Postanowienie
z dnia 22 kwietnia 2010 r.
II SA/Gl 330/10
UZASADNIENIE
Skład orzekający
Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka.
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. M. na pismo (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie postępowania egzekucyjnego w sprawie rozbiórki obiektów budowlanych postanawia: odrzucić skargę
Uzasadnienie faktyczne
Kognicja sądów administracyjnych została wyznaczona treścią art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.). W myśl tego przepisu sądy administracyjne kontrolują działalność administracji publicznej w sprawach skarg na:
decyzje administracyjne;
postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5 przywołanego przepisu, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a przywołanego przepisu.
Z uwagi na niejasne oznaczenie w skardze jej przedmiotu Sąd wezwał skarżącego do jego uściślenia. W piśmie procesowym z dnia (...) r. skarżący wyjaśnił, że przedmiotem jego skargi jest pismo (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia (...) r., w którym organ udzielił stronie wyjaśnień odnośnie sprawy dotyczącej rozbiórki obiektu budowlanego. Biorąc pod uwagę treść pisma organu, nie można uznać, że stanowi ono jeden z aktów o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1- 4 p.p.s.a. W istocie bowiem nie konkretyzuje ono praw lub obowiązków strony (co ewentualnie uzasadniałoby traktowanie go jako formę władczego działania organu administracji publicznej), a jedynie wyraża stanowisko odnośnie zarzutów skarżącego sformułowanych pod adresem czynność dokonywanych w toku postępowania egzekucyjnego. Z tego też względu skargę, której jest ono przedmiotem należy uznać za niedopuszczalną, czego konsekwencją jest jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.
W konsekwencji odrzucenia skargi rozpatrzeniu nie mógł podlegać zawarty w dodatkowym piśmie procesowym z dnia (...) r. wniosek skarżącego o wstrzymanie prowadzonych przez Urząd Skarbowy w M. czynności egzekucyjnych.