0111-KDIB1-1.4010.240.2020.1.ŚS - Różnice kursowe w związku z wypłatą dywidendy.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2020 r. (data wpływu do Organu 25 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

* czy w wyniku przeliczenia wypłaconej w walucie EUR kwoty dywidendy na PLN, różnice kursowe powstałe na rozrachunkach z udziałowcami, w wyniku zastosowania dwóch różniących się średnich kursów przeliczeniowych NBP, jednego z dnia poprzedzającego dzień uchwalenia dywidendy, a drugiego z dnia poprzedzającego wypłatę dywidendy, są podatkowe,

* czy w związku z uregulowaniem zobowiązania z tytułu dywidendy przeliczonej na walutę EUR w zaistniałym stanie faktycznym powstaną podatkowe różnice kursowe na wypłacie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym EUR

- jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

* czy w wyniku przeliczenia wypłaconej w walucie EUR kwoty dywidendy na PLN, różnice kursowe powstałe na rozrachunkach z udziałowcami, w wyniku zastosowania dwóch różniących się średnich kursów przeliczeniowych NBP, jednego z dnia poprzedzającego dzień uchwalenia dywidendy, a drugiego z dnia poprzedzającego wypłatę dywidendy, są podatkowe,

* czy w związku z uregulowaniem zobowiązania z tytułu dywidendy przeliczonej na walutę EUR w zaistniałym stanie faktycznym powstaną podatkowe różnice kursowe na wypłacie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym EUR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Wnioskodawca"), zatwierdzającego roczne sprawozdanie finansowe, zbadane przez biegłego rewidenta, podjęta została decyzja odnośnie podziału wyników finansowych i wypłaty dywidendy do wspólników, będących jednocześnie spółkami, posiadającymi swoją siedzibę poza terytorium Polski. Na kwotę dywidendy składa się w całości zysk netto roku 2019 oraz część środków pochodzących z kapitału zapasowego.

Kwota dywidendy określona w uchwale została wyrażona w walucie PLN. Jednocześnie wspólnicy Wnioskodawcy, w tej samej uchwale wskazali, iż dywidenda zostanie wypłacona w walucie EUR. Jednocześnie uchwalono, iż kursem przeliczeniowym będzie kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień podjęcia uchwały. Wnioskodawca do wypłaty dywidendy wykorzystał środki zgromadzone na rachunku walutowym EUR. W dniu wypłaty dywidendy powstały dwojakiego rodzaju różnice kursowe:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w wyniku przeliczenia wypłaconej w walucie EUR kwoty dywidendy na PLN, różnice kursowe powstałe na rozrachunkach z udziałowcami, w wyniku zastosowania dwóch różniących się średnich kursów przeliczeniowych NBP, jednego z dnia poprzedzającego dzień uchwalenia dywidendy, a drugiego z dnia poprzedzającego wypłatę dywidendy, są podatkowe?

2. Czy w związku z uregulowaniem zobowiązania z tytułu dywidendy przeliczonej na walutę EUR w zaistniałym stanie faktycznym powstaną podatkowe różnice kursowe na wypłacie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym EUR?

Ad 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż przeliczenie dywidendy z waluty PLN na EUR nie rodzi co do zasady powstania zobowiązania wyrażonego w walucie obcej, a tym samym różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 1-2 oraz ust. 3 pkt 1-2 ustawy o CIT, gdyż wypłata dywidendy nie wiąże się z poniesionym kosztem wyrażonym w walucie obcej.

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie gdy mowa jest o: wartości przychodu podatkowego lub kosztu podatkowego.

Treść powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących podatkowych różnic kursowych wskazuje, m.in. że aby różnice kursowe były przychodem bądź kosztem uzyskania przychodów muszą być związane np. z kosztem poniesionym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z poźn zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Generalną zasadą uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, jest istnienie pomiędzy nim a spodziewanym przychodem związku przyczynowo-skutkowego tego typu, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów.

Wyplata dywidendy, jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i w żaden sposób nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu Spółki. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach Spółki wynikającego z Kodeksu spółek handlowych. W związku z czym, stwierdzić należy, że dywidenda nie jest kosztem podatkowym, a w konsekwencji różnice kursowe, dodatnie lub ujemne, powstałe w związku z jej wypłatą nie mają wpływu na dochód do opodatkowania.

Ad. 2.

Spółka stoi na stanowisku, iż niezależnie od braku powstania podatkowych różnic kursowych na zobowiązaniach, o których mowa w pytaniu 1, odrębnej analizie należy poddać różnice kursowe powstałe na skutek wypłaty kwoty dywidendy powstałej z przeliczenia z waluty PLN na EUR z rachunku walutowego. W przypadku omawianej kategorii różnic kursowych powstaną różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym różnice kursowe powstają, jeżeli wartość nabytych środków pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa, bądź wyższa od wartości tych środków pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań.

W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień Różnice kursowe w tym przypadku powstaną od własnych środków wypłaconych z rachunku walutowego w oparciu o:

Zdefiniowane w art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p. różnice kursowe - w uproszczeniu określane jako "różnice kursowe od tzw. własnych środków pieniężnych" - nie są wielkościami statystycznymi, lecz mają charakter realny, ściśle związany z samą operacją wyzbycia się waluty. Przy ustalaniu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych nie ma decydującego znaczenia za co podatnik płaci, istotny jest tu sam fakt wypływu waluty z rachunku walutowego.

Reasumując, stwierdzić należy, że wypłata dywidendy nie rodzi skutków w postaci podatkowych różnic kursowych. Natomiast różnice te zostaną rozpoznane od własnych środków w walutach obcych w sytuacji, gdy wystąpi różnica wartości tych środków w dacie wpływu na konto Spółki i ich wypływu.

Mając to na uwadze, wypłata dla udziałowca dywidendy w walucie obcej skutkuje powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p., stanowiących odpowiednio przychody podatkowe (jako dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe) Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z poźn zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach czasu.

Powstają na skutek wahań kursów (kurs - cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.

W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut mogą więc występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

W myśl art. 15a ust. 1 u.p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 u.p.d.o.p., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zgodnie z art. 15a ust. 3 u.p.d.o.p., ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Stosownie do art. 15a ust. 4 u.p.d.o.p., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Generalną zasadą uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, jest istnienie pomiędzy nim a spodziewanym przychodem związku przyczynowo-skutkowego tego typu, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów.

Wypłata dywidendy, jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i w żaden sposób nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu Spółki. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach Spółki wynikającego z art. 191 Kodeksu spółek handlowych.

W związku z czym, stwierdzić należy, że dywidenda nie jest kosztem podatkowym, a w konsekwencji różnice kursowe powstałe w związku z jej wypłatą nie mają wpływu na dochód do opodatkowania.

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 15a ust. 4 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 15a ust. 5 u.p.d.o.p., jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Ponadto, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 15 ust. 7 u.p.d.o.p., za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zgodnie z art. 15 ust. 8 u.p.d.o.p., podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Zdefiniowane w art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p. różnice kursowe - w uproszczeniu określane jako "różnice kursowe od tzw. własnych środków pieniężnych" - nie są wielkościami statystycznymi, lecz mają charakter realny, ściśle związany z samą operacją wyzbycia się waluty. Przy ustalaniu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych nie ma decydującego znaczenia za co podatnik płaci, istotny jest tu sam fakt wypływu waluty z rachunku walutowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, ustalenia czy w wyniku przeliczenia wypłaconej w walucie EUR kwoty dywidendy na PLN, różnice kursowe powstałe na rozrachunkach z udziałowcami, w wyniku zastosowania dwóch różniących się średnich kursów przeliczeniowych NBP, jednego z dnia poprzedzającego dzień uchwalenia dywidendy, a drugiego z dnia poprzedzającego wypłatę dywidendy, są podatkowe oraz czy w związku z uregulowaniem zobowiązania z tytułu dywidendy przeliczonej na walutę EUR w zaistniałym stanie faktycznym powstaną podatkowe różnice kursowe na wypłacie środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym EUR.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Wnioskodawca"), zatwierdzającego roczne sprawozdanie finansowe, zbadane przez biegłego rewidenta, podjęta została decyzja odnośnie podziału wyników finansowych i wypłaty dywidendy do wspólników, będących jednocześnie spółkami, posiadającymi swoją siedzibę poza terytorium Polski. Na kwotę dywidendy składa się w całości zysk netto roku 2019 oraz część środków pochodzących z kapitału zapasowego.

Kwota dywidendy określona w uchwale została wyrażona w walucie PLN. Jednocześnie wspólnicy Wnioskodawcy, w tej samej uchwale wskazali, iż dywidenda zostanie wypłacona w walucie EUR. Jednocześnie uchwalono, iż kursem przeliczeniowym będzie kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień podjęcia uchwały. Wnioskodawca do wypłaty dywidendy wykorzystał środki zgromadzone na rachunku walutowym EUR. W dniu wypłaty dywidendy powstały dwojakiego rodzaju różnice kursowe:

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że dywidenda nie jest kosztem podatkowym, a w konsekwencji różnice kursowe powstałe w związku z jej wypłatą nie mają wpływu na dochód do opodatkowania. Natomiast w przedstawionej przez Spółkę sytuacji, mogą powstać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych wyrażonych w walutach obcych. Różnice te są rozpoznawalne, jeżeli wystąpi różnica pomiędzy wartością środków pieniężnych w dacie wpływu waluty obcej na konto a wartością tych środków w dniu ich wypływu (art. 15a ust. 2 pkt 3, art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Reasumując, wypłata dywidendy nie rodzi skutków w postaci podatkowych różnic kursowych. Różnice te zostaną rozpoznane od własnych środków w walutach obcych w sytuacji, gdy wystąpi różnica wartości tych środków w dacie wpływu na konto Spółki i ich wypływu.

Mając to na uwadze, wypłata dla Udziałowca dywidendy w walucie obcej może skutkować powstaniem różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p., stanowiących odpowiednio przychody podatkowe (jako dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów (jako ujemne różnice kursowe) Spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.