0111-KDIB1-1.4010.8.2017.1.NL

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2017 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 15% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku ze zmianą art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wprowadzeniem dwóch stawek do obliczenia podatku dochodowego, Wnioskodawca dokonał przejścia od 1 stycznia 2017 r. z 19% stawki na 15%, sugerując się tym, iż w roku podatkowym 2016 obroty Wnioskodawcy wyniosły 66.073.70 zł (słownie: sześćdziesiąt sześć tysięcy siedemdziesiąt trzy złotych 70/100).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powołując się na art. 19 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych miał prawo obniżyć stawkę podatku dochodowego z 19% na 15%?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będąc małym podatnikiem Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z niższej 15% stawki podatku dochodowego, ponieważ w roku podatkowym 2016 obroty w jednostce Wnioskodawcy wyniosły 66.073.70 zł (słownie: sześćdziesiąt sześć tysięcy siedemdziesiąt trzy złote 70/100).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 210), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera działalność na pracy społecznej swoich członków. Do prowadzenia swych spraw stowarzyszenie może zatrudniać pracowników, w tym swoich członków.

Stowarzyszenia podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 z późn. zm.). Zatem stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym zasadom podatkowym przewidzianym w tej ustawie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Ustawą z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1550) - art. 2 pkt 7 tej ustawy - nadano nowe brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, wynosi:

Tym samym - co do zasady - podatek dochodowy od osób prawnych wynosi 19% podstawy opodatkowania. Jednocześnie w 2017 r. stawkę tę obniżono do 15% podstawy opodatkowania dla niektórych podatników. Z obniżonej stawki korzystać mogą:

* mali podatnicy,

* podatnicy rozpoczynający działalność - w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł;

W 2017 r. za małego podatnika można zatem uznać tego, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług za 2016 r. nie przekroczyła kwoty 5.157.000 zł. W 2016 r. pierwszym dniem roboczym października był 3 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 3 października 2016 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 3 października 2016 r. Nr 190/A/NBP/2016) wynosił 4,2976 zł x 1.200.000 = 5.157.120 zł, w zaokrągleniu 5.157.000 zł.

W związku z powyższym, obok podstawowej stawki 19% ustawa wprowadza dodatkową, obniżoną stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 15%. Preferencyjna stawka przewidziana jest dla małych podatników, czyli takich, u których wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 1.200.000 euro wyrażonej w złotych, tj. przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Obniżona stawka podatku będzie miała zastosowanie także w przypadku podatników rozpoczynających działalność już w tym roku podatkowym, w którym działalność rozpoczęli.

Tych zasad nie stosuje się do podatnika w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, jeżeli podatnik został utworzony (art. 19 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych):

Podatnicy utworzeni w sposób określony w pkt 1-4 w okresie od 28 września do 31 grudnia 2016 r. stosują w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2016 r. stawkę podatkową obowiązującą do 31 grudnia 2016 r. Zasady obowiązujące do 31 grudnia 2016 r. stosują również podatnicy, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2017 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2016 r.

Obniżona stawka ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie mogła być stosowana także w przypadku podatkowych grup kapitałowych (art. 19 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w związku ze zmianą art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wprowadzeniem dwóch stawek do obliczenia podatku dochodowego, "dokonał przejścia" od 1 stycznia 2017 r. z 19% stawki na 15%, sugerując się tym, iż w roku podatkowym 2016 obroty Wnioskodawcy wyniosły 66.073.70 zł (słownie: sześćdziesiąt sześć tysięcy siedemdziesiąt trzy zł 70/100).

Reasumując, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest "małym podatnikiem" w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie (jak wskazano we wniosku) Wnioskodawca jest "małym podatnikiem", o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to w roku podatkowym 2017 przysługuje mu prawo do opłacania podatku dochodowego od osób prawnych według 15% stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-001 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.