0111-KDIB1-1.4011.117.2017.1.MG - Skutki podatkowe wniesienia przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2017 r. (data wpływu 25 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych wniesienia przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych wniesienia przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą, której przedmiotem jest handel. Z uwagi na duży rozmiar prowadzonego przedsiębiorstwa i związane z tym coraz większe ryzyko, postanowiła zmienić formę prawną prowadzonej działalności. Wybór padł na spółkę komandytową. Spółka ta założona zostanie przez Wnioskodawczynię z dwoma wspólnikami. Po zarejestrowaniu spółki komandytowej w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego Wnioskodawczyni wniesie do spółki wkład niepieniężny w postaci całego swojego przedsiębiorstwa. Po wniesieniu wkładu Wnioskodawczyni zakończy prowadzenie działalności gospodarczej, co zgłosi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej CEIDG).

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego przedstawiono również we własnym stanowisku Wnioskodawczyni w sprawie, gdzie wskazano m.in., iż w opisanym wyżej stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie dojdzie do likwidacji prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 17a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem całe przedsiębiorstwo wniesione zostanie do spółki komandytowej i prowadzone będzie dalej przez tą spółkę. Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa będzie kontynuowana. Zakończenie przez Wnioskodawczynię prowadzenia działalności gospodarczej nie będzie zatem oznaczało jej likwidacji. Będzie miało jedynie formalny charakter, polegający na zgłoszeniu tego faktu do CEIDG. Na dzień zgłoszenia zakończenia działalności gospodarczej w CEIDG Wnioskodawczyni nie będzie właścicielem żadnych składników majątkowych wchodzących w skład obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wcześniej zostaną one jako elementy przedsiębiorstwa wniesione do spółki. Spółka nie tylko będzie kontynuowała prowadzenie przedsiębiorstwa, ale zgodnie z art. 93 § 5 Ordynacji podatkowej także wstąpi w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku realizacji zaplanowanych działań (wniesienie do spółki komandytowej wkładu w postaci prowadzonego przedsiębiorstwa, a następnie zakończenie przez Wnioskodawczynię prowadzenia działalności gospodarczej) powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w wyniku realizacji zaplanowanych działań (wniesienia do spółki komandytowej wkładu w postaci prowadzonego przedsiębiorstwa, a następnie zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej) nie powstanie po jej stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 14 ust. 2 pkt 17a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f.") stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie. W opisanym wyżej stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie dojdzie do likwidacji prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności w rozumieniu ww. przepisu, bowiem całe przedsiębiorstwo, które zgodnie z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wniesione zostanie do spółki komandytowej i prowadzone będzie dalej przez tą spółkę. Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa będzie kontynuowana. Zakończenie przez Wnioskodawczynię prowadzenia działalności gospodarczej nie będzie zatem oznaczało jej likwidacji w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 17a u.p.d.o.f. Zakończenie to będzie miało jedynie formalny charakter, polegający na zgłoszeniu tego faktu do CEIDG.

Dodatkowo wskazać trzeba, że na dzień zgłoszenia zakończenia działalności gospodarczej w CEIDG Wnioskodawczyni nie będzie właścicielem żadnych składników majątkowych wchodzących w skład obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wcześniej zostaną one jako elementy przedsiębiorstwa wniesione do spółki.

Spółka nie tylko będzie kontynuowała prowadzenie przedsiębiorstwa, ale zgodnie z art. 93 § 5 Ordynacji podatkowej także wstąpi w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa. Oznacza to, że w wyniku zrealizowania zaplanowanych działań po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód podlagający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1577), spółką osobową jest spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo - akcyjna.

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.). W myśl art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników.

Powyższe oznacza, że w momencie wniesienia przez Wnioskodawczynię aportu do spółki komandytowej, następuje zbycie składników majątku wchodzących w skład tego aportu. W tym przypadku dochodzi bowiem do zmiany ich właściciela.

Jednocześnie jednak pamiętać należy, że spółka komandytowa nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f.") opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku). Takim zwolnieniem zostały objęte m.in. aporty wnoszone do spółek niebędących osobami prawnymi. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę inną niż określoną w pkt 28 (tj. spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego).

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą. Postanowiła zmienić formę prawną prowadzonej działalności na spółkę komandytową. Spółka ta założona zostanie przez Wnioskodawczynię z dwoma wspólnikami. Po zarejestrowaniu spółki komandytowej, Wnioskodawczyni wniesie do spółki wkład niepieniężny w postaci całego swojego przedsiębiorstwa. Po wniesieniu wkładu Wnioskodawczyni zakończy prowadzenie działalności gospodarczej, co zgłosi do CEIDG. W opisanym wyżej stanie faktycznym nie dojdzie do likwidacji prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 17a u.p.d.o.f., bowiem całe przedsiębiorstwo wniesione zostanie do spółki komandytowej i prowadzone będzie dalej przez tą spółkę. Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa będzie kontynuowana. Zakończenie przez Wnioskodawczynię prowadzenia działalności gospodarczej nie będzie zatem oznaczało jej likwidacji, będzie miało jedynie formalny charakter, polegający na zgłoszeniu tego faktu do CEIDG. Na dzień zgłoszenia zakończenia działalności gospodarczej w CEIDG Wnioskodawczyni nie będzie właścicielem żadnych składników majątkowych wchodzących w skład obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa, gdyż wcześniej zostaną one jako elementy przedsiębiorstwa wniesione do spółki. Spółka nie tylko będzie kontynuowała prowadzenie przedsiębiorstwa, ale zgodnie z art. 93 § 5 Ordynacji podatkowej także wstąpi w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczony przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w momencie wniesienia przez Wnioskodawczynię aportu do spółki komandytowej, po jej stronie, jako wnoszącej aport, powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniony jednakże z opodatkowania tym podatkiem, zgodnie z cyt. art. 21 ust. 1 pkt 50b u.p.d.o.f. Oznacza to, że dla Wnioskodawczyni, jako wnoszącej aport, czynność ta nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodzić się zatem należy z Wnioskodawczynią, że wniesienie przez nią aportu do spółki komandytowej w postaci całego przedsiębiorstwa nie będzie skutkować powstaniem po jej stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Aport przedsiębiorstwa nie jest bowiem czynnością skutkującą uzyskaniem przez Wnioskodawczynię przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a u.p.d.o.f., albowiem jak wskazano powyżej, w związku z aportem nie dojdzie do faktycznej likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, lecz do jej kontynuacji w zmienionej formie prawnej, z której uzyskane przychody zaliczane będą nadal do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. - pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, z ww. zastrzeżeniem, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,

43-300 Bielsko-Biała.