0111-KDIB1-1.4010.233.2019.2.SG - Powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania infrastruktury oświetleniowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 sierpnia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.233.2019.2.SG Powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnego użytkowania infrastruktury oświetleniowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), uzupełnionym 6 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy nieodpłatne użytkowanie infrastruktury oświetleniowej powierzonej w ramach Umowy - porozumienia zawartego z Miastem z 14 października 2010 r., stanowiącej środek trwały, której wyłącznym właścicielem jest Miasto, powoduje powstanie przychodu z tytułu podatku od osób prawnych, który podlega wyłączeniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy nieodpłatne użytkowanie infrastruktury oświetleniowej powierzonej w ramach Umowy - porozumienia zawartego z Miastem z 14 października 2010 r., stanowiącej środek trwały, której wyłącznym właścicielem jest Miasto, powoduje powstanie przychodu z tytułu podatku od osób prawnych, który podlega wyłączeniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 lipca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.233.2019.1.SG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 6 sierpnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") powstała w 1997 r. w wyniku zawiązania jej przez Wspólnika - E.K. S.A. na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Spółki z 12 grudnia 1996 r. Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usługi oświetleniowej na rzecz 109 gmin. Na dzień dzisiejszy Spółka liczy 106 Wspólników, wszystkie udziały są w posiadaniu jednostek samorządu terytorialnego. Począwszy od 2013 r. 100% udziałów w Spółce należy do jednostek samorządu terytorialnego, kiedy to nastąpiło obniżenie kapitału zakładowego w drodze nabycia przez Spółkę udziałów należących do E. S.A. (wcześniej E.K. S.A.) w celu ich umorzenia. Aktualnie zarejestrowany kapitał zakładowy Spółki wynosi 77.373.000 zł i dzieli się na 75.775 udziałów.

Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest usługa oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych, która została zaklasyfikowana przez Główny Urząd Statystyczny w zakresie grupowania PKD 2007 "Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy" (52.21.Z).

Przychód ze świadczenia usługi oświetlania ulic, placów i dróg publicznych w 2018 r. stanowił 99,71% przychodu ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów.

W Spółce działa Rada Nadzorcza powoływana przez Zgromadzenie Wspólników na okres kadencji, tj. 3 lat celem realizacji zadań przewidzianych w Kodeksie Spółek Handlowych oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego. Do zadań Rady Nadzorczej należy również powoływanie i odwoływanie Zarządu Spółki.

Spółka zawiera na określony czas umowy na świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych odrębnie z każdą jednostką samorządu terytorialnego. W ramach świadczenia usługi Spółka zapewnia oświetlenie ulic, dróg, placów oraz innych otwartych terenów publicznych realizując przez to zadanie własne gminy zaspokajania bieżąco i nieprzerwanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie bezpieczeństwa obywateli, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506). Efekt realizacji usługi jest powszechnie dostępny dla ludności.

W dniu 14 października 2010 r. Spółka zawarła z Miastem Umowę - porozumienie regulujące zasady powierzania Spółce należących do Miasta urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, stanowiących środek trwały zaklasyfikowany do 2 grupy jako budowla, do czasu ich wniesienia aportem do Spółki. W myśl zapisów § 2 ust. 1 ww. Umowy - porozumienie, Miasto każdorazowo powierzać będzie Spółce planowane do wniesienia aportem urządzenia oświetleniowe wyłącznie w celu realizacji usługi oświetleniowej na zasadach określonych w obowiązującej w danym czasie umowie o świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych. Powyższa Umowa - porozumienie nie przewiduje pobierania opłat z tego tytułu. Przez powierzenie urządzeń oświetleniowych w ramach Umowy - porozumienie z 14 października 2010 r. należy rozumieć przekazanie środków trwałych Miasta Spółce w celu realizacji usługi oświetlenia tylko na rzecz Miasta za wynagrodzeniem (Miasto płaci Spółce za świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych).

Spółka zawiera z Miastem umowy o świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych na określony czas za pomocą infrastruktury oświetleniowej stanowiącej własność Spółki oraz infrastruktury oświetleniowej będącej w posiadaniu Spółki. Na podstawie powyższych regulacji Spółka przyjmuje do używania infrastrukturę oświetleniową wybudowaną przez Miasto będącą środkiem trwałym i między innymi przy jej użyciu świadczy usługę oświetlania ulic, placów i dróg publicznych na rzecz Miasta.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 5 sierpnia 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że jest spółką użyteczności publicznej, wykonującą zadania użyteczności publicznej, tj. zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506), których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nieodpłatne użytkowanie infrastruktury oświetleniowej powierzonej w ramach Umowy - porozumienia zawartego z Miastem z 14 października 2010 r., stanowiącej środek trwały, której wyłącznym właścicielem jest Miasto, powoduje powstanie przychodu z tytułu podatku od osób prawnych, który podlega wyłączeniu z tego przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne użytkowanie infrastruktury oświetleniowej będącej środkiem trwałym, której wyłącznym właścicielem jest Miasto, na postawie Umowy - porozumienia zawartej z Miastem, nie stanowi przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem Wnioskodawca jak przedstawiono powyżej jest spółką użyteczności publicznej w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy gdyż:

a. wszystkie udziały tj. 100% kapitału zakładowego należy do 106 jednostek samorządu terytorialnego,

b. Spółka wykonuje zadania publiczne nałożone ustawą o samorządzie gminnym na Gminy poprzez zapewnienie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych co wpływa na bezpieczeństwo obywateli,

c.

świadczona usługa na bieżąco i nieprzerwanie zaspakaja zbiorowe potrzeby ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych,

d.

realizacja usługi następuje w następstwie zapisów umów zawartych z jednostkami samorządu terytorialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."), nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Otwarty katalog przysporzeń majątkowych, stanowiących przychody podatkowe zawiera art. 12 ust. 1 tej ustawy. Wśród rodzajów przychodów ustawodawca wyszczególnił m.in. przychód z tytułu tzw. nieodpłatnych świadczeń.

I tak, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o p.d.o.p. nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie". Jednakże dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie.

Stanowiąc o wartości nieodpłatnych świadczeń, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez nieodpłatne świadczenia, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości (art. 12 ust. 5 i ust. 6 ustawy o p.d.o.p.). Z tego właśnie względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego. Dla celów podatkowych nie ma znaczenia nazwanie umowy nieodpłatną, lecz jej charakter, tzn. czy rzeczywiście dotyczy otrzymania przez podatnika nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Z kolei art. 713 Kodeksu cywilnego stanowi, że biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje, bez obowiązku świadczenia wzajemnego, rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

Tak więc, co do zasady, skutkiem zawarcia umowy użyczenia na gruncie ustawy o p.d.o.p. jest uzyskanie przez biorącego w użyczenie przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podp, wyłączenie nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez podatnika z kategorii przychodów, uzależnione jest od kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

* świadczenie zostało otrzymane od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków,

* jest ono związane z używaniem środków trwałych otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie,

* świadczeniobiorcą jest spółka użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostki samorządu terytorialnego.

Z mocy wyłączenia zawartego w ww. przepisie, nie podlegają zaliczeniu do przychodu nieodpłatne świadczenia związane z używaniem środków trwałych w nieodpłatny zarząd lub używanie. Zakres podmiotowy wyłączenia obejmuje m.in. spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. W zakresie przedmiotowym wyłączenie to dotyczy jedynie świadczeń związanych z używaniem środków trwałych wykorzystywanych przez otrzymującego, otrzymanych w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnieniu wynika, że Spółka powstała w 1997 r. w wyniku zawiązania jej przez Wspólnika - E.K. S.A. na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Spółki z 12 grudnia 1996 r. Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usługi oświetleniowej na rzecz 109 gmin. Na dzień dzisiejszy Spółka liczy 106 Wspólników, wszystkie udziały są w posiadaniu jednostek samorządu terytorialnego. Począwszy od 2013 r. 100% udziałów w Spółce należy do jednostek samorządu terytorialnego, kiedy to nastąpiło obniżenie kapitału zakładowego w drodze nabycia przez Spółkę udziałów należących do E. S.A. (wcześniej E.K. S.A.) w celu ich umorzenia. Aktualnie zarejestrowany kapitał zakładowy Spółki wynosi 77.373.000 zł i dzieli się na 75.775 udziałów. Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest usługa oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych, która została zaklasyfikowana przez Główny Urząd Statystyczny w zakresie grupowania PKD 2007 "Działalność usługowa wspomagająca transport lądowy" (52.21.Z). Przychód ze świadczenia usługi oświetlania ulic, placów i dróg publicznych w 2018 r. stanowił 99,71% przychodu ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów. W Spółce działa Rada Nadzorcza powoływana przez Zgromadzenie Wspólników na okres kadencji, tj. 3 lat celem realizacji zadań przewidzianych w Kodeksie Spółek Handlowych oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego. Do zadań Rady Nadzorczej należy również powoływanie i odwoływanie Zarządu Spółki. Spółka zawiera na określony czas umowy na świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych odrębnie z każdą jednostką samorządu terytorialnego. W ramach świadczenia usługi Spółka zapewnia oświetlenie ulic, dróg, placów oraz innych otwartych terenów publicznych realizując przez to zadanie własne gminy zaspokajania bieżąco i nieprzerwanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie bezpieczeństwa obywateli, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Efekt realizacji usługi jest powszechnie dostępny dla ludności. W dniu 14 października 2010 r. Spółka zawarła z Miastem Umowę - porozumienie regulujące zasady powierzania Spółce należących do Miasta urządzeń infrastruktury oświetlenia ulicznego i drogowego, stanowiących środek trwały zaklasyfikowany do 2 grupy jako budowla, do czasu ich wniesienia aportem do Spółki. W myśl zapisów § 2 ust. 1 ww. Umowy - porozumienie, Miasto każdorazowo powierzać będzie Spółce planowane do wniesienia aportem urządzenia oświetleniowe wyłącznie w celu realizacji usługi oświetleniowej na zasadach określonych w obowiązującej w danym czasie umowie o świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych. Powyższa Umowa - porozumienie nie przewiduje pobierania opłat z tego tytułu. Przez powierzenie urządzeń oświetleniowych w ramach Umowy - porozumienie z 14 października 2010 r. należy rozumieć przekazanie środków trwałych Miasta Spółce w celu realizacji usługi oświetlenia tylko na rzecz Miasta za wynagrodzeniem (Miasto płaci Spółce za świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych). Spółka zawiera z Miastem umowy o świadczenie usługi oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych na określony czas za pomocą infrastruktury oświetleniowej stanowiącej własność Spółki oraz infrastruktury oświetleniowej będącej w posiadaniu Spółki. Na podstawie powyższych regulacji Spółka przyjmuje do używania infrastrukturę oświetleniową wybudowaną przez Miasto będącą środkiem trwałym i między innymi przy jej użyciu świadczy usługę oświetlania ulic, placów i dróg publicznych na rzecz Miasta. Wnioskodawca jest spółką użyteczności publicznej, wykonującą zadania użyteczności publicznej, tj. zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca, który jest spółką użyteczności publicznej, otrzymał w nieodpłatne użytkowanie infrastrukturę oświetleniową w ramach Umowy - porozumienia zawartego z Miastem, stanowiącej środek trwały, której wyłącznym właścicielem jest Miasto, będące jednym z udziałowców Wnioskodawcy, którego wszystkie udziały są w posiadaniu jednostek samorządu terytorialnego.

Wobec powyższego zgodnie z wyłączeniem zawartym w cyt. art. 12 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, nie powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy z tytułu otrzymania infrastruktury oświetleniowej w nieodpłatne użytkowanie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w zakresie dot. pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl