0111-KDIB1-1.4010.231.2020.3.ŚS - Moment powstania przychodu w przypadku subskrypcji czasowej produktu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, kiedy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, kiedy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie informatyki. Spółka oferuje profesjonalne doradztwo, specjalistyczne usługi i kompleksowe rozwiązania IT wspierające procesy projektowania i wytwarzania produktów. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się specjalistyczne aplikacje, usługi, szkolenia, jak również dostarczanie sprzętu IT.

Spółka zajmuje się również dystrybucją dostępów czasowych do licencji do oprogramowania komputerowego. Obecnie Spółka rozpoczyna sprzedaż z automatycznymi odnowieniami dostępu do licencji A. Planowany model transakcji będzie przedstawiał się w następujący sposób.

Licencji udziela producent oprogramowania firma A. Wnioskodawca jest z kolei podmiotem, który sprzedaje dostęp do oferty produktowej firmy A. Jednocześnie Spółka będzie nabywać dostęp do danego oprogramowania od pierwszego w łańcuchu dostaw dystrybutora dostępu licencji A. tj. od T.

Dostęp do danego oprogramowania jest dostępem czasowym i w zależności od potrzeb klienta może być udzielony na okres 1 roku, 3 lat bądź 1 miesiąca.

Spółka będzie dystrybuować produkty A. w ten sposób, że udostępniany będzie klientom czasowy dostęp do wybranego produktu, w formie tzw. subskrypcji czasowej. Początek i koniec okresu korzystania z dostępu wskazany będzie na fakturze dokumentującej zakup subskrypcji od dystrybutora.

Wnioskodawca udostępni klientowi dostęp do programu poprzez przesłanie mu drogą mailową certyfikatu dostępu, wraz z innymi informacjami dotyczącymi nabywanej subskrypcji.

Subskrypcja, co do zasady, będzie odnawiać się automatycznie w ten sposób, że po upływie okresu jej obowiązywania licencja będzie odnawiana na kolejny analogiczny okres, na jaki pierwotnie udzielona była licencja. Klient w umowie wyraża wolę i zgodę, aby subskrypcja odnawiała się automatycznie na kolejny okres, przy czym klient ma zapewnioną możliwość rezygnacji z przedłużenia subskrypcji w trakcie trwania subskrypcji do czasu jej ważności.

W okresie na 30 dni przed upływem ważności udzielonego dostępu klient otrzymuje fakturę na odnowiony dostęp.

Spółka wystawi fakturę za odnowiony dostęp do licencji w terminie 30 dni przed wygaśnięciem obowiązującej subskrypcji. Termin zapłaty za odnowioną subskrypcję wynosić będzie, co do zasady, 14 dni od dnia wystawienia faktury, przy czym może być inny w zależności od warunków wynegocjowanych z klientem.

Niezależnie od faktu czy klient zapłaci za odnowioną subskrypcję, czy nie, Spółka będzie składać zamówienie na jej przedłużenie u swojego dostawcy i z reguły odbywać się to będzie na krótko przed upływem terminu, na jaki subskrypcja została udzielona.

Złożone przez Spółkę zamówienie na przedłużoną subskrypcję zostanie przetworzone bardzo szybko i zazwyczaj następnego dnia roboczego klient otrzyma informację o udostępnieniu certyfikatu dostępu na następny okres.

W ślad za przekazanym dostępem do licencji Wnioskodawca otrzyma od T. fakturę zakupu za odnowioną subskrypcję.

Jednocześnie klient będzie mieć prawo odstąpienia od umowy w terminie 30 dni od momentu przetworzenia zamówienia przez A. W razie odstąpienia przez klienta od umowy w przewidzianym terminie Spółka wystawi klientowi fakturę korygującą.

Po upływie 30 dni klient traci prawo do odstąpienia od umowy, a w przypadku braku zapłaty z tytułu przedłużenia subskrypcji Spółka przystąpi do działań zmierzających do odzyskania należności. Jeżeli klient nie dokona zapłaty za udostępnioną subskrypcję ani Wnioskodawca, ani producent oprogramowania nie mają możliwości blokady dostępu i klient nadal będzie mieć dostęp do oprogramowania - może z niej korzystać. Po stronie Spółki zostaną z kolei podjęte działania mające na celu uzyskanie zapłaty za udzielony dostęp.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Kiedy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: "ustawa CIT"), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Artykuł 12 ust. 3 ustawy CIT wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie art. 12 ust. 3a ustawy CIT określa datę powstania przychodu, zgodnie z którym jest to dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń (wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi), a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a ustawy CIT, co oznacza, że przychód powstanie z dniem zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, tj. wykonania usługi, wystawienia faktury bądź uregulowania płatności.

Zatem odnosząc przedstawione przepisy do zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że wraz z otrzymaniem zapłaty z tytułu udzielonej bądź odnowionej subskrypcji po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy. Warunkiem jest jednak aby faktura za korzystanie z subskrypcji nie była wystawiona przed dniem otrzymania zapłaty za korzystanie z oprogramowania.

Jeżeli faktura zostanie wystawiona przed otrzymaniem zapłaty, przychód należy rozpoznać w terminie wystawienia faktury, mimo iż klient może zrezygnować z subskrypcji i nie uiścić wymaganej za korzystnie opłaty, bądź też nie zrezygnować z dostępu, jednak nie dokonać za nią zapłaty. W takiej sytuacji Spółka mimo nieuzyskania faktycznego przychodu będzie zobowiązana wykazać przychód podatkowy w terminie wystawienia faktury z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Końcowo, Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.