0111-KDIB1-1.4010.74.2018.2.AB - Zwolnienie z CIT dochodu z działalności gospodarczej na terenie SSE.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 lutego 2018 r., (data wpływu 28 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia od którego momentu Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podatkowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej, podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia od którego momentu Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podatkowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.74.2018.1.AB, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"). W dniu 17 listopada 2017 r. Wnioskodawca otrzymał kolejne zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Pojazdy samochodowe, z wyłączeniem motocykli - sekcja C, dział 29, grupa 29.1, klasa 29.10;

2. Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli - sekcja C, dział 29, grupa 29.3, klasa 29.32;

3. Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych; surowce wtórne - sekcja E, dział 38, grupa 38.3, klasa 38.32.

Zakres otrzymanego zezwolenia jest całkowicie tożsamy z dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na terenie SSE.

W związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE na podstawie kolejnego zezwolenia Spółka zobowiązała się ponieść na jej terenie wydatki inwestycyjne o łącznej wysokości co najmniej 290.000.000,00 zł, w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.

Ponadto, Spółka zobowiązała się zwiększyć średnioroczne zatrudnienie poprzez zatrudnienie na terenie SSE co najmniej trzech nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. oraz utrzymać zatrudnienie na terenie SSE na poziomie co najmniej 4.282,50 pracowników do dnia 31 grudnia 2023 r.

W uzupełnieniu wniosku z 17 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że § 3 ust. 4. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, stanowi, że przez nowa inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Zgodnie z Biznes Planem, który stanowił podstawę do wydania Wnioskodawcy Zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, Spółka w ramach nowej inwestycji zobowiązała się ponieść wydatki na wyposażenie linii do produkcji C. w obszarze spawalni.

Planowana jest budowa linii technologicznych, które biorą udział w procesie budowy karoserii:

* Linia Podłogi (Unterbau Linie),

* Linia Ścian bocznych (Seitenteile Linie).

Inwestycję dla celów pomocy publicznej należy zakwalifikować do rozbudowy istniejącego zakładu. Inwestycja przygotowuje zakład Spółki w A. do produkcji kolejnego modelu C.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia jest to nowa inwestycja.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Od którego momentu Wnioskodawca może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), na podstawie uzyskanego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje począwszy od miesiąca, w którym Spółka poniosła wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia. Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są wyodrębnioną częścią kraju, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego. Na mocy art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, stanowiącego pomoc publiczną, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, o czym stanowi art. 16 ust. 1 ustawy o SSE.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465 z późn. zm., dalej: "rozporządzenie"), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Natomiast, zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że przepisy § 5 ust. 1 i 3 rozporządzenia dokładnie określają moment, od którego działalność podatnika na terenie SSE zostaje objęta zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych. Funkcją powyższych przepisów jest wyraźne wskazanie w jakiej dacie (w okresie pomiędzy dniem uzyskania zezwolenia a dniem wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej), podatnik korzysta ze zwolnienia.

Należy również wskazać, że zarówno przepisy u.p.d.o.p., jak również przepisy ustawy o SSE, a także przepisy rozporządzenia nie zawierają innych rozwiązań kształtujących moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., np. poprzez możliwość wyboru przez podatnika daty, od której zacznie korzystać ze zwolnienia.

Należy jednocześnie zauważyć, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Wnioskodawcę z mocy prawa w związku z przyznaniem Spółce zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE. Należy zaznaczyć, że zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w SSE, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, stanowią uprawnienia Spółki. Nie można jednak uznać, że w związku z otrzymaniem uprawnienia do zwolnienia Wnioskodawca uzyskał również uprawnienie do jednostronnego kształtowania warunków zwolnienia, jakim byłoby dobrowolne ustalenie momentu, od którego Spółka zacznie korzystać ze zwolnienia.

Co więcej, przyjęcie, że miesiąc poniesienia pierwszych wydatków inwestycyjnych, lub odpowiednio do § 5 ust. 3 rozporządzenia - kosztów pracy, jest jedynie pierwszym z możliwych momentów skorzystania ze zwolnienia, a podatnik może wybrać moment późniejszy, byłoby sprzeczne z zasadą ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych. Zgodnie bowiem z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych i organów podatkowych przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową, jako że są one odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania (wyrok NSA z 21 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 430/12).

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje począwszy od miesiąca, w którym Spółka poniosła wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, natomiast zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy.

Istotnym jest przy tym określenie momentu poniesienia wydatków inwestycyjnych. Nie ulega dla Spółki wątpliwości, iż wydatki poniesione to takie, w odniesieniu do których Spółka wydatkowała środki finansowe (metoda kasowa) niemniej jednak mogą to być wydatki dotyczące środków trwałych w budowie, jak również wydatki odnoszące się do dostaw z montażem, gdzie zapłata na rzecz wykonawcy nie następuje jednorazowo, a ponoszona jest w transzach, w zależności od zaawansowania prac związanych z dostawą. Tak też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 września 2015 r., Znak: ITPB3/4510-361/15-2/DK oraz w interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 23 marca 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-57/12/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.