ITPP1/4512-153/16/IK - VAT w zakresie opodatkowania kwoty odszkodowania otrzymanej z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty odszkodowania otrzymanej z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty odszkodowania otrzymanej z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wojewoda Decyzją nr x z dnia 8 czerwca 2011 r. ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego w zakresie terminalu X.

Decyzją objęto między innymi nieruchomość oznaczoną w obrębie ewidencyjnym nr 0053 działką ewidencyjną nr 817/1 (użytki: RIIIb-1,2852 ha, RIVa-0,5142 ha), stanowiącą własność Gminy w użytkowaniu wieczystym osoby prawnej. Działka stanowi teren nasypowy #61485; pokrycie kolektora sanitarnego X. Kolektor sanitarny stanowi własność osoby prawnej.

Przedmiotowa działka nie posiada obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta K. działka położona jest na terenie oznaczonym symbolami:

1. X, dla którego obowiązują następujące funkcje:

* funkcja dominująca: zieleń parkowa, urządzona #61485; obszar przestrzeni publicznej,

* funkcja uzupełniająca: rekreacyjno-sportowa (ciągi piesze, polany rekreacyjne), w jednostce X dopuszcza się budynki rekreacji indywidualnej; ciągi piesze, urządzone zbiorniki wody, uprawy rolne, zieleń naturalna.

2. X, dla którego obowiązują następujące funkcje:

* funkcja dominująca: ulica zbiorcza

* funkcja uzupełniająca: nie występują.

Strefa kontrolowana gazociągu wysokiego ciśnienia zlokalizowana jest na terenie oznaczonym symbolem X.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości decyzja Wojewody wywołała skutek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu w X (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

Powołany wyżej artykuł stanowi między innymi, że wojewoda ograniczy za odszkodowaniem sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości przewodów i urządzeń służących przesyłaniu gazów. Obowiązek zapłaty odszkodowania obciąża inwestora.

Decyzją z dnia 25 listopada 2015 r. Wojewoda orzekł między innymi o kwocie odszkodowania z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości na rzecz Gminy.

W dniu 29 grudnia 2015 r. Gmina otrzymała ustaloną w decyzji kwotę odszkodowania z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Czy opisane wyżej odszkodowanie za ograniczenie prawa własności nieruchomości opodatkowane jest podatkiem od towarów i usług. Jeżeli podlega opodatkowaniu, to jaka jest podstawa prawna tej czynności i wysokość stawki podatku VAT.

Zdaniem Gminy, z uwagi na fakt, że ograniczenie prawa własności nieruchomości (poprzez zezwolenie na założenie i przeprowadzenie na nieruchomości przewodów i urządzeń służących przesyłaniu gazów) nie jest odpłatną dostawą towarów, ani świadczeniem usług, opisane odszkodowaniem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi, należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług, jest szersze od usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że na podstawie decyzji Wojewody ustalono odszkodowanie na rzecz Gminy z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości, w związku z realizacją inwestycji dotyczącej budowy gazociągu wysokiego ciśnienia.

Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy uznać należy, że odszkodowanie wypłacone z tytułu ograniczenia prawa własności pełni funkcję wynagrodzenia za usługę, świadczoną zgodnie z nakazem organu władzy publicznej co wpisuje się w normę art. 8 ust. 1 pkt 3, czyniąc tego rodzaju usługę faktycznie odpłatną. A zatem czynność ta - wbrew stanowisku Gminy #61485; podlega opodatkowaniu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia od podatku, ani zastosowania stawek obniżonych dla ww. usług. Wobec powyższego otrzymane odszkodowanie z tytułu ograniczenia prawa własności nieruchomości przez zezwolenie na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości przewodów i urządzeń służących przesyłaniu gazów stanowi usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy, podlegającą opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.