0111-KDIB1-1.4010.446.2018.1.BK - Koszty finansowania dłużnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / stratę na kontraktach SWAP) można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej (tj. Projektu), a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / stratę na kontraktach SWAP) można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej (tj. Projektu), a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka akcyjna (dalej: "Spółka") posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT"). Tym samym, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Minister Transportu i Gospodarki Wodnej przyznał spółce akcyjnej A. koncesje na budowę i eksploatację płatnej autostrady (dalej: "Autostrada"), poprzez zawarcie umowy koncesyjnej (dalej: "Umowa koncesyjna"). Koncesja została udzielona spółce akcyjnej A. na okres 40 lat, tj. do marca 2037 r., a po jej wygaśnięciu, Autostrada zostanie przekazana nieodpłatnie stronie publicznej. Ponadto, zgodnie z Umową koncesyjną przedsięwzięcie w zakresie budowy i eksploatacji Autostrady podzielone zostało na dwa etapy realizacji:

* budowa Autostrady na odcinku K. - N.,

* budowa Autostrady na odcinku N. - Ś. (dalej: "Odcinek").

W celu realizacji inwestycji w postaci budowy Autostrady, Minister Infrastruktury Rzeczpospolitej Polskiej (który przejął kompetencje Ministra Transportu i Gospodarki Wodnej) oraz spółka akcyjna A. zawarli umowę dotyczącą budowy i eksploatacji Odcinka, która zastąpiła zapisy Umowy koncesyjnej w tym zakresie.

Zgodnie z wymaganiami strony rządowej, w celu budowy i eksploatacji Odcinka, powołana została spółka celowa - Wnioskodawca (powiązana ze spółką akcyjną A.), na którą zostały przeniesione wszystkie prawa i obowiązki spółki akcyjnej A. wynikające z umowy dotyczącej budowy i eksploatacji Odcinka.

Spółka realizuje więc projekt, zgodnie z którym zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje Odcinek autostrady (dalej: "Projekt").

W efekcie realizacji Projektu i wybudowania Odcinka autostrady, Spółka osiąga obecnie w całości na terytorium Polski dochody z tytułu udostępniania Odcinka, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Źródłem finansowania Projektu były/są w szczególności:

* kredyt z Europejskiego Banku Inwestycyjnego.

* Jednym ze źródeł finansowania Projektu był kredyt udzielony Spółce przez Europejski Bank Inwestycyjny (dalej: "EBI").

* kredyt komercyjny.

* Celem sfinansowania budowy Odcinka, Spółka zawarła umowę kredytu komercyjnego (dalej: "Kredyt komercyjny") zorganizowanego przez 11 banków komercyjnych. Dla powyższego źródła finansowania ustalone zostało zmienne oprocentowanie kalkulowane w oparciu o wybraną stopę referencyjną EURIBOR oraz określoną marżę.

* Pożyczki.

* Ponadto, Spółka skorzystała również z finansowania w postaci pożyczek udzielonych przez podmioty powiązane kapitałowo (dalej: Pożyczki).

* kontrakty SWAP.

Dodatkowo, w celu zabezpieczenia finansowania Projektu przed ryzykiem wynikającym ze zmiany oprocentowania Kredytu komercyjnego, Spółka zawarła pakiet kontraktów SWAP polegających na wymianie przez strony płatności odsetkowych w terminach określonych w tych umowach. Rozliczenia w tym zakresie polegają w szczególności na dokonaniu przez odpowiednią stronę kontraktu SWAP płatności w wysokości różnicy pomiędzy wysokością odsetek, jakie byłyby należne od zabezpieczonej kwoty zadłużenia według stopy procentowej określonej w kontrakcie SWAP a wysokością odsetek naliczonych według stopy procentowej wynikającej z umowy Kredytu komercyjnego. W przypadku, gdy różnica ta jest liczbą dodatnią tj. stopa procentowa wynikająca z umowy Kredytu komercyjnego jest niższa niż wynikająca z kontraktu SWAP, Wnioskodawca ponosi z tego tytułu opłatę. W sytuacji natomiast, gdyby stopa procentowa wynikająca z umowy Kredytu komercyjnego przewyższyła tą która wynika z kontraktu SWAP, Spółka zamiast ponosić opłatę, otrzymuje odpowiednią kwotę. Transakcje te mają zatem na celu uniknięcie / minimalizację ryzyka wystąpienia niekorzystnych zmian stopy procentowej EURIBOR. Z tytułu zawarcia tych transakcji Spółka nie ponosi dodatkowych kosztów, np. prowizji. Dla celów księgowych wynik na kontraktach jest kwalifikowany i rozpoznawany analogicznie jak odsetki.

Biorąc pod uwagę powyższe, w 2018 r. oraz w kolejnych latach, Wnioskodawca będzie ponosić następujące koszty finansowania związane z Projektem:

* odsetki od kredytu udzielonego przez EBI,

* odsetki od Kredytu komercyjnego,

* odsetki od Pożyczek,

* koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik/ strata na kontraktach SWAP).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / stratę na kontraktach SWAP) można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej (tj. Projektu), a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / strata na kontraktach SWAP) zabezpieczających przyszłe płatności odsetkowe w ramach zawartej umowy Kredytu komercyjnego, można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej (tj. Projektu), a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa o CIT").

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca zawarł pakiet kontraktów SWAP w celu uniknięcia / minimalizacji ryzyka wystąpienia niekorzystnych zmian oprocentowania Kredytu komercyjnego (stopy procentowej EURIBOR). W związku z powyższym zdarza się, że Wnioskodawca ponosi koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP w postaci ujemnego wyniku / straty na kontrakcie SWAP.

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT przez pojęcie kosztów finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Zdaniem Wnioskodawcy, związane z realizacją umów transakcji SWAP koszty ponoszone przez Spółkę stanowią niewątpliwie koszty finansowania dłużnego, gdyż stanowią one koszty pochodnych instrumentów finansowych i służą zabezpieczeniu zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu umowy Kredytu komercyjnego.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, iż koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP pozostają w ścisłym, bezpośrednim związku z uzyskanym Kredytem komercyjnym. Umowy te zabezpieczają bowiem Wnioskodawcę przed ryzykiem zwiększenia obciążeń z tytułu umowy Kredytu komercyjnego w przypadku niekorzystnych dla Spółki zmian w zakresie wysokości stóp procentowych. Związek kontraktów SWAP z umową kredytową świadczy zdaniem Spółki o tym, że winny być one traktowane analogicznie jak koszty związane z pozyskaniem i korzystaniem z zewnętrznego finansowania. Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 29 czerwca 2015 r., Znak: IPPB3/4510-346/15-4/AG.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż:

* koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / strata na kontraktach SWAP) stanowią koszty finansowania dłużnego jako koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT;

* koszty te wynikają z pozyskanego kredytu wykorzystanego przez Spółkę w całości do sfinansowania Projektu;

* Projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 10 ustawy o CIT spełniający warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT (co było przedmiotem rozważań w ramach pytania 1);

koszty związane z realizacją umów transakcji SWAP (ujemny wynik / strata na kontraktach SWAP) zabezpieczających przyszłe płatności odsetkowe w ramach zawartej umowy Kredytu komercyjnego, można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej (tj. Projektu) spełniającego warunki wskazane w art. 15c ust. 8 pkt 1 - 4 ustawy o CIT, a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.445.2018.1.BK za prawidłowe uznano stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy realizowany przez Spółkę Projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spełniający warunki wskazane w art. 15c ust. 8 pkt 1 - 4 ww. ustawy oraz ustalenia, czy odsetki od kredytu przyznanego przez EBI, Kredytu komercyjnego oraz Pożyczek można uznać za koszty finansowania dłużnego wynikające z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu Infrastruktury publicznej (tj. Projektu), a tym samym koszty te nie powinny być brane pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 tej ustawy.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z art. 15c ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Przy czym, przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym (art. 15c ust. 3 u.p.d.o.p.).

Warunkiem koniecznym stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest więc wystąpienie u danego podatnika nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad osiągniętymi przez podatnika w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu, przychodami o charakterze odsetkowym.

Jak wynika natomiast z art. 15c ust. 6 u.p.d.o.p., przez przychody o charakterze odsetkowym oraz koszty, o których mowa w ust. 1, rozumie się również przychody i koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5.

W myśl natomiast art. 15c ust. 7 upodp, kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów.

Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione (art. 15c ust. 12 u.p.d.o.p.).

Jednocześnie, przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego (art. 15c ust. 13 u.p.d.o.p.).

Z definicji zawartej w art. 4a pkt 22 u.p.d.o.p. wynika, iż ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1768 z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne. Są to instrumenty pochodne, ponieważ ich cena (wartość) jest uzależniona od kształtowania się ceny instrumentu, na który opiewają. Cechą konstytutywną pochodnych instrumentów finansowych jest ich oparcie na tzw. instrumentach bazowych, w tym na walutach obcych. Kontrakty terminowe nakładają na inwestora obowiązek rozliczenia ceny (kontrakty nierzeczywiste) lub nabycia instrumentu bazowego (kontrakty rzeczywiste) również wtedy, gdy jego cena nie będzie dla niego korzystna.

Ustawodawca przewidział również wyłączenie stosowania art. 15c ust. 1 tej ustawy. Zgodnie bowiem z art. 15c ust. 14 przepisu ust. 1 nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.000.000 zł; jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250.000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.

Wprowadzając do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy dotyczące możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych kosztów uznawanych za koszty finansowania dłużnego ustawodawca wprowadził również wyłączenie w stosowaniu ograniczenia możliwości zaliczania wydatków w ciężar kosztów podatkowych, które ujęto w art. 15c ust. 8 u.p.d.o.p. Zgodnie tym przepisem, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

Konsekwencją spełnienia warunków określonych w ww. art. 15c ust. 8 u.p.d.o.p., jest możliwość pomniejszenia kosztów finansowana dłużnego o koszty odpowiadające wydatkom poniesionym na realizację infrastruktury publicznej.

Jak wynika z art. 15c ust. 9 u.p.d.o.p., dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.

Natomiast długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym (art. 15c ust. 10 upodp).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż jednym ze źródeł finansowania Projektu był / jest w szczególności kredyt komercyjny, zorganizowany przez 11 banków komercyjnych. W celu zabezpieczenia finansowania Projektu przed ryzykiem wynikającym ze zmiany oprocentowania Kredytu komercyjnego, Spółka zawarła również pakiet kontraktów SWAP polegających na wymianie przez strony płatności odsetkowych w terminach określonych w tych umowach. Rozliczenia w tym zakresie polegają w szczególności na dokonaniu przez odpowiednią stronę kontraktu SWAP płatności w wysokości różnicy pomiędzy wysokością odsetek, jakie byłyby należne od zabezpieczonej kwoty zadłużenia według stopy procentowej określonej w kontrakcie SWAP a wysokością odsetek naliczonych według stopy procentowej wynikającej z umowy Kredytu komercyjnego. W przypadku, gdy różnica ta jest liczbą dodatnią tj. stopa procentowa wynikająca z umowy Kredytu komercyjnego jest niższa niż wynikająca z kontraktu SWAP, Wnioskodawca ponosi z tego tytułu opłatę. W sytuacji natomiast, gdyby stopa procentowa wynikająca z umowy Kredytu komercyjnego przewyższyła tą która wynika z kontraktu SWAP, Spółka zamiast ponosić opłatę, otrzymuje odpowiednią kwotę. Transakcje te mają zatem na celu uniknięcie / minimalizację ryzyka wystąpienia niekorzystnych zmian stopy procentowej EURIBOR. Z tytułu zawarcia tych transakcji Spółka nie ponosi dodatkowych kosztów, np. prowizji. Dla celów księgowych wynik na kontraktach jest kwalifikowany i rozpoznawany analogicznie jak odsetki.

Jak wskazano na wstępie realizowany przez Wnioskodawcę Projekt został uznany przez Organ za projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 u.p.d.o.p., natomiast wskazany we wniosku pakiet kontraktów SWAP zabezpieczał ryzyko związane z kredytem komercyjnym otrzymanym na sfinansowanie projektu z zakresu infrastruktury publicznej. Oznacza to, że zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT zatem co do zasady przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w art. 15c ust. 1 u.p.d.o.p. Wnioskodawca będzie uprawniony do nieuwzględnienia przypadających na realizację tego projektu kosztów związanych z transakcjami SWAP.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Jednocześnie nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.