytkownikowi (rozwijanego systemu) łatwiej wykonywać pracę oraz potrafią ustrzec go przed błędami, tworząc tym samym nowy program komputerowy (nowe zastosowanie). Zdaniem Wnioskodawcy, praca ma charakter twórczy, gdyż jego zadaniem jest zaprojektowanie, a następnie zaimplementowanie nowych i oryginalnych rozwiązań. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest rezultatem jego indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej. W konsekwencji, stanowi twór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prace wykonuje na podstawie udzielonej mu odpowiedniej i nieodpłatnej licencji. Nie jest właścicielem lub współwłaścicielem programu komputerowego. W ramach umowy przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie programu komputerowego, za co otrzymuję wynagrodzenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości opodatkowania dochodu z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania stawką 5%.

Odnosząc powyżej przedstawiony opis do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach, której wytwarza oprogramowanie komputerowe, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Ponadto dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone (rozwinięte lub ulepszone) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza (rozwija lub ulepsza) oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie oprogramowania komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5% za 2019 r. jak i lata następne.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.