0111-KDIB1-1.4010.122.2020.2.ŚS - Podatek u źródła z tytułu usług organizatorów targów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2020 r. (data 24 marca 2020 r.), uzupełnionym 9 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Usługi Organizatorów targów, opisane w stanie faktycznym, należy klasyfikować jako usługi objęte zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Usługi Organizatorów targów, opisane w stanie faktycznym, należy klasyfikować jako usługi objęte zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 maja 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.122.2020.1.ŚS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 9 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką handlową sprzedającą obuwie, akcesoria obuwnicze oraz galanterię skórzaną. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym.

W ramach prowadzonej działalności w celu zwiększenia sprzedaży i pozyskania nowych odbiorców, Spółka uczestniczy w międzynarodowych targach branżowych. Od podmiotów zagranicznych organizujących targi, Spółka nabywa usługi polegające na kompleksowej obsłudze wystawienniczo - targowej. Na usługę tę składa się:

Wszystkie wyszczególnione wyżej usługi służą bezpośrednio i nierozerwalnie uczestnictwu w targach. Na terenach wystawienniczych organizator gwarantuje również szereg świadczeń dodatkowych tj. ogólnie dostępne pawilony, panele dyskusyjne oraz sesje tematyczne. Dla Wnioskodawcy udział w targach jest wartościowym narzędziem marketingowym umożliwiającym przedstawienie produktów pozostających w jego ofercie. Targi są także okazją do wprowadzenia na rynek i wypromowania nowych produktów.

Usługi opisane w punktach 1 i 2 dokumentowane są przez różne podmioty zagraniczne odrębnymi fakturami.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że kompleksowa obsługa wystawienniczo-targowa nabywana przez Spółkę obejmuje wynajem powierzchni targowej, opłaty rejestracyjne w ramach których m.in. umieszczona zostaje informacja o Spółce w katalogu firmowym, ubezpieczenie, media (opłata za prąd), parking oraz wynajem wciągnika do zabudowy stoiska.

Wyszczególnione katalogi firmowe udostępniane są w formie drukowanej oraz elektronicznej. Zawierają dane firm zgłoszonych do udziału w targach w tym dane adresowe Spółki XXX elektroniczna katalogu umożliwia także dostęp do oficjalnej strony internetowej Spółki oraz mediów społecznościowych, które Spółka prowadzi w ramach własnej działalności.

Umieszczenie wskazanych danych Spółki w katalogach ma charakter informacyjny oraz pochodny w stosunku do samego uczestniczenia w targach i nie stanowi elementu reklamowego.

Usługa organizacji targów chociaż składa się z kilku elementów składowych jest całościową, niepodzielną transakcją i ma na celu zapewnienie udziału w targach branżowych. Wszystkie wyszczególnione wyżej usługi służą bezpośrednio uczestnictwu w targach i nie stanowią usług reklamowych.

Wnioskodawca wskazał również dane identyfikujące podmiot powiązany (Organizatora targów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi organizatorów targów opisane w stanie faktycznym należy klasyfikować jako usługi objęte zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

W ocenie Wnioskodawcy, nabyta przez Spółkę usługa zapewnienia udziału w targach (i w ramach niej usługi stanowiące składowe usługi głównej) nie mieści się w katalogu art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania podatku dochodowego od dokonywanych wypłat za usługi związane z targami.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 winno być: "tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 powołanej ustawy (tj. Nierezydentów) przychodów za świadczenia: doradcze, księgowe, badania rynku, usługi prawne, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze, ustala się w wysokości 20% przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy element reklamowy polegający na prezentacji przez Spółkę swoich produktów, choć jest nieodzownym elementem wyświadczonej przez organizatora targów usługi nie przesądza o kwalifikacji usługi kompleksowej (którą jest zapewnienie udziału w targach branżowych) jako usługi mieszczącej się w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a powołanej ustawy. Spółka nie ma do czynienia z niezależnymi, równorzędnymi usługami. Żadne ze świadczeń częściowych nie ma znaczenia gospodarczego po wyłączeniu go z całości usługi. Nadmienić należy, że prezentacja produktów spółki ma charakter pochodny w stosunku do samego uczestniczenia w targach. Istota usług nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów zagranicznych polega na zapewnieniu Wnioskodawcy możliwości wzięcia udziału w określonym wydarzeniu (targach), dzięki któremu to Wnioskodawca, jako jego uczestnik może reklamować swoje produkty.

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia dla konsekwencji podatkowych na gruncie przepisów art. 21 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozostaje także sposób wystawienia faktur za stoisko w targach (z wyszczególnieniem składowych usługi głównej lub bez ich wskazania). Element promocji i reklamy oferty mieści się w jego działalności podjętej w ramach targów, nie jest zaś usługą samą w sobie wyświadczoną przez organizatora targów. Udział Wnioskodawcy w targach nie stanowi więc usług reklamowych ani usług o podobnym charakterze.

Zauważyć także należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opodatkowaniu podatkiem u źródła podlegają także m.in. należności za użytkowanie urządzenia handlowego.

Należy stwierdzić, że uzyskiwane od Wnioskodawcy przez podmioty zagraniczne przychody z tytułu organizacji stoiska na targach, czy też z tytułu uczestnictwa w targach, obejmujące należności za przykładowo udostępnienie wciągnika do oświetlenia stoiska, nie są przychodami z tytułu użytkowania urządzenia handlowego.

Wskazać należy, że niezależnie od tego, czy składniki majątku podmiotów zagranicznych udostępniane Wnioskodawcy mogą zostać uznane za urządzenie przemysłowe (handlowe), udostępnianie wskazanego we wniosku wyposażenia związanego z uczestnictwem Wnioskodawcy w targach, nie stanowi istoty umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami organizującymi targi, lecz stanowi element składowy usługi związanej z zapewnieniem Wnioskodawcy możliwości udziału w targach.

Podsumowując, nabyta przez Wnioskodawcę usługa zapewnienia udziału w targach (i w ramach niej usługi stanowiące składowe usługi głównej), nie mieści się w katalogu art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania podatku dochodowego od dokonywanych wypłat za usługi związane z targami.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.433.2019.2.AT wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.