ITPB3/423-261/14/AW - CIT w zakresie kwalifikacji podatkowej otrzymanych środków pieniężnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej otrzymanych środków pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej otrzymanych środków pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy S. Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod nr X, której założycielem jest Gmina G. Jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym dla potrzeb rozliczeń podatku od towarów i usług w Urzędzie Skarbowym w G.

Głównym przedmiotem działalności PUK jest m.in. wykonywanie sieci i przyłączy wodno-kanalizacyjnych, eksploatacja urządzeń kanalizacyjnych, sieci kanalizacyjnych i oczyszczanie ścieków. W celu realizacji zadań wynikających z ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43) oraz umowy spółki, PUK zawarł w dniu 4 listopada 2013 r. umowę (Nr 4/budowa/2013) z Okręgiem Polskiego Związku Wędkarskiego w G. (dalej jako: PZW), zarejestrowanym w Sądzie Rejonowym S. PZW jest stowarzyszeniem działającym od dnia 7 lutego 2002 r., natomiast od dnia 28 września 2006 r. prowadzi również działalność gospodarczą. Głównym celem tego stowarzyszania jest organizowanie wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, użytkowanie wód. W zakresie działalności statutowej PZW mieści się także działanie na rzecz ochrony przyrody oraz kształtowanie etyki wędkarskiej.

Umowa zawarta między PUK a PZW zakładała wspólną realizację inwestycji, polegającej na budowie tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z dwiema przepompowniami ścieków oraz kolektora przyłączeniowego kanalizacji sanitarnej gwarancyjnej.

PZW będący inicjatorem przedsięwzięcia (i tak też nazywany w umowie) jest zainteresowany uzyskaniem przyłączenia do sieci kanalizacyjnej w najkrótszym możliwym czasie. Realizacja tej inwestycji nie jest ujęta w wieloletnim planie inwestycyjnym PUK. Realizacja niniejszej inwestycji leży w interesie obu stron zawieranej Umowy.

Jednocześnie strony postanowiły, że właścicielem i eksploatatorem zrealizowanej inwestycji będzie PUK, a za dzień przekazania inwestycji strony ustaliły dzień odbioru zadania.

Z § 2 ust. 1 umowy z dnia 4 listopada 2013 r. expressis verbis wynika, że zakres rzeczowy realizowanego przedsięwzięcia został ustalony w oparciu o dokumentację techniczną obejmującą projekt budowy "S.", kosztorys ofertowy "B", a także decyzję nr 262/2006 z dnia 24 lipca 2006 r., zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę przedmiotu umowy.

Zgodnie z § 5 umowy na PZW spoczywa obowiązek zgłoszenia robót budowlanych do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, uzyskanie wszystkich niezbędnych zezwoleń, pozwoleń, czy też zgody osoby trzeciej, jakie są niezbędne do realizacji przedsięwzięcia. PZW jest także zobowiązany do wykonania pomiarów geodezyjnych przed i po wykonaniu sieci, w tym również do wykonania dokumentacji powykonawczej, a w przypadku robót zanikających lub ulegających zakryciu - do dokonania odbioru tych robót po telefonicznym uzgodnieniu terminu z kierownikiem budowy. PZW zobowiązał się również do przekazania frontu robót PUK. Podatnik może żądać dokonania odbioru robót związanych z wykonaniem przedmiotowej umowy w terminie 10 dni od daty pisemnego zgłoszenia gotowości do odbioru, przy czym PZW jest zobowiązany do zapewnienia uczestnictwa swojego przedstawiciela w odbiorze robót.

Z dalszych postanowień umowy wynika, że PUK zobowiązuje się do wykonywania robót z należytą starannością, zgodnie ze sztuką budowlaną, warunkami technicznymi dla robót budowlanych oraz obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisami przeciwpożarowymi. Wykonanie tych robót ma nastąpić przy zastosowaniu materiałów posiadających aktualne atesty i zaświadczenia o stosowaniu na terenie UE. Na podatniku spoczywa także obowiązek zapewnienia właściwego kierownictwa, siły roboczej, urządzeń, maszyn i materiałów, a także zapewnienie porządku oraz przestrzeganie przepisów BHP i przepisów przeciwpożarowych na stanowiskach pracy i terenie budowy.

Strony ustaliły również, że do obowiązków PUK będzie należało zgłoszenie do odbioru wykonywanych robót oraz zapewnienie uczestnictwa swojego przedstawiciela w odbiorze robót.

Strony zgodnie postanowiły, że termin rozpoczęcia realizacji inwestycji przypadać będzie na dzień 8 października 2013 r., jednocześnie stwierdzając, że całość inwestycji powinna zostać zrealizowana w terminie do 120 dni od dnia rozpoczęcia inwestycji.

Zgodnie z § 4 ust. 1 lit. c opisywanej umowy, termin odbioru zadania zostanie ustalony na 10 dni od pisemnego zgłoszenia przez podatnika gotowości odbioru. Podczas odbioru spisany zostanie protokół końcowy robót, do którego załączona zostanie powykonawcza inwentaryzacja geodezyjna w dwóch egzemplarzach, po jednej dla każdej ze stron. W przypadku niestawienia się przedstawiciela PZW w celu dokonania odbioru, odbiór zadania zostanie uznany za dokonany w 10 dni od zgłoszenia przez PUK gotowości odbioru zadania.

Wolą stron udział finansowy w realizowanej inwestycji będzie kształtował się w taki sposób, że podatnik zabezpieczy środki finansowe w wysokości X brutto, co stanowi około 50% planowanych kosztów inwestycji. Z kolei PZW zobowiązał się do zabezpieczenia środków finansowych w wysokości Y zł brutto, co odpowiadało około 50% planowanej wartości inwestycji.

Z postanowień § 7 ust. 2 i 3 przedmiotowej umowy wynika, że PZW zobowiązał się do wpłacenia na rachunek bankowy Podatnika w terminie 7 dni od daty zwarcia umowy kwoty X zł. Pozostałą część udziału finansowego, wynikającą z kosztorysu powykonawczego, PZW wpłaci na konto PUK w terminie 14 dni od dnia podpisania protokołu odbioru robót. Środki te po dacie protokolarnego odbioru stają się własnością PUK, na co obie strony wyraziły zgodę.

Wartość inwestycji strony ustaliły na kwotę X, w tym 23% podatku od towarów i usług.

Jednocześnie strony postanowiły, że wszelkie wymienione oraz niewymienione w umowie koszty i ciężary związane z realizacją inwestycji ponosi PUK, chyba że co innego wynika z postanowień umowy.

Strony ustaliły, że nie będą ponosiły odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania, jeśli będzie to następstwem działania siły wyższej, jak również innych zdarzeń, na które strony nie mają wpływu, które w poważny sposób ograniczają lub uniemożliwiają wykonywanie świadczeń wzajemnych określonych w umowie. Na strony został nałożony także obowiązek telefonicznego lub pisemnego powiadomienia o zaistnieniu wyżej wymienionych okoliczności, nie później jednak niż w terminie 14 dni od ich zaistnienia, pod rygorem utraty prawa do powołania się na ich wystąpienie. Jeżeli takie okoliczności wystąpią, termin wykonania przedmiotu umowy przedłuża się o okres działania siły wyższej.

Organ podatkowy właściwy dla podatnika przeprowadził kontrolę podatkową, w ramach której kontrolowano m.in. prawidłowość rozliczeń w podatku od towarów i usług w związku z przedmiotową inwestycją. Zdaniem organu podatkowego PUK wykonywał usługi dla PZW. Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem (czemu dała wyraz w zastrzeżeniach do protokołu kontroli). Po zakończeniu kontroli Spółka z ostrożności procesowej zdecydowała się dokonać korekty deklaracji podatkowej. Obecnie w sprawie Spółki - za okres, w którym przyjmowane były wpłaty od PZW - nie toczy się postępowanie podatkowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisywanym stanie faktycznym PUK świadczy usługi na rzecz PZW, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś otrzymana od PZW kwota stanowi podstawę opodatkowania tymże podatkiem.

2. Czy otrzymana od PZW wpłata jest przychodem PUK zwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Pytanie Spółki dotyczące podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych - otrzymana przez PUK kwota jest przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże ten przychód korzysta ze zwolnienia z podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Niewątpliwie PUK otrzymał od PZW pieniądze. Nie mają tu zastosowania żadne wyłączenia tej kwoty pieniężnej z przychodów. W związku z tym jest ona przychodem. W ocenie PUK kwota ta korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem zwalnia się z podatku dochodowego dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-I6 m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kwoty otrzymywane od PZW przez PUK nie są dotacjami, ani subwencjami. Te dwa rodzaje świadczeń są bowiem otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami w reżimie publicznoprawnym. Nie można więc z pewnością uznać kwot otrzymywanych od PZW przez PUK za dotacje, czy tez subwencje.

Od podatku wolne są wszakże jednak również "dopłaty" oraz "inne nieodpłatne świadczenia", o ile dopłaty te, bądź inne świadczenia są otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. W myśl słownika języka polskiego "dopłata" to "dopłacenie do czegoś", "suma, którą się dopłaca", natomiast czasownik "dopłacać" oznacza tyle, co "dołożyć sumę dodatkową lub brakującą". Biorąc zatem pod uwagę, że żadne przepisy nie określają pojęcia "dopłaty", należy rozumieć powyższe określenie w sposób potoczny, czyli jako kwotę, która jest dokładana. W tym przypadku - w kontekście brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych byłaby to suma (kwota) dokładana do wytworzenia środków trwałych podlegających amortyzacji.

Kwota wpłacana przez PZW jest dołożeniem kwoty do kosztów wytworzenia środka trwałego przez PUK. Są to środki trwałe podlegające amortyzacji. W związku z tym należy potraktować powyższą kwotę jako "dopłatę otrzymaną na pokrycie kosztów związanych z wytworzeniem we własnym zakresie Środków trwałych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych". Jako taka jest ona zwolniona z podatku dochodowego.

W interpretacji z dnia 4 grudnia 2012 r. nr IPTPB3/423-291/12-5/IR wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi stwierdzono, że zwolnione z podatku dochodowego są darowizny (jakiekolwiek) otrzymane (od kogokolwiek) przez Fundację z przeznaczeniem na wytworzenie środka trwałego.

Także zatem kwoty otrzymane przez PUK od PZW powinny być zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych jako dopłaty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe potwierdza także odwołanie się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji. Przepisy te stanowią, że nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W tym przypadku kosztami uzyskania przychodów nie są odpisy amortyzacyjne w tej części, w jakiej zostały sfinansowane podatnikowi przez podmioty zewnętrzne. Nie ma przy tym znaczenia, w jakiej formie i przez kogo wartość początkowa środka trwałego została podatnikowi zrefundowana (pokryta). Jest to obojętne. Każdy przypadek pokrycia wartości środka trwałego skutkuje koniecznością wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części zrefundowanej. Skoro zatem odpisy amortyzacyjne - w części wartości pokrytej jakąkolwiek dopłatą - nie są kosztami uzyskania przychodów, to tym samym każda dopłata do wartości środka trwałego (w tym do kosztów jego wytworzenia) powinna być zwolniona z podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym - Spółka uważa - że otrzymana przez PUK od PZW kwota na podstawie opisywanej we wniosku umowy jest przychodem zwolnionym z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 ustawy podatkowej).

Innymi słowy, ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ww. ustawy).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca realizuje (wspólnie z PZW) inwestycję polegającą na budowie tłocznej kanalizacji sanitarnej wraz z dwiema przepompowniami ścieków oraz kolektora przyłączeniowego kanalizacji sanitarnej gwarancyjnej. Podmiot będący inicjatorem przedsięwzięcia (PZW) jest zainteresowany uzyskaniem przyłączenia do sieci kanalizacyjnej w najkrótszym możliwym czasie. Realizacja niniejszej inwestycji leży w interesie obu stron umowy. Jednocześnie strony postanowiły, że właścicielem i eksploatatorem zrealizowanej inwestycji będzie Wnioskodawca, a za dzień przekazania inwestycji strony ustaliły dzień odbioru zadania.

Istotą wniosku jest kwestia wpływu otrzymania środków pieniężnych (wpłat) na realizację przedsięwzięcia na przychód Spółki oraz rozpoznania zwolnienia podatkowego.

Odnosząc się do niniejszego wskazać należy, że - jak słusznie zauważa Spółka - otrzymanie środków pieniężnych (wpłaty od PZW) generuje rozpoznanie przychodu podatkowego.

Jednocześnie - w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - ustawodawca zawarł katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania. W przepisie tym zostało enumeratywnie wyliczone szereg zwolnień podatkowych.

I tak, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 omawianej ustawy, na który powołuje się Spółka, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Z treści przepisu wynika, że aby przychód/dochód mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego przepisem musi spełniać łącznie następujące kryteria:

Zakres zwolnienia przedmiotowego wynikającego z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji. Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że wskazane w omawianym przepisie dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia stanowić powinny rodzaj bezzwrotnej pomocy, tj. nie mogą stanowić świadczeń wzajemnych. Znajdujący się w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwrot "i inne nieodpłatne świadczenia", wskazuje bowiem na charakter i cel tego przepisu. Nie każda, bowiem dotacja, subwencja, bądź też dopłata będzie nosiła w ustawie szczególnej taką nazwę, choć swoim charakterem może być identyczna lub zbliżona do wymienionych rodzajów pomocy. Jak wynika z treści analizowanego unormowania dopłata ta powinna mieć charakter nieodpłatnego świadczenia. Jedną z cech nieodpłatnego świadczenia stanowi brak ekwiwalentności. Innymi słowy, podatnik nie musi wykonać w zamian żadnej czynności, aby je otrzymać. Również "nieodpłatne świadczenie", o którym mowa w tym przepisie, to każde nieekwiwalentne świadczenie między stronami. Wobec tego regulacji art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają jedynie przysporzenia pod tytułem darmym na cele w nim wskazane, tj. na pokrycie kosztów lub jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z opisu sprawy wynika natomiast, że Wnioskodawca otrzymuje od PZW dofinansowanie do realizowanej inwestycji. Ten zaś był inicjatorem przedsięwzięcia zainteresowanym uzyskaniem przyłączenia do sieci kanalizacyjnej, z której będzie korzystał, w najkrótszym możliwym czasie. Przy czym - jak podnosi Spółka - realizacja inwestycji leży w interesie obu stron zawieranej umowy.

Odnosząc powyższe do regulacji prawnej art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazać należy, że nie znajdzie ona zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż otrzymana od PZW kwota dofinansowania jest świadczeniem wzajemnym. Tym samym otrzymywane przez Spółkę wpłaty nie posiadają charakteru nieodpłatnego świadczenia. Wobec tego trudno uznać, że dofinansowanie wytworzenia środka trwałego stanowi rodzaj bezzwrotnej pomocy.

Nadmienić przy tym należy, że skoro otrzymana wpłata na wytworzenie środka trwałego nie jest objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to również powołana przez Spółkę w stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego norma art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy - który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie - nie znajdzie zastosowania. Na tej podstawie odpisy amortyzacyjne od wytworzonego środka trwałego mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów, o ile nie znajdują do nich zastosowania inne, nie wskazane w niniejszej sprawie, wyłączenia.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy wskazać, że została one wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Co więcej dotyczy ona zasadniczo innej sytuacji faktycznej. Tym samym, rozstrzygnięcie to - mimo uznania stanowiska Spółki w przedmiotowej sprawie za nieprawidłowe - nie jest rozbieżne niniejszą interpretacja indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.