ITPB4/4511-120/16/MS - PIT w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni odziedziczyła w 2014 r. wraz z siostrą Teresą T. po 1/2 każda, spadek po zmarłej 9 października 2014 r. siostrze Gertrudzie J. Jest to nieruchomość położona w O. na którą składa się dom, budynek gospodarczy oraz działka o powierzchni 0,6793 ha. Nieruchomość została sprzedana w 2015 r., za sumę 155 000 zł, z czego udział Wnioskodawczyni wynosi 77 500 zł. Jednakże Wnioskodawczyni rozliczała się z 2/3 tej kwoty tj. 51.666,66 zł, gdyż wcześniej (w 1970 r.) nabyła prawo do 1/3 z 1/2 spadku po zmarłym ojcu. Pieniądze otrzymane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni przeznaczyła na częściową spłatę kredytu hipotecznego w kwocie 60 000 zł, który był zaciągnięty na sfinansowanie budowy domu.

W roku 2007 zapadła decyzja o budowie domu dla córki Doroty G. wraz z rodziną oraz dla Wnioskodawczyni i jej małżonka. Mieszkanie własnościowe w T. przy ul. R. (49 m²) Wnioskodawczyni przekazała jako darowiznę drugiej córce Magdalenie K. wraz z rodziną.

Na sfinansowanie budowy domu Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich w kwocie 211.729,83 zł, co po przeliczeniu po kursie z dnia uruchomienia kredytu wynosi 86 212,25 CHF. Kredytobiorcami są cztery osoby: Dorota G., Krzysztof G. (jej mąż), Wnioskodawczyni i Andrzej Ł. (mąż Wnioskodawczyni). Kredyt spłacano solidarnie.

Z chwilą zakończenia budowy oba małżeństwa zamieszkały w nowo wybudowanym domu.

Wnioskodawczyni i jej mąż nie posiadają innego lokalu, ten dom jest ich jedynym miejscem, w którym będą mieszkali do śmierci. Mimo, iż córka Wnioskodawczyni jest zapisana w księdze wieczystej jako właściciel, to dla Wnioskodawczyni i jej męża są to "własne potrzeby mieszkaniowe".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mimo, iż Wnioskodawczyni nie jest właścicielem lecz jedną z czterech osób, które zaciągnęły kredyt na sfinansowanie budowy wspólnego domu i tym samym ponosi wraz z mężem ciężar spłat rat tegoż kredytu wraz z odsetkami, ma prawo skorzystać z ulgi na własne cele mieszkaniowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro mieszka ona w domu, który jest wybudowany między innymi za kredyt hipoteczny i solidarnie go wszyscy spłacają, to Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na "własne cele mieszkaniowe".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.

Z kolei art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy stanowi, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 26 ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Powoływany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy stanowi zatem, że zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegała część przychodu odpowiadająca kwocie wydatkowanej na własne potrzeby mieszkaniowe. Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uznaje się m.in. wydatki poniesione na spłatę kredytu zaciągniętego przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o ile środki pieniężne przeznaczone będą na budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego (lub jego części). W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęli kredyt na budowę domu mieszkalnego, którego nie są właścicielami. Nie spełniono zatem jednej z ustawowych przesłanek zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Podsumowując, Wnioskodawczyni nie może w opisanym stanie faktycznym zastosować zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, ponieważ spłata kredytu na budowę budynku mieszkalnego stanowiącego własność innej osoby nie jest wydatkowaniem przychodu na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.