Postanowienie
z dnia 10 marca 2010 r.
V KZ 7/10
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia J. Szewczyk.
Sentencja
Sąd Najwyższy - Izba Karna w Warszawie na posiedzeniu w sprawie W. M. skazanego z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., po rozpoznaniu zażalenia skazanego na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 1 grudnia 2009 r., sygn. akt II AKo 124/09 o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania,
postanowił:
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
Uzasadnienie faktyczne
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku skazanego W. M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 20 stycznia 2006 r., sygn. akt IV Ka 2277/05, gdyż wniosek nie został sporządzony i podpisany przez adwokata.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył skazany W. M., który zarzucił obrazę podstawowych zasad procesu karnego oraz wskazał, że jest niewinny.
Uzasadnienie prawne
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Skazanemu wyznaczono obrońcę z urzędu do ewentualnego sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania. Po zapoznaniu się z aktami sprawy adwokat oświadczył, że nie znalazł podstaw do złożenia takiego wniosku.
Pismem z dnia 13 listopada 2009 r. wezwano skazanego do uzupełnienia braku formalnego wniosku o wznowienie postępowania karnego przez jego sporządzenie i podpisanie przez adwokata. Mimo upływu terminu braku formalnego, wniosku nie uzupełniono. W opisanej sytuacji nie został spełniony wymóg formalny wniosku o wznowienie postępowania karnego zawarty w art. 545 § 1 k.p.k., z treści którego wynika, że wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata lub radcę prawnego.
W konsekwencji Sąd Najwyższy utrzymał zaskarżone zarządzenie w mocy.