0111-KDIB1-1.4010.470.2019.1.SG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 października 2019 r. (data wpływu 28 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania, czy Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Plantatora (tj. osoby fizycznej lub prawnej, która prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny), na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, za transakcję, której jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł będzie zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 28 października 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania, czy Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Plantatora (tj. osoby fizycznej lub prawnej, która prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny), na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, za transakcję, której jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł będzie zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok podatkowy w Spółce rozpoczyna się od dnia 1 października każdego roku, a kończy się dnia 30 września roku następnego.

Spółka działa jako jednolity ogólnopolski koncern, w którego skład wchodzi osiem oddziałów, w tym siedem produkujących cukier, zlokalizowanych na terenie pięciu województw.

W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Spółka nabywa buraki cukrowe m.in. od osób fizycznych lub prawnych, które prowadzą wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych i które są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni (rozliczający podatek na zasadach ogólnych) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm., dalej: "ustawa VAT") - dalej: "Plantatorzy". W każdej kampanii cukrowniczej, która co do zasady przypada na okres od października do grudnia danego roku kalendarzowego dostawy poprzedzone są podpisaniem przez strony umowy kontraktacji buraków cukrowych, która określa między innymi, iż płatności na rzecz Plantatorów za dostarczone płody rolne regulowane są przez Wnioskodawcę wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego na rachunek bankowy Plantatora wskazany przez niego w przedmiotowej umowie. Łączna wartość dostaw dokonanych podczas kampanii cukrowniczej przez danego Plantatora zwykle przekracza kwotę 15 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Plantatora (tj. osoby fizycznej lub prawnej, która prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny), na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, za transakcję, której jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł będzie zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji nie będzie miał obowiązku zapłaty na rachunek wskazany w ww. wykazie, a w konsekwencji w przypadku dokonania płatności za transakcje, których jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł na rachunek, który nie figuruje w tym wykazie (na tzw. "białej liście"), nie będzie zobowiązany do stosowania ograniczenia określonego w znowelizowanym art. 15d ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") w zaliczaniu poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia z tego tytułu przychodów.

Od dnia 1 stycznia 2020 r. art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. otrzymuje brzmienie, zgodnie z którym podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

Z kolei znowelizowany art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

Dodatkowo został wprowadzony art. 15d ust. 4 u.p.d.o.p., zgodnie z którym przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Ww. ustawa - Prawo przedsiębiorców w art. 3 określa, że działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły, natomiast art. 4. ust. 1 wskazuje, że przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Ponadto art. 6 ust. 1 pkt 1 stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w ocenie Wnioskodawcy, regulacje art. 15d dotyczą wyłącznie transakcji dokonywanych pomiędzy przedsiębiorcami, bowiem w przepisie tym jest mowa o "transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców". W przedstawionej sytuacji ma to fundamentalne znaczenie, gdyż Plantatorzy (dostawcy Spółki), niezależnie od formy prawnej i statusu dla podatku VAT, którzy prowadzą wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych - nie wykonują działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i w konsekwencji nie są przedsiębiorcami. Tym samym również płatności wynikające z transakcji związanych z ww. działalnością wytwórczą są wyłączone spod regulacji ustawy - Prawo przedsiębiorców. Zasada ta znajdzie również zastosowanie w odniesieniu do płatności za faktury wskazane w art. 15d ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., tj. za faktury wystawione przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni.

Reasumując, w przypadku dostaw przekraczających wartość 15 000 zł, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez Plantatora zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, wykonującego działalność, do której nie stosuje się przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców, przepis art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania, co oznacza, że Spółka będzie mogła regulować płatności za te transakcje na rachunek, który nie jest wskazany w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, bez konieczności zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - do zwiększenia przychodów.

Zatem uwzględniając przepis art. 10 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1018, z późn. zm.), w odniesieniu do kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów po dniu 1 stycznia 2020 r., Spółka zarówno w roku podatkowym, który rozpoczął się dnia 1 października 2019 r. (i zakończy się dnia 30 września 2020 r.), jak i w kolejnym roku podatkowym, który rozpocznie się dnia 1 października 2020 r., nie będzie miała obowiązku zapłaty za dostarczony przez Plantatorów surowiec do produkcji cukru na rachunek figurujący na "białej liście".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy, tj. kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Plantatora (tj. osoby fizycznej lub prawnej, która prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny), na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, za transakcję, której jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł będzie zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów. Stąd nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji kwestia ustalenia czy opisane we wniosku płatności stanowią koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. art. 15d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.") - wprowadzonym art. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 780), podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. wskazano, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Powyższej wskazane przepisy art. 15d ust. 1 i ust. 2 zostały znowelizowane na mocy art. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1018, dalej jako: "ustawa nowelizująca") i zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy nowelizującej wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

I tak art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p. otrzymuje brzmienie:

Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

Z kolei znowelizowany art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, że w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego albo został zlecony przelew.

Dodatkowo został wprowadzony art. 15d ust. 4 u.p.d.o.p., zgodnie z którym, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu. yśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo Przedsiębiorców (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Artykuł 3 ustawy - Prawo Przedsiębiorców określa, że działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Natomiast art. 4 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Ponadto w myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy - Prawo Przedsiębiorców, przepisów ustawy nie stosuje się do:

Z uzasadnienia do zmiany projektu ustawy - Prawo przedsiębiorców, druk sejmowy nr 2051, Sejm VIII kadencji, ze str. 18 wynika, że "ustawa wyłącza z zakresu jej zastosowania określone rodzaje działalności związanej z eksploatacją zasobów przyrody (tj. działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwo, warzywnictwo, leśnictwo i rybactwo śródlądowe), a także określone rodzaje działalności wykonywanej przez rolników) takie jak: działalność agroturystyczna, działalność w zakresie wyrobu wina oraz działalność w zakresie sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu (art. 6 ust. 1 ustawy). Wyłączenie dla tych rodzajów działalności przepisów ustawy regulującej ogólne zasady wykonywania w Polsce działalności gospodarczej należy do praktyki legislacyjnej utrwalonej w naszym kraju już od dziesięcioleci). Konsekwencją tego wyłączenia powinno być niestosowanie do rodzajów działalności określonych w art. 6 ustawy - Prawo przedsiębiorców (w tym wykonywanych przez wspomnianych w tym przepisie rolników) przepisów tej ustawy".

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok podatkowy w Spółce rozpoczyna się od dnia 1 października każdego roku, a kończy się dnia 30 września roku następnego. Spółka działa jako jednolity ogólnopolski koncern, w którego skład wchodzi osiem oddziałów, w tym siedem produkujących cukier, zlokalizowanych na terenie pięciu województw. W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Spółka nabywa buraki cukrowe m.in. od osób fizycznych lub prawnych, które prowadzą wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych i które są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni (rozliczający podatek na zasadach ogólnych) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej: "Plantatorzy". W każdej kampanii cukrowniczej, która co do zasady przypada na okres od października do grudnia danego roku kalendarzowego dostawy poprzedzone są podpisaniem przez strony umowy kontraktacji buraków cukrowych, która określa między innymi, iż płatności na rzecz Plantatorów za dostarczone płody rolne regulowane są przez Wnioskodawcę wyłącznie za pośrednictwem rachunku płatniczego na rachunek bankowy Plantatora wskazany przez niego w przedmiotowej umowie. Łączna wartość dostaw dokonanych podczas kampanii cukrowniczej przez danego Plantatora zwykle przekracza kwotę 15 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dokonując płatności na rzecz Plantatora (tj. osoby fizycznej lub prawnej, która prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, zarejestrowanej jako podatnik VAT czynny), na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, za transakcję, której jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł będzie zobowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przeszłego oraz powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 15d ust. 1 u.p.d.o.p., jednym z warunków jego zastosowania jest fakt dokonania płatności dotyczącej transakcji określonej w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Przepis art. 15d u.p.d.o.p. odnosi się do transakcji, których:

* drugą stroną jest inny przedsiębiorca, chodzi tu zatem o umowę zawieraną między przedsiębiorcami wykonującymi działalność gospodarczą,

* jednorazowa wartość, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł.

Powyższe oznacza, że Plantator (dostawca Spółki), który prowadzi wyłącznie działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych nie podlega przepisom ustawy - Prawo Przedsiębiorców, w związku z czym nie podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jak również do Krajowego Rejestru Sądowego. Zatem nie ma do niego zastosowania również limit transakcji bezgotówkowych, wynikający z art. 15d u.p.d.o.p.

Na podstawie powyższych przepisów należy wskazać, że przepisy art. 15d u.p.d.o.p. nie będą miały zastosowania w odniesieniu do dokonywania płatności na rzecz Plantatora, z uwagi na to, że drugą stroną transakcji jest podmiot niebędący przedsiębiorcą.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się do twierdzenia, że w przypadku dostaw przekraczających wartość 15 000 zł, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez Plantatora zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, wykonującego działalność, do której nie stosuje się przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców, przepis art. 15d ust. 2 u.p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania, co oznacza, że Spółka będzie mogła regulować płatności za te transakcje na rachunek, który nie jest wskazany w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, bez konieczności zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której płatność ta dotyczy kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów albo w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów do zwiększenia przychodów, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.