0111-KDIB1-1.4010.157.2020.2.ŚS - Ulga B+R w firmie zajmującej się produkcją metalowych elementów do bram.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 17 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 29 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

- czy podejmowana przez Spółkę działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. - jest prawidłowe,

- czy można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki, wydatki na:

* materiały potrzebne do tworzenia prototypów i ich ulepszania - jest prawidłowe,

* wynagrodzenie pracownika:

* zasadnicze wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę - jest prawidłowe,

* obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę - jest nieprawidłowe,

* transport oraz dojazd do klienta, umożliwiający kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli - jest nieprawidłowe,

* zakup sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji modeli - jest prawidłowe,

- czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia więcej niż jednego modelu danego prototypu, tylko pierwszy z nich (i koszty z nim związane) będzie mógł być uznany za pracę rozwojową, a tym samym tytko te koszty, za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia:

- czy podejmowana przez Spółkę działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. - jest prawidłowe,

- czy można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki, wydatki na:

* materiały potrzebne do tworzenia prototypów i ich ulepszania,

* wynagrodzenie pracownika:

* zasadnicze wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę,

* obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę,

* transport oraz dojazd do klienta, umożliwiający kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli,

* zakup sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji modeli,

- czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia więcej niż jednego modelu danego prototypu, tylko pierwszy z nich (i koszty z nim związane) będzie mógł być uznany za pracę rozwojową, a tym samym tytko te koszty, za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 czerwca 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.157.2020.1.ŚS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 29 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka"). Przedmiotowa działalność Spółki dotyczy w przeważającym zakresie produkcji metalowych elementów do bram.

Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej zwana: "ustawą o PIT").

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Spółka zajmuje się produkcją modeli systemów do bram ogrodzeniowych. Produkcja jest w dużej części zindywidualizowana i wyprodukowane modele w cyklu miesięcznym, a nawet częstszym, różnią się od poprzednich produktów. Oferowane modele są nieustannie ulepszane - w toku prac mających na celu ulepszenie produktów Spółki wdrażane są nowe rozwiązania, które następnie są kontrolowane i testowane w praktyce.

Spółka zatrudnia jednego pracownika na cały etat, ale nie wyklucza, że wkrótce zatrudni dodatkowo jednego lub dwóch niepełnoetatowych pracowników.

Z pracownikiem podpisany został aneks, który m.in. w swoich zapisach wprost potwierdzi, że wykonywane przez niego prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał go do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie tego samego dnia w Spółce uchwalona została przez Zarząd Spółki Polityka Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Spółka zatrudni kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis. Praca zatrudnionego pracownika wykonywana jest w sposób systematyczny i twórczy w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Rozwiązania wdrażane przy produkcji kolejnych modeli systemów do bram ogrodzeniowych mają charakter innowacyjny w ramach działalności przedsiębiorstwa.

Spółka zamawia komponenty stalowe z innych przedsiębiorstw. Również podmioty zewnętrzne zajmują się ich obróbką mechaniczną, cynkowaniem, a także innymi niezbędnymi pracami, które w danym modelu są elementami konstrukcyjnymi. Z tak wykonanych komponentów Spółka następnie kompletuje systemy, dopasowując i skręcając poszczególne elementy.

Praca każdorazowo składa się z fazy planowania, opracowania systemu, zamawiania komponentów, montowania systemu, zapakowania i wysyłki, a także kontroli systemu w praktyce. Kontrola polega na obsłudze klienta i składa się z rozmowy weryfikującej stan techniczny pod kątem sprawdzania ewentualnej konieczności wdrożenia zmian konstrukcyjnych. Niekiedy rozmowa musi odbyć się na miejscu, w celu weryfikacji konkretnych rozwiązań w terenie. Każdy ze wskazanych etapów ma na celu testowanie w praktyce i wdrażanie nowych elementów oraz rozwiązań w danym modelu, a także kontrolę jakości wdrożonych rozwiązań.

Na podstawie zauważonych ewentualnych defektów oferowanych systemów wykonywane są kolejne rysunki i wprowadzane zmiany - tak aby później produkowane systemy lub te, które Spółka już wyprodukowała i posiada na stanie, zostały zamówione już jako zmienione poprzez dostosowanie do zaprojektowanych modyfikacji.

Oprócz wdrażanych zmian technicznych opracowywany jest równocześnie zupełnie nowy model i trwa budowa kolejnego prototypu. Zarówno w poprzednich jak i w tym projekcie na bieżąco tworzona jest niezbędna dokumentacja. Ostatecznym rezultatem będzie uzyskanie patentu na nowy, kolejny prototyp, który również będzie następnie udoskonalany w praktyce. Podobny model działania będzie miał miejsce w przyszłości, tj. obok wdrażania i ulepszania, poprawiania i kontroli poprzednich modeli.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi następujące koszty:

Spółka bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Przedmiotowa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę nie miały miejsca.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi ewidencję pomocniczą, w której wyodrębnia na bieżąco koszty związane z przeprowadzonymi pracami mającymi na celu rozwój jego działalności, jednocześnie przyporządkowując je do konkretnych inwestycji oraz projektów. Jednakże, dopiero po uzyskaniu odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 5, Wnioskodawca wyodrębni w ewidencji pomocniczej koszty, które zostały poniesione wcześniej.

Wnioskodawca, prowadząc działalność w formie Spółki, będzie dokonywał wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe.

Wydatki nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, w tym również poprzez dotację. Działalność Wnioskodawcy nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze wskazanych zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zakupił laser, drukarkę 3D oraz obrabiarkę CNC. Są to środki trwałe, które Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wydatki mogą być uznane za koszty kwalifikowane według ww. przepisu.

Jak zostało wskazane we Wniosku, prototypem jest oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu. Według Podręcznika Frascati, projektowanie takich prototypów, a także ich konstruowanie i testowanie stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym, niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu.

Wobec tego, Wnioskodawca uważa, że wytworzony i wdrożony model prototypu dotyczy większej ilości produktów, gdyż nie tylko pierwszy prototyp, ale również wszystkie kolejne jego wersje, dopóki ulegają zmianom i procesowi ulepszania, są pracą badawczo-rozwojową.

W związku z wdrożeniem prototypu Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem elementów stalowych, które podlegają laserowej obróbce. Ponadto do wdrażania poszczególnych prototypów Wnioskodawca wykorzystuje zakupioną drukarkę 3D.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy podejmowana przez Spółkę działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Czy można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki, wydatki na:

* materiały potrzebne do tworzenia prototypów i ich ulepszania,

* wynagrodzenie pracownika, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę,

* transport oraz dojazd do klienta, umożliwiający kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli,

* zakup sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji modeli.

(część pytania oznaczonego we wniosku Nr 2)

Czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia więcej niż jednego modelu danego prototypu, tylko pierwszy z nich (i koszty z nim związane) będzie mógł być uznany za pracę rozwojową, a tym samym tytko te koszty, za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, artykuł 4a pkt 26 ustawy o CIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności Spółki jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej Znak: 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECO (2018), Podręcznk Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl).

Według tego podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Spółkę polega na produkcji modeli systemów do bram ogrodzeniowych. Zdaniem Spółki, prace podejmowane w ramach prowadzonej działalności stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na nieustannym ulepszaniu, rozwianiu i modyfikowaniu systemów, które później są wdrażane i testowane w praktyce.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jej działalność spełnia cechy takowej:

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki można stwierdzić, że działalność prowadzona w jej ramach spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Spółki spełnia kryteria konieczne dla uznania za działalność badawczo-rozwojową, ponosi ona m.in. wydatki na:

Powyższe wydatki, stanowiące dla Spółki koszt podatkowy, w znacznym stopniu przyczyniły się do ulepszenia procesu produkcyjnego oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

Spółka zatrudnia w oparciu o umowę o pracę pracownika, którego zakres obowiązków obejmuje również prace o charakterze rozwojowym. Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Spółka wypłaca swojemu pracownikowi wynagrodzenie, a także uiszcza składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W odniesieniu do pracownika, który wykonuje prace o charakterze rozwojowym. Spółka uważa, że w przypadku uznania jej działalności za działalność badawczo-rozwojową, wydatki, które ponosi w związku z wypłacanym wynagrodzeniem oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, może zakwalifikować jako koszty poniesione w związku z taką działalnością. Wynika to wprost z ustawy o CIT, która w art. 18d ust. 2 pkt 1 wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, w katalogu z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT mieszczą się również wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu.

Z przepisu art. 92 Kodeksu Pracy wynika jasno, że za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży oraz poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Natomiast z art. 172 k.p. wynika, że za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie - WSA w Warszawie w wyroku z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2665/18 podkreślono, że skoro w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i odniesionym do niego pytaniu, pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R, to tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. W konsekwencji, za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności (np. obowiązkowych badań lekarskich) pracownik uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że jeśli możliwe jest uznanie wynagrodzenia pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe do kosztów kwalifikowanych w oparciu o proporcję czasu wykonywania wskazanych prac do ogólnego czasu pracy, to takie proporcjonalne uznanie jest możliwe również w przypadku wynagrodzenia pracownika za czas choroby oraz urlopu. Przepisy prawa podatkowego nie przewidują wyłączenia, które uniemożliwiałoby zakwalifikowanie takich kosztów jako kosztów poniesionych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w odpowiedniej proporcji, zaś konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT daje podstawy do takiego wniosku poprzez sformułowanie "w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu". Jeśli więc pracownik, który w danym miesiącu z powodu choroby bądź urlopu nie wykonywał swoich obowiązków, w tym prac badawczo-rozwojowych, które w tym czasie podejmowałby normalnie, to zdaniem Spółki przysługujące mu wynagrodzenie za czas choroby i urlopu może być proporcjonalnie uznane za koszt kwalifikowany.

W związku z ciągłym wdrażaniem nowych modeli systemów do bram ogrodzeniowych, przyczyniającym się do rozwoju działalności prowadzonej przez Spółkę, konieczne jest ponoszenie wydatków na nabycie odpowiednich materiałów, czyli komponentów stalowych. Choć brak jest definicji materiałów na gruncie prawa podatkowego, pewną wskazówkę odnaleźć można w art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, gdzie materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Szersze definicje można odnaleźć w pracach przedstawicieli doktryny, m.in. w komentarzu do ustawy o rachunkowości (Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. V, red. E. Walińska, Warszawa 2018 r.), gdzie materiały rozumie się jako "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.". Spółka uważa, że materiały, które zakupiła w związku z prowadzoną działalnością, mieszczą się w zakresie takiej definicji. Jednocześnie, biorąc pod uwagę tak szeroki zakres pojęcia materiałów, Spółka uważa również, że mieszczą się tu koszty związane z transportem i dojazdem do klientów. Wynika to z faktu, że dla koniecznego procesu kontroli, pracownik Spółki często musi dojeżdżać do klientów, co generuje koszty związane z paliwem oraz z eksploatacją samochodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki może ona zakwalifikować wskazane wydatki jako koszty poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową. Wynika to z faktu, że bez ich poniesienia nie byłoby możliwe podjęcie działań ukierunkowanych na produkcję nowych modeli, co znacząco wpłynęłoby na możliwości rozwoju działalności Spółki.

Dodatkowo, możliwość uznania wskazanych wydatków jako koszty kwalifikowane wynika wprost z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Wymienione materiały są bezpośrednio związane z działalnością, która zdaniem Spółki spełnia wymogi konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową. Są one wykorzystywane i zużywane jedynie w procesie produkcji nowych modeli - i finalnie wprowadzonych do oferty, i prototypów, które z różnych przyczyn nie zostały wprowadzone do oferty.

Dodatkowo, Spółka uważa, że wartość zakupionych przez nią materiałów zawiera w sobie także inne koszty, m.in. koszty transportu, czy pakowania. Potwierdzeniem dla opinii Spółki jest indywidualna interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.1044.2016.1.BD, w której za prawidłowe uznano stanowisko oparte na tak wskazanym stanie faktycznym: "Zgodnie bowiem z polityką Spółki: nabyte materiały i surowce przyjmowane są na magazyn wg rzeczywistej ceny nabycia (cena z faktury zakupu plus narzut kosztów transportu i cła), zgodnie z art. 28 ust. 11 pkt 1 ustawy o rachunkowości. Definicję ceny nabycia określa z kolei art. 28 ust. 2 wymienionej ustawy". W oparciu o tę interpretację indywidualną, a także ze względu na brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka uważa, że może w kosztach poniesionych na nabycie materiałów oraz surowców uwzględnić dodatkowe wydatki, tj. koszty transportu i pakowania.

Niewątpliwie, inne wydatki ponoszone przez Spółkę również przyczyniły się do rozwoju prowadzonej przez nią działalności.

Spółka wskazała także, że ponosi ona koszty zakupu sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji modeli systemów do bram ogrodzeniowych. Bez nich nie byłoby możliwe podejmowanie prac produkcyjnych - zarówno na etapie tworzenia konkretnych modeli, jak i na etapie wprowadzania poprawek do tych już wytworzonych. Ze względu na to, w oparciu o przepisy ustawy o CIT, tj. art. 18d ust. 2 i 3, Spółka uważa, że również te koszty może uznać za poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową.

Wskazane wydatki nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie - nie korzystała ona z pomocy publicznej ani nie uzyskiwała dotacji - a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Dodatkowo, działalność Spółki nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Ad. 3

Spółka w ramach prowadzonej działalności projektuje i produkuje zupełnie nowe modele systemów do bram ogrodzeniowych, które wcześniej nie były przez nią oferowane, będące prototypami. Zgodnie z Podręcznikiem Frascati, prototypem jest oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu. Według podręcznika, projektowanie takich prototypów, a także ich konstruowanie i testowanie stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym, niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu. Wynika to z faktu, że proces ich tworzenia charakteryzuje się wymaganymi cechami, tj. nowatorskością oraz twórczością - na tę cechę wskazuje nawet w swoich objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. Minister Finansów, poprzez wskazanie, że twórczym charakterem prac może być w szczególności także opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna. Prace te prowadzone są w sposób metodyczny, a ich efekt jest niemożliwy do przewidzenia na początkowych etapach tworzenia, natomiast możliwy do odtworzenia.

Dlatego, zdaniem Spółki, jej działalność, w ramach której opracowywane oraz wdrażane są prototypy systemów, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową. W celu wytworzenia prototypów, Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki, o których wspomniano w opisie stanu faktycznego oraz argumentacji stanowiska do pytania nr 2.

Zdaniem Spółki, wydatki te mieszczą się w zakresie kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, tj. kosztów kwalifikowanych ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową. Bez poniesienia tych kosztów niemożliwym byłoby podjęcie prac służących tworzeniu prototypów, co przełożyłoby się na możliwości rozwoju Spółki. Przepisy art. 18d ustawy o CIT nie zawierają ograniczeń w zakresie możliwości odliczenia kosztów wskazanych w art. 18d ust. 2 oraz 3 tej ustawy poniesionych na prototypy. Jednocześnie, brak jest również przepisów, które uzależniałyby możliwość zaliczenia takich kosztów do kosztów kwalifikowanych od efektu prac prowadzonych nad prototypami a także od ich przeznaczenia, o ile powstały w celu wprowadzenia udoskonaleń.

Zdaniem Spółki, nie tytko pierwszy prototyp, ale również wszystkie kolejne jego wersje, dopóki pozostają zmieniane i są w stałym procesie ulepszania, są pracą badawczo-rozwojową. Specyfika działalności gospodarczej Spółki polega na tym, że de facto praca nad danym produktem nie kończy się z momentem jego wejścia na rynek. Ceny produktów Spółki są odpowiednio wyższe przez to, że oferowane systemy są ulepszane, często nawet po ich wdrożeniu. Podobnie w przypadku posiadanych w magazynie prototypów, mogą mieć one wdrażane kolejne zmiany już po tym, jak de facto są gotowe do sprzedaży. Systemy charakteryzują się wysokim stopniem innowacyjności, nawet modele tej samej "generacji" mogą znacząco różnić się między sobą.

Zdaniem Spółki, jej działalność ma charakter badawczo-rozwojowy. Nowatorskość i twórczość charakteryzuje nie tylko wytworzenie pierwszego w danej generacji modelu ze względu na to, że wyprodukowanie go nie kończy procesu pracy nad danym modelem. Szczególnie widoczna w działalności Spółki jest nieprzewidywalność jako cecha badawczo-rozwojowego charakteru prac. Ulepszenia mają charakter procesu, którego efekt co prawda jest dalekosiężnie określony, jednak konkretne rozwiązania pojawiają się dopiero w toku prac. Natomiast metodyczność i możliwość odtworzenia efektów prac wynikają z zastosowania wypracowanych rozwiązań w przyszłości. Metodyczność więc wynika per se z charakteru działalności Spółki i jest nieodłącznym elementem rozwijania systemów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: "Ustawa wprowadzająca"), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z 1 października 2018 r.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może się przejawiać opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących w praktyce gospodarczej podatnika i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u podatnika. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Kryterium systematyczności jako prowadzenie działań w sposób stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny ze wskazaniem harmonogramu i zasobów. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionego we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Spółka zajmuje się produkcją modeli systemów do bram ogrodzeniowych. Produkcja jest w dużej części zindywidualizowana i wyprodukowane modele w cyklu miesięcznym, a nawet częstszym, różnią się od poprzednich produktów. Oferowane modele są nieustannie ulepszane - w toku prac mających na celu ulepszenie produktów Spółki wdrażane są nowe rozwiązania, które następnie są kontrolowane i testowane w praktyce. Spółka zatrudnia jednego pracownika na cały etat, ale nie wyklucza, że wkrótce zatrudni dodatkowo jednego lub dwóch niepełnoetatowych pracowników. Z pracownikiem podpisany został aneks, który m in. w swoich zapisach wprost potwierdzi, że wykonywane przez niego prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał go do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie tego samego dnia w Spółce uchwalona została przez Zarząd Spółki Polityka Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Spółka zatrudni kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis. Praca zatrudnionego pracownika wykonywana jest w sposób systematyczny i twórczy w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Rozwiązania wdrażane przy produkcji kolejnych modeli systemów do bram ogrodzeniowych mają charakter innowacyjny w ramach działalności przedsiębiorstwa.

Spółka zamawia komponenty stalowe z innych przedsiębiorstw. Również podmioty zewnętrzne zajmują się ich obróbką mechaniczną, cynkowaniem, a także innymi niezbędnymi pracami, które w danym modelu są elementami konstrukcyjnymi. Z tak wykonanych komponentów Spółka następnie kompletuje systemy, dopasowując i skręcając poszczególne elementy.

Praca każdorazowo składa się z fazy planowania, opracowania systemu, zamawiania komponentów, montowania systemu, zapakowania i wysyłki, a także kontroli systemu w praktyce. Kontrola polega na obsłudze klienta i składa się z rozmowy weryfikującej stan techniczny pod kątem sprawdzania ewentualnej konieczności wdrożenia zmian konstrukcyjnych. Niekiedy rozmowa musi odbyć się na miejscu, w celu weryfikacji konkretnych rozwiązań w terenie. Każdy ze wskazanych etapów ma na celu testowanie w praktyce i wdrażanie nowych elementów oraz rozwiązań w danym modelu, a także kontrolę jakości wdrożonych rozwiązań.

Na podstawie zauważonych ewentualnych defektów oferowanych systemów wykonywane są kolejne rysunki i wprowadzane zmiany - tak aby później produkowane systemy lub te, które Spółka już wyprodukowała i posiada na stanie, zostały zamówione już jako zmienione poprzez dostosowanie do zaprojektowanych modyfikacji.

Oprócz wdrażanych zmian technicznych opracowywany jest równocześnie zupełnie nowy model i trwa budowa kolejnego prototypu. Zarówno w poprzednich jak i w tym projekcie na bieżąco tworzona jest niezbędna dokumentacja. Ostatecznym rezultatem będzie uzyskanie patentu na nowy, kolejny prototyp, który również będzie następnie udoskonalany w praktyce. Podobny model działania będzie miał miejsce w przyszłości, tj. obok wdrażania i ulepszania, poprawiania i kontroli poprzednich modeli.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi m.in. następujące koszty:

Spółka bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Przedmiotowa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę nie miały miejsca.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję pomocniczą, w której wyodrębnia na bieżąco koszty związane z przeprowadzonymi pracami mającymi na celu rozwój jego działalności, jednocześnie przyporządkowując je do konkretnych inwestycji oraz projektów. Jednakże, dopiero po uzyskaniu odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 5, Wnioskodawca wyodrębni w ewidencji pomocniczej koszty, które zostały poniesione wcześniej.

Wnioskodawca, prowadząc działalność w formie Spółki, będzie dokonywał wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe. Wydatki nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, w tym również poprzez dotację. Działalność Wnioskodawcy nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze wskazanych zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca zakupił laser, drukarkę 3D oraz obrabiarkę CNC. Są to środki trwałe, które Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności. Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wydatki mogą być uznane za koszty kwalifikowane według ww. przepisu.

Jak zostało wskazane we Wniosku, prototypem jest oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu. Według Podręcznika Frascati, projektowanie takich prototypów, a także ich konstruowanie i testowanie stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym, niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu. Wobec tego, Wnioskodawca uważa, że wytworzony i wdrożony model prototypu dotyczy większej ilości produktów, gdyż nie tylko pierwszy prototyp, ale również wszystkie kolejne jego wersje, dopóki ulegają zmianom i procesowi ulepszania, są pracą badawczo-rozwojową.

W związku z wdrożeniem prototypu Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem elementów stalowych, które podlegają laserowej obróbce. Ponadto do wdrażania poszczególnych prototypów Wnioskodawca wykorzystuje zakupioną drukarkę 3D.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 dotyczącego kwestii ustalenia, czy podejmowana przez Spółkę działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. wskazać należy, że jak wynika z wniosku:

1. Produkcja jest w dużej części zindywidualizowana i wyprodukowane modele w cyklu miesięcznym, a nawet częstszym, różnią się od poprzednich produktów. Oferowane modele są nieustannie ulepszane - w toku prac mających na celu ulepszenie produktów Spółki wdrażane są nowe rozwiązania, które następnie są kontrolowane i testowane w praktyce.

2. Praca wykonywana jest w sposób systematyczny i twórczy w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Rozwiązania wdrażane przy produkcji kolejnych modeli systemów do bram ogrodzeniowych mają charakter innowacyjny w ramach działalności przedsiębiorstwa.

3. Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Przedmiotowa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę nie miały miejsca.

Zatem zdaniem tut. Organu, opisane przez Spółkę działania spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p., gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, z wykorzystaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie modelu prototypu. Przy czym działania te nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do prototypu.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, dotyczącego kwestii ustalenia, czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia więcej niż jednego modelu danego prototypu, tylko pierwszy z nich (i koszty z nim związane) będzie mógł być uznany za pracę rozwojową, a tym samym tytko te koszty, za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że:

1. prototypem jest oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu. Według Podręcznika Frascati, projektowanie takich prototypów, a także ich konstruowanie i testowanie stanowi prace o charakterze badawczo-rozwojowym, niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu.

2. Wytworzony i wdrożony model prototypu dotyczy większej ilości produktów, gdyż nie tylko pierwszy prototyp, ale również wszystkie kolejne jego wersje, dopóki ulegają zmianom i procesowi ulepszania, są pracą badawczo-rozwojową.

3. Nie tylko pierwszy prototyp, ale również wszystkie kolejne jego wersje, dopóki pozostają zmieniane i są w stałym procesie ulepszania, są pracą badawczo-rozwojową. Specyfika działalności gospodarczej Spółki polega na tym, że de facto praca nad danym produktem nie kończy się z momentem jego wejścia na rynek. Ceny produktów Spółki są odpowiednio wyższe przez to, że oferowane systemy są ulepszane, często nawet po ich wdrożeniu. Podobnie w przypadku posiadanych w magazynie prototypów, mogą mieć one wdrażane kolejne zmiany już po tym, jak de facto są gotowe do sprzedaży.

4. Systemy charakteryzują się wysokim stopniem innowacyjności, nawet modele tej samej "generacji" mogą znacząco różnić się między sobą.

5. Nowatorskość i twórczość charakteryzuje nie tylko wytworzenie pierwszego w danej generacji modelu ze względu na to, że wyprodukowanie go nie kończy procesu pracy nad danym modelem. Szczególnie widoczna w działalności Spółki jest nieprzewidywalność jako cecha badawczo-rozwojowego charakteru prac. Ulepszenia mają charakter procesu, którego efekt co prawda jest dalekosiężnie określony, jednak konkretne rozwiązania pojawiają się dopiero w toku prac. Natomiast metodyczność i możliwość odtworzenia efektów prac wynikają z zastosowania wypracowanych rozwiązań w przyszłości. Metodyczność więc wynika per se z charakteru działalności Spółki i jest nieodłącznym elementem rozwijania systemów.

W związku z powyższym w ocenie tut. Organu działania polegające na wytworzeniu i wdrożeniu więcej niż jednego modelu danego prototypu spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p. i koszty poniesione na jej działania będą stanowić koszty kwalifikowane w zakresie omówionym w pytaniu Nr 2.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 dotyczącego kosztów kwalifikowanych wskazać należy, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

4a. nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 i 4;

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. kwestia ustalenia, czy wydatki na nabycie materiałów potrzebnych do tworzenia prototypów i ich ulepszania, transport oraz dojazd do klienta, umożliwiający kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli, można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce,

w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 395 z późn. zm., dalej: "uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że materiały potrzebne do tworzenia prototypów i ich ulepszeń mogą zostać zakwalifikowane do kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Natomiast poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z transportem oraz dojazdem do klienta, umożliwiające kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli nie stanowią kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, ponieważ nie zostały wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia, czy wynagrodzenie pracownika, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot "w szczególności" oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że cytowane powyżej przepisy art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wskazują, na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z analizowanymi przepisami wynagrodzenia chorobowego lub innej wypłaty w związku z nieobecnością pracownika, nie można uwzględniać przy wyliczaniu kosztów kwalifikowanych, bowiem w czasie za który są one wypłacane pracownik faktycznie nie wykonywał pracy.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na zakup sprzętu technicznego (lasera, drukarki 3D oraz obrabiarki CNC, które stanowią środki trwałe w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej) wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ww. ustawy, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT sformułowania "wyłącznie", to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności - to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem ww. wydatki na zakup lasera, drukarki 3D oraz obrabiarki CNC, które stanowią środki trwałe w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej mogą zostać zaliczone kosztów kwalifikowanych zgodnie z cyt. art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy podejmowana przez Spółkę działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. - jest prawidłowe,

- czy można uznać za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki, wydatki na:

* materiały potrzebne do tworzenia prototypów i ich ulepszania - jest prawidłowe,

* wynagrodzenie pracownika:

* zasadnicze wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę - jest prawidłowe,

* obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę - jest nieprawidłowe,

* transport oraz dojazd do klienta, umożliwiający kontrolę wdrożonych zastosowań w praktyce, a także montaż i korektę poszczególnych modeli - jest nieprawidłowe,

* zakup sprzętu technicznego niezbędnego do produkcji modeli - jest prawidłowe,

- czy w przypadku wytworzenia i wdrożenia więcej niż jednego modelu danego prototypu, tylko pierwszy z nich (i koszty z nim związane) będzie mógł być uznany za pracę rozwojową, a tym samym tytko te koszty, za koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostaną (zostały) odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie wiąże tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl