0111-KDIB1-1.4010.399.2022.1.SH - Rozliczanie CIT w związku z przebudową sieci elektroenergetycznej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2022 r., za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii Wnioskodawcy powinny być uwzględnione w wartości początkowej tej Linii.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka jako osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka jest operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego, zdefiniowanym w art. 3 pkt 24 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833 z późn. zm.), jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie przesyłowym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi. Zadania te realizowane są, m.in. przy pomocy znajdujących się w majątku Spółki napowietrznych oraz kablowych linii elektroenergetycznych (dalej: "Linie" lub "Linia").

Spółka rozpoznaje Linie jako środki trwałe dla celów rozliczeń z tytułu CIT i ujmuje je w ewidencji środków trwałych. Są one w chwili ujęcia w ewidencji kompletne, zdatne do użytku, ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok i są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i stanowią własność Spółki.

Spółka w toku swojej działalności prowadzi inwestycje polegające zarówno na budowie nowych Linii jak i przebudowie Linii już istniejących, których wartość przekracza rocznie 10 000 zł (dalej jako: "Inwestycja", "Inwestycje").

Realizowane Inwestycje są i będą wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Inwestycja realizowana jest na podstawie umowy (dalej: "Umowa główna") zawieranej z podmiotem trzecim (dalej jako "Wykonawca"), co do zasady objęta może być przepisami ustawy z dnia z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. z 2021 r. 428 z późn. zm., (dalej jako: "Specustawa przesyłowa").

W trakcie realizacji Inwestycji dochodzi do sytuacji, w których planowana przez Spółkę Inwestycja koliduje z aktualnym przebiegiem infrastruktury liniowej bądź kolejowej, telekomunikacyjnej czy gazowej (dalej jako: "Sieci kolidujące") należącej do podmiotu trzeciego, np. dystrybutora energii elektrycznej (dalej jako "Właściciel Sieci kolidującej"). W przypadku, gdy realizacja Inwestycji wymaga przebudowy Sieci kolidującej (dalej jako: "Przebudowa Sieci kolidującej"), np. poprzez jej poprowadzenie pod ziemią, czy podwyższenie polegające na budowie dodatkowych wyższych słupów lub budowie nowego odcinka Sieci kolidującej (w tym słupów) w miejsce demontowanego dotychczasowego odcinka Sieci kolidującej (wraz ze słupami) lub też zmianę dotychczasowego przebiegu określonego odcinka Sieci kolidującej, poprzez jego demontaż i budowę nowego w zmienionej lokalizacji w celu uwolnienia terenu niezbędnego Spółce, Wykonawca Inwestycji zatrudniony przez Spółkę zawiera z Właścicielami Sieci kolidujących umowy na Przebudowę Sieci kolidującej w celu usunięcia kolizji z realizowaną Inwestycją. Usunięcie kolizji jest niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego, zgodnego z normami funkcjonowania obydwu sieci, przy czym usunięcie kolizji może następować także po oddaniu Inwestycji lub Ulepszenia do używania. Zakres usunięcia kolizji wynika ściśle z warunków usunięcia kolizji wydanych przez Właściciela Sieci kolidującej oraz uzgodnionej i zaakceptowanej przez Właściciela Sieci kolidującej dokumentacji projektowej, dotyczącej przebudowy danego odcinka Sieci kolidującej. Przebudowa Sieci kolidującej realizowana jest na koszt i staraniem Wnioskodawcy. Wszelkie prace, jakie są wykonywane w ramach Przebudowy Sieci kolidującej, są realizowane na majątku Właściciela Sieci kolidującej, zaś na majątku sieć Wnioskodawcy nie powstają (w sposób trwały) żadne nowe elementy. Po usunięciu kolizji przebudowaną Sieć kolidującą Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje na rzecz Właściciela Sieci kolidującej.

Ponoszone nakłady na Przebudowę Sieci kolidującej nie stanowią kosztów ogólnego zarządu ani kosztów sprzedaży w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Zdarzają się sytuacje, w których zobowiązanie do Przebudowy Sieci kolidującej jest uregulowane po zrealizowaniu Umowy głównej z Wykonawcą.

Wówczas w drodze postępowania przetargowego, wybierany jest kolejny Wykonawca (dalej zwany: "Kolejnym Wykonawcą"), który ma zrealizować Przebudowę Sieci kolidujących po realizacji budowy Linii przesyłowej (w ramach Umowy głównej). Następnie zawierana jest umowa między Wnioskodawcą a Kolejnym Wykonawcą, określająca warunki usunięcia kolizji (dalej: "Umowa na Przebudowę") Warunki usunięcia kolizji uzgodnione wcześniej z Właścicielem sieci kolidującej przekazywane są przez Wnioskodawcę w drodze cesji temu Kolejnemu Wykonawcy. Z kolei w ramach realizacji Umowy na Przebudowę Kolejny Wykonawca zawiera stosowne umowy kolizyjne z Właścicielem Sieci Kolidujących.

Wartość poniesionych przez Spółkę wydatków na Przebudowę Sieci kolidującej przekracza/przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 10 000 zł.

W wyjątkowych sytuacjach, których dotyczy niniejszy wniosek, warunkowo termin na przeprowadzenie Przebudowy Sieci kolidującej przesunięty zostaje na czas po zakończeniu Inwestycji (rozumianym jako oddanie Linii przesyłowej do używania i wprowadzenie jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki).

W takich sytuacjach Spółka dokonuje zgłoszenia zakończenia robót budowalnych bądź uzyskuje pozwolenie na użytkowanie nowo wybudowanej Linii przesyłowej, gdyż usunięcie kolizji z liniami średniego i niskiego napięcia było przewidziane na etapie pozyskiwania pozwolenia na budowę do realizacji po zakończeniu budowy Linii przesyłowej.

W związku z tym, w opisywanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zarówno prace zmierzające do usunięcia kolizji (Przebudowy Sieci kolidującej), jak i wydatki na jej usunięcie są przez Wnioskodawcę prowadzone i ponoszone po zakończeniu Inwestycji, rozumianym jako oddanie do używania wybudowanych Linii Wnioskodawcy (i po wprowadzeniu ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy).

Dokonanie Przebudowy Sieci kolidującej jest o tyle istotne, że zobowiązanie do usunięcia kolizji jest warunkiem np. do uzgodnienia dokumentacji projektowej dla realizacji Inwestycji. Innymi słowy, od strony formalnej Przebudowa Sieci kolidującej jest niezbędna. Jeśli Wnioskodawca nie uzyskałby zgody na Przebudowę Sieci kolidującej, niemożliwym byłoby uzgodnienie projektu budowlanego z Właścicielem Sieci Kolidującej co w efekcie skutkowałoby brakiem uzyskania przez Wnioskodawcę pozwolenia na budowę niezbędnego do rozpoczęcia Inwestycji, bądź w inny sposób nie pozwoliłoby ze względów formalno-prawnych na przeprowadzenie Inwestycji.

Wnioskodawca nigdy nie będzie korzystał z powstałych w wyniku Przebudowy Sieci Kolidującej urządzeń. Powstałe w wyniku Przebudowy Sieci kolidującej urządzenia są ostatecznie własnością podmiotu trzeciego, tj. Właściciela Sieci Kolidującej i stanowią część jego infrastruktury. Natomiast Wnioskodawca nie prowadzi działalności zbieżnej z działalnością Właściciela Sieci Kolidującej. Co więcej, Wnioskodawca nie posiada nawet zasadniczo stosownych uprawnień do prowadzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Urządzenia te nie stanowią także środka trwałego, inwestycji w obcy środek trwały, ani innego składnika majątkowego, który mógłby być wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (urządzenia te jak wspomniano wyżej docelowo będą bowiem wykorzystywane przez Właściciela sieci kolidującej). Wnioskodawca nie będzie z nich korzystał, również na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowy najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze). Wykonanie Przebudowy jest natomiast niezbędne z uwagi na prowadzoną Inwestycję. Jak wskazano wyżej, zobowiązanie do usunięcia kolizji jest warunkiem, przykładowo, uzgodnienia dokumentacji projektowej z Właścicielem Sieci Kolidującej niezbędnej do uzyskania pozwolenia na budowę, czy też może być warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę niezbędnego do przeprowadzenia Inwestycji.

To, że Przebudowa Sieci kolidującej jest niezbędna dla Inwestycji z punktu widzenia formalnego (np. bez zobowiązania do jej przeprowadzenia Spółka nie uzyskałaby pozwolenia na budowę Linii) powoduje, że prace zmierzające do usunięcia kolizji nie wynikają z dobrowolnej decyzji Wnioskodawcy, a w szczególności zamiarem Spółki nie jest chęć przysporzenia na rzecz Właściciela sieci kolidujących kosztem majątku Spółki.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że to nie w interesie Właściciela Sieci kolidującej leży dokonanie Przebudowy Sieci Kolidującej, gdyż mogłaby ona funkcjonować na dotychczasowych zasadach, jak przed przebudową i realizować wszystkie funkcje, do których została przeznaczona. Sam fakt Przebudowy Sieci kolidującej wiąże się dla Właściciela przede wszystkim z dodatkowymi obciążeniami lub utrudnieniami w dotychczas prowadzonej działalności, czy nawet kosztami (np. konieczność dokonania uzgodnień warunków przebudowy, monitorowania przebudowy, włączeń przebudowywanych linii systemu dystrybucyjnego i zapewnienia alternatywnego zasilania, zwiększonych kosztów eksploatacji Sieci kolidującej w związku z wydłużeniem jej trasy, czy też strat przesyłowych; ewentualna poprawa parametrów Przebudowywanej Sieci kolidującej jest efektem ubocznym, a nie celem prac z punktu widzenia Wnioskodawcy). Przebudowa Sieci kolidującej leży w interesie Wnioskodawcy, który chcąc zrealizować Inwestycję, musi wykonać przedmiotowe dodatkowe prace. Wnioskodawca nie obciąża Właściciela Sieci kolidującej za przekazanie nowo wybudowanego odcinka Sieci kolidującej.

Jeżeli chodzi o ustalenie wartości prac dotyczących Przebudowy Sieci kolidującej (w przypadku Inwestycji polegających na budowie nowych Linii lub ulepszeniu istniejących Linii), Wnioskodawca wskazuje, że nie jest znana dokładna wartość prac, gdyż wartość tę można określić po realizacji projektu i prac. Na etapie postępowania przetargowego jest to kwota ryczałtowa. Wnioskodawca nie uwzględnia tego wydatku w wartości początkowej przyjętych do używania składników w postaci wybudowanej Linii przesyłowej na chwilę wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych. W sytuacji, gdy z umowy wynika wartość prac, wydatek ten jest kwalifikowany jako nakład, a więc zaplanowane jest po realizacji Inwestycji zwiększenie wartości początkowej składnika majątku Wnioskodawcy (wybudowanej Linii przesyłowej). Możliwy jest jednak scenariusz, kiedy wartość prac związanych z Przebudową Sieci kolidujących nie będzie znana w momencie przyjmowania do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy składnika majątku w postaci wybudowanej Linii przesyłowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął w wątpliwość, w jaki sposób ponoszone przez niego nakłady na Przebudowę Sieci kolidującej powinien rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazuje, iż w zbliżonym do wskazanego w niniejszym wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym uzyskał interpretację indywidualną z dnia 8 czerwca 2018 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0114-KDIP2-3.4010.92.2018.2.k.k. Organ podatkowy w interpretacji tej potwierdził, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na usunięcie kolizji ma prawo ująć w wartości początkowej wytworzonego środka trwałego w postaci linii napowietrznej. Niemniej w sytuacji, dla której została wydana przedmiotowa interpretacja fizyczne usunięcie kolizji jak i poniesienie wydatków na Przebudowę Sieci kolidującej nastąpiło w dacie przed oddaniem do używania i wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nowych środków trwałych.

Natomiast biorąc pod uwagę, że niniejszy wniosek dotyczy sytuacji, w których rozpoczęcie Przebudowy Sieci kolidującej, jak i ponoszenie na nią wydatków ma miejsce już po zakończeniu Inwestycji i oddaniu do używania Linii (i wprowadzeniu jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki), Wnioskodawca pragnie potwierdzić w drodze uzyskania interpretacji indywidualnej, że ponoszone nakłady na Przebudowę Sieci Kolidującej również powinny zwiększać wartość początkową wybudowanej/przebudowanej Linii należącej do Wnioskodawcy.

Pytania

1. Czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii Wnioskodawcy powinny być uwzględnione w wartości początkowej tej Linii?

2. W przypadku uzyskania twierdzącej odpowiedzi na pytanie 1, czy poniesione wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii, Wnioskodawca powinien uwzględnić w wartości początkowej nowej Linii:

a. W momencie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji - jeżeli kwota tych wydatków jest znana na ten moment, w szczególności na podstawie Umowy na Przebudowę,

b. W drodze korekty wartości początkowej zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, w momencie zakończenia Przebudowy Sieci kolidującej i poznania kwoty wydatków poniesionych na Przebudowę Sieci kolidującej - w sytuacji, gdy na moment wprowadzenia środków trwałych do ewidencji nie jest możliwe (np. na podstawie Umowy na Przebudowę) określenie wartości tych wydatków?

c. Czy w tym przypadku (lit. b,) zwiększenie wartości początkowej nowej Linii (Inwestycji) Wnioskodawca powinien rozpoznać w dacie protokołu potwierdzającego Przebudowę Sieci kolidującej, czyli po przebudowie?

d. Czy należy wówczas (lit.c.) skorygować koszty uzyskania przychodu o skumulowaną wartość odpisów amortyzacyjnych stanowiących różnicę między odpisami, które powinny być dokonywane od wartości początkowej z uwzględnieniem wydatków na Przebudowę Sieci kolidującej a dokonanymi odpisami amortyzacyjnymi i czy ta różnica w kosztach uzyskania przychodu powinna być rozpoznana w miesiącu wprowadzenia do ksiąg Wnioskodawcy zwiększonej wartości początkowej?

e. Czy dalsze (zwiększone) odpisy amortyzacyjne powinny być dokonywane począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono do ksiąg Wnioskodawcy zwiększoną wartość początkową?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez niego wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej poniesione w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii powinny być uwzględnione w wartości początkowej Linii.

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jeśli zatem dany wydatek spełnia wymóg pozostawania w związku z osiąganymi przychodami (tzn. został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów) i równocześnie nie został on wymieniony w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, to powinien stanowić koszt uzyskania przychodów.

Z uwagi na to, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny, to co do zasady każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej (weryfikacji istnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania). W omawianym przypadku związek wydatków Spółki z jej przychodami nie budzi wątpliwości - są one ponoszone w związku z Inwestycją, która jest/będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej Spółki, generującej jej przychody podatkowe.

Podstawowy podział kosztów podatkowych to podział na koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4b Ustawy o CIT) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT) - tzw. koszty pośrednie. Natomiast odrębną kategorię kosztów uzyskania przychodu stanowią odpisy amortyzacyjne (zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16).

UZASADNIENIEm dla rozliczania poniesionych wydatków na wytworzenie/zakup środka trwałego poprzez odpisy amortyzacyjne jest fakt, że środki trwałe służą do osiągania przychodów przez dłuższy czas, zatem również wydatki z nimi związane muszą być rozliczane w takim okresie. Skutkiem powyższej reguły jest to, że wysokość wydatków inwestycyjnych zwiększa wartość początkową środka trwałego, z którym da się je powiązać, przez co nie są one uwzględniane w wyniku podatkowym w momencie ich poniesienia, ale podlegają rozliczeniu w czasie w postaci odpisów amortyzacyjnych.

W przypadku wytworzenia środka trwałego odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej stanowiącej koszt wytworzenia (art. 16f ust. 1 w zw. z art. 16g ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT). Ustalenie wartości początkowej ma podstawowe znaczenie dla prawidłowości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższych przepisów wynika, iż wydatki na wytworzenie (lub nabycie) środków trwałych co do zasady nie są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku składnika majątku wytworzonego we własnym zakresie jego wartość początkową określa się w oparciu o koszt wytworzenia.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Przy kwalifikacji wydatku, który z mocy art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT należy zaliczać do kosztu wytworzenia środka trwałego, decydujące znaczenie ma użyty w tym przepisie zwrot "inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych", który oznacza, że jest to katalog otwarty.

W ocenie Wnioskodawcy, zasadnym jest twierdzenie, że zwrot ten odnosi się do kosztów ponoszonych w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Zatem decydujące znaczenie dla zakwalifikowania danego wydatku do kosztów wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem - środkiem trwałym.

Jednocześnie z definicji kosztów wytworzenia ustawodawca wyłączył koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży oraz pozostałe koszty operacyjne i koszty operacji finansowych, w szczególności odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zatem należy przyjąć, że do kosztów wytworzenia zalicza się wszystkie wydatki mające ścisły związek z wytwarzanym środkiem trwałym. Wskazuje na to powyższe wyłączenie z grupy wydatków zaliczanych do kosztów wytworzenia kosztów ogólnych zarządu, gdyż tego rodzaju koszty występują niezależnie od tego, czy podatnik realizuje inwestycję, gdyż są to koszty niedające się przypisać do konkretnego produktu wytwarzanego przez podatnika (są to tzw. koszty funkcjonowania jednostki jako całości). Takie rozumienie przepisu potwierdza także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 1860/14.

Natomiast analiza orzecznictwa sądowego nakazuje przyjąć, że ów ścisły związek danego wydatku z inwestycją wyraża się w braku wątpliwości co do tego, iż dany wydatek nie wystąpiłby, gdyby podatnik nie wytworzył środka trwałego we własnym zakresie (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1603/09, Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2012 r., sygn. II FSK 169/11 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 1860/14).

Ponadto zarówno sądy, jak i organy podatkowe podzielają pogląd, iż czynnikiem decydującym o przypisaniu danego kosztu do wartości początkowej wytwarzanego środka trwałego jest jego związek z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, warunkującym rozpoczęcie, prowadzenie i zakończenie procesu inwestycyjnego, w efekcie którego będzie możliwe wytworzenie określonych środków trwałych (interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2020 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-1.4010.166.2020.1.BK). Wnioskodawca dysponuje też dwiema interpretacjami indywidualnymi wydanymi dla Wnioskodawcy, w których organy podatkowe potwierdziły w podobnym co do zasady stanie faktycznym, że po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji możliwe jest skorygowanie jego wartości początkowej (oraz odpisów amortyzacyjnych) w sytuacji, gdy pewne prace dotyczące tego środka (w tym usuwanie kolizji przez wykonawców) następują już po oddaniu go do używania. Są to interpretacje z 26 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB6/4510-420/16-2/AZ oraz z 26 lutego 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.317.2017.1.AG. Organy podatkowe potwierdziły w nich, że wykonywanie pewnych prac dotyczących środka trwałego po oddaniu tego środka trwałego do używania i zafakturowanie ich w ramach rozliczenia ostatecznego po oddaniu do używania, powoduje konieczność korekty wartości początkowej oraz odpisów amortyzacyjnych. W tym przypadku korekta powinna odbywać się na bieżąco, tj. zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT po otrzymaniu dokumentu (faktury) potwierdzającej konieczność korekty. Jak stwierdzono w o interpretacji z 2018 r.: "Wnioskodawca powinien zatem ustalić nową wartość początkową środka trwałego w miesiącu otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty i skorygować w tym momencie odpisy amortyzacyjne dokonywane od nowo ustalonej wartości początkowej". Koszt wytworzenia jako wartość początkową środków trwałych należy ustalić na dzień przekazania środków trwałych do używania. Przy czym inaczej niż w przypadku ceny nabycia - ustawodawca nie przewiduje (za wyjątkiem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania), aby na koszt wytworzenia składały się tylko koszty naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. W konsekwencji do kosztów wytworzenia środków trwałych zalicza się również koszty naliczone po dniu przekazania środków trwałych do używania (M. Smakuszewski, K. Klimkiewicz - Deplano, M. Siwiński (w:) Komentarz CIT 2021, wyd. Infor, Warszawa 2021). Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 13 Ustawy o CIT jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że także wydatki w kwocie przekraczającej 10 000 zł w efekcie których dochodzi do ulepszenia środka trwałego podatnik powinien rozliczyć w wartości początkowej tego środka trwałego. W konsekwencji podatnik dokonujący ulepszenia środka trwałego ma obowiązek zwiększyć wartość początkową amortyzowanego środka trwałego o wartość dokonanego ulepszenia.

Podsumowując wykładnię przepisów oraz stanowisko sądów administracyjnych i organów podatkowych dotyczących ustalenia wartości początkowej środków trwałych należy stwierdzić, że do jej elementów należy zaliczać te koszty, które:

- są powiązane z inwestycją, której efektem było wytworzenie amortyzowanych środków trwałych, przy czym katalog wydatków dających się przyporządkować do danego przedsięwzięcia ma charakter otwarty;

- stanowią element procesu wytwarzania składników majątku podatnika;

- mają wpływ na koszt wytworzenia środków trwałych;

- bez ich poniesienia nie powstałyby środki trwałe tj. nie zostałyby poniesione, gdyby nie podjęto decyzji o ich wytworzeniu;

- nie są zaliczone do kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych.

Nadto, do wartości początkowej należy zaliczyć wydatki na ulepszenie środka trwałego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

W ocenie Wnioskodawcy, poniesione wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w sytuacji realizacji Inwestycji polegającej na budowie nowej Linii powinny zwiększać wartość początkową Linii. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie przede wszystkim w tym, że względy formalnoprawne i funkcjonalne powodują, że bez Przebudowy Sieci kolidującej Inwestycja w ogóle nie mogłaby się odbyć - niezależnie od tego, w jakiej kolejności prowadzone są prace i ponoszone są przez Spółkę wydatki. Należy więc uznać, że wydatki te jako warunkujące prowadzenie Inwestycji, powinny zwiększać wartość początkową wybudowanej Linii.

W ocenie Wnioskodawcy, pomiędzy poniesionymi wydatkami na Przebudowę Sieci kolidującej a nowo wybudowaną Linią istnieje zatem ścisły związek. Wskazuje na to charakter poniesionych wydatków. Jak wskazano wyżej zobowiązanie do przeprowadzenia Przebudowy warunkowało wytworzenie środka trwałego w postaci Linii - gdyby Spółka nie zobowiązała się do przeprowadzenia Przebudowy Sieci kolidującej nie uzyskałaby pozwolenia na budowę Linii. Niewątpliwie gdyby nie decyzja Spółki o realizacji Inwestycji Spółka nie byłaby zobowiązana do ponoszenia wydatków na Przebudowę, co powoduje, że ponoszone koszty na Przebudowę Sieci kolidującej są bezpośrednio związane z procesem inwestycyjnym polegającym na budowie nowej Linii i w sposób bezpośredni wpływają na koszt Linii. Z tych przyczyn poniesione przez Spółkę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej winny stanowić element kosztu wytworzenia Linii i przyczyniać się do powiększenia jej wartości początkowej.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że w odniesieniu do tego rodzaju wydatków otrzymała indywidualną interpretację podatkową (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.92.2018.2.k.k.), w której organ podatkowy potwierdził, że wydatki na przebudowę sieci kolidujących jako ściśle związane z prowadzoną inwestycją stanowią wartość początkową wytworzonego środka trwałego. Interpretacja ta dotyczyła wydatków poniesionych na usunięcie kolizji w trakcie realizacji Inwestycji polegającej na modernizacji i rozbudowie środka trwałego - zatem stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będące przedmiotem niniejszego wniosku różni się od opisanego w ww. interpretacji. Tym niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, moment poniesienia tych wydatków nie powinien zmieniać ich charakteru, a argumentacja przedstawiona uprzednio w ww. interpretacji zachowuje aktualność.

W podobnym stanie faktycznym również w odniesieniu do poniesionych wydatków na przebudowanie urządzeń infrastruktury technicznej, przy realizacji inwestycji polegającej na wytworzeniu środka trwałego, a które to urządzenia przekazano nieodpłatnie na rzecz zakładu energetycznego, gazowego, wodnokanalizacyjnego wypowiedział Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 listopada 2007 r. (sygn. III SA/WA 148/07) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 czerwca 2008 r. (sygn. II FSK 313/08). Sądy obu instancji uznały, że poniesione w związku z inwestycją ww. koszty zmierzały do wytworzenia środka trwałego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT i powinny być uwzględnione na podstawie art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT w wartości początkowej środka trwałego, bowiem w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT w razie wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie za wartość początkową tego środka uważa się koszt wytworzenia.

W przeciwieństwie do art. 16g ust. 3 ustawy o CIT dotyczącego kosztów nabycia środka trwałego, art. 16g ust. 4 nie przewiduje (za wyjątkiem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania), aby do kosztów wytworzenia zaliczały się tylko koszty naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że do kosztów wytworzenia Linii powinien zaliczyć także wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej ponoszone po dniu przekazania Linii do używania i dotyczące prac wykonywanych po tym terminie.

Reasumując, biorąc pod uwagę, że:

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej jako funkcjonalnie i ściśle związane z wytworzeniem Linii oraz warunkujące rozpoczęcie Inwestycji powinny zostać ujęte w wartości początkowej nowo wybudowanej Linii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, stosownie do art. 16c pkt 1 ustawy o CIT:

amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT:

za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy o CIT:

jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca jest operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego, zdefiniowanym w art. 3 pkt 24 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833 z późn. zm.), jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie przesyłowym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi. Zadania te realizowane są, m.in. przy pomocy znajdujących się w majątku Spółki napowietrznych oraz kablowych linii elektroenergetycznych (dalej: "Linie" lub "Linia").

Spółka rozpoznaje Linie jako środki trwałe dla celów rozliczeń z tytułu CIT i ujmuje je w ewidencji środków trwałych. Są one w chwili ujęcia w ewidencji kompletne, zdatne do użytku, ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok i są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i stanowią własność Spółki.

Spółka w toku swojej działalności prowadzi inwestycje polegające zarówno na budowie nowych Linii jak i przebudowie Linii już istniejących, których wartość przekracza rocznie 10 000 zł. Realizowane Inwestycje są i będą wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W trakcie realizacji Inwestycji dochodzi do sytuacji, w których planowana przez Spółkę Inwestycja koliduje z aktualnym przebiegiem infrastruktury liniowej bądź kolejowej, telekomunikacyjnej czy gazowej (dalej jako: "Sieci kolidujące") należącej do podmiotu trzeciego, np. dystrybutora energii elektrycznej (dalej jako "Właściciel Sieci kolidującej"). W przypadku, gdy realizacja Inwestycji wymaga przebudowy Sieci kolidującej (dalej jako: "Przebudowa Sieci kolidującej"), np. poprzez jej poprowadzenie pod ziemią, czy podwyższenie polegające na budowie dodatkowych wyższych słupów lub budowie nowego odcinka Sieci kolidującej (w tym słupów) w miejsce demontowanego dotychczasowego odcinka Sieci kolidującej (wraz ze słupami) lub też zmianę dotychczasowego przebiegu określonego odcinka Sieci kolidującej, poprzez jego demontaż i budowę nowego w zmienionej lokalizacji w celu uwolnienia terenu niezbędnego Spółce, Wykonawca Inwestycji zatrudniony przez Spółkę zawiera z Właścicielami Sieci kolidujących umowy na Przebudowę Sieci kolidującej w celu usunięcia kolizji z realizowaną Inwestycją. Usunięcie kolizji jest niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego, zgodnego z normami funkcjonowania obydwu sieci, przy czym usunięcie kolizji może następować także po oddaniu Inwestycji lub Ulepszenia do używania. Zakres usunięcia kolizji wynika ściśle z warunków usunięcia kolizji wydanych przez Właściciela Sieci kolidującej oraz uzgodnionej i zaakceptowanej przez Właściciela Sieci kolidującej dokumentacji projektowej, dotyczącej przebudowy danego odcinka Sieci kolidującej. Przebudowa Sieci kolidującej realizowana jest na koszt i staraniem Wnioskodawcy. Wszelkie prace, jakie są wykonywane w ramach Przebudowy Sieci kolidującej, są realizowane na majątku Właściciela Sieci kolidującej, zaś na majątku sieć Wnioskodawcy nie powstają (w sposób trwały) żadne nowe elementy. Po usunięciu kolizji przebudowaną Sieć kolidującą Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje na rzecz Właściciela Sieci kolidującej.

Ponoszone nakłady na Przebudowę Sieci kolidującej nie stanowią kosztów ogólnego zarządu ani kosztów sprzedaży w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Zdarzają się sytuacje, w których zobowiązanie do Przebudowy Sieci kolidującej jest uregulowane po zrealizowaniu Umowy głównej z Wykonawcą.

Wówczas w drodze postępowania przetargowego, wybierany jest kolejny Wykonawca (dalej zwany: "Kolejnym Wykonawcą"), który ma zrealizować Przebudowę Sieci kolidujących po realizacji budowy Linii przesyłowej (w ramach Umowy głównej). Następnie zawierana jest umowa między Wnioskodawcą a Kolejnym Wykonawcą, określająca warunki usunięcia kolizji (dalej: "Umowa na Przebudowę") Warunki usunięcia kolizji uzgodnione wcześniej z Właścicielem sieci kolidującej przekazywane są przez Wnioskodawcę w drodze cesji temu Kolejnemu Wykonawcy. Z kolei w ramach realizacji Umowy na Przebudowę Kolejny Wykonawca zawiera stosowne umowy kolizyjne z Właścicielem Sieci Kolidujących.

Wartość poniesionych przez Spółkę wydatków na Przebudowę Sieci kolidującej przekracza/przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 10 000 zł.

W wyjątkowych sytuacjach, których dotyczy niniejszy wniosek, warunkowo termin na przeprowadzenie Przebudowy Sieci kolidującej przesunięty zostaje na czas po zakończeniu Inwestycji (rozumianym jako oddanie Linii przesyłowej do używania i wprowadzenie jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki).

W związku z tym, w opisywanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zarówno prace zmierzające do usunięcia kolizji (Przebudowy Sieci kolidującej), jak i wydatki na jej usunięcie są przez Wnioskodawcę prowadzone i ponoszone po zakończeniu Inwestycji, rozumianym jako oddanie do używania wybudowanych Linii Wnioskodawcy (i po wprowadzeniu ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy).

Wnioskodawca nigdy nie będzie korzystał z powstałych w wyniku Przebudowy Sieci Kolidującej urządzeń. Powstałe w wyniku Przebudowy Sieci kolidującej urządzenia są ostatecznie własnością podmiotu trzeciego, tj. Właściciela Sieci Kolidującej i stanowią część jego infrastruktury. Natomiast Wnioskodawca nie prowadzi działalności zbieżnej z działalnością Właściciela Sieci Kolidującej. Co więcej, Wnioskodawca nie posiada nawet zasadniczo stosownych uprawnień do prowadzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Urządzenia te nie stanowią także środka trwałego, inwestycji w obcy środek trwały, ani innego składnika majątkowego, który mógłby być wykorzystywany przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (urządzenia te jak wspomniano wyżej docelowo będą bowiem wykorzystywane przez Właściciela sieci kolidującej). Wnioskodawca nie będzie z nich korzystał, również na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowy najmu/dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze). Wykonanie Przebudowy jest natomiast niezbędne z uwagi na prowadzoną Inwestycję. Jak wskazano wyżej, zobowiązanie do usunięcia kolizji jest warunkiem, przykładowo, uzgodnienia dokumentacji projektowej z Właścicielem Sieci Kolidującej niezbędnej do uzyskania pozwolenia na budowę, czy też może być warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę niezbędnego do przeprowadzenia Inwestycji.

Natomiast biorąc pod uwagę, że niniejszy wniosek dotyczy sytuacji, w których rozpoczęcie Przebudowy Sieci kolidującej, jak i ponoszenie na nią wydatków ma miejsce już po zakończeniu Inwestycji i oddaniu do używania Linii (i wprowadzeniu jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki), Wnioskodawca pragnie potwierdzić w drodze uzyskania interpretacji indywidualnej, że ponoszone nakłady na Przebudowę Sieci Kolidującej również powinny zwiększać wartość początkową wybudowanej/przebudowanej Linii należącej do Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii Wnioskodawcy powinny być uwzględnione w wartości początkowej tej Linii.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że poniesione wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej nie mogą być uznane za wydatki związane z wytworzeniem środka trwałego, bowiem prace zmierzające do usunięcia kolizji (Przebudowy Sieci kolidującej), jak i wydatki na jej usunięcie są przez Wnioskodawcę prowadzone i ponoszone po zakończeniu Inwestycji. Wnioskodawca wskazał, że będzie rozpoczynał ww. prace po oddaniu do używania wybudowanych Linii i po wprowadzeniu ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, czyli już po wytworzeniu środka trwałego. Ewentualnie ww. wydatki można by było rozpoznać pod kątem ulepszenia środka trwałego, jednakże prace te nie dotyczą środka trwałego będącego własnością Wnioskodawcy tylko innego urządzenia, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem. Zatem wskazane wydatki nie stanowią również ulepszenia środka trwałego.

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii Wnioskodawcy nie mogą zostać uwzględnione w wartości początkowej tej Linii. Wnioskodawca może wskazane wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych dla tzw. kosztów pośrednich, tj. w dacie poniesienia, którą wyznacza art. 15 ust. 4e ustawy o CIT zgodnie, z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

Uznając stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania Nr 1 za nieprawidłowe, w zakresie ustalenia, czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na Przebudowę Sieci kolidującej w ramach realizacji Inwestycji polegającej na budowie lub przebudowie nowej Linii Wnioskodawcy powinny być uwzględnione w wartości początkowej tej Linii, odniesienie się do pytania Nr 2, które było uwarunkowane od pozytywnej oceny stanowiska dot. pytania Nr 1 - stało się bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wydanych dla Wnioskodawcy wskazać należy, że dotyczą one innych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych niż przedstawiony w niniejszym wniosku. Zauważyć należy, że interpretacje indywidualne z dnia 26 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB6/4510-420/16-2/AZ oraz z 26 lutego 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.317.2017.1.AG nie dotyczą zasadności korygowania wartości początkowej środków trwałych, lecz tylko momentu i sposobu tej korekty, przy czym w interpretacji z 26 lutego 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.317.2017.1.AG Organ wskazał na wstępie uzasadnienia, że dotyczy ona kwestii, w jaki sposób Wnioskodawca powinien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych związanych ze zmianą (zwiększeniem) wartości początkowej środków trwałych poprzez podwyższenie kwoty odpisów amortyzacyjnych oraz wartości początkowej środka trwałego. Natomiast interpretacja indywidualna z 8 czerwca 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.92.2018.2.k.k. dotyczy sytuacji, w której Wnioskodawca poniósł wydatki na przebudowę sieci kolidującej przed oddaniem do używania i wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wytworzonego środka trwałego.

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.).