ITPP2/443-239/12/13-S/AD - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej świadczenie usług przez operatora publicznego w sytuacji ich opodatkowania podstawową stawką podatku

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 733/13 (data wpływu 30 maja 2014 r.) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Białymstoku z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 385/12 (data wpływu prawomocnego wyroku 1 lipca 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej świadczenie usług przez operatora publicznego w sytuacji ich opodatkowania podstawową stawką podatku - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 lipca 2012 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej świadczenie usług przez publicznego operatora pocztowego w przypadku ich opodatkowania podstawową stawką podatku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której zamierza nabyć od publicznego operatora pocztowego oferowaną przez ten podmiot usługę pn. "przesyłka a.".

Usługa ta polega na przyjęciu, przemieszczeniu i doręczeniu przesyłek nierejestrowanych opatrzonych adresem w obszarach miejskich (miastach powiatowych i miastach powyżej 10 tys. mieszkańców). Usługa świadczona jest na zasadach określonych w zawieranych z klientami umowach, na warunkach, o których mówi ustawa - Prawo Pocztowe, tak jak wszystkie usługi niemające charakteru powszechnego, znajdujące się w ofercie usługowej operatora publicznego.

Zgodnie z ogólnymi założeniami usługi "przesyłka aglomeracja", dostępna jest dla wszystkich kontrahentów, którzy spełniają określone wymagania. Są to minimalne kryteria ilościowe (ilość przesyłek nadawanych przez jednego nadawcę w jednym punkcie pocztowym) i jakościowe (przesyłki nierejestrowane, o określonych wymiarach i wadze, posortowane i przygotowane w określony, zunifikowany sposób).

Najistotniejsze założenia świadczenia przedmiotowej usługi są następujące:

1. Jest świadczona wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

2. Przesyłki przyjmowane są w placówce pocztowej uzgodnionej z operatorem publicznym w zawartej umowie. W fazie nadawczej usługa może być realizowana we wszystkich placówkach operatora publicznego. Uzgadniając miejsce nadań bierze się pod uwagę między innymi odległość od siedziby klienta do placówki nadawczej, warunki techniczne w placówce.

3. Przesyłki muszą mieć określone wymiary:

4. Maksymalna masa przesyłki wynosi 500 g.

5. Na przesyłkach nadawca zobowiązany jest maszynowo nanieść adres adresata, informację o odstąpieniu od stemplowania przesyłek, datę i miejsce nadania oraz oznaczyć przesyłki wyróżnikiem wprowadzonym dla tej usługi - literą M.

6. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie jako przesyłki nierejestrowane (bez pokwitowania nadania i odbioru) na podstawie sporządzanych przez nadawcę zestawień ilościowo wartościowych.

7. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie w relacji do doręczenia na terenach miast powiatowych i miast powyżej 10.000 tys. mieszkańców, których wykaz udostępniany jest nadawcy.

8. Usługa świadczona jest z zachowaniem deklarowanego terminu doręczenia D+4, gdzie D - oznacza dzień nadania przesyłki, 4 - oznacza liczbę dni, które upłynęły od dnia nadania przesyłki do dnia jej doręczenia adresatowi, z wyłączeniem sobót i dni ustawowo wolnych od pracy.

9. Stosowane są wymogi ilościowe w zakresie nadania, tj. powyżej 3.000 sztuk przesyłek w ciągu miesiąca w jednej placówce nadawczej.

10. Nadawane przesyłki muszą być posortowane przez nadawcę minimum do trzeciej cyfry kodu pocztowego.

11. Przesyłki muszą być posegregowane i uporządkowane przez nadawcę pod względem ich jednorodności (wagowej i wymiarowej) i przekazane do obrotu pocztowego w opakowaniach zbiorczych.

12. Przesyłki doręczane są przez P. do oddawczej skrzynki pocztowej adresata.

Omówione powyżej ogólne założenia świadczenia przedmiotowej usługi są takie same dla wszystkich klientów. Dodatkowe ustalenia pomiędzy każdym klientem (np. Wnioskodawcą), a P. określane są w pisemnej umowie na świadczenie tej usługi i mogą dotyczyć następujących kwestii:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie miała Pani prawo do odliczenia, na zasadach ogólnych, podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie od P. usługi "przesyłka aglomeracyjna", jeśli zostanie ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem usługi "przesyłka aglomeracja" będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług pod ogólnymi warunkami, ponieważ usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki, obecnie 23%. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Co do zasady, stawka podatku wynosi aktualnie 23%. Jednakże w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. W szczególności, częściowo odrębne zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług mają zastosowanie do świadczenia usług pocztowych. Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdziła Pani, że z przedmiotowego zwolnienia może na terytorium Polski korzystać wyłącznie P. (zwolnienie to nie obejmuje żadnych usług pocztowych, które świadczone byłyby przez inne podmioty, niż operator publiczny). Podkreśliła, że zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług na terytorium Unii Europejskiej podlegają ścisłej harmonizacji, której ramy i zasady określa aktualnie Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zastępująca poprzednio obowiązującą VI Dyrektywę. Jednym z aspektów harmonizacji opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zasada, że Państwa Członkowskie mają obowiązek zwolnić od podatku wszelkie dostawy towarów lub usług, których zwolnienie z tego podatku przewidują przepisy UE, ściśle w zakresie wskazanym w tych przepisach. Analogicznie, państwa członkowskie nie mogą zwolnić od podatku jakichkolwiek dostaw towarów lub usług, jeżeli ich zwolnienia od podatku od towarów i usług nie przewidują wprost przepisy UE, jak również nie mogą wprowadzić zwolnienia o zakresie zastosowania szerszym lub węższym od zakresu wskazanego w przepisach UE.

Wskazała Pani, że podstawą w prawie unijnym omawianego zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usług pocztowych jest aktualnie art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady, którego treść przytoczyła. W orzecznictwie sądów wspólnotowych uznaje się, że zakres zwolnienia określonego w powołanym wyżej artykule Dyrektywy 2006/112/WE Rady jest z założenia identyczny z zakresem zwolnienia przewidzianego w art. 13 (A) (1) (a) poprzednio obowiązującej VI Dyrektywy. Stanowisko takie zajął Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie The Queen, na wniosek TNT Post UK Ltd v. The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs (C-357/07).

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału, zakres przedmiotowy zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usług pocztowych obejmuje usługi świadczone w interesie publicznym, rozumianym jako zapewnienie dostępu ogółu społeczeństwa do usług pocztowych na jednakowych warunkach. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. w orzeczeniu TSUE z dnia 19 maja 1993 r. w sprawie C-320/91 Corbeau (Rec. str. I-2533).

Stwierdziła Pani, że stanowisko wyrażone w powołanych wyrokach wynika z utrwalonej w orzecznictwie wspólnotowym zasady, że celem zwolnień określonych w art. 13 (A) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie jest zwolnienie od podatku od towarów i usług wszelkich usług wykonywanych w interesie publicznym, ale wyłącznie tych, które są wymienione i opisane w tych przepisach w szczegółowy sposób ("listed and described in great detail"). Na potwierdzenie swego stanowiska powołała Pani wyroki TSUE: z dnia 11 lipca 1995 r. w sprawie Commission v. Germany (107/84, § 17), z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie DAmbrumenil and Dispute Resolution Services (C-307/01, § 54), z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Haderer (C-445/05, § 16), z dnia 16 października 2008 r. w sprawie Canterbury Hockey Club and Canterbury Ladies Hockey Club (C-253/07, § 18).

Podniosła, że na aspekt wymogu "powszechności" zwrócił również uwagę Rzecznik Generalny w Opinii przedstawionej w dniu 15 stycznia 2009 r. do sprawy C-357/07 zakończonej wyrokiem TNT Post UK. Uznała, że podstawowym warunkiem przedmiotowym stosowania zwolnienia od podatku usług pocztowych jest świadczenie usług w interesie publicznym, które są dostępne na równych zasadach dla ogółu społeczeństwa. Innymi słowy, zwolnienie powinno znaleźć zastosowanie jedynie do tych usług operatora świadczącego usługi powszechne, które zaliczają się bezpośrednio do oferty usług powszechnych.

Stanowisko takie prezentuje także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 26 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP1-443-844/11-2/BS).

Po przytoczeniu obszernego fragmentu tej interpretacji stwierdziła Pani, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług rozumiany w ten sposób, że usługi pocztowe świadczone przez operatora publicznego, bez związku z jego zobowiązaniem do zapewnienia w Polsce powszechnych usług pocztowych, w tym również usługi wykonywane według warunków ustalanych w drodze odrębnej umowy z klientami, a także usługi dostępne jedynie dla klientów o określonej sile nabywczej, korzystają ze zwolnienia od podatku, jest sprzeczny bezpośrednio z przepisem art. 132 (1) (a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

W opinii Pani, nie powinno ulegać wątpliwości, że przedmiotowym zwolnieniem od podatku od towarów i usług są objęte wyłącznie usługi o charakterze powszechnym świadczone przez operatora pocztowego obowiązanego do świadczenia tych usług. Natomiast usługi inne, niż powszechne, usługi, które nie są dostępne na równych zasadach dla wszystkich użytkowników, powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej (obecnie 23%).

Mając na uwadze powyższe podkreśliła Pani, że usługa "przesyłka aglomeracja" nie mieści się w zakresie pojęciowym usługi powszechnej, zarówno wg definicji przepisów krajowych, jak i unijnych. Okoliczność, że przedmiotowa usługa nie stanowi powszechnej usługi pocztowej potwierdza sam operator publiczny, jak również Prezes UKE, który usługę "przesyłka aglomeracja" kwalifikuje wprost jako niepowszechną (tzw. umowną) usługę pocztową w obrocie krajowym (Raport Prezesa UKE o stanie rynku usług pocztowych w Polsce w 2010 r., s. 21). Okoliczność, że usługa ta nie jest dostępna na równych zasadach dla wszystkich użytkowników wynika również z opisu stanu faktycznego wniosku. Usługa ta dostępna jest wyłącznie dla klientów, którzy są w stanie spełnić m.in. wymogi ilościowe w zakresie nadania powyżej 3.000 sztuk przesyłek w ciągu miesiąca w jednej placówce nadawczej. Nie jest to zatem usługa świadczona w interesie publicznym, rozumianym zgodnie z orzecznictwem Trybunału, jako zapewnienie dostępu ogółu społeczeństwa do usług pocztowych na jednakowych warunkach.

Okoliczność, że usługa "przesyłka aglomeracja" nie ma charakteru powszechnej usługi pocztowej przesądza o wyłączeniu możliwości stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w odniesieniu do tej usługi. Tym samym, oferowana Pani usługa "przesyłka aglomeracja" powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, według stawki podstawowej. Skoro tak, nie ma przeszkód, aby podatnik od faktur dotyczących przedmiotowej usługi (zawierającej podatek według stawki podstawowej) odliczał podatek pod ogólnymi warunkami, tj. istnienia związku ze sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Wskazała Pani, że usługi pocztowe nie są wymienione w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczącym wyłączeń z odliczenia, może zatem odliczyć podatek z nim związany.

W opinii Pani, w szczególności nie powinien znaleźć zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze powyższe stwierdziła Pani, że usługa "przesyłka aglomeracja", jako usługa pocztowa, niemająca charakteru powszechnego, powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, ma Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w takich fakturach

Tut. organ podatkowy uznając, że wniosek nie dotyczył indywidualnej sprawy Pani, wydał w dniu 23 maja 2012 r. postanowienie nr ITPP2/443-239/12/AD, w którym odmówił wszczęcia postępowania.

W wyniku złożonego w dniu 11 czerwca 2012 r. zażalenia, tut. organ podatkowy wydał w dniu 19 czerwca 2012 r. postanowienie nr ITPP2/443Z-9/12/AK, w którym uchylił w całości zaskarżone postanowienie, umarzając postępowanie w tym zakresie i jednocześnie przystąpił do merytorycznego rozpatrzenia wniosku.

W interpretacji indywidualnej z dnia 23 lipca 2012 r. nr ITPP2/443-239/12/AD stanowisko Pani oceniono za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, który wyrokiem z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 385/12 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że narusza ona przepisy prawa materialnego oraz przepisy prawa procesowego. Po powołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy Sąd stwierdził, że zwolnienie to ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Obejmuje usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, jeżeli są one wykonywane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, czyli P. Literalna treść przywołanego przepisu wskazuje zatem, że zakresem przedmiotowym zwolnienia objęte są wszelkie usługi pocztowe świadczone przez P., a nie tylko usługi powszechne.

Ustalając zakres omawianego zwolnienia stwierdził, że nie można pomijać odpowiednich zapisów Dyrektywy Rady 112, tj. art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy.

Wskazał, że odnośnie zakresu zwolnienia z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej usług pocztowych wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 23 kwietnia 2009 r. Stwierdził, że, co prawda, wyrok w tej sprawie dotyczy wykładni art. 13 część A ust. 1 lit. a VI Dyrektywy 77/388/EWG Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L Nr 145, poz. 1 z późn. zm., dalej: VI Dyrektywa), jednak ma zastosowanie przy wykładni treści identycznie zredagowanego przepisu art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Rady 112, gdzie zachowano omawiane zwolnienie w tej samej formie. Trybunał podkreślił, że pojęcia używane do opisywania zwolnienia powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami realizowanymi przez owe zwolnienia oraz z zasadą neutralności podatkowej. Sąd wskazał, że z wyroku Trybunału wynika, że pojęcie "publicznych służb pocztowych", zawarte w art. 13 część A ust. 1 lit. a VI Dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono operatorów publicznych lub prywatnych, którzy zobowiążą się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 dyrektywy 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, zmienionej dyrektywą 2002/39/WE (pkt 1). Zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a VI Dyrektywy ma zastosowanie do świadczenia usług i dostaw towarów z nimi związanych - z wyjątkiem transportu osób i usług telekomunikacyjnych - które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc w charakterze operatora, który zobowiązał się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych. Zwolnienie to nie ma zastosowania do świadczenia usług, ani dostaw towarów z nimi związanych, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie (pkt 2). Zwolnienia przewidziane w art. 13 część A VI Dyrektywy mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym. Ten ogólny cel przekłada się w dziedzinie poczty na bardziej szczegółowy cel oferowania, po zmniejszonych cenach, usług pocztowych odpowiadających podstawowym potrzebom społeczeństwa. Zwolnienie z podatku nie może mieć zastosowania do szczególnych usług - do których należą usługi odpowiadające potrzebom indywidualnych podmiotów gospodarczych - które można oddzielić od usług świadczonych w interesie publicznym (podobnie wyrok z dnia 19 maja 1993 r. w sprawie C-320/91). Nie mogą zostać uznane za zwolnione z podatku usługi świadczone przez publiczne służby pocztowe, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie, gdyż tego rodzaju usługi odpowiadają indywidualnym potrzebom danych użytkowników.

Stwierdził, że w świetle ww. wyroku aby świadczenie usług pocztowych było objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, o którym mowa w art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy Rady 112, konieczne jest, by miały one charakter powszechnych usług pocztowych. Konsekwentnie inne usługi pocztowe należy traktować jako opodatkowane.

Wskazał, że z tych względów należy uznać, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 17 u.p.t.u. rozumiany w ten sposób, że z unormowanego tam zwolnienia korzystają wszelkie usługi pocztowe realizowane przez operatora publicznego, bez względu na ich charakter jest sprzeczny z art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112. Zwrócił uwagę, że trwają prace na projektem ustawy nowelizującej m.in. art. 43 ust. 1 pkt 17 u.p.t.u. w celu pełniejszego dostosowania zakresu określonego tam zwolnienia do prawodawstwa unijnego (druk sejmowy nr 805). Zgodnie z uzasadnieniem projektu wprowadzona zmiana ma jednoznacznie wskazywać, że zwolnienie dotyczy tylko powszechnych usług pocztowych.

Wskazał, że Minister Finansów wydając interpretację indywidualną powinien rozważyć, czy usługa świadczona przez P. tj. "przesyłka a.", jest usługą powszechną, czy też ma charakter usługi indywidualnej, z uwzględnieniem wskazań zawartych w wyroku Trybunału z dnia 23 kwietnia 2009 r. Jeżeli usługa ta nie zostanie zaklasyfikowana jako usługa powszechna, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Podjęta w tym zakresie ocena będzie rozstrzygać o prawie odliczenia przez Panią podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez P. dokumentującej świadczenie ww. usług. Podatnik nie może bowiem ponosić negatywnych konsekwencji niedostosowania prawa krajowego do przepisów wspólnotowych (por. wyrok ETS z 18 stycznia 2001 r. w sprawie C-150/99). Pomimo zwolnienia w prawie krajowym wskazanych usług z opodatkowania, podatnikowi, który jest ich nabywcą, powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wyjaśnił, że interpretacja indywidualna nie będzie w żaden sposób wiązać podmiotu świadczącego usługę, czyli P. Ewentualne uznanie stanowiska Pani za prawidłowe, będzie dawać ochronę wynikającą z art. 14k Ordynacji podatkowej, jedynie w sytuacji, gdy otrzyma fakturę od P., w której usługa "przesyłka aglomeracja" zostanie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Skargą kasacyjną z dnia 14 lutego 2013 r. tutejszy organ zaskarżył ww. orzeczenie WSA. Wyrokiem z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 733/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 marca 2014 r., którego zawartość leksykalna jest zbliżona do art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112, nie jest sprzeczny z prawem unijnym tylko z uwagi na odmienną wykładnię celowościową zaprezentowaną przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 23 kwietnia 2009 r., w sprawie C-357/07 TNT Post UK Ltd. Orzeczenie to natomiast jest wskazówką interpretacyjną do dokonania prounijnej wykładni wskazanego przepisu krajowego.

Reasumując Sąd uznał, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT przysługuje wtedy, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, przesłanka podmiotowa, a mianowicie usługę świadczy operator obowiązany do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Po drugie, przesłanka przedmiotowa, a mianowicie usługa pocztowa ma charakter powszechny, a więc nie została wynegocjowania indywidualnie. Tym samym podniesiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT był chybiony.

W dniu 1 lipca 2014 r. wpłynęło do tutejszego organu ww. orzeczenie WSA w Białymstoku, opatrzone klauzulą prawomocności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy stanowi, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze powyższe oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2014 r. oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 grudnia 2012 r. należy stwierdzić, że w przypadku otrzymania od P. faktury VAT dokumentującej świadczenie usług "przesyłka aglomeracyjna" z wykazanym podatkiem od towarów i usług przysługiwać Pani będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego, o ile nie zajdą inne wyłączenia niż wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna nie jest wiążąca dla podmiotu świadczącego ww. usługę, tj. P.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.