0111-KDIB1-1.4010.132.2020.4.AW - Rozliczenia CIT w związku z wniesieniem aportu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.), uzupełnionym 12 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy transakcja wniesienia przez Spółkę do Spółki serwisowej wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym czy wartość wkładu określona w statucie lub umowie Spółki serwisowej, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy transakcja wniesienia przez Spółkę do Spółki serwisowej wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym czy wartość wkładu określona w statucie lub umowie Spółki serwisowej, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 maja 2020 r., Znak: 0112-KDIL1-3.4012.126.2020.2.TK, 0111-KDIB1-1.4010.132.2020.3.AW wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej X, a jej 100% udziałowcem jest X - operator sieci komórkowej w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie budowy sieci światłowodowych (na potrzeby własne oraz innych podmiotów, w tym w modelu "Buduj i Sprzedaj"), usług serwisowych sieci światłowodowych, jak również dzierżawy posiadanej i rozbudowywanej infrastruktury światłowodowej. W związku z planowanym przeniesieniem własności infrastruktury światłowodowej oraz działalności w zakresie dzierżawy ww. infrastruktury do X, Wnioskodawca planuje dokonać reorganizacji swojego przedsiębiorstwa polegającej na wniesieniu aportem składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością serwisową i budową sieci światłowodowych (zwanej dalej: "Dział serwisowy") do odrębnej, nowopowstałej spółki (dalej: "Spółka serwisowa"). Kolejnym krokiem reorganizacji będzie zaś połączenie Wnioskodawcy (posiadającego infrastrukturę, wraz z przypisanymi do niej umowami kosztowymi i przychodowymi bez działalności Spółki serwisowej) z X. Dział serwisowy tworzy zdecydowaną większość zespołu Wnioskodawcy. W samej Spółce po transakcji pozostaną funkcje stricte związane z infrastrukturą światłowodową, tj. jej dzierżawą (obsługą klientów i umów przychodowych, w tym usługi kolokacyjne i transmisja danych) oraz obsługą przypisanych umów kosztowych. W efekcie, z zespołu ponad 80 osób zatrudnionych obecnie w Spółce, pozostanie kilkanaście osób, wykonujących czynności związane z bieżącą działalnością Spółki w zakresie dzierżawy i serwisu istniejącej infrastruktury. Spółka serwisowa poza obsługą podmiotów zewnętrznych będzie też świadczyć swe usługi na rzecz Wnioskodawcy.

Na dzień wnoszenia wkładu niepieniężnego do Spółki serwisowej w postaci Działu serwisowego:

Poniżej przedstawiony został bardziej szczegółowy opis Działu serwisowego w kontekście przypisanych do niego składników majątkowych oraz jego wyodrębnienia w ramach Spółki na moment dokonywania aportu.

Ad. 1 Wyodrębnienie funkcjonalne.

W skład Działu serwisowego będącego przedmiotem aportu wejdą składniki związane z realizacją działalności serwisowej oraz budową sieci światłowodowych, stanowiące o jego zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych i wyodrębnieniu, tj.m.in.:

Intencją Spółki jest również uregulowanie głównych zobowiązań niewymagalnych tak, by były rozliczone przed przeniesieniem Działu serwisowego do Spółki serwisowej.

Natomiast, niespłacone mogą pozostać zobowiązania, które są nieistotne ze względu na substancję aportu, tj. alokowane zobowiązania pracownicze oraz potencjalne rozliczenia międzyokresowe (cywilnoprawnie nie traktowane jako zobowiązania).

Zgodnie z przepisami i brakiem sukcesji przy wkładach niepieniężnych, na Spółkę serwisową nie przejdą zobowiązania publicznoprawne Spółki.

Ponadto, do Działu serwisowego zostaną przypisani określeni pracownicy oraz sporządzona zostanie hierarchiczna struktura podległości służbowej z powołanym zwierzchnikiem.

Zgodnie z brzmieniem art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), w skład przedsiębiorstwa nie wchodzą zobowiązania w konsekwencji czego na podstawie umowy przenoszącej własność przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) nie dochodzi automatycznie do przeniesienia zobowiązań przedsiębiorstwa na nabywcę. Spółka dokona przeniesienia powyższych zobowiązań w trybie przepisu art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego. Jeżeli zaś w jakimkolwiek przypadku przeniesienie zobowiązań w tym trybie nie będzie możliwe z uwagi na brak zgody wierzyciela to na tę okoliczności Spółka zawrze ze Spółką serwisową umowę o zwolnienie dłużnika (Spółki) z obowiązku świadczenia w trybie przepisu art. 392 Kodeksu cywilnego. W ten sposób zapewnione zostanie "przeniesienie" w ramach realizowanej transakcji istotnych zobowiązań cywilnoprawnych.

Alokowanie zobowiązań pracowniczych zostanie dokonane z mocy prawa, na podstawie przepisu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, z późn. zm.).

Ad. 2 Wyodrębnienie organizacyjne.

Działalność serwisowa została już w ramach Spółki przypisana w sposób formalny do działu. Wyodrębnienie działu zostało usankcjonowane stosowną uchwałą zarządu w tym zakresie, a składniki majątkowe oraz kompetencje niezbędne do jego prowadzenia (m.in. umowy, pracownicy i składniki materialne) będą na moment dokonania aportu odpowiednio do niego zaalokowane. Struktura organizacyjna Spółki będzie uwzględniała działalność serwisową jako wyodrębnioną część Spółki. Dla Działu zostanie stworzona odrębna strategia działania. Dla klarowności wyodrębnienia, zarówno regulamin pracy Spółki, jak i zawarte umowy o pracę będą przewidywać, że pracownicy Działu serwisowego wykonują zadania stricte związane ze świadczeniem usług serwisowych infrastruktury światłowodowej oraz budową sieci światłowodowych. Wyodrębnienie Działu serwisowego znajdzie również swoje uwidocznienie na zewnątrz organizacji np. w stopkach korespondencji elektronicznej, które wykorzystywane są przez osoby pracujące dla Działu serwisowego czy też w nowo podpisywanych umowach z kontrahentami.

Ad. 3 Wyodrębnienie finansowe.

System ewidencji księgowej generalnie umożliwia identyfikację przychodów i kosztów dotyczących Działu serwisowego. Rejestracja kluczowych operacji gospodarczych w podziale na tzw. miejsca powstawania kosztów umożliwia sporządzenie w formie odrębnych zestawień kosztów działalności Działu serwisowego. Z uwagi na charakter prowadzonej działalności, jedynie w zakresie kosztów o ograniczonym znaczeniu w kontekście ich poziomu w relacji do wszystkich kosztów Wnioskodawcy, jak również środków pieniężnych i zobowiązań wobec kontrahentów zapewniających bieżące wsparcie działalności Wnioskodawcy dla celów wewnętrznych stosowane są odpowiednie klucze rozliczeniowe. Dział serwisowy będzie posiadał odrębny plan kont, na których będą dokonywane stosowne zapisy ewidencjonujące działalność serwisową. Ponadto, w ramach stworzonego systemu ewidencji pozabilansowej, w okresie przed realizacją zbycia Działu Serwisowego dla celów wewnętrznych dokonywana będzie ewidencja istotnych wzajemnych świadczeń pomiędzy Działem Serwisowym, a pozostałą częścią działalności Wnioskodawcy. W efekcie, na bazie dokonanego wyodrębnienia, dla celów wewnętrznych, będą mogły być przygotowywane odrębne dla Działu serwisowego oraz dla pozostałej działalności uproszczone bilanse oraz rachunki zysków i strat. Sporządzony zostanie również odrębny, wewnętrzny rejestr środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazujący ich listę z wartościami. Mając to na uwadze, z uwzględnieniem informacji, o których mowa powyżej, będzie istniała zatem możliwość wyodrębnienia danych finansowych dla Działu serwisowego wraz z możliwością określenia jego pozycji finansowej. Działowi przypisane zostaną również należności, tj. w szczególności należności handlowe, a także zobowiązania wynikające np. z zawartych umów handlowych czy wynagrodzeń należnych pracownikom alokowanym do Działu serwisowego. Do Działu serwisowego zostanie przypisany odrębny rachunek bankowy, z którego i na który generalnie realizowane będą płatności z kontrahentami/pracownikami. W sytuacjach, w których (ze względu na prowadzenie działalności zarówno w zakresie części serwisowej, jak i pozostałych obszarów działalności Wnioskodawcy) należności otrzymane i zobowiązania uregulowane będą z innego rachunku Wnioskodawcy, będą odpowiednio identyfikowane i ewidencjonowane na kontach bilansowych i pozabilansowych dedykowanych Działowi serwisowemu.

Ad. 4 Dział serwisowy jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Uwzględniając fakt wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego wraz ze wszystkimi tego faktycznymi konsekwencjami, Dział serwisowy na moment transakcji aportu będzie posiadał odpowiednie zasoby i kompetencje (tj. pracowników, składniki materialne i niematerialne) niezbędne do samodzielnego prowadzenia działalności serwisowej oraz budowy sieci światłowodowych. Na moment transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego, Dział serwisowy będzie zatem w takim stopniu zorganizowany i wyodrębniony, aby wraz z jego wniesieniem została zachowana pełna ciągłość w zakresie przenoszonej działalności. Oznacza to, iż po aporcie Dział serwisowy będzie prowadził w sposób płynny i samodzielny działalność w zakresie swoich kompetencji biznesowych, generalnie w takim samym kształcie, jak wcześniej w ramach Spółki. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż po dokonaniu aportu Działu serwisowego w Spółce pozostaną składniki majątku, zasoby (w tym zasoby ludzkie) oraz kompetencje pozwalające na kontynuowanie działalności jedynie w zakresie działalności infrastrukturalnej, związanej z obecnie istniejącą siecią światłowodową, jednak bez zasobów pozwalających na serwisowanie sieci i jej dalszą rozbudowę.

W związku z tak zaprezentowanym stanem faktycznym, Wnioskodawca zamierza potwierdzić swoje stanowisko w zakresie uznania Działu serwisowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.) oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT"). W ocenie Spółki, rozważana reorganizacja i będące jej konsekwencją wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego do Spółki serwisowej jest przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Przeniesienie działalności serwisowej jak i finalne wchłonięcie Spółki przez X pozwoli na systemowe i operacyjne ujednolicenie zarządzania posiadaną (obecnie) przez obie spółki infrastrukturą światłowodową zwiększając efektywność prowadzonej działalności w tym zakresie (z uwzględnieniem procesów sprzedażowych oraz obsługi kosztów infrastruktury). W efekcie stworzy to możliwość sprawniejszego prowadzenia działalności i w konsekwencji poprawę wyników finansowych z tej działalności. Reorganizacja nie służy zatem, unikaniu lub uchylaniu się od opodatkowania. Kwestia ta jest w ocenie Spółki bezsporna i Spółka nie wnosi w niniejszym wniosku o jej potwierdzenie. Przedmiotowy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej bazuje na założeniu istnienia uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dokonywanego przez Spółkę wniesienia do Spółki serwisowej aportu w postacie Działu serwisowego (zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Dlatego istnienie uzasadnionych przyczyn ekonomicznych transakcji nie jest przedmiotem niniejszego wniosku i nie będzie przedmiotem dalszych rozważań umieszczonych w pozostałej części uzasadnienia.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 8 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że Spółka serwisowa będzie spółką, o której mowa w art. 4a pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy transakcja wniesienia przez Spółkę do Spółki serwisowej wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p. i w konsekwencji zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 25 ustawy o p.d.o.p., wartość wkładu określona w statucie lub umowie Spółki serwisowej, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana powyżej transakcja wniesienia przez Spółkę do Spółki serwisowej wkładu niepieniężnego w postacie Działu serwisowego stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie przepisów art. 4a pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p.") i w konsekwencji zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 25 ustawy o p.d.o.p., wartość wkładu określona w statucie lub umowie Spółki serwisowej nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o p.d.o.p., w przypadku wkładów niepieniężnych do spółek kapitałowych, przychodem jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki (w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze), jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego, przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Z kolei w myśl art. 12 ust. 4 pkt 25 ustawy o p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się wskazanych wyżej wartości, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Mając na uwadze kwestię określenia sposobu opodatkowania aportu Działu serwisowego na gruncie ustawy o p.d.o.p., w pierwszej kolejności należy zatem określić status Działu serwisowego w kontekście możliwości uznania go za ZCP na moment dokonywanego wkładu niepieniężnego.

Zgodnie z ustawą o p.d.o.p., ZCP jest to: "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania" (art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p.).

Na gruncie powyższych przepisów oraz w oparciu o doktrynę prawa podatkowego i dotychczasową praktykę organów podatkowych, istnieją następujące przesłanki uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

1. Wyodrębnienie funkcjonalne.

a) Zespół składników materialnych i niematerialnych.

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego, dla uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować, jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest własność jednego podmiotu.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydawanych w indywidualnych sprawach podatników. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.432.2019.4.JF wskazał, że "wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość tzn. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa". Podobne stanowisko jest prezentowane w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.241.2018.3.JF.

W ocenie Wnioskodawcy, pomiędzy składnikami majątkowymi, które zostaną wydzielone do Działu serwisowego istnieje wyraźny związek funkcjonalny. Dział serwisowy będzie bowiem operował w ramach specjalnie wyodrębnionej struktury organizacyjnej Spółki oraz w oparciu o przydzielone wyłącznie do niego składniki materialne i niematerialne. Składnikami tymi będą w szczególności środki trwałe (takie jak np.: maszyny, urządzenia, środki transportu), środki obrotowe, wartości niematerialne oraz dedykowani pracownicy/współpracownicy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym zespoły składników majątkowych składające się na Dział serwisowy na moment aportu nie będą stanowić zbiorów przypadkowych elementów, lecz będą zespołami składników, powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny i celowy. Składniki te będą wyodrębnione jako odrębny dział w ramach Spółki i będą tworzyć jedną funkcjonalną całość.

Zespół składników składających się na Dział serwisowy będzie służył dalszemu prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług serwisowych sieci światłowodowych i ich budowy.

b) Zobowiązania wynikające z przeniesienia umów zobowiązujących.

Zgodnie z Kodeksem cywilnym, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej, albo z przepisów szczególnych.

Z przepisu art. 55¹ Kodeksu cywilnego wynika, zaś że do składników przedsiębiorstwa nie zalicza się długów (por. postanowienie SN z 20 lipca 2011 r., sygn. akt: IV CSK 53/11, IC 2012/10, s. 37). Po zmianie Kodeksu cywilnego dokonanej nowelą z 14 lipca 2003 r., komentowany przepis nie wymienia zobowiązań i obciążeń związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu projektu wskazano, że wszelkie umowy dotyczące przeniesienia przedsiębiorstwa przenoszą na nabywcę właśnie jego aktywa. Zobowiązania natomiast obciążają te aktywa i przejść na nabywcę bez zgody wierzyciela nie mogą. Ostatecznie zobowiązania pomniejszają aktywa i same jako takie nie stanowią wyodrębnionego składnika przedsiębiorstwa.

Przy zawarciu umowy zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego obowiązują ograniczenia lub wyłączenia dopuszczalności przeniesienia poszczególnych składników przedsiębiorstwa wynikające z przepisów, zastrzeżenia umownego lub właściwości zobowiązania. Zatem, na przeniesienie zobowiązań przy zmianie dłużnika konieczna jest zgoda wierzyciela (wyrok NSA z 14 listopada 2008 r., sygn. akt: II FSK 1040/07, LEX nr 531431). Należy również podkreślić, że prawu polskiemu nie jest znana jako instytucja normatywna umowna zmiana strony. Dlatego zmiany całej strony zobowiązania wzajemnego można dokonać w drodze przelewu wierzytelności (art. 509 Kodeksu cywilnego) i przejęcia długu (art. 519 Kodeksu cywilnego). Jest przy tym obojętne, czy nastąpi to w ramach jednej złożonej czynności, czy sukcesywnie. Konieczne jest natomiast, aby czynności prawne stron zawierały elementy niezbędne dla obu tych instytucji (wyrok SN z 17 maja 2012 r., sygn. akt: I CSK 494/11, LEX nr 1228678).

Do przeniesienia na Spółkę serwisową zobowiązań związanych z prowadzeniem ZCP nie wystarczy więc samo zawarcie umowy zbycia ZCP (wniesienie ZCP aportem do Spółki serwisowej). Wnioskodawca mając świadomość stanu prawa w powyższym zakresie zapewni przeniesienie na Spółkę serwisową istotnych zobowiązań związanych z funkcjonowaniem ZCP w trybie przepisu art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego. Przejęcie zobowiązania w powyższym trybie będzie możliwe za zgodą wierzycieli. Spółka zgody takie zamierza pozyskać. Jeżeli zaś w jakimkolwiek przypadku przeniesienie zobowiązań w tym trybie nie będzie możliwe z uwagi na brak zgody wierzyciela to na tę okoliczności Spółka zawrze ze Spółką serwisową umowę o zwolnienie dłużnika (Spółki) z obowiązku świadczenia w trybie przepisu art. 392 Kodeksu cywilnego. W ten sposób zapewnione zostanie przeniesienie w ramach realizowanej transakcji istotnych zobowiązań cywilnoprawnych.

c) Inne zobowiązania.

W obecnym stanie faktycznym, prawidłowe funkcjonowanie Działu serwisowego jako ZCP nie wymaga przenoszenia żadnych zezwoleń administracyjnych, koncesji itp. w związku z tym, iż nie stanowią one składników Działu serwisowego jako ZCP. Także wraz z aportem na Spółkę serwisową nie przejdą zobowiązania podatkowe, albowiem w przypadku aportu ZCP nie dochodzi bowiem do sukcesji podatkowej.

Natomiast, jeżeli chodzi o tzw. rozliczenia międzyokresowe bierne, Spółka serwisowa przejmie niewymagalne zobowiązania, jeżeli na dzień aportu Spółka ta będzie dysponowała pisemną zgodą kontrahentów na przejęcie przez spółkę jako beneficjenta aportu, zobowiązań wynikających z ustaleń umownych pomiędzy spółką Wnioskodawcą jako zbywającą, a kontrahentami. W tym przypadku, zobowiązania wynikające z faktur VAT z tytułu świadczenia usług i dostaw po dacie aportu zostaną uregulowane przez Spółkę serwisową. Ważną pozycją wśród "innych zobowiązań" są zobowiązania wobec pracowników ZCP. Jak stanowi przepis art. 231 § 1 Kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Oznacza to, że w przypadku zobowiązań pracowniczych ZCP dojdzie do ich przejścia z mocy prawa na Spółkę serwisową w chwili dokonania przez Spółkę wniesienia ZCP jako aportu do Spółki serwisowej na zasadach opisanych w art. 231 § 1 Kodeksu pracy. Intencją Spółki jest również uregulowanie zobowiązań niewymagalnych tak, by były rozliczone przed przeniesieniem Działu serwisowego na Spółkę serwisową. Z kolei, niespłacone mogą pozostać zobowiązania nieistotne ze względu na substancję aportu. Jak wynika z powyższych rozważań w ramach przedmiotowej transakcji przeniesienie zobowiązań związanych z ZCP jest uwzględnione i zapewnione.

Ponadto, należy podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 4a ust. 4 ustawy o p.d.o.p. niewątpliwie wskazuje, że zespół składników majątkowych wchodzących w jej skład powinien zawierać także zobowiązania. Niemniej jednak definicja ta nie wymaga, aby w skład ZCP musiały wchodzić wszystkie zobowiązania, czy też bezwzględnie cały majątek, jaki związany jest z daną częścią przedsiębiorstwa. W przeciwnym razie, w sytuacji, gdy wierzyciel posiadający wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, w ten sposób pozbawiłby dany zespół składników majątkowych statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższy pogląd podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2015 r., Znak: IBPBI/1/423-60/14/AB, w której wskazał, że brak przejścia na Spółkę pojedynczych zobowiązań oraz niektórych umów (z uwagi na brak zgód kontrahentów) nie będzie miało znaczenia dla możliwości kontynuacji działalności prowadzonej przez tę Spółkę, a w konsekwencji istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, będące przesłanką ich zakwalifikowania jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie powinno być kwestionowane.

Reasumując, zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczą Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącej zarówno definicji przedsiębiorstwa (art. 4a ust. 3 ustawy o p.d.o.p.) oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 4a ust. 4 ustawy o p.d.o.p.) dla skutecznego wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest konieczne przeniesienie wszystkich zobowiązań związanych z tym przedsiębiorstwem. W wielu orzeczeniach sądy zgodnie stwierdzały, że art. 55¹ i 55² Kodeksu cywilnego w zw. z art. 4a ust. 3 lub 4 ustawy o p.d.o.p. nie wymagają, aby dany zespół składników majątkowych lub niemajątkowych został uznany za przedsiębiorstwo, w jego skład musiały wchodzić wszelkie zobowiązania związane z takim przedsiębiorstwem, a wyłączenie pewnych zobowiązań nie ma wpływu na istnienie przedsiębiorstwa, o ile pozostałe składniki pozwalają na realizację założonych zadań gospodarczych z uwagi na stopień ich wzajemnego powiązania organizacyjnego i funkcjonalnego (por. wyroki NSA z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt: II FSK 1489/11, z dnia 27 marca 2013 r. sygn. akt: 11 FSK 1896/11, z dnia 12 maja 2011 r. sygn. akt: II FSK 2222/09, wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt: III SA/Wa 1766/10, z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt: III SA/Wa 1767/11, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2011 r. sygn. akt: I SA/Sz 189/11).

W konsekwencji powyższych uwag, w ocenie Wnioskodawcy, Dział serwisowy będzie spełniał niezbędne dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego.

Taka jest również intencja Spółki serwisowej (do której Dział serwisowy zostanie wniesiony), tj., aby w sposób płynny kontynuować prowadzenie dotychczasowej działalności. Tym samym, po dokonaniu aportu Dział serwisowy będzie tworzył odrębną jednostkę, która będzie służyła do prowadzenia działalności w takim samym kształcie, jak wcześniejsza działalność w ramach Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe okoliczności wyraźnie wskazują na wyodrębnienie funkcjonalne Działu serwisowego w ramach Spółki.

2. Wyodrębnienie organizacyjne.

Odnośnie wyodrębnienia organizacyjnego wskazać należy, że przepisy nie określają wprost, co należy rozumieć przez takie wyodrębnienie. Jednakże zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział itp. (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.432.2019.4.JF oraz z dnia 28 sierpnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.241.2018.3.JF, a także z dnia 30 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.80.2018.1.JF).

Z drugiej strony, nie mniej istotna jest również konieczność istnienia faktycznego wyodrębnienia organizacyjnego. Tym samym, wydzielana jednostka powinna zostać wyodrębniona również pod kątem faktycznego funkcjonowania w danym podmiocie. Mając na uwadze powyższe, kryteria wyodrębnienia organizacyjnego, w ocenie Spółki, w przypadku zespołów składników majątkowych przypisanych do Działu serwisowego oraz sposobu jego wyodrębnienia można mówić o jego tzw. wyodrębnieniu organizacyjnym. W szczególności, należy zwrócić uwagę na fakt formalnego wyodrębnienia Działu serwisowego, którego obecny zakres obejmujący całość działalności serwisowej został zatwierdzony na podstawie stosownej uchwały zarządu Spółki. Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa Spółki, uwzględniająca Dział serwisowy jako wyodrębnioną, zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zostanie również potwierdzona w schemacie organizacyjnym Spółki. Do Działu serwisowego zostaną przydzielone niezbędne dla prowadzonej działalności składniki majątkowe, w odniesieniu do których uzyska możliwość samodzielnego zarządzania. Zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, wyodrębnienie organizacyjne realizowane będzie także na innych płaszczyznach, takich jak: identyfikacja w wewnątrz organizacji (umowy z pracownikami, regulaminy pracy) jak i na zewnątrz (stopki korespondencyjne, nowo zawierane umowy).

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji opartej na opisie zdarzenia przyszłego, zdaniem Spółki zespół składników majątkowych stanowiących Dział serwisowy będzie wyodrębniony organizacyjnie w ramach Spółki. Tym samym, w ocenie Spółki, składniki majątkowe przypisane do Działu serwisowego będą zatem spełniać niezbędne dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa kryterium wyodrębnienia organizacyjnego.

3. Wyodrębnienie finansowe.

Zdaniem Spółki, zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) Działu serwisowego na moment aportu będzie wyodrębniony na gruncie finansowym. W doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.432.2019.4.JF stwierdził, że wyodrębnienie finansowe "nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Organy podatkowe podkreślają zatem, że przesłanka wyodrębnienia finansowego jest spełniona, jeśli spółka prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, iż możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W szczególności, wyodrębnienie finansowe może polegać na prowadzeniu oddzielnego konta, na którym grupowane są koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2018 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.80.2018.1.JF oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2015 r., Znak: IPTPP1/4512-296/15-4/MSu.

O wyodrębnieniu finansowym Działu serwisowego może świadczyć wiele czynników. Przede wszystkim system księgowy Spółki pozwala na wydzielenie kosztów i przychodów związanych z Działem serwisowym. W efekcie tego Spółka na moment transakcji aportu będzie w stanie przygotowywać odrębne bilanse oraz rachunki wyników dla Działu serwisowego. Będzie zatem, istniała możliwość wyodrębnienia danych finansowych dla Działu serwisowego celem określenia jego pozycji finansowej. Dla Działu serwisowego stworzony zostanie odrębny plan kont, na których będą dokonywane stosowne zapisy ewidencjonujące działalność serwisową. W Spółce będzie istniał również odrębny rejestr środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych właściwych dla Działu serwisowego z wartościami i dotychczasową amortyzacją podatkową.

Finansową odrębność Działu serwisowego potwierdza również fakt, że Dział serwisowy będzie posiadał odrębne należności, tj. w szczególności należności handlowe, a także zobowiązania w tym z tytułu umów handlowych czy wynagrodzeń należnych pracownikom alokowanych do Działu serwisowego. Do Działu serwisowego przypisany zostanie odrębny rachunek bankowy, z którego i na który realizowane będą płatności z kontrahentami czy pracownikami (w sytuacjach, w których nie będzie to możliwe, należności/zobowiązania będą odpowiednio identyfikowane i ewidencjonowane na kontach bilansowych i pozabilansowych dedykowanych Działowi Serwisowemu). W konsekwencji powyższych uwag, w ocenie Wnioskodawcy, Dział serwisowy będzie spełniał niezbędne dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa kryterium wyodrębnienia finansowego.

4. Dział serwisowy jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Zdaniem Spółki, zespół składników majątkowych stanowiących Dział serwisowy będzie posiadał zdolność do funkcjonowania jak niezależne przedsiębiorstwo, które może samodzielnie realizować zadania gospodarcze. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane na takich samych zasadach jak w obecnym przedsiębiorstwie. Takie kryterium znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2019 r., Znak: 0114 -KDIP2-1.4010.432.2019.4.JF oraz z dnia 30 kwietnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.80.2018.1.JF.

Jak wskazano powyżej, Dział serwisowy będą stanowić funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębnione zespoły składników majątkowych, stworzone i przygotowane do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, tj. świadczenia usług serwisowych sieci światłowodowych oraz ich budowy. Dział serwisowy stanowi zatem wyodrębnioną część Spółki, która będzie niezależnie realizować swoje funkcje. Dowodem tego jest fakt, iż po dokonanym aporcie nowopowstała spółka w pełni przejmie funkcje Działu serwisowego i ze swojego poziomu niezależnie będzie realizować jego działalność. Spółka serwisowa będzie bowiem wyposażona w odpowiednie składniki majątkowe przeznaczone do prowadzenia działalności kompetencje (tj. pracownicy, składniki materialne i niematerialne) niezbędne w zakresie powierzonych zadań.

Powyżej wskazane argumenty świadczą, iż Dział serwisowy będzie spełniać wszystkie przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego, organizacyjnego i finansowego, który jednocześnie będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą w sposób niezależny.

Podsumowując, w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, wniesienie przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego do Spółki serwisowej będzie stanowiło transakcję wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wartość udziałów uzyskanych przez Spółkę w zamian za wniesienie aportem Działu serwisowego do Spółki serwisowej nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po jego stronie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865, dalej: "ustawa o CIT"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, przychodem jest, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 25 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do:

Natomiast, zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia, Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej X, a jej 100% udziałowcem jest X - operator sieci komórkowej w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie budowy sieci światłowodowych (na potrzeby własne oraz innych podmiotów, w tym w modelu "Buduj i Sprzedaj"), usług serwisowych sieci światłowodowych, jak również dzierżawy posiadanej i rozbudowywanej infrastruktury światłowodowej. W związku z planowanym przeniesieniem własności infrastruktury światłowodowej oraz działalności w zakresie dzierżawy ww. infrastruktury do X, Wnioskodawca planuje dokonać reorganizacji swojego przedsiębiorstwa polegającej na wniesieniu aportem składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością serwisową i budowy sieci światłowodowych (zwanej dalej: "Dział serwisowy") do odrębnej, nowopowstałej spółki (dalej: "Spółka serwisowa"). Spółka serwisowa będzie spółką, o której mowa w art. 4a pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Kolejnym krokiem reorganizacji będzie zaś połączenie Wnioskodawcy (posiadającego infrastrukturę, wraz z przypisanymi do niej umowami kosztowymi i przychodowymi bez działalności Spółki serwisowej) z X. Dział serwisowy tworzy zdecydowana większość zespołu Wnioskodawcy. W samej Spółce po transakcji pozostaną funkcje stricte związane z infrastrukturą światłowodową, tj. jej dzierżawą (obsługą klientów i umów przychodowych, w tym usługi kolokacyjne i transmisja danych) oraz obsługą przypisanych umów kosztowych. W efekcie, z zespołu ponad 80 osób zatrudnionych obecnie w Spółce, pozostanie kilkanaście osób, wykonujących czynności związane z bieżącą działalnością Spółki w zakresie dzierżawy i serwisu istniejącej infrastruktury. Spółka serwisowa poza obsługą podmiotów zewnętrznych będzie też świadczyć swe usługi na rzecz Wnioskodawcy.

Na dzień wnoszenia wkładu niepieniężnego do Spółki serwisowej w postaci Działu serwisowego:

Dział serwisowy będzie zatem w takim stopniu zorganizowany i wyodrębniony, aby wraz z jego wniesieniem została zachowana pełna ciągłość w zakresie przenoszonej działalności.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej bazuje na założeniu istnienia uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dokonywanego przez Spółkę wniesienia do Spółki serwisowej aportu w postacie Działu serwisowego (zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Reorganizacja nie służy zatem, unikaniu lub uchylaniu się od opodatkowania.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że zbadanie, czy reorganizacja i będące jej konsekwencją wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego do Spółki serwisowej zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jej głównym bądź jednym z głównych celów nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, nie może podlegać ocenie tut. Organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zauważyć przy tym należy, że uregulowane w art. 14b-14 h Ordynacji podatkowej postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego czy kontrolnego, w ramach których prowadzone jest postępowanie dowodowe. Regulacje ww. ustawy nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym, mając na uwadze treść opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz przywołane przepisy prawa, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że transakcja wniesienia przez Spółkę do Spółki serwisowej wkładu niepieniężnego w postaci Działu serwisowego stanowić będzie transakcję aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym wartość określona w statucie lub umowie Spółki serwisowej, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić przy tym należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną (zostały) odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.