ITPP1/443-733/14/BK - VAT w zakresie wynajmu na rzecz gminy budynków służących zaspokojeniu mieszkaniowych potrzeb miasta

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 września 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-733/14/BK VAT w zakresie wynajmu na rzecz gminy budynków służących zaspokojeniu mieszkaniowych potrzeb miasta

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynajmu na rzecz gminy budynków służących zaspokojeniu mieszkaniowych potrzeb Miasta-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynajmu na rzecz gminy budynków służących zaspokojeniu mieszkaniowych potrzeb Miasta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z o.o. w której 100% udziałów posiada Gmina Miasta..... Wnioskodawca jest w trakcie budowy dwóch budynków mieszkalnych z przeznaczeniem na wynajem Gminie. Gmina ww. lokale będzie wynajmowała osobom, w stosunku do których zobowiązana jest do udzielenia pomocy mieszkaniowej, na zasadach wynajmowania lokali mieszkalnych wchodzących w skład zasobu Miasta.... Podnajem lokali Gmina będzie dokonywać przy zachowaniu zasad wynikających z uchwały nr...Rady Miasta...z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie wynajmowania lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta....oraz zasad udzielania pomocy w wynajęciu takich lokali w zasobach Towarzystwa Budownictwa Społecznego. Wnioskodawca w trakcie budowy tych budynków nie odliczał podatku VAT, zawartego w fakturach stanowiących koszt budowy i wartość inwestycji zostanie ustalona łącznie z naliczonym podatkiem VAT. Budynki po wybudowaniu zostaną przyjęte jako składnik majątku Wnioskodawcy. Aby umożliwić Gminie wynajem lokali mieszkańcom, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Gminą umowę najmu na budynki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, wystawiając fakturę dla Gminy za dzierżawę budynków mieszkalnych wyłącznie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Miasta poprzez ich wynajem na mieszkania komunalne prawidłowo planuje zastosowania zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynajem budynków mieszkalnych Gminie na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych spełnia wymogi z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podlega zwolnieniu z tego podatku. Przepis art. 75 ust. 1 Konstytucji stanowi, że władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli. Art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie terytorialnym stanowi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy w szczególności komunalnego budownictwa mieszkaniowego. Ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy. Nowelizując ustawę o ochronie praw lokatorów w grudniu 2004 r. dodano dwa nowe przepisy. Przepis art. 20 ust. 2a u.o.p.l. mówi, że w celu wykonania zadań, o których mowa w art. 4, gmina może także wynajmować lokale od innych właścicieli i podnajmować je osobom, których gospodarstwa domowe osiągają niski przychód. Gmina bowiem, na której obszarze znajdują się lokale przeznaczone na wynajem, ale należące do innych właścicieli, może skorzystać z nowych przepisów w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ubogich mieszkańców bez konieczności oczekiwania na wybudowanie lokali komunalnych. Przepis art. 20 ust. 1 u.o.p.l. wyjaśnia ostatecznie następujące kwestie:

* gmina może, ale nie musi posiadać zasobu mieszkaniowego;

* jeśli gmina tworzy lub posiada zasób mieszkaniowy, to musi to robić w celu określonym w rat. 4 u.o.p.l., tzn., że cele te, to tworzenie warunków do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej oraz zapewnienie lokali socjalnych i zamiennych na zasadach i w przypadkach przewidzianych w ustawie o ochronie praw lokatorów, a także zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych gospodarstw o niskich dochodach.,

* gmina może wykonywać zadania, które nakłada na nią art. 4 u.o.p.l., także przez dostarczenie lokali w innych zasobach niż mieszkaniowy zasób gminy. Zatem gmina może np. w celu wykonania swoich zdań spowodować, że osobom uboższym lokalnej społeczności zostanie wynajęty lokal w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego. Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku VAT podlega świadczenie usługi najmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na własny rachunek co istotne, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż skoro jak wskazano w treści wniosku wynajem przedmiotowych budynków służy w rzeczywistości zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych ubogich mieszkańców gminy, to należy przyjąć, ze spełniony jest warunek co do wynajmu na cele mieszkaniowe. W takim przypadku, świadczona usługa wynajmu budynków podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl