0111-KDIB1-1.4010.80.2020.1.SG - 9% stawka CIT dla małego podatnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 maja 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.80.2020.1.SG 9% stawka CIT dla małego podatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku zaistnienia podwyższenia kapitału zakładowego w sposób przewidziany w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie mogła kontynuować w 2020 r. stosowanie stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku zaistnienia podwyższenia kapitału zakładowego w sposób przewidziany w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie mogła kontynuować w 2020 r. stosowanie stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka została utworzona na podstawie aktu założycielskiego podpisanego 6 czerwca 2017 r. i wpisana do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców 12 czerwca 2017 r. Kapitał zakładowy Spółki został ustalony w wysokości 60.000,00 zł. W roku 2017 jako podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą a potem od roku 2018 do nadal, Wnioskodawca posiada status małego podatnika zgodnie z przepisem art. 4a ust. 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"), tj. jej przychód ze sprzedaży w latach 2017 - 2019 nie przekroczył wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Rok obrotowy i rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy trwał od 12 czerwca 2017 r. do 31 grudnia 2017 r., drugi rok podatkowy trwał od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., trzeci rok podatkowy trwał od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Aktualnie Wnioskodawca rozpoczął z dniem 1 stycznia 2020 r. czwarty rok podatkowy, który skończy się z dniem 31 grudnia 2020 r. Na zakończenie każdego roku podatkowego Wnioskodawca przedłożył w odpowiednim Urzędzie Skarbowym deklarację CIT-8. W latach 2017-2018 na podstawie ustawy z 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka jako podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej i dalej jako mały podatnik, korzystała z obniżonej, 15-proc. stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Następnie na podstawie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), wprowadziła preferencyjną stawkę w rozliczeniu CIT w wysokości 9%. Zgodnie z art. 17 tejże ustawy, zmiana brzmienia w art. 19 ust. 1 pkt 2 wprowadzającego nową stawkę, umożliwiła Wnioskodawcy zastosowanie 9% podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2019 r. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki zgodnie z PKD jest: 56.30.Z, 47.25.Z, 5621.Z, 56.10.A. Wskutek niesprzyjającej koniunktury na rynku spowodowanej wzrostem cen energii i towarów, Wnioskodawca na koniec 2019 r. wykazał stratę. Zarząd Spółki zidentyfikował zagrożenie kontynuacji działalności spółki w aktualnej formie. W związku z powyższym podjęto uchwałę o znalezieniu inwestora i rozszerzeniu działalności na inne obszary gospodarki. Na skutek licznych rozmów, Wnioskodawca znalazł potencjalnego inwestora. Przyszły inwestor jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności zgodnie z PKD jest 46.19.Z. Wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przyszły inwestor dokonał w dniu 1 października 2015 r. W czerwcu 2020 r. nastąpi odkupienie przez inwestora od Spółki 100% udziałów (winno być: odkupienie udziałów Spółki). Zostanie wówczas zmieniona nazwa Spółki. Dotychczasowa działalność będzie jednak nadal kontynuowana oraz rozszerzona o nowy obszar związany z działalnością w zakresie najmu powierzchni biurowej i najmu nieruchomości. Zapłata za udziały nastąpi w całości w formie gotówki. Po dokonaniu zakupu udziałów, możliwe jest powstanie zdarzenia przyszłego polegającego na tym, iż nowy udziałowiec planuje podnieć wartość kapitału zakładowego i pokryć go poprzez wniesienie swojego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy CIT. Podwyższenie kapitału zakładowego przewyższy równowartość w złotych, kwoty 10000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2019 r., w zaokrągleniu do 1000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zaistnienia podwyższenia kapitału zakładowego w sposób przewidziany powyżej, Spółka będzie mogła kontynuować w 2020 r. stosowanie stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9%?

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo iż dojdzie do pokrycia kapitału zakładowego wniesionym przedsiębiorstwem, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa lub składnikami majątku tego przedsiębiorstwa, Wnioskodawca w 2020 r. będzie uprawniony do kontynuowania stosowania 9% stawki CIT. Swoje przekonanie Wnioskodawca opiera na fakcie, iż zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisów art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.), mówiącego iż " (...) wysokość podatku dochodowego od przychodów uzyskanych na terytorium RP, (...) wynosi 9%", nie stosuje się jedynie wobec nowych podmiotów, które zostały utworzone: "przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 pojęcie przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy, wartość rynkowa (ust. 3), albo przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 pojęcie przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy, wartość rynkowa (ust. 5)", i przy spełnieniu warunku posiadania statusu małego podatnika ograniczenia te stosuje się tylko w roku podatkowym, w którym wskazane podmioty rozpoczęły działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. Analizując powyższe zapisy, wobec możliwości zaistnienia opisanego zdarzenia przyszłego, nie mają zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem zakup udziałów przez inwestora nie spowoduje powstania nowego podmiotu. Stanie się on właścicielem istniejącej od 2017 r. Spółki, która posiada statut małego podatnika, a poprzez zakup udziałów wstąpi w prawa przysługujące Wnioskodawcy wraz z pełną sukcesją podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159; dalej: "ustawa zmieniająca") od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1.

19% podstawy opodatkowania;

2.

9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Stawka 9% podstawy opodatkowania będzie jednak miała zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik będzie tracił prawo do obniżonej stawki podatku.

Na podstawie art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

1.

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2.

w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3.

przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4.

przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Stosownie do art. 19 ust. 1b ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie do art. 19 ust. 1c ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1.

spółki dzielonej,

2.

podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a.

uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b.

składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

c.

w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Definicja "małego podatnika" została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przy czym przeliczenia tej kwoty dla danego roku podatkowego dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. art. 4a pkt 10 ustawy o CIT - wprowadzonym art. 8 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2244) małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka została utworzona na podstawie aktu założycielskiego podpisanego 6 czerwca 2017 r. i wpisana do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców 12 czerwca 2017 r. Kapitał zakładowy Spółki został ustalony w wysokości 60.000,00 zł. W roku 2017 jako podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą a potem od roku 2018 do nadal, Wnioskodawca posiada status małego podatnika zgodnie z przepisem art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "Ustawa CIT"), tj. jej przychód ze sprzedaży w latach 2017 - 2019 nie przekroczył wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Rok obrotowy i rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy trwał od 12 czerwca 2017 r. do 31 grudnia 2017 r., drugi rok podatkowy trwał od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r., trzeci rok podatkowy trwał od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Aktualnie Wnioskodawca rozpoczął z dniem 1 stycznia 2020 r. czwarty rok podatkowy, który skończy się z dniem 31 grudnia 2020 r. Na zakończenie każdego roku podatkowego Wnioskodawca przedłożył w odpowiednim Urzędzie Skarbowym deklarację CIT-8. W latach 2017-2018 na podstawie ustawy z 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka jako podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej i dalej jako mały podatnik, korzystała z obniżonej, 15-proc. stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Następnie na podstawie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, wprowadziła preferencyjną stawkę w rozliczeniu CIT w wysokości 9%. Zgodnie z art. 17 tejże ustawy, zmiana brzmienia w art. 19 ust. 1 pkt 2 wprowadzającego nową stawkę, umożliwiła Wnioskodawcy zastosowanie 9% podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2019 r. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki zgodnie z PKD jest: 56.30.Z, 47.25.Z, 5621.Z, 56.10.A. Wskutek niesprzyjającej koniunktury na rynku spowodowanej wzrostem cen energii i towarów, Wnioskodawca na koniec 2019 r. wykazał stratę. Zarząd Spółki zidentyfikował zagrożenie kontynuacji działalności spółki w aktualnej formie. W związku z powyższym podjęto uchwałę o znalezieniu inwestora i rozszerzeniu działalności na inne obszary gospodarki. Na skutek licznych rozmów, Wnioskodawca znalazł potencjalnego inwestora. Przyszły inwestor jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności zgodnie z PKD jest 46.19.Z. Wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przyszły inwestor dokonał w dniu 1 października 2015 r. W czerwcu 2020 r. nastąpi odkupienie przez inwestora 100% udziałów Spółki. Zostanie wówczas zmieniona nazwa Spółki. Dotychczasowa działalność będzie jednak nadal kontynuowana oraz rozszerzona o nowy obszar związany z działalnością w zakresie najmu powierzchni biurowej i najmu nieruchomości. Zapłata za udziały nastąpi w całości w formie gotówki. Po dokonaniu zakupu udziałów, możliwe jest powstanie zdarzenia przyszłego polegającego na tym, iż nowy udziałowiec planuje podnieć wartość kapitału zakładowego i pokryć go poprzez wniesienie swojego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy CIT. Podwyższenie kapitału zakładowego przewyższy równowartość w złotych, kwoty 10000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2019 r., w zaokrągleniu do 1000 zł.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w związku z poniesioną stratą na koniec 2019 r. i podjętą uchwałą o znalezieniu inwestora i rozszerzeniu działalności na inne obszary gospodarki, a w konsekwencji znalezienie potencjalnego inwestora, który w czerwcu 2020 r. odkupi udziały Spółki, a następnie po dokonaniu zakupu udziałów planuje podnieć wartość kapitału zakładowego Spółki i pokryć go poprzez wniesienie swojego przedsiębiorstwa, to tym samym wyłączenia wynikające z art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT, nie mają w niniejszej sprawie zastosowania z uwagi na to, że ww. zakup udziałów Spółki przez inwestora nie spowoduje powstania nowego podmiotu. Jak sam Wnioskodawca wskazał nowy udziałowiec Spółki stanie się właścicielem istniejącej od 2017 r. Spółki, która posiada statut małego podatnika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przypadku zaistnienia podwyższenia kapitału zakładowego w sposób przewidziany powyżej, Spółka będzie mogła kontynuować w 2020 r. stosowanie stawki podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% należy uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że z literalnego brzmienia art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, regulującego możliwość zastosowania preferencyjnej 9% stawki podatku, wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika - wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym, tj. równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu kwoty 1.200.000 euro podatnik traci prawo do obniżonej 9% stawki podatku. Zatem Wnioskodawca będzie mógł stosować 9% stawkę podatku do momentu nieprzekroczenia kwoty przychodów w wysokości równowartości 1.200.000 euro, o której mowa w ww. przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl