ITPP2/4512-32/15/AP - Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 13 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 10 marca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 marca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości i gminie K. przy ulicy P., o powierzchni 0,2962 ha, oznaczonej jako działki numer 882/3 i 882/4. W dniu 3 lipca 2014 r. sprzedała ww. nieruchomość umową kupna sprzedaży.

Nieruchomość ta została wniesiona do Spółki aportem w dniu 12 maja 2001 r. przez Spółdzielnię. W stosunku do tej nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu jej dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego. Przez cały okres użytkowania nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budynku. Nieruchomość była przedmiotem zawartych przez Spółkę umów najmu i dzierżawy od roku 2002. Spółka do sprzedaży nieruchomości zastosowała zwolnienie od podatku od budynków i budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku składa się z dwóch działek oznaczonych numerami geodezyjnymi:

* 882/3 o pow. 00.05.13 ha, zabudowana budynkiem kotłowni,

* 882/4 o pow. 00.24.49 ha, zabudowana budynkiem pawilonu handlowego typu CRS 900.

Budynki te połączone są jedną wspólną ścianą, posiadają wspólne media i ciągi komunikacyjne, co sprawia, że budynek kotłowni nie jest budynkiem wolnostojącym.

W momencie nabycia nieruchomości przez Spółkę, budynki istniały i ich przeznaczenie oraz stan techniczny nie uległy zmianie do momentu zbycia przez Spółkę. Nieruchomość w momencie nabycia znajdowała się także na dwóch działkach. Budynek kotłowni posadowiony na działce 882/3 nie był nigdy przedmiotem najmu lub dzierżawy; znajdowała się w nim kotłownia ogrzewająca budynek pawilonu. Natomiast w budynku pawilonu wydzierżawiano od 2002 r. stoiska handlowe. Umowy dzierżawy zawarte z podmiotami gospodarczymi obejmowały całość powierzchni handlowej pawilonu.

Spółka nie dokonywała nakładów, które stanowiłyby ulepszenie budynku kotłowni i pawilonu handlowego. Dokonywano jedynie drobnych napraw bieżących związanych z normalnym bieżącym funkcjonowaniem budynków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży nieruchomości (grunty, budynek) Spółka słusznie zastosowała zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazującego w poz. 61 wniosku art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, słusznie zastosowano zwolnienie dotyczące dostawy budynków i budowli, ponieważ nie było odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości, nie były ponoszone koszty na ulepszenie budynku, budynek był wynajmowany na potrzeby działalności gospodarczej, nie było to pierwsze zasiedlenie budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.),opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W myśl zapisów art. 29a z ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z ww. przepisu wynika, że grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektu budowlanego, który się na nim znajduje. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż budynku pawilonu handlowego była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż miała miejsce po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (od zawarcia umów najmu). W konsekwencji zbycie działki, na której posadowiony jest pawilon (nr 882/4) - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - także podlegało zwolnieniu.

Natomiast w odniesieniu do budynku kotłowni należy stwierdzić, że jego sprzedaż nie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (budynek nie był przedmiotem najmu/dzierżawy, itp.). Do sprzedaży tego budynku miało jednakże zastosowanie zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy jego nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i Spółka nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

W związku z powyższym, sprzedaż działki gruntu, na której posadowiony jest ten budynek (nr 882/3) - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - również była zwolniona od podatku.

Należy wyjaśnić, że dla powyższego rozstrzygnięcia nie ma znaczenia fakt, że budynek kotłowni posiada wspólną ścianę z budynkiem pawilonu i jest z nim połączony mediami i ciągami komunikacyjnymi.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że obiekty budowlane znajdujące się na działkach nr 882/3 i 882/4 stanowią budynki w rozumieniu ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.